
© 2018-now MeghaBook
"อ่อยถึงขนาดนี้ มีหรือท่านอ๋องอย่างท่านจะรอด"เรื่องราวโรแมนติกแฟนตาซีที่หญิงสาวผู้กล้าหาญ "ลั่วหลัน" ถูกบังคับให้แต่งงานกับท่านอ๋องพิการ เธอใช้ห้องผ่าตัดลึกลับจากโลกอีกมิติรักษาเขา แต่เมื่อท่านอ๋องฟื้นคืนความหล่อเหลา ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็พลิกผันสู่การเกี้ยวพาราสีที่ร้อนแรง! อ่านฟรีเฉพาะใน Meghabook เท่านั้น! ดาวน์โหลดแอปเลย!
✨ 📢 โหลดเลย! โอกาสอ่านฟรีไม่ได้มีบ่อยๆ!
💞 "อ่อยถึงขนาดนี้ มีหรือท่านอ๋องอย่างท่านจะรอด" เป็นนิยายที่ครบรส ทั้งโรแมนติก ฟินจิกหมอน และการแก้แค้นสุดสะใจ! 🥰🔥 ถ้าคุณชอบแนว "แต่งก่อนรักทีหลัง" + "พระเอกเงียบขรึมแต่หวงเมีย" ต้องไม่พลาดเด็ดขาด! 😏📖
📲 โหลด Meghabook app แล้วไปอ่านกันเถอะ! 💕 #นิยายฟินๆ #ท่านอ๋องสายโหด #เมียอ่อยหนักมาก
ส่วนที่ 1:สรุปนวนิยายทั้งเล่ม อ่อยถึงขนาดนี้ มีหรือท่านอ๋องอย่างท่านจะรอด
ส่วนที่ 2:ตัวละครหลักของ อ่อยถึงขนาดนี้ มีหรือท่านอ๋องอย่างท่านจะรอด
ส่วนที่ 3: บทที่ได้รับความนิยมมากที่สุดของ อ่อยถึงขนาดนี้ มีหรือท่านอ๋องอย่างท่านจะรอด
ลั่วหลันถูกบังคับให้แต่งงานกับท่านอ๋องพิการที่ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ แต่เธอมีความสามารถพิเศษที่สามารถรักษาเขาได้ เมื่อท่านอ๋องกลับมาสวยและแข็งแรง, ลั่วหลันก็พบว่าตัวเองหลงรักเขาอย่างลึกซึ้ง ทั้งสองเริ่มใช้ชีวิตร่วมกันอย่างโรแมนติก แต่ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความท้าทายและความลึกลับ
เมื่อท่านอ๋องสามารถลุกขึ้นยืนด้วยสองขาได้, เขาเริ่มแสดงความสนใจในลั่วหลันอย่างจริงจัง และลั่วหลันก็รู้สึกว่าชีวิตของเธอไม่เคยดีขึ้นขนาดนี้มาก่อน แต่จะมีอะไรอีกที่ซ่อนอยู่ในความสัมพันธ์นี้?
ลั่วหลัน: ตัวเอกที่มีความสามารถพิเศษในการรักษาและดูแลท่านอ๋อง เธอเป็นคนรักและเอาใจใส่.
ท่านอ๋อง: อดีตเป็นคนพิการ แต่กลับมาสวยและแข็งแรงหลังจากได้รับการรักษาจากลั่วหลัน เขาเริ่มแสดงความสนใจในลั่วหลันอย่างจริงจัง.
อ่อยถึงขนาดนี้ มีหรือท่านอ๋องอย่างท่านจะรอด ตอนที่ 1
ลั่วหลันรู้สึกว่าตัวเองคือผู้ทะลุข้ามมิติแห่งกาลเวลาที่น่าสังเวชที่สุดในประวัติศาสตร์แล้ว!
