มร

ิษบาดแผลไม่ได้ ปล่อยให้ลมหายใจแผ่วลง

ิตอันเป็นนิรันด

ววิญญาณยืนมองพ่อมดหนุ่มราวกับถามว่าจะเอา

องทำย

ม่ได้ เจ

งมีสักว