นิยายชีวิตคนเมือง

โรแมนติก

ความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนกับผู้ชายแปลกหน้า อาจผ่านพ้นไปจากชีวิตของมีนา ถ้าหากว่า เขา ไม่ใช่เจ้านายคนใหม่ของเธอ และไม่ใช่พี่ชายของแฟนเก่าที่เคยตัดความสัมพันธ์ ต้นเหตุของความอัปยศในคืนนั้นที่เธอกินเหล้าจนเมามายแทบไม่ได้สติ "“มีน่า...ผมไม่รู้เลยว่าคุณเป็นใคร บ้านของคุณอยู่ที่ไหน แต่...โอ...พระเจ้า...คุณกำลังทำให้ผมคลั่ง”"

โรแมนติก

เอี๊ยดดด!! โครมม!!! ร่างบอบบางถูกแรงกระแทกจากรถคันที่วิ่งเข้ามาชนรถของเธอ จึงทำให้ตัวเธอกระเด็นออกนอกรถลอยไปหลายเมตร ร่างน้อยกระแทกลงกับพื้น เลือดไหลออกปากเสียชีวิตคาที่ทันที ผู้คนมากหน้าหลายตาต่างมุงดู บ้างก็โทร.แจ้งตำรวจ บ้างก็โทร.แจ้งมูลนิธิฯ ดารินช็อกกับเหตุการณ์ตรงหน้า เธอมึนหัวมากแต่ก็พยายามตั้งสติ ใบหน้าอาบเลือดหันไปมองพี่ชายที่นั่งฝั่งคนขับรถ “พิ...พี่ชาย” ดารินครางเสียงสั่นเมื่อเห็นพี่ชายมีเลือดท่วมตัว มือสั่นระริกยื่นเข้าไปแตะตรงร่องจมูกทำให้รู้ว่าพี่ชายไม่หายใจเช่นเดียวกับผู้หญิงที่พี่ชายได้ขับรถชน ซึ่งในเวลานั้น ดารินไม่สามารถช่วยพี่ชายและผู้หญิงคนนั้นได้ ดวงตาเอ่อเต็มน้ำตาหนักอึ้งปิดลง และภาพของพี่ชายและผู้หญิงคนนั้นก็ค่อยๆ จางหายไปเมื่อลมหายใจของเธอแผ่วลงที่ละน้อยและหมดสติไปโดยไม่รู้ตัว… กริ๊งงงง!!! เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมากลางดึกในขณะที่เขากำลังหลับฝันดีอยู่ หัสดินเอื้อมมือไปหยิบไอโฟนที่วางอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียง ก่อนที่จะแนบลงบนข้างหู เขาก็แตะนิ้วสัมผัสคอยฟังเสียงด้วยความหงุดหงิด และสิ่งที่ได้รับฟังจากต้นสายทำให้หัสดินแทบขาดอากาศหายใจ เหมือนเขากำลังจะตาย “อะ...อะไรนะครับ! มะ...ไม่จริงไม่ใช่...น้องสาวของผมเสียชีวิตแล้ว...ผมไม่เชื่อ! คุณโกหก!” หัสดินแค้นเสียงเย็นใส่ต้นสายที่โทร.มาแจ้งข่าวการตายของน้องสาว บิดามารดาของเขาเสียชีวิตไปตั้งแต่ชายหนุ่มอายุสิบห้า เขาก็ต้องดูแลกิจการของครอบครัว เรียนไปด้วย บริหารงานไปด้วยพร้อมทั้งดูแลน้องสาวเพียงคนเดียวที่มีอายุเพียงเจ็ดขวบ มัจจุราชช่างโหดร้ายมาก พรากบิดามารดาของเขาไปยังไม่พอ ยังมาพรากหัวใจดวงสุดท้ายของเขาไปอีก กุลธิดา น้องสาวผู้แสนน่ารัก และอ่อนโยนที่เขาคอยเฝ้าดูแลทะนุถนอมรักใคร่ยิ่งกว่าไข่ในหินต้องมาจบชีวิตลงก่อนวัยอันสมควร ทั้งที่พรุ่งนี้เป็นวันที่เธอจะต้องเข้าเรียนมหาวิทยาลัยเป็นวันแรก หัสดินกำมือแน่นแค้นเคืองไอ้คนที่มันพรากชีวิตของน้องสาวของเขาไปโดยที่เธอไม่มีความผิด เขาจะเอาเรื่องคนที่มันทำลายดวงใจของเขาจนถึงที่สุด พวกมันจะต้องชดใช้อย่างแสนสาหัส! โรงพยาบาลแห่งหนึ่งกลางเมืองกรุง... “น้องสาวของผมที่ชื่อกุลธิดาอยู่ห้องไหนครับ” เมื่อมาถึงโรงพยาบาล หัสดินก็รีบตรงไปยังห้องฉุกเฉิน เมื่อเห็นนางพยาบาลเดินออกมาจากห้อง ชายหนุ่มก็รีบตรงเข้าไปถาม “เสียใจด้วยนะคะ ทางเราพยายามยื้อคนป่วยไว้อย่างสุดความสามารถแล้วค่ะ” สีหน้าของนางพยาบาลก็สลดเสียใจไปกับญาติคนตาย เธอได้พาหัสดินตรงเข้ายังเตียงที่มีร่างของน้องนอนนิ่งไม่หายใจ มือหนาสั่นเทาจับผ้าสีขาวเปิดออกจากร่างกายขาวซีด ดวงหน้างามที่ไม่พบแม้แต่รอยฟกช้ำเลยสักนิด น้องของเขาช่างเหมือนเจ้าหญิงนิทราที่หลับใหลรอวันตื่นขึ้นอีกครั้ง “กุ...กุล...อึกก!!” หัสดินร่างกายเย็นเฉียบ ยืนแทบไม่ไหว มือทั้งสองข้างต้องเกาะขอบเตียงของน้องสาวไว้แน่น น้ำตาลูกผู้ชายหลั่งไหลออกมาเองเมื่อได้เห็นร่างของน้องสาวสิ้นลมหายใจ มือใหญ่สั่นเทาค่อยๆ เอื้อมไปจับใบหน้างามขาวซีดเซียวไร้สีเลือดที่มีเพียงรอยช้ำตรงมุมปากเล็กน้อย เขาค่อยๆ ไล่สัมผัสลูบเส้นผมยาวเป็นลอนสีน้ำตาลอ่อนแผ่วเบาด้วยความรัก หัสดินเสียใจและเจ็บแค้นคนที่ทำให้น้องสาวเพียงคนเดียวของเขาเสียชีวิต “คู่กรณีน้องผมอยู่ไหนครับ?” หัสดินเอ่ยถามนางพยาบาลที่พาเขาเข้ามาหาน้องสาว “อยู่เตียงตรงข้ามกับคุณค่ะ รอดหนึ่ง เสียชีวิตหนึ่งค่ะ” นางพยาบาลบอกชายหนุ่ม “หมายความว่าไงครับ” หัสดินทำหน้าสงสัยจึงถามนางพยาบาล “ทางคู่กรณีคุณมีสองคนค่ะ คนพี่ที่เป็นผู้ชายเสียชีวิต ส่วนคนน้องเป็นผู้หญิงรอดชีวิตค่ะ” นางพยาบาลเอ่ยตอบ พร้อมทั้งชี้มือให้ชายหนุ่มดูทางฝั่งตรงข้าม หัสดินไม่รอให้นางพยาบาลพาไป เขาเดินย่างสามขุมตรงไปยังเตียงนอนก็พบว่า คนที่นอนอยู่บนเตียงนั้นยังมีชีวิตอยู่ เด็กสาวหน้าตาสะสวยอายุคงจะรุ่นๆ เดียวกันกับน้องสาวของเขา หัสดินมองเด็กสาวด้วยความแค้น แววตาสีเข้มจับจ้องมองสายน้ำเกลือห้อยระโยงระยาง เรียวปากหยักได้รูปสวยยิ้มเยือกเย็นเมื่อเห็นรอยฟกช้ำทั่วทั้งตัวของแม่สาวน้อย ความสะใจเต็มอกเมื่อเห็นเด็กคนนี้มีรอยแผล “ดาริน พฤกษากร หึ! เธอสินะที่เป็นคนขับรถชนน้องสาวของฉัน แถมยังทำให้พี่ชายตัวเองตายอีก เธอนี่มันเลวชั่วช้าเสียจริงๆ ฉันจะรอเธอออกจากโรงพยาบาล แล้วเราจะได้เจอกัน...เธอจะต้องชดใช้ให้ฉันอย่างสาสม...ดาริน พฤกษากร” หัสดินเค้นเสียงเย็น ยะเยือกดังเกล็ดหิมะลอดออกมาจากไรฟัน…