เพลานี้นางกำลังนั่งอยู่ริมแม่น้ำเว่ยที่เจ้าของร่างเพิ่งฆ่าตัวตายสำเร็จ ยิ่งช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงเช่นนี้ ทำให้นางที่ตัวเปียกโชกต้องหนาวสั่น พลางหวนนึกถึงการปฏิบัติอย่างไร้มนุษยธรรมที่เจ้าของร่างต้องทนทุกข์ทรมาน
สุ่ยลั่วหลันอายุครบสิบเจ็ดในปีนี้ ลุงคนหนึ่งเก็บนางได้ตอนยังเป็นทารกตอนที่ขึ้นภูเขาไปเก็บฟืน เมื่อเห็นว่านางดูน่าสงสาร เขาจึงเก็บนางมาเลี้ยงดู ทว่าการเกิดมาของสุ่ยชุนฮวาผู้เป็นน้องสาว ทำให้ป้าของนางเริ่มเมินเฉยและไม่สนใจในตัวนางอีกต่อไป
ตั้งแต่จำความได้ นางก็ได้แต่กินอาหารที่เหลือจากคนในครอบครัว ทั้งยังต้องรับผิดชอบซักผ้าและทำอาหารให้คนในบ้าน น้องสาวที่อายุน้อยกว่านางหนึ่งปีได้ไปเล่าเรียนหนังสือ ขณะที่นางทำได้เพียงแบกตะกร้าไม้ไผ่ขึ้นหลังทุกวันตอนรุ่งสางเพื่อล่าสัตว์
แม้ว่านางจะพยายามทำงานหนักเพียงใด ป้าก็ยังไม่ชอบนางอยู่ดี
แต่เมื่อวานจู่ๆ ท่านป้ากลับใจดีกับนางอย่างไร้สาเหตุ ไม่เพียงแต่ซื้ออาภรณ์ให้ใหม่ แต่ยังซื้อเครื่องประทินอย่างชาดทาปากและแป้งน้ำให้อีกด้วย สิบเจ็ดปีมานี้ นางที่ตัวซูบผอมได้แต่สวมอาภรณ์เก่าๆ ของน้องสาว ทำให้นางดีใจมากที่ได้สวมอาภรณ์ใหม่ในครั้งแรก ท่านป้าเองก็ชื่นชมไม่หยุดปาก
เมื่อนึกถึงฉากนั้น ลั่วหลันจึงน้ำตาไหลรินอย่างเจ็บปวด
“หลันเอ๋อร์ ทำไมป้าถึงไม่เคยสังเกตมาก่อนเลยว่าเจ้ารูปโฉมงดงามขนาดนี้ หากได้แต่งงานคงมีความสุขมากแน่ๆ”
หากคุณต้องการอ่านนวนิยายทั้งหมด คุณสามารถติดตั้งแอปพลิเคชัน Meghabook ซึ่งสามารถดาวน์โหลดได้ฟรีที่ Google Play Store หรือ App Store ค่ะ.
อ่อยถึงขนาดนี้ มีหรือท่านอ๋องอย่างท่านจะรอด ตอนที่ 5
“นี่คือพระสนมฉางกุ้ยเฟย ยังไม่รีบคุกเข่าอีก”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ป้าก็รีบคุกเข่าอย่างลนลานพลางโบกมือให้ลั่วหลันที่ยืนอยู่ข้างๆ ด้วยความงุนงง
“หลันเอ๋อร์ มานี่ รีบคุกเข่าสิ”
พระสนมฉางกุ้ยเฟยมองไปที่ลั่วหลัน พร้อมกับโบกมือเบาๆ “พวกเจ้าออกไปก่อน ข้าอยากคุยกับเด็กคนนี้สักสองสามคำ”
แม้ว่าป้าจะลังเล แต่ไม่นานก็ยอมเดินจากไปพร้อมกับผู้ดูแล
ลั่วหลันเดินเข้าไปหาพระสนมฉางกุ้ยเฟย ก่อนจะถอนสายบัวทำความเคารพตามที่เคยเห็นในละครตามโทรทัศน์
“ถวายพระพรเพคะ พระสนม”
พระสนมฉางกุ้ยเฟยพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ “อืม ลุกขึ้นเถอะ เจ้าชื่อหลันเอ๋อร์?”
“หม่อมฉันแซ่สุ่ย มีนามว่าลั่วหลันเพคะ”
“สุ่ยลั่วหลัน…”
พระสนมฉางกุ้ยเฟยกล่าวซ้ำๆ “ชื่อนี้ไพเราะดี”
หลังจากหยุดไปครู่หนึ่ง พระสนมฉางกุ้ยเฟยก็เดินไปนั่งบนเก้าอี้ในเรือน พลางชี้ไปยังเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม “นั่งลงสิ ข้ามีบางอย่างอยากพูดกับเจ้า”
ลั่วหลันทำใจไว้แล้วว่าอีกฝ่ายคงอยากพูดเรื่องท่านอ๋องคนนั้น นางจึงทรุดตัวลงนั่งอย่างไม่ลังเล
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง พระสนมฉางกุ้ยเฟยก็เอ่ยขึ้น
“เจ้ารู้เรื่องอวี้อ๋องมากแค่ไหน”
“หม่อมฉันไม่ทราบ เพียงแต่รู้จากประกาศว่าท่านอ๋องไม่สบาย”
พระสนมฉางกุ้ยเฟยถอนหายใจพลางขมวดคิ้วด้วยความเศร้า “เขาป่วยหนัก ข้าไม่อยากทำให้ใครลำบากใจ ข้าขอบอกไว้ตรงนี้เลยแล้วกัน เจ้าจะได้ไม่เสียใจภายหลัง หากