นิยายวัยรุ่น - นิยายหญิง

"ไง...หลบหน้าผัวมาหลายวัน" คนตัวโตกดเสียงมาอย่างไม่น่าฟัง ยิ่งเธอขัดขืนเขายิ่งเพิ่มแรงบีบที่ข้อมือ "ปล่อยนะพี่ริว พี่ไม่ใช่ ผัว..." เสียงเล็กถูกกลื้นหายในลำคอ เมื่อโดนคนใจร้ายตรงหน้าระดมจูบไปทั้งใบหน้า อย่างไม่ทันตั้งตัว ริวถอนจูบออก เสมองคนตรงหน้าอย่างเย้ยหยัน "ผัว...ที่เอาเธอคนแรกหนะ" "พี่ริว..." เจนิสตะเบ่งเสียงด้วยสีหน้าอันโกรธจัด "ทำไม เรียกชื่อพี่บ่อยแบบนี้ละครับ" ริวเอ่ยพร้อมกับสบตาคนตรงหน้าด้วยสายตาดุดัน "คิดว่าคืนนี้เธอจะรอดเหรอ" ริวตะเบ่งเสียงขึ้นมา จนร่างบางถึงกับชะงัก "ปล่อย...นะ คนเลว" ยิ่งเธอต่อต้านเขายิ่งรุนแรงกับเธอมากขึ้น "เอาดิ...เธอตบ ฉันจูบ..." ริวเอ่ยพร้อมกับจ้องมองด้วยสายตาดุดัน

ตายด้วยเงื้อมมือของเพื่อนร่วมสาขา เนเน่ เนตรนภา จึงทะลุมิติมาอยู่ในร่างเด็กน้อยวัยสิบหนาวที่ป่วยตาย นามเซี่ยซูเหยา มีบิดา พี่สาว พี่ชายที่เป็นห่วงนางมากกว่าสิ่งใด

เกริ่น.... ....ยะ..อย่านะ..พี่กำลังเข้าใจผิดอยู่..อึก..~ ผมไม่สนใจที่เธอพูด ผู้หญิงคนนี้แสดงละครเก่งจริงๆ ผมเกือบจะเชื่อเธอแล้วว่าเธอไม่ได้ขายตัว ผม: เลิกเล่นได้แล้ว เรามามีความสุขกันดีกว่า ...ยะ..อย่า..หนูไม่ได้ขายตัวจริงๆ หนูไม่ได้แสดงละครอะไรทั้งนั้น หนูพูดเรื่องจริง ปล่อยหนูไปเถอะ !! ผมกดท่อนเอ็นเข้าไปที่ช่องเสียวสีชมพูชวนหลงไหลนั้น กึด~ “อ๊า~ เข้าอยากจังวะ” ผมก็มมองดูรอยเชื่อมระหว่างผมกับเธอ “เชี้ย...เลือด !!” ผมมองหน้าผู้หญิงคนนั้น เธอนอนน้ำตาคลอ ตัวสั่นไปหมด "อยากได้เท่าไหร่...แลกกับเซ็กส์ครั้งนี้" เธอเงียบไม่ตอบผม เอาแต่นอนสะอื้น "กูถามว่ามึงจะเอาเท่าไหร่ แลกกับความบริสุทธิ์ของมึง"

"เธอมันก็แค่น้องสาวของผู้หญิงขายตัว ที่หาวิธีทำให้ฉันสนใจไม่ได้ เธอก็วิ่งไปหาคนอื่น" "พี่สาวฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว อย่างที่พี่เข้าใจ" มิริณสวนกลับอรัณอย่างไม่ยอมทันที "เป็นเด็กN มันไม่ได้ต่างกับผู้หญิงขายตัว" อรัณจับข้อมือเรียวเล็กของมิริณเอาไว้แน่น ด้วยความโกรธและโมโห ใบสวยหวานไร้กรอบแว่นตา จ้องมองคนปากร้ายโดยไม่เกรงกลัวแต่อย่างใด "ถ้าเกลียดผู้หญิงขายตัว เกลียดพี่สาวฉัน เกลียดฉันมากนัก พี่ก็เลิกยุ่งกับฉันเสียทีสิ" มิริณกดน้ำเสียงโดยความไม่พอใจ พร้อมกับสะบัดมือออกจากแขนของอรัณ "ถ้าอยากเป็นเด็กขายตัวตามพี่สาวของเธอนัก ก็มาขายให้ฉันเสียสิ จะได้ไม่ต้องวิ่งหาคนอื่นให้มันเหนื่อย แค่นอนให้ฉันกระแทกก็พอ" "พี่รัณ" มิริณตระโกนใส่หน้าอรัณด้วยความโกรธจัด !! เพี๊ยะ !! พร้อมกับตะเบ่งฝามือฝาดใบหน้าอันหล่อเหลาของอรัณด้วยที่เขานั้นดูถูกเธอไม่หยุด ใบหน้าของอรัณหันไปตามแรงตบและมอง มิริณมาด้วยสายตาดุดัน "ขอซื้อดีๆ ไม่ขาย งั้นก็โดนฉันกระแทกก่อน แล้วค่อยคิดราคามาละกัน" พูดจบอรัณก็ระดมจูบคนตัวเล็กไปทั่วทั้งใบหน้าด้วยความโมโห ใครรอพี่อรัณสายหวานละมุน อบอุ่น ข้ามไปได้เลยจ้า แก๊งค์นี้ไม่มีคนดีอยู่จริง ที่ผ่านมามันเป็นแค่ภาพลักษณ์ อิอิ ถึงคิวเรื่องของพี่อรัณสุดหล่อกันแล้วนะคะ ฝากนักอ่านที่น่ารักติดตามและให้กำลังใจพี่อรัณและนุ้งมิริณกันด้วยนะคะ ใครชอบพระเอกสายละมุน ไม่เหมาะกับนิยายเรื่องนี้ ผ่านไปได้เลยจ้า ส่วนใครชอบพระเอกสายจับกด อ่านโลด อิอิ นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้แต่ง ห้ามคัดลอกหรือลอกเรียนแบบใดๆ ทั้งสิ้นเขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ไม่ได้ก่อให้เกิดความเสียหายกับคนบุคคลในภาพแต่อย่างใด นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหารุนแรงในบางตอน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อายุต่ำกว่า18 ปีควรได้รับคำแนะนำ ฝากเป็นกำลังใจให้ไรท์กันด้วยนะคะ เพจ Kim Nayeol คะ เชตเรื่องหนุ่มๆวิศวะทั้ง 4 หนุ่มนะคะ พันธะร้ายนายวิศวะ เรียวตะ x เชอรีน พิษรักร้าย Toxic Love ริกกี้ x นินิว พลาดรักร้ายนายวิศวะ อรัณ x มิริณ คลั่งรักร้ายนายวิศวะ ริว x เจนิส

แป้งร่ำสาวใหญ่วัยสี่สิบ ชีวิตของเธอเต็มไปด้วยงานจนกระทั่งเพิ่งรู้ตัวว่าไม่มีใครเคียงข้าง หลังจากทบทวนชีวิตดีแล้วจึงยื่นขอลาออกจากบริษัท และนับตั้งแต่นั้นมาชีวิตของเธอก็เปลี่ยน ระบบเส็งเคร็งนี่คืออะไร! .

แค่ของเก่าๆเบื่อก็ทิ้งทำไมต้องรู้สึกผิด ❤❤❤❤ "บอกมาว่าจะเลือกใครระหว่างฟ่างกับยัยนี่" "แล้วทำไมต้องเลือกวะ" "หมายความว่าไง" "ก็ไม่เลือกไงเข้าใจอะไรยากวะฟ่าง" "ถ้าเตอร์ไม่ยอมเลือกงั้นเราสองคนเลิกกัน" "อืมก็ดี"

ปั่ก!!!! ปั่ก!!!!ปั่ก!!!! ปั่ก!!!! แรงกระแทกที่ถูกส่งมาอย่างรุนแรงและหนักหน่วงของคนด้านบนที่ได้ชื่อว่าเป็นทั้งเจ้านายและเป็นทั้งเจ้าของชีวิตทำให้หญิงสาวใต้ร่างอย่างม่านไหมร่างกายแทบแหลกสลาย เพราะเซ็กส์ของเขาในแต่ละครั้งทำให้เธอเจ็บปวดแต่เธอก็ต้องอดทนเพราะเธอรักเขา รักทั้งๆ ที่รู้ว่าไม่ควรที่จะรักแต่เธอไม่สามารถห้ามความรู้สึกของตัวเองได้ "ซี๊ดดดด อ่าาาส์ แน่นอะไรขนาดนี้วะขนาดเอาทุกวัน" ปั่ก!!!!! ปั่ก!!!! ปั่ก!!!!! ปั่ก!!!!!! "..........." ความเจ็บปวดที่ไม่สามารถเอื้อนเอ่ยออกมาเพราะเธอ....พูดไม่ได้ทำให้เขาย่ามใจที่จะทำรุนแรงกับเธอในทุกครั้งที่มีเซ็กส์กัน "แม่งเสียวคxxชิบหาย ซี๊ดดด เธอพูดไม่ได้แบบนี้ก็ดี เพราะฉันไม่ชอบผู้หญิงพูดมาก อื่มมม อ่าาาาส์" ในสายตาของเขาเธอเป็นเพียงสิ่งของเป็นเพียงสิ่งตอบสนองตัญหาความใคร่บนเตียงเท่านั้นไม่มีความรัก ไม่มีความผูกพันธ์ ไม่มีค่าอะไร

"ทีผัวไล่จังนะทีชู้เปิดประตูต้อนรับ เธอนี้ร่านไม่เบาเลยนะ ตอนแรกเห็นใสๆ ไม่คิดว่าจะร่านขนาดนี้ ฉันมองเธอผิดจริงๆ เขาเป็นอะไรอยู่ดีๆก็มาว่าฉันปาวๆ มันจะมากไปแล้วนะ "เออ !ฉันมันร่าน แล้วนายจะมายุ่งกับฉันทำไม ละ ฉันจะพาใครมามันก็เรื่องของฉันไม่เกี่ยวกับนาย" "แต่ฉันเคยห้ามเธอแล้ว ไม่ให้ไปกับมัน" "ทำไมฉันจะไปไม่ได้ ฉันเป็นผัวเธอแล้วนะแซนดี้ ฉันเอาเธอคนแรก ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์มาทับรอยฉันถ้าฉันยังไม่เบื่อ" " ฉันกับนายเราไม่ได้เป็นอะไรกัน มันเกิดเพราะไอ้ยาบ้าๆนั้น โปรดรู้ไว้ซะด้วย" ฉันระเบิดอารมณ์ใส่เขากลับ "ไม่ได้เป็นอะไรหรอ งั้นย้ำความสัมพันธ์กันหน่อยเธอคงอาจจะลืม" พูดจบเขาก็เหวี่ยงฉันลงที่เตียง ว้าย ! ตุบ เขาตามมาค่อมฉัน ฉันดิ้นไปมาไม่ยอมเขาหรอกนะ ปล่อยนะ !! อื้อ..... บอกให้ปล่อย ไอ้..." อุปเขาประกบปากฉันอย่างเร็ว อือ ... เขาพยายามเอาลิ้นแทรกเข้ามาในโปรงปากฉัน พอเขาผะปากออกจากฉันนี้นายจะบ้าหรออยู่ๆมาหาเรื่องฉันแล้วยังจะมาข่มขืนฉันอีกฉันว่าเขา "ทำไมกลัวเหรอ ที่ไอ้นั่นไม่เห็นกลัว มาดูกันหน่อยว่ามันกับฉันใครจะเอามันส์กว่ากัน" พูดจบเขาก็ประกบปากฉันอีกครั้ง เขาพยามเอาลิ้นแทรกเขาโปรงปากฉันใครจะยอมละ "โอ้ย ! เสียงซีนอลร้องขึ้นเสียง ใช่ฉันกัดลิ้นเขา "ได้จะเอาแบบนี้ใช่ไหม พรุ่งนี้เธอลุกขึ้นไม่ไหวแน่ " เขาว่ามาแค่นั้น !! กรี๊ด !!! เขากระชากเสื้อฉันขาดจนติดมือ "ปล่อยๆฉันบอกให้ปล่อยไง" ซีนอลพยามถกกระโปรงฉันขึ้น ไม่นะ เขาถอดอันเดอร์แวฉันออก เขาใช้ขาทั้งสองข้างรัดฉัน และตอนนี้ฉันกับเขาเปลือยเปล่ากันทั้งคู่ ภาพวันนั้นมันยังตามมาหลอกหลอนฉันอยู่ พอนึกถึงตรงหน้ามาอีกไม่กี่วินาทีอะไรจะเกิดขึ้น ฝากซีนอล และแซนดี้ กันด้วยนะคะ ไรท์ลงผลงานเรื่องนี้ที่แฟลตฟอร์มนี้เป็นเรื่องแรก ฝากผลงานกันด้วยนะคะ นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับอายุ 18 ปีขึ้นใน ในเนื้อหาบางตอนมีเนื้อหารุนแรง โลกสวยไม่เหมาะกับนิยายเรื่องนี้คะ ห้ามดัดแปลงหรือคัดลอกเรียนแบบต่อย่างใด ติดตามผลงานได้ที่ เพจ Kim Nayeol คะ

"แต่กูไม่อยากเป็นเพื่อนมึง กูอยากเป็นผัว" "มึงอยากเป็นผัวกูแล้วมึงรักกูเหรอ" พอฉันถามคำตอบที่ได้มาก็คือเงียบ หึ ก็อย่างที่ฉันบอกนั่นแล่ะว่ามันไม่ได้รักฉันที่มันทำที่มันพูดก็แค่อยากลองเรื่องอย่างว่ากับฉันเท่านั้นแล่ะ "เอากันทำไมต้องรักกันด้วยวะ" "ตกลงมึงอยากได้กูเป็นเมียโดยที่มึงไม่ได้รู้สึกอะไรกับกูเลยใช่ไหม"

"_" ใครๆ ก็คิดว่าฉันโสด จะพูดยังไงดีละ มันพูดได้ไม่เต็มปากนะ " "_" คนรัก ความรัก แฟน มันเป็นแบบไหนกัน เพราะฉันไม่เคยมีแฟน แค่....ข้ามขั้นไปเท่านั้นเอง "พี่... เป็นคนพูดเองนะคะ ว่าอยู่มหาลัยห้ามทำตัวสนิท ห้ามทำเป็นรู้จักกัน จำไม่ได้เหรอ" รีนลดาพูดพร้อมกับเชิดหน้าใส่เขา อย่างท้าทาย

หนุ่มวิศวะปีสี่ที่ได้ฉายา เสือยิ้มยาก เขาผู้ไม่เคยยิ้มให้ใครแต่กลับยิ้มให้เธอเห็นเพียงคนเดียว จากคนที่ไม่คิดจะรักใครแต่กลับรักเธอจนโงหัวไม่ขึ้น มารู้ตัวอีกทีก็ไม่อยากเป็นแค่รุ่นพี่แล้วแต่อยากเป็น(ผัว)

"พี่ริก" นินิวเรียกคนที่เข้ามาในห้องเธอ ฉันอยากจะกรี๊ดและกัดลิ้นตัวเองให้ขาด ฉันลืมไปสนิทว่าริกเป็นคนที่เข้าออกคอนโดของเธอได้อย่างง่ายดาย "ออกไป ถ้าไม่อยากโดนข้อหาบุกรุกห้องคนอื่นในยามวิกาล" นินิวบอกริกมาเสียดังด้วยสีหน้าโกรธจัด ที่ริกเข้าห้องเธออย่างถือวิสะ "ไม่ไป ในเมื่อที่นี่คือห้องเมียฉัน ทำไมฉันต้องออก" ร่างสูงบอกมาด้วยเสียงแข็งด้วยความไม่พอใจ "ห้องฉันไม่ใช่ห้องของยัยโมเน่ เมียคนปัจจุบันของพี่ ถ้าพี่ยังหลงเหลือความเป็นคนอยู่บ้างก็ออกไปจากห้องฉันคะ" แต่ริกกับไม่สนใจคำพูดนินิวเลยซักนิด ร่างสูงเดินเข้ามาหาคนตรงหน้า นินิวที่เห็นเช่นนั้นถึงกับจับที่ชายผ้าขนหนูเอาไว้แน่นขึ้น เพราะคนตรงหน้านั่นดูอันตรายสำหรับเธอ "อย่านะพี่ริก เรื่องของเรามันจบไปแล้ว" นินิวบอกมาด้วยเสียงสั่นเพราะสายตาที่เขามองเธอมามันน่ากลัวมากจริงๆ "ชอบฉันไม่ใช่เหรอ เอาฉันแล้วจะไปอ่อยคนอื่น อีกทำไม ฉันเห็นเต็มสองตาว่าเธอจูบกับไอ้ไทม์" "ในเมื่อพี่เห็นเช่นนั้น พี่ก็เลิกยุ่งกับฉันเสียสิ ฉันจะอ่อยจะจูบกับใครมันก็เรื่องของฉันไหม ฉันบอกพี่ไม่กี่ร้อยครั้งแล้วว่าเราเลิกกันแล้ว เพราะพี่มันเลว ฉันเลยไม่อยากได้พี่แล้ว " นินิวบอกคนใจร้ายอย่างคนเหลืออด เธอระเบิดอารมณ์ใส่คนตรงหน้าอย่างไม่มีท่าทีเกรงกลัว สำหรับริกตอนนี้เธอมองเขาเป็นแค่เศษฝุ่นที่รู้สึกขยะแขยงยิ่งกว่าแมลงสาบ ริกถึงกับกัดฟันกอดด้วยความโกรธและโมโห เชตเรื่องหนุ่มๆวิศวะทั้ง 4 หนุ่มนะคะ พันธะร้ายนายวิศวะ เรียวตะ x เชอรีน (มีให้อ่านจบเรื่อง) พิษรักร้าย Toxic Love ริกกี้ x นินิว พลาดรักร้ายนายวิศวะ อรัณ x มิริณ คลั่งรักร้ายนายวิศวะ ริว x เจนิส โลกสวยไม่เหมาะกับนิยายเรื่องนี้ ข้ามไปได้เลยจ้า นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้แต่ง ห้ามขัดลอกเรียนแบบใดๆ ทั้งสิ้นเขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้เขียนเท่านั้น นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหารุนแรงในบางตอน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อายุต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ

ฉันเชื่อว่าคนเราต้องเคยเจอเรื่องที่บังเอิญไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม แต่มันเป็นเพราะความบังเอิญหรือโชคชะตากันแน่ที่ทำให้ฉันได้มาเจอกับเขา "โซ่" เขาคือผู้ชายที่มีดีทั้งหน้าตา ฐานะ และความสามารถ และเขาก็เป็นนักดนตรีหนุ่มชื่อดังที่สาวๆเกือบครึ่งประเทศล้วนเทใจให้กับเขา แต่แจ็คพอตมันดันมาแตกที่ฉัน เมื่อฉันดันบังเอิญตื่นขึ้นมาบนเตียงของเขา พร้อมกับประโยคแรกที่เขาเอ่ยพูดกับฉันมาว่า.. "ตื่นแล้วเหรอ" เอ๊ะ ฉันมานอนอยู่ที่นี่ได้ยังไงกันเนี่ยยยยยย!!!!! . . "ในเมื่อเธอก็ได้ลายเซ็นต์ของฉันไปแล้ว เธอช่วยลืมเรื่องวันนี้ไปให้หมดหน่อยได้ไหม"

หมอเว เวกัส จิระเมศ รัตนธรรมรงกุล ทันตแพทย์หนุ่มหล่อ ทายาทโรงพยาบาลทันตกรรมชื่อดัง พวงตำแหน่งท่านรอง บริษัท Dentist tal .co.tc บริษัทของบิดา และกำลังจะจบ ป.โท ทันตแพทย์เพาะทาง อายุ 26 ปี ผู้ที่ไม่คิดจริงจังกับสาวๆ คนไหนตั้งแต่หลังจากเลิกลากับ อดีตแฟนสาว ส่วนกับซิน เขารัก หรือเพียงแค่หลงเธอกันแน่ ซิน พิมพ์นัดดา เรืองโรจน์ อายุ 22 ปี พึ่งจบ ปริญญาตรีด้านบัญชีมา ด้วยเกรดเฉลี่ยอันน้อยนิด "-" คิดว่าคำพูดแค่นี้ ผมจะเชื่อคุณเหรอ คนร่างสูงได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างหน่าย เขาชินแล้วกับคำพูดของผู้หญิงที่ใช้จะจับเขา "ถ้ามั่นใจว่า ท้องจริง ก็ไปเอาเด็กออกซะ" "เธอเองก็รู้ว่าผมเองยังไม่พร้อมที่จะรับผิดชอบใคร " " อย่าพยายามใช้วิธีนี้เพื่อที่จะจับ มันไม่ได้ผล อย่างที่คิดหรอก" พูดจบ มือหนาก็หยิบแบงค์พันมานับยี่สิบใบ วางไว้บนโต๊ะบน เดินออกจากห้องไป ราวกับว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร "-" เธอหลงรักเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่พบ เธอเฝ้าแต่บอกตัวเอง การได้แอบชอบมันความสุขกว่าการได้รัก แต่ใครจะคิดว่าอยู่ๆ วันหนึ่งเธอก็ได้เขามาเป็นแฟนตัวจริงของเขา อย่างไม่คาดฝัน นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับอายุ 18 ปีขึ้นไป เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ห้ามขัดลอก เรียนแบบใดๆทั้งสิ้น

