วและไม่รู้จะไปไหน สองพี่น้องฟาทิลที่โดนบอสสั่งว่าอย่าเพิ่งกลับ และสมาชิกแคลนอาซูร์ ก่อนหน้านี้มีการส่งคนไป

สนิมอย่างข้า ฟาทิลเองก็มีแค่บอสที่นั่งโต๊ะเสียจนเริ่มมีพุง” คุณยายนั่งไขว้ขาอยู่บนเก้าอี้ที่ห้องทานอาหาร ที่นี่

ื่องกับพวกนั้น ยิ่งด้วยเรื่

ะยิ่งลุกลามหากไม่จัดการ สิ่งที่น้องสาวของเจ้าทำคือเร่งให้อะไรๆ เดินเร็วขึ้น แต่ข้าไม่นึกเลยว่าแคลน

าที่สักหน่อย... พูดง่ายๆ คือพวกนั้นเอาเรื

นกว่าผู้ชายอย่างสกายจะเดินรอยตามได้จริงๆ” คุณยายจิบชาหนึ่งอึก “สมัยนี้แทนที่จะยิ่งใหญ่กว่าเดิมกลับกลายเป็นยิ่งถดถอยเพราะความเจ้าอารมณ์ของบอส ทำ

่วงไลซ่าบ้า

เจ้าหนีตามไป... อลิสาอย่างไรก็เป็นหลานข้าที่ทำงานเพื่อแคลนมาตลอ

.

งจะไม่สู้แม้สถานการณ์จะบีบคั้น แต่นางก็ยังม

เสียเอง...” อริสากัดฟัน “มั

นปกติธรรมดาไม่เหมือนคุณตาของเจ้า” หญิงสูงวัยเริ่มนึกย้อนความหลัง

ในถ้วยชาโดยไม่พูดอะไร น้ำชาเย็

ักก็ตามหานางเสีย พาสองพี่น้องฟาทิลไปด้วย ถือเสียว่าเป็นการทำความรู้จักกับคู่หมั้นของเจ้า หลังจากนี้ข้าจะไปเขียน

...เดี๋ยวก่อนคุณยาย คู่ห

าได้พูดคุยกับเขาเป็นการส่วนตัวเรียบร้

แค่ไหนหากมีเขาเป็นคู่ชีวิต แน่นอนว่าเลคเป็นสุภาพบุรุษทุกกระเบียด แต่นั่นใช่ตัวเข

งเธอหนีออกจากบ้านดันเป็นฝ่ายถีบส่งหลานออกจา

้าย... แคลน

ก้วลงบนจาน

บันเป็นอดีตมือขวาของอาซูร์ก็จริง แต่คนที่จะขึ้นเป็นบอสคนต่อไปเ

วัยถอนห

คุณยายไม่ยอมตอบคำถามอื่นอีก หญิงสาวจึงมีแต

ารกับโรโฮ?” คาร์ไมน์ถามทันทีหลังอริสาอธ

ละครับ” เลคตอบ “ไม่แน่ว่าทุกแคลนที่โดนลูกหลงอาจจะคอยดูท่าทีสักพัก

มขัด สวมผ้าคลุมทับชุดสีดำทั้งตัวเรียบร้อยก็ลุกขึ้น สองหนุ่มเรียกคนจากแคลนมาและได้ทั

ารกิจที่ยังไม่ยืนยันกั

อไลซ่าเมื่อไหร่ข้าจะฟ้องทันท

ข้าไป

้าอย่างวูลฟริคเป็นน้องเขยมากกว่าหมอนี่เสียอีก อย่างน้อยรายนั้นก็ดูเป็นผู้ใหญ่มีสมองติดตัวมากกว่

อลิสาไม่ฟังความข้างเดียว

มือนอริสาจะกำราบเจ้าตัวแสบนี่เสียอยู่หมัด

นเดินทางด้วยเท้าก็ไม่น่าอยู่ไกลจากคฤหาสน์มาก เราเริ่มจากตรงนั้น ถ้าไม่เจอก็ต้องลองถามในเมืองใกล้เคียง เพราะถ้าไลซ

คาร์ไมน์ไม่กล้าขึ้น แต่คนพี่กล

ด้นะครับจะไ

ื่อนตัว คาร์ไมน์ไม่มีทางเลือกนอกจากรีบกระโดดขึ้นไปนั่งเบาะหลัง เ

ปตลอดทางเตือนเผื่อมีรถสวนขึ้นมา แต่ถ้ามีสวนขึ้นมาจริงเธอคงชนอีกฝ่ายร่วงลงไปยังความเวิ้งว้างอันไกลโพ้นเบื้องล่างเป็นแน่แท้ คาร์ไมน์ต้องโผล่หน้าออกไปโก่งค

โดยรอบมีคนของแคลนอาซูร์ถือปืนคุมพื้นที่

งแตกเละ เมื่อคืนคงเป็นปาฏิหาริย์จริงๆ ที่บ้านตัวเองไม่กลายเป็นลา

งไปชั้นล่างโดยมีสองหนุ่มเดินตามมาติดๆ “ยังมี

องๆ ข้างเธอ “ต

ิสา ยิงเมื่อคืนนี้วูลฟริคสวมรองเท้าส้นแบนไม่ทิ้งรอยยิ่งหมดสิทธิ์ตามหา เลคบังเอิญไปเจอจุดที่สกายกับ

องรอยเท้านับไม่ถ้วนที่หายไป “

ริสาพูดเสียงแข็ง “จะไปหาในเมืองก

ยว เราแน่ใจได้แค่ไหนว่าพวก

ไม่กี่คน” อริ

คาร์ไมน์หันหลังเดินออกจากป่า “ข้ายืมรถเจ้าแล

ริงต้องมีข่าวแล้ว แต่นี่กลับเงียบสนิท “ข้าจะไปให้ถึงตอนบ่าย ไปเจอกันที่ร้

บ เข้าใจแล้ว” ชายหนุ่

้ายก่อนเดินลึกเข้าไป เธอถนัดการชน

ัวบนพื้นแล้วเป็นสไตล์การหลบของอลิสาไม่ผิดแน่ คู่ต่อสู้ของเธอใช

ื้นถ้าอยากจะเจอรอยเท้าของวูลฟริค อริสาจะจำเรื่องนี้เกี่ยวกับเขาเอาไ

กเดินตามไปได้สักพัก เธอค้นหารอบบริ

วกเขาคงไม่ได้บ้าพอจะว่ายน้ำไปทางนี้หรอกจริงไหม? ยิ่

รู้สึกถึงสายตาที่มองมา... แต่ไม่รู้ว่าจากไหน

่ตาตุ่มเมื่อเห็นชาย