โรแมนติก

เธอต้องเข้มแข็งมากแค่ไหนกับการที่ต้องมีชีวิตอยู่เพื่อชดใช้ความแค้นให้ชาครินทร์ด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัส เธอไม่เคยรู้อดีตของเขา แต่เมื่อกลายเป็นเจ้าสาวที่ถูกทิ้งเธอก็จะต้องมีชีวิตอยู่เพื่อหัวใจอีกดวง เพื่อที่จะบอกยอดดวงใจของเธอว่า ป๊ะป๋ายังรักหนูน้อยไม่เคยเปลี่ยนแปลง

โรแมนติก

สิงโตยืนจังก้าน่ากลัวดักรอหญิงสาวอยู่ที่ข้างรั้วประตูบ้านหลังใหญ่ ใบหน้าของเขาดูดุร้าย สายตาดวงเข้มแดงก่ำมันอาจลุกเป็นไฟเผาผลาญร่างอวบอั๋นนั่นได้ถ้าขืนเขามองนานๆ แค้นใจยิ่งนัก เธอกล้าดีอย่างไรไปหาและขอร้องให้น้ำผึ้งทำแบบนั้น ชายหนุ่มขบกรามเข้าหากันแน่นจนเกิดเป็นสันตามแนวคาง ยามได้เห็นใบหน้าระรื่นระริกระรี้ของเธอ “มารยา!!... เลว เห็นแก่ตัวที่สุด” เสียงเข้มเปล่งออกมาทำให้หญิงสาวที่กำลังเดินเข้ามาเปิดประตูรั้วบ้านหยุดชะงัก “พิ พี่...โต !!” พรพรรณสะดุ้งตกใจ เสียงสั่นๆ เปรยถามชายหนุ่ม เธอหมดสภาพไร้ความดีงามติดตัว ยามไปพบเจอน้ำผึ้ง นึกแล้วก็น่าใจหาย เธอกลายเป็นผู้หญิงร้ายกาจในสายตาของน้ำผึ้ง ทำเรื่องเลวร้ายแต่กลับมีหน้าไปขอร้องให้หญิงสาวเดินออกไปจากชีวิตสิงโต เสียงอันดุดันของชายหนุ่มทำให้เธอต้องรีบห่อตัว ร่างบางสั่นเล็กน้อย “ใช่!! ฉันเอง” คนตัวโตก้าวเดินย่างสามขุมเข้าไปหาเธออย่างช้าๆ ตาดวงเข้มดุดันจ้องมองเธอไม่วางตา รวมทั้งใบหน้าของเขาถมึงทึงน่ากลัวเหลือเกิน “พิ...พี่โต มาหาพรมีอะไรหรือเปล่าคะ?” เปรยเสียงสั่นเอ่ยถามเขา กลัวสายตาของคนร่างโตเหลือเกิน แต่เธอก็ทำใจกล้า ทำเป็นไม่เกรงกลัว เธอต้องเข้มแข็ง “หึ หึ... มีหน้ามาถามฉันนะ ร้ายกาจที่สุด...” “พี่โตพูดเรื่องอะไรคะ?” “เธอรู้อยู่แก่ใจยังมีหน้ามาถามฉันนะ พรพรรณ” ชายหนุ่มเดินเข้าไปหยุดดักหน้าของเธอไว้ ไม่ให้หญิงสาวเข้าบ้านไปได้ง่ายๆ “หลีกค่ะ… พรจะเข้าบ้าน” พรพรรณยกมือขึ้นผลักคนร่างหนาให้หลีกทางให้ แต่ก็ไม่ทำให้คนร่างโตขยับเขยื้อนเลย เขายังยืนจ้องหน้าของเธออยู่ “เธอนี่ร้ายยิ่งกว่าที่ฉันคิดเสียอีกนะ คงอยากได้มากสินะ ผัวน่ะ ถึงสั่นระริกๆ ไปสั่งคนนั่นคนนี้ให้เดินออกไปจากฉัน” สิงโตเปล่งเสียงกระซิบลอดออกมาตามไรฟัน เขาเอ่ยวาจาเหยียดหยัน มุมปากหนากระตุกยิ้มเยือกเย็น “พี่โต...มันจะมากไปแล้วนะ” พรพรรณเปล่งเสียงอันสั่นเครือ ดวงตากลมโตเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา เธอแหงนใบหน้าอันขาวซีดมองคนตัวโต “เธอนี่จิตใจทำด้วยอะไร ?” “แล้วใครล่ะที่ทำให้พรเป็นแบบนี้ ไม่ใช่เพราะพี่โตเหรอ... คนเห็นแก่ตัว เลวที่สุด” พรพรรณเปรยเสียงไหวหวั่นกระซิบ “เธอนี่กล้านะ ถ้าฉันไม่เมาคงกินเธอไม่ลงแน่…” “แต่พรก็เป็นเมียพี่โตแล้ว เมียที่ท้องด้วย ลูกของพี่โตอยู่ในนี้ไง” พรพรรณแหงนมองคนที่ตัวสูงกว่าเธอมาก แล้วก้มหน้าลงชี้นิ้วไปตรงท้องที่ยังโหนกนูน สื่อให้เขารับรู้ไว้ว่าสามเดือนแล้ว “เธอแน่ใจหรือว่าไอ้เด็กในท้องของเธอน่ะ มันเป็นลูกของฉัน” สิงโตเอ่ยเสียงเยาะเย้ย “คนทุเรศ ถึงพรจะไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ พรก็ไม่ได้มั่วนะ หลีกไป…” มือบางยกขึ้นผลักคนร่างหนาที่ยังกักเธอไว้ “เธอกล้าดีอย่างไรไปขอร้องน้ำผึ้งแบบนั้น” สิงโตอยากจะหักคอคนตรงหน้าเสียเหลือเกิน เขายกมือทั้งสองข้างขึ้นกางออกคล้ายๆ จะจับลำคอระหงนั้นขย้ำบีบให้แหลกคามือ แต่เขาก็ต้องหยุดชะงัก “พรทำไปเพราะลูก พรผิดด้วยเหรอคะ?” “ลูกของเธอคนเดียว ไอ้มารหัวขนในนั้นมันไม่ใช่ลูกฉัน” คนร่างสูงก้มมองหน้าท้องโตเล็กน้อย เปล่งออกมาด้วยความแค้น พร้อมทั้งกางมือออกทั้งสองข้างหวังจะบีบขย้ำลำคอระหงนั่น “เอาสิคะ... การที่พรไปขอร้องน้ำผึ้งมันทำให้พี่โตเป็นบ้าก็เอาสิคะ ฆ่าพรเลย บีบสิคะ บีบเลย... เลวที่สุด” เธอยืดขยับลำคอให้ชายหนุ่ม ท้าทายเขาตรงหน้า ใบหน้าที่มีน้ำตาไหลอาบแก้มนวลก็แหงนมองหน้าของคนเห็นแก่ตัว “เธออย่าท้าทายฉันนะพรพรรณ” สิงโตแสยะยิ้มเหี้ยมเกรียม มือยกขึ้นชี้หน้าหญิงสาว “พรไม่ได้ท้า... บีบเลยค่ะ จะได้หายแค้นไง” หญิงสาวตัวสั่นเทา ยามได้เห็นแววตาเข้มส่องแสงประกายสีแดงก่ำพิโรธมายังเธอ “หึหึ!! เธอได้ตายสมใจแน่ ฉันจะทำให้เธอตายทั้งเป็น มานี่!! นางมารร้าย” สิงโตเหลืออด เขากระชากร่างอวบอั๋นนั่นเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด จนทำให้ใบหน้าของหญิงสาวกระทบอกแกร่ง “โอ๊ยย!!...พรเจ็บนะ คนบ้า” สาวร่างอวบพยายามดิ้นให้ออกจากการรัดกุมของชายหนุ่ม เธอแหงนใบหน้ามองเขา ส่วนชายหนุ่มก็ก้มมองเธออยู่เช่นกัน สองสายตาจ้องมองกัน “หยุดดิ้น!! และไปกับฉันเดี๋ยวนี้” สิงโตฉุดกระชากลากดึงหญิงสาวให้เดินตามเขาไปยังรถที่จอดอยู่อีกฝั่งหนึ่งของถนนใหญ่ “กรี๊ดดด!! ปล่อยพรนะ” พรพรรณทั้งรั้งทั้งทุบตีข้อมือใหญ่ที่จับกุมข้อมือของเธอ “หยุดกรี๊ดสักที ถ้าเธอมีปากเสียงกับฉัน เธอได้ตายเป็นศพไม่สวยแน่” สิงโตเปลี่ยนจากการฉุดกระชาก เขาใช้แขนอันทรงพลังโอบกอดรอบช่วงอกอิ่ม กึ่งอุ้มกึ่งลากหญิงสาวพาเดินข้ามถนนใหญ่ มือใหญ่อีกข้างก็ประกบปิดเรียวปากของเธอไว้ ไม่ยอมให้เสียงกรี๊ดร้องของเธอเล็ดลอดออกมาให้ใครต่อใครได้ยิน

โรแมนติก

12 ปีที่แอบรัก ก็ยังเป็นรุ่นพี่หนุ่มคนนั้นอยู่ดีที่ชรัญญารอคอย โปรย ชรัญญาลงมาได้สักพักก็พอดีกับที่วรุณภพกดออดหน้าบ้านของเธอ หญิงสาวกุลีกุจอเดินมายังรั่วประตูบ้าน “อรุณสวัสดิ์ที่รัก” วรุณภพเอ่ย ดวงหน้าคมคายขึ้นสีระเรื่อเล็กน้อย “ค่ะพี่ภพ” ชรัญญาเอ่ย “พี่ภพทานอะไรมาหรือยังคะ” หญิงสาวเอ่ยถามขณะเดินเคียงคู่กับเขา “ยังเลย...มีอะไรกิน” ชายหนุ่มตอบหน้าตาเฉย “ไม่มี” ชรัญญาเอ่ยแล้วดินไปยังห้องครัว “ใครบอกไม่มี…” วรุณภพเดินตามหญิงสาวเข้าไปในห้องครัว “ไหน” ชรัญญาเอ่ยถามขณะหยิบแก้วน้ำ “ก็แอมป์ไง” ชายหนุ่มตอบหน้าเป็น แก้วน้ำเกือบหลุดร่วงตกลงพื้น หญิงสาวแก้มแดงขึ้นเรื่อๆ ดวงตาคู่งดงามมองค้อนขวับให้เขาหนึ่งที หัวใจดวงน้อยเต้นรัวอีกครั้งยามเมื่อวรุณภพสวมกอดเธอจากข้างหลัง ชรัญญารู้สึกราวกับภาพฝัน หากแต่มันสัมผัสได้ “จริงๆ ก็มีกินไหมล่ะคะ” ท้ายประโยคหญิงสาวเอ่ยเสียงสูง “ครับ” ชายหนุ่มเอ่ยขณะจับเรือนผมของเธอเล่น ชรัญญาชะงักมือที่กำลังจับช้อนกาแฟคนทันที เธออยากจะหันไปกระทุ้งเขาแรงๆ สักที “แอมป์หิวแล้ว เดี่ยวสายนะ” หญิงสาวเอ่ยขณะที่หมุนตัวมาหาเขาแล้วหญิงสาวเอี้ยวตัวหอมแก้มเขาฟอดใหญ่ “อุ๊ย เล่นแรงใหญ่แล้วนะเรานี่” ชายหนุ่มเอ่ยอย่างตะลึงขณะที่หญิงสาวเดินออกไปพร้อมกับจานไข่ดาวทิ้งให้ชายหนุ่มแอบกุมแก้มอย่างรู้สึกดี

โรแมนติก

เพลิงรักไฟราคา เป็นซีรีย์ของคุณนายและพลทหาร คุณนายผู้พัน - สิชล สาวใหญ่ที่ยังมีไฟราคะอยู่เต็มเปี่ยม เมื่อถูกทอดทิ้งเธอจึงทำในสิ่งที่ผิดพลาด แล้วผู้พัน สามีของเธอจะตัดสินใจอย่างในเรื่องนี้? พลทหารอาสา - นายยอด ทหารเกณฑ์อาสาตัวแสบที่ชอบหว่านเสน่ห์ให้กับหญิงสาว ทำให้เขาไม่เคยขาดแคลนความใคร่ แต่ในเรื่องของความรัก เขาจะสมหวังหรือไม่? โชคชะตาที่เขาเลือกเท่านั้นที่จะตอบได้

โรแมนติก

ความผิดหวังรุนแรงจากความรักของน้องชายกลับกลายเป็นเชื้อไฟแห่งความแค้นที่เขาจะดับมันลงได้ด้วยการชดใช้ของเธอผู้นั้น แต่เมื่อความรักอยู่เหนือความใคร่ เขาจะทำเช่นไรกับหัวใจตัวเอง ราม วิเศษณ์ธาดา บุตรชายคนโตของคุณหญิงปารมีเจ้าของรีสอร์ทหรูในจังหวัดภูเก็ตเพิ่งกลับมาจากเชียงใหม่และพบว่าน้องชายคนเดียวคือ ราช กินยานอนหลับเกินขนาดซึ่งต้นเหตุมาจากผู้หญิงที่ชื่อ ลักษมี เศรษฐกร ชายหนุ่มตั้งปณิธานไว้ว่าเขาต้องแก้แค้นคนที่ทำให้น้องชายของเขาต้องตกอยู่ในสภาพของคนที่มีแต่ร่างกายทว่าไร้วิญญาณ แผนแห่งความพยาบาทถูกวางไว้อย่างแยบยล แต่สุดท้ายคนที่ต้องตกอยู่ในวังวนของกับดักแห่งการแก้แค้นกลับเป็นเขาที่เพลี่ยงพล้ำมอบหัวใจให้ผู้หญิงที่น้องชายของเขาเคยรักมากที่สุดเสียเอง

โรแมนติก

ต่างคนต่างรัก แต่ต่างไม่กล้าเปิดใจ เรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้นของอังศุมาลิน นักศึกษานิเทศสาวกับ เขมรัฐ หนุ่มนักเรียนแพทย์ซึ่งเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเรียนประถมเผลอมีความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืน ก่อนหน้านั้นความเป็นเพื่อนและความสนิทสนมของเขาและเธอเหมือนต้นไม้หยั่งรากลึกแต่ไม่ยอมผลิใบแห่งความรัก เพราะต่างคนต่างเก็บความรู้สึกไว้ในใจ แต่เธอรักเขามาตลอดและเขาก็อยากบอกความรู้สึกลึก ๆ ข้างใน หากแต่เมื่อความสัมพันธ์ของทั้งสองเปลี่ยนไปกลับทำให้เขาและเธอห่างไกลกันมากขึ้น และเรื่องไม่คาดฝันซึ่งไม่คิดว่ามันจะเกิดยิ่งกว่านั้นคืออังศุมาลินท้อง กว่าที่รักจะเข้าใจก็เกือบจะสายที่ต่างคนต่างมองเห็นหัวใจของกันและกัน

โรแมนติก

เธอยังคงรักเขา... ผู้ชายที่แต่งงานกับเธอโดยปราศจากความรัก และเขายังคงผูกหัวใจเจ็บแค้น พยาบาทยังฝังแน่นเพราะ เธอ...เป็นต้นเหตุให้ครอบครัวของเขาต้องพังพินาศ ทศรัสมิ์เคยมีใจผูกพันกับอณัศยา แต่เมื่อเขาพาเธอไปรู้จักกับครอบครัว กลับกลายเป็นพ่อของทศรัสมิ์ที่หลงใหลแม่ของอณัศยาถึงขั้นหย่ากับแม่ของเขาที่ตรอมใจจนต้องหนีไปอยู่ต่างประเทศ ความรักของเขาและเธอจบสิ้นลง ทศรัสมิ์หายไปจากชีวิตของอณัศยาจวบจนกระทั่งวันที่เขากลับมาร่วมงานศพบิดาและรับรู้ว่าเขาคือผู้ครอบครองอาณาจักรธุรกิจหมื่นล้านของครอบครัวแต่เพียงผู้เดียว แม่ของอณัศยาร้องขอให้เขาช่วยเหลือและทศรัสมิ์จะไม่มีวันปฏิเสธโอกาสอันงดงามนี้...โอกาสที่เขาจะได้เอาคืน ล้างหนี้แค้นที่สองแม่ลูกเคยทำให้ชีวิตของเขาแทบสิ้นไร้ทางเดิน

โรแมนติก

#ฟาร์มร้อนอ้อนรัก นิยายรักเร่าร้อนในฟาร์ม ประกอบไปด้วยเรื่องสั้นขยันอ่อย 3 เรื่อง แต่รสแซ่บซี้ดไม่ยอมกัน 1.คุณอาขารักหนูหน่อย (ฟาร์มแกะ) 'ไวทย์ เวทยางค์กูร’ สัตวแพทย์สุดหล่อ โสดน่าเจี๊ยะ 'หนูหน่อย’ ลูกเลี้ยงของพี่สาวมาฝึกงานในฟาร์ม ใครใช้ให้ส่งลูกแกะมาเข้าปากหมา หมามันก็เคี้ยวเพลินน่ะสิ 2.คุณน้าขาโปรดรักหนู (ฟาร์มม้า) ‘ปัถย์’ เพลย์บอยสุดเถื่อน ชอบม้า!!! ‘น้ำว้า’ หลานสาวนอกไส้ คิดจะงาบคุณน้าทุกครั้งที่มีโอกาส เด็กบ้า! ด่าเท่าไรก็ไม่จำ มันน่าจับขี่ซะให้เข็ด เอิ่ม... ใครจะเป็นม้า 3.คุณลุงขารักนะ (ฟาร์มวัวนม) ‘ปูรณ์’ เพลย์บอยตัวพ่อ ชอบนมใหญ่ๆ อวบๆ ‘เอื้อมดาว’ ลูกหนี้หญ้าอ่อนน่าเคี้ยว หลงรักคนแก่หัวปักหัวปำ ฝากไว้ก่อนเถอะเด็กบ้า ปากดีแบบนี้จะเรียกมาขัดดอกบ่อยๆ

โรแมนติก

เดิมชื่อ พ่ายเล่ห์ซาตานจอมหึงหวง สำนักพิมพ์อินเลิฟ นะคะ

แฟนตาซี

ฮุ่ยหลิง มีอายุมากกว่าพันปี เธอใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวมาโดยตลอด เพราะคนรอบข้างและคนที่รักล้มหายตายจากกันไปทีละคนจรไม่เหลือใครเลย แต่เธอก็ยังคงหวังว่าสักวันจะได้พบกับพวกเขาอีกครั้ง ณ ที่ใดสักแห่งบนโลกใบนี้ และแล้วความปราถนาของเธอก็เป็นจริง เพราะเธอได้พบกับคนที่เฝ้าตามหามานานคนนั้นแล้ว ความรัก ความโหยหา ความปราถนาที่ถูกซุกซ่อนเอาไว้มันระเบิดอออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ จนทำให้เธอเผลอปล่อยตัวปล่อยใจไปกับมัน แล้วความรักระหว่างคนและปีศาจจะจบลงเช่นไร เอาใจช่วยได้ใน วุ่นนักรักของยัยปีศาจ

โรแมนติก

อวี้เหมยหรู แพทย์สาวยุคปัจจุบัน ได้ทะลุมิติเข้าไปในนิยายที่เธออ่าน เธอนั้นดันชอบพระรองอย่างท่านแม่ทัพซือเหยียน มากกว่าพระเอกอย่างองค์ชายสามจีเสวียน

โรแมนติก

อาญาเสน่หา เขาพร้อมช่วยเหลือใครก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่น้องสาวของแฟนเก่าที่หักหลังเขาปางตาย!! คีตภัทร – แม็กซิมัส เมื่อน้องสาวของแฟนเก่ามาร้องขอความเห็นใจ เขาก็ไม่รั้งรอที่จะช่วยอย่างเต็มที่ แต่...อย่าคิดเลยว่ามันจะเป็นความหวังดี เพราะมันคืออาญาเสน่หาของราชสีห์ที่พร้อมจะขย้ำเหยื่อแสนหวานให้แหลกคาเตียง!!

โรแมนติก

มนตราพญามาร - บ้านไร่ตะวันฉายของตฤณพบ ต้องต้อนรับผู้หญิง 2 คน คือ ไอรดา และปิยฉัตร ทั้งคู่ มีคำถามต่อเขาถึงเรื่องราวในอดีตที่น่าสงสัย แต่ตฤณภพก็ใช้ความใคร่ปะปนไปกับความรักจนสยบเด็กสาวทั้งคู่ได้

โรแมนติก

ชีวิตคู่จะเป็นยังไง ถ้าสามีอยู่อย่างไร้หัวใจและพร้อมจะเลือกคนอื่น ดวงฤทัย – ปรัชญ์ ปรัชญ์ นายแพทย์ด้านศัลยกรรมมือหนึ่งที่อายุยังไม่ถึงสามสิบต้องอดทนกับชีวิตแต่งงานตามความต้องการของคุณย่าที่อยากให้เขามีลูกกับ ดวงฤทัย เด็กนอกตระกูลที่คุณย่าของเขารับมาเลี้ยง เขาเย็นชาและดีกับทุกคนยกเว้นเมียตัวเอง กระทั่งปรัชญ์ได้รู้จักกับ พิสินี ผู้หญิงที่ทำให้เขาเริ่มเอนเอียงและเกิดความรู้สึกไม่อยากกลับบ้าน ดวงฤทัยคงไม่เจ็บปวดไปมากกว่านี้หากผู้หญิงคนนั้นไม่ได้เป็นเพียงแค่คนไข้ที่เขาต้องคอยดูแลเอาใจ แต่ยังเป็นเพื่อนสนิทของดวงฤทัยที่กลับกลายเป็นมือที่สาม แม้ครอบครัวต้องพังทลายแต่เธอจะไม่ยอมยอมสูญเสียหัวใจดวงน้อย ตัวแทนความรักสุดท้ายที่ ดวงฤทัยพาหลีกหนีไปให้ไกลจากวิมานไร้ใจของเธอ

โรแมนติก

"ไม่ใช่แค่จัดดอกไม้นะครับ ‘รัก’ ผมก็จัดได้" หนุ่มนักจัดดอกไม้หน้าสวยเกินหญิง & มาร์เกตติ้งสาวกลัวการใช้ชีวิตคู่ เมื่อรักแรกพบบังเกิด แผนลับสุดหวานจึงเกิดขึ้น “ทิวลิป” นักการตลาดสวยเปรี้ยวเฉี่ยว โสดหนึ่งเดียวในกลุ่ม ต่อต้านการมีครอบครัวสุดฤทธิ์ ถือคติ ‘การไม่มีผัว คือ ลาภอันประเสริฐ’ แต่ส่วนลึกทิวลิปกลับต้องการความรักจากใครสักคนที่จะไม่ทำให้เธอเจ็บปวด “ศิลากานต์ (หิน)” หนุ่มหล่อเจ้าของร้านดอกไม้ เพราะหน้าหวานเกินหญิง และเป็นชายเดียวทำหน้าที่ดูแล ‘ดอกไม้ทั้ง ๖ ของนายหิน’ ทุกเรื่องของแม่และพี่สาว ศิลากานต์ไม่เคยพลาด แม้แต่ไปเข้าคอร์สเรียนแต่งหน้าทำผม เพื่อเหล่าดอกไม้ของเขาจะสวยสดใสอยู่เสมอ เขาก็ทำมาแล้ว ข้อครหาจึงไม่พ้นว่าเขาเป็น ‘เกย์’ ทิวลิปตกหลุมรักศิลากานต์ตั้งแต่แรกเห็น ผู้ชายที่เธอคิดว่า ‘ใช่’ มาเกิดแล้ว แต่ “Oh! My god. He แอ๊บแมน” เธอต้องการแน่ใจว่าจะเดินหน้ารักเขาต่อ หรือจะยอมรับเขาในสถานะเพื่อนสาว ‘แผนลับสุดหวาน’ จึงอุบัติขึ้น ศิลากานต์เหมือนถูกหยาม ‘เกย์’ น่ะรึที่เขาเป็น ชายทั้งแท่งสิไม่ว่า ‘แผนลับหวานกว่า’ จึงเกิดขึ้น เขาจะแก้เผ็ด ย้อนแผนให้เธอหวั่นไหว จะ #ยั่ว ทุกทาง จะ #อ่อย เบอร์แรง จะ #จับจูบลูบคลำ และอาจถลำไปมากกว่านั้น เธอต้องยอมรับว่า ‘รัก’ เกิดที่หัวใจ แล้วเขาจะมอบรางวัล ‘จัดรัก’ ให้หัวใจทิวลิปกระเจิง

โรแมนติก

“อ๊า… ” ตาของนางหลับพริ้ม สะดุ้งเมื่อแท่งหยกถูกดันเข้ามา น้ำเสียวคัดหลั่งออกมาอาบชุ่มพุ่มขนรอบโคนอวัยวะเพศของจางเยี่ยนเฟย ขยับเข้าออกในซอกกลีบของนางเป็นจังหวะ “อ๊า… เสียวมาก รูของเจ้าหนีบแรงเหลือเกินเมียข้า” จางเยี่ยนเฟยขยับเอวเป็นจังหวะ ใบหน้ากดลงแนบซุกสองเต้าอวบขาวราวกับหยวก กระเพื่อมส่ายตามแรงกระเด้า เชยชมปทุมถันคู่งามอย่างกระหาย ทั้งดูดเลียสลับบีบเคล้นไปมาจนปลายปทุมชูชัน แข็งโด่แดงเรื่อขึ้นมาเป็นสีทับทิม “อ๊า… ท่านพี่ ข้าเสียว… ซี้ดด… ดูดนมข้าสิ… ข้าชอบโดนดูดนม… ข้าชอบให้ท่านเลียหัวนม” สองมือของเยี่ยนเหนียงบีบขยำปทุมถันอวบใหญ่ของตัวเอง บีบจนหนั่นเนื้อขาวๆ ปลิ้นออกมาจากซอกนิ้ว เคล้นยอดปทุมที่กำลังเบ่งบวมชูชัน บีบป้อนใส่ปากสามีดูดเลียจนปลายยอดแฉะชุ่มไปด้วยน้ำลายเหนียวๆ “นมเจ้าใหญ่มาก… สวยมาก… ข้าชอบที่สุด” สามีชราเล้าโลมให้อย่างเร่าร้อน ทำเอาเมียสาววัยคราวลูกร้องครางครวญบิดตัวไปมาอยู่ใต้ร่างด้วยความซ่านเสียว

โรแมนติก

หมดแล้วใช่ไหมที่จะกลับมาเหมือนเดิม ทุกอย่างช่างเกิดขึ้นเร็วจนไม่ทันได้ตั้งตัว มันเร็วเกินไปที่หญิงสาวจะรับได้ แพรพรรณพยายามพยุงร่างไร้เรี่ยวแรงค่อยๆ ก้าวเท้าเดินลงบันไดแต่ละขั้น ช่างไกลแสนไกล อยากจะหนีไปให้ไกลๆ จากความเจ็บปวดทรมานแบบนี้เหลือเกิน “ทำไมพี่ต้องหลอกแพรด้วย ทำไมต้องโกหกแพร” ร่างบอบบางค่อยๆ ทรุดตัวนั่งลงบนขั้นบันได เธอไม่มีแรงที่จะเดินต่อเพราะความเจ็บปวดที่ระบมจนหัวใจข้างซ้ายตีบตันรัดจนหายใจไม่ออก “ฮือๆ” มือทั้งสองข้างเกาะกรงเหล็กไว้แน่น ความช้ำร้าวรานหัวใจทำให้แพรพรรณอยากระบายความเจ็บจึงใช้ศีรษะโขกกับราวบันไดเสียงดังตึงๆ “เสียงไรวะ?” เสียงสะอึกสะอื้นร้องไห้โหยหวนเหมือนคนเจ็บปวดใกล้ตายดังจนทำให้ชายหนุ่มสูงใหญ่ดูภูมิฐานตกใจ เขาเดินหลงกลุ่ม มองซ้ายหันขวาก็หาทางออกไม่เจอ สงกรานต์จึงยืนเอามือเท้าสะเอวฟังเสียงที่ดังอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล “ลูกจ๋า แม่จะทำอย่างไรดี” ดวงตากลมโตเอ่อล้นน้ำตาก้มลงมองมือของตัวเองที่ลูบหน้าท้อง สื่อให้ลูกในท้องรู้ว่าเธอรักเขามากแค่ไหน “ฮือ มะ แม่ขอโทษ” แพรพรรณเงยหน้ากะพริบตาหลายครั้งเพื่อกักน้ำตาให้หยุดไหลเพื่อจะได้มองรอยด่างบนเพดาน ช่างเหมือนหัวใจของตัวเองที่มันด่างช้ำเป็นสีเลือด หญิงสาวปิดเปลือกตาหยุดสะอื้น แล้วยกมือขึ้นเช็ดน้ำตา มือก็เกาะราวบันไดฉุดตัวเองให้ลุกขึ้นยืน แต่ด้วยที่รีบลุกผสมกับอาการวิงเวียนศีรษะจึงทำให้หน้ามืด คนท้องยืนเซโอนเอนไปมาจน “คุณระวัง!!!” “โอ๊ย!” แพรพรรณสั่นกลัวอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มที่ไม่เคยเห็นหน้า หญิงสาวหวาดหวั่น ตากลมโตนั้นเงยมองบันไดสามขั้นที่ตัวเองยืนอยู่ มันสูงมากสำหรับคนท้องอย่างเธอ แพรพรรณค่อยๆ หันกลับมามองคนที่เข้ามารับตัวเธอไว้ ถ้าไม่มีชายคนนี้ เธอคงเสียลูกไปแน่ “คุณเป็นยังไงบ้างครับ?” สงกรานต์กึ่งนั่งกึ่งนอนหลังพิงฝาผนัง ชายหนุ่มเจ็บเล็กน้อยเพราะใช้ร่างกายใหญ่โตรองรับน้ำหนักให้หญิงสาวได้นอนทับบนลำตัว “ลูกแม่” แพรพรรณครางเรียกลูกอยู่ในอ้อมกอดแข็งแรง นั่งใช้สีข้างพิงหน้าอกของชายแปลกหน้าแล้วก้มมองมือสั่นระริกลูบหน้าท้องแบนราบปลอบขวัญคนที่อยู่ข้างใน “จะ เจ็บตรงไหนบ้างครับ” สงกรานต์จ้องมองเรียวหน้าหวานรูปไข่อย่างหลงใหล ใช่ว่าไม่เคยเจอะเจอคนสวย แต่สำหรับผู้หญิงร่างเบาหวิวคนนี้ช่างน่ารักอ่อนหวานถูกใจเขาเหลือเกิน “ฉะ ฉันไม่เป็นไรค่ะ” พยายามขยับตัวออกจากวงแขนของชายหนุ่ม เธอถอยออกมานั่งพับเพียบ ระวังให้มากที่สุดเพื่อจะไม่ให้กระทบกระเทือนถึงลูกในท้อง “ลุกไหวไหมครับ?” สงกรานต์ยิ้มเมื่อเห็นอาการหวาดกลัวของเธอ แต่เขาก็ยื่นมือเข้าไปช่วยฉุดหญิงสาวให้ลุกขึ้นยืน “ขะ ขอบคุณมากค่ะ” “คุณโอเคนะครับ” หนุ่มหล่อเจ้าสำราญได้พินิจมองดวงหน้างามอย่างจริงจังก็นึกพอใจสาวแสนหวานดูจะไร้เดียงสาเข้าเสียแล้ว ไม่นึกเลยว่าการที่มาดูสินค้าผ้าไหมด้วยตัวเอง จะทำให้เขาได้เจอนางฟ้าเดินดิน “ฉันขอตัวนะคะ” เมื่อมีสติ แพรพรรณก็มองหน้าชายหนุ่ม นึกในใจว่าคนหน้าตาหล่อเหลาสูงใหญ่ตรงหน้านี้เป็นใคร และทำงานอยู่แผนกไหน “เดี๋ยวครับ” สงกรานต์รีบก้าวเดินเข้าไปยืนดักหน้าเธอไว้ “มีอะไรเหรอคะ?” แพรพรรณแทบจะเดินชนคนตัวสูงใหญ่ “คือ ผมหาทางออกไม่เจอครับ” “คะ!?” “ครับ เมื่อสักครู่ ผมเดินดูผ้าไหมเพลินไปหน่อยเลยหลงทางน่ะครับ” สงกรานต์ยิ้มอย่างอายๆ พร้อมยกมือขึ้นลูบท้ายทอยแก้เก้อ “คุณเดินไปตามทางที่มีลูกศรสีเขียวตรงพื้นสุดมุมตรงนั้นนะคะ แล้วเลี้ยวซ้าย เดินตรงไปอีกนิดเดียวจะมีลิฟต์ลงไปด้านล่าง” พอชี้มือบอกชายหนุ่ม แพรพรรณก็รีบหันหลังกึ่งเดินกึ่งวิ่งลงบันได แววตาเป็นกังวลเมื่อก้มหน้ามองนาฬิกาบนข้อมือของตัวเอง ‘นี่พี่ฝนต้องหาว่าเราอู้งานอีกแน่เลย’ “เดี๋ยวครับคุณ คุณชื่ออะไรครับ ทำงานอยู่ที่นี่เหรอ ผมชื่อสงกรานต์นะ” สงกรานต์ยืนเกาะราว เขาชะโงกหน้าก้มลงมองขั้นบันไดที่คดเคี้ยวเลี้ยวลดเป็นก้นหอย ชายหนุ่มยิ้มให้เมื่อเห็นเธอหยุดวิ่งแล้วแหงนหน้าขึ้นมามอง…