เขาแอบชอบเธอตั้งแต่เจอกันครั้งแรกแต่เธอกลับกลัวและพยายามอยู่ให้ห่างจากเขาแล้วเขาจะทำอย่างไรที่จะตามจีบเธอดีในเมื่อเธอเป็นน้องรหัสของเขา

พ่อเลี้กับลูกเลี้ยงวัยขบเผาะ

คีย์ - คณะวิศวะคอมปี 1 พริมโรส - คณะบริหารปี 1 พริมโรสมีเพื่อนสนิทรวมก๊วน คือมะตูมและไผ่หลิว นทีเป็นเพื่อนของคีย์ เมื่อนทีจีบไผ่หลิว ทำให้กลุ่มเพื่อนของเขาและเธอสนิทกัน ทุกครั้งที่พริมโรสโดนรุ่นพี่แกล้ง คีย์ก็จะมาปกป้องคอยช่วยเหลือเธอเสมอ ความรักเลยค่อยๆ พัฒนาจากความเป็นเพื่อนเลื่อนเป็นแฟน

มณีรินตกกระไดพลอยโจนมาเป็นแฟนหลอกๆ ของรุ่นพี่ทันตะฯ สุดหล่อแบบงงๆ แต่นั่นยังไม่งงมาก เท่ากับการที่ตื่นเช้าขึ้นมาในวันหนึ่ง แล้วตกเป็นภรรยาของรุ่นพี่เข้าจริงๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับหล่อนกันนะ?! ความร้อนฉ่าจากปากจากลิ้น และนิ้วมือของมังกรมันคือที่สุดของอุปกรณ์ทรมานทางเพศ น้ำของหล่อนไหลหยาดเยิ้ม มิอาจจะต่อสู้กับผู้ช่ำชองในเพลิงกามาได้อีกต่อไป หล่อนเด้งร่อนเนินสวาทขึ้นสูง และเมื่อเขาซุกหน้าหล่อๆ ลงมาหา และแยกกลีบสาวออกจากกัน พร้อมกับแหย่ลิ้นสากลงไป หล่อนก็กรีดร้องและเสร็จสมทันที

เพราะเหตุการณ์ในค่ำคืนงานเลี้ยงบายเนียร์คืนนั้น เลยทำให้วลัญช์ต้องกลายเป็นคนรักของตัวตึงในมหาวิทยาลัยอย่างพระพาย ภายใต้เงื่อนไข 'เรียกต้องมาหา ห้ามรัก ห้ามเรียกร้อง' ข้อห้ามพวกนั้นพระพายตั้งมันขึ้นเอง และผู้หญิงทุกคนที่อยากเป็นของเขา ต้องรับข้อแม้พวกนั้นให้ได้ด้วย แต่วลัญช์ไม่ได้อยากเป็นของเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้วนี่ เธอต้องทำแบบนั้นด้วยหรือไง