โรแมนติก

My twin Butlers บัตเลอร์ที่รัก - 3P (The Passion Series) พวกเขาทั้งสองคนไม่ใช่แม้กระทั่งเงาของเจ้านาย ไม่ใช่ลูกจ้างคนรู้ใจ อย่างในวัฒนธรรมเศรษฐีที่จะต้องมี ‘บัตเลอร์’ ประจำบ้านไว้ข้างกายคอยดูแลเสมอ ความจงรักภักดีของสองหนุ่มฝาแฝดไม่สามารถตีมูลค่าเป็นเม็ดเงิน ภาคินและภากรเป็นทั้งพี่ชาย เพื่อนรัก เป็นคนสนิทสนมของเธอ... จะทำอย่างไร หากเธอตกหลุมรักผู้ดูแลส่วนตัวพร้อมกันทั้งสองคน! The Passion Series - My Twin Butlers บัตเลอร์ที่รัก 3P - Oh! My Lolita คลั่งรักโลลิตา (เร็ว ๆ นี้) - My Daughter Secretary เลขาฯ หญ้าอ่อน (เร็ว ๆ นี้) อัพเดทข้อมูลงานเขียนทางหน้าเฟซบุ๊คนะคะ มิ.ย. – ส.ค. 64 นี้พบกัน “You should go... She’s our lady” คุณหนูของบ้าน... เป็นคำที่เขาตั้งใจเปล่งมันออกมาแต่อาจสื่อสารผิดพลาดไป สองนักบำบัดงานเสียวถึงกับมองหน้ากันเลิ่กลั่ก ด้วยพวกเขาไม่อยากเสียลูกค้ารายใหม่ เจ้าของโรงแรมกระเป๋าหนักเงินหนาจ่ายแรง แต่ถ้าหากว่าเป็นเรื่องชู้สาวพวกเขาคงไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวให้มีปัญหา โดยเฉพาะคำกร้าวสั่งสุดท้าย “She’s mine... Please quickly go If you don't wanna have a problem.” วีณาพยายามที่จะเข้าใจว่าคนอย่างภากรสามารถทำได้ทุกอย่างมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ไม่คิดว่าเขากำลังสื่อความหมายไปในทางคนรัก และเรื่องเธอเป็นของเขา She’ s mine! เนี่ยนะ จะบอกว่าเขาเกิดหึงหวงเธอขึ้นมายิ่งเป็นไปไม่ได้เลย เธอได้แต่ยืนตาเขียวอย่างนั้น กระทั่งชาวต่างชาติทั้งสองรีบเก็บกระเป๋าออกจากห้องไปเพราะเจ้าถิ่นไม่ให้การต้อนรับ “พูดอะไรของพี่ภีมคะ? นี่...” “...” ไม่มีคำตอบจากริมฝีปากหนาหยักได้รูป ลึกลงไปในแววตาคู่คมดั่งมีเปลวโทสะลูกใหญ่ หญิงสาวผ่อนลมหายใจออกมาหนัก ๆ “หมอที่วีจองตัวให้มานวดน่ะ มันนวดอีโรติก โยนีบำบัดนะคะ ไม่ใช่พวกจ้างเที่ยวหัดนวดแล้วหลอกเอาสาวไว้กินฟรี นั่นคนดังกว่าจะจองคิวได้ระดับปรมาจารย์ มีใบประกาศนียบัตร นวดสปาธรรมดาวีนวดกับพวกพี่ก็ได้ เคยนวดขาให้วีนี่...” “Tantric Institute of Integrated Sexuality เรื่องนวดเซ็กส์ระดับแอ้ดว้านซ์ นวดเพื่อผ่อนคลายสำหรับสุภาพสตรี พี่เรียนมาครับน้องวี... ถ้าอยากนวดพี่นวดให้ได้” ความมั่นใจเด็ดเดี่ยวในแววตาหายไป กลอกตาไปมาอย่างอ้ำอึ้ง วีณาไม่รู้เรื่องนี้! “พี่... ไปเรียนบัตเลอร์กับปริญญาโทการโรงแรมมาไม่ใช่หรือคะ?” “เวลาว่างพี่ไปเรียนอย่างอื่นครับ ไม่ได้ไปเล่นดนตรี เก็บเงินค่าเรียนงก ๆ เหมือนภามเพื่อแบ่งเบาภาระคุณอาเลยนะ พี่ฉลาดกว่านั้น” ไม่พูดเปล่า มือหนาสากเริ่มปลดปราการชิ้นแรกคือนาฬิกาเรือนเหยียดล้านของขวัญจากอนันต์ในวันเกิดของเขา วางมันลงบนโต๊ะไม้สีน้ำตาลเข้มตามด้วยเข็มขัด... ภากรไม่คิดว่าเขาจำเป็นต้องพูด แต่เขาไม่มีความคิดตรงไหนเหมือนภาคินสักอย่างเดียวและเธอไม่เคยเชื่อใจเขา “พี่ใช้เงินคุณอาคุ้มค่าทุกบาททุกสตางค์ เพื่อเป็นบัตเลอร์ที่รู้งานบริการทุกอย่าง ไว้ดูแลลูกสาวท่าน” “อ้อ... เป็นพวกบูชาผู้มีพระคุณจนตัวตายสินะ เกิดในยุคซามูไรหรือไง? สั่งให้คว้านท้องตัวเองก็คงจะทำล่ะมั้ง...” “ไม่ทำครับ... พี่จะลาออก เก็บข้าวของไปจากบ้านวีทันทีถ้าวีสั่งให้พี่คว้านท้อง แต่พี่จะไม่ไปจากชีวิตวีง่าย ๆ หรอก พี่จะตามรังควาญวีไปจนวันตาย” นั่นไงพี่ภีมของเธอ! วีณาสะดุ้งเฮือกกับคำขู่แสนหวาน แม้หางตาสวยใต้อายไลเนอร์คมกริบกลับทอดมองเขาด้วยสีหน้าเรียบเฉย ยกสองมือกอดอกอย่างเชิดหยิ่งสมเป็นคุณหนูวีณาทุกกระเบียดนิ้ว ภาพลักษณ์สวยหรูดูได้จากภายนอก แต่อาการลนลานตื่นเต้นตกใจกลัวผ่านฝ่ามือเล็กที่กำเก็บไว้ใต้รักแร้ คนสนิทสนมกันมาคงต้องเห็น ชายหนุ่มก้าวเข้าไปใกล้ กระตุกกระดุมเสื้อออก โน้มใบหน้าลงบอกข้างหูเบา ๆ “ไปอาบน้ำกันก่อนค่อยนวด... นวดอีโรติกอย่างที่น้องวีอยากจะนวดน่ะ”