เมื่อหลังชนฝา เธอจำต้องแลกด้วยของมีค่าที่สุดในชีวิต --------------------------------- ปริยกร หรือ เดียร์ หญิงสาวผู้ดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอด ------------- ปาล หนุ่มผู้เสมือนเป็นพระเอกตลาดกาล --------------------------------- ริมฝีปากสีระเรื่อถูกเคลือบไว้ด้วยลิปกรอส กำลังสั่นน้อยๆ เมื่อถูกเขาจับจ้องอยู่ไม่วางตา เพียงแค่นี้เขาก็เดาได้ว่า ชัยชนะอยู่ในอุ้งมือเรียบร้อยแล้ว มือที่กุมไหล่ระหงอยู่ค่อยๆ เลื่อนลงไปหาเอวคอดกิ่ว อีกมือเชยคางมนให้แหงนหงายสูงขึ้นอีก ก่อนเขาจะค่อยๆ โน้มใบหน้าอันหล่อเหลาลงไปหา เจ้าของใบหน้าสวยกำลังสับสนอยู่นั้น ไม่รู้จะทำอะไรได้ นอกจากปิดเปลือกตาลงช้าๆ แล้วปล่อยเขามอบจุมพิตแรกในชีวิตสาวให้ เมื่อมองไม่เห็นหนทางจะหลีกหนีไปไหนได้อีกแล้ว หรือต่อให้หนีได้ ก็คงไม่พ้นต้องไปยืนอยู่ตรงหน้าผู้ชายคนไหนสักคน และยอมให้ทำแบบนี้อยู่ดี ก็แล้วทำไมไม่ยอมเขาเสียแต่ตอนนี้เลยล่ะ ในเมื่อเขาก็คือชายที่คอยสร้างความหวั่นไหวในหัวใจมาหลายปีดีดัก อีกใจก็ได้คิดว่า สิ่งที่ทำไปทั้งหมดนี้ เพื่อตัวเอง เพื่อแม่ที่กำลังย่ำแย่ทั้งร่างกายและจิตใจ ได้เงินไปเมื่อไหร่ หญิงสาวก็จะไม่ยอมให้ชายใดมาแตะต้องกายอีก หากไม่ใช่ชายที่ตัวเองรักเท่านั้น ‘ก็เขานี่ไงเดียร์ ผู้ชายที่อยู่ในใจเธอมาหลายปี ผู้ชายที่เธอรู้ดีว่าไม่มีทางจะได้เคียงคู่เขาด้วยซ้ำ นอกจากในความฝัน แต่ตอนนี้เขาอยู่ใกล้ชิดกับเธอแล้วไง ยอมเป็นของเขาและมอบสิ่งที่เธอหวงแหนที่สุดให้เขาไปสิ’ สิ้นเสียงสนับสนุนจากภายใน หัวใจที่สับสนอยู่เมื่อครู่ก็กระตุกว้าบขึ้นทันที เมื่อรับรู้ว่ามีอุ้งมือของเขา เลื่อนไล้ลงไปหาอกอวบ นุ่มนิ่ม ริมฝีปากได้รูปอิ่มเต็มก็ถูกเขาครอบครองอย่างแผ่วเบา หญิงสาวไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากระเป๋าสะพายหลุดร่วงออกจากไหล่ระหงไปตอนไหน เพราะกำลังหลงใหลในรสจุมพิตอันหอมหวานของเขาอยู่ มันช่างความซาบซ่านทรงอย่างไม่เคยพานพบมาก่อน ยังผลให้สองเข่าแทบจะทรุดลง หากไม่มีวงแขนแข็งแรงรัดรึงเอวคอดเอาไว้ ปาลย่อกายลง ส่งแขนข้างซ้าย สอดเข้าไปใต้ข้อพับ อุ้มร่างผอมบางที่เขาเห็นว่าเบาราวปุยนุ่นก้าวเดินไป โดยไม่ปล่อยให้เรียวกระจับงามว่างเว้นจากจุมพิตอันทรงอำนาจด้วยซ้ำ แรกทีเดียวอยากจะตรงไปยังชุดรับแขกเพราะใกล้ แต่คิดอีกทีก็เปลี่ยนใจเดินไปหาประตูห้องที่เปิดอ้าไว้ ในเมื่อนี่เป็นครั้งแรกของเธอ ถ้าไม่ถูกย้อมแมวเหมือนโมเดลลิ่งเจ้าอื่นที่ทำมา เขาก็อยากจะให้เธอนอนสบายๆ บนเตียงคิงส์ไซด์ ในห้องนอนอันกว้างขวางและเย็นฉ่ำด้วยเครื่องปรับอากาศที่เปิดทิ้งไว้ก่อนหน้ามากกว่า ไม่กี่อึดใจ เขาวางกายเบาหวิวลงไปหาฟูกหนานุ่ม พร้อมกับตามลงแบบไม่ให้ขาดช่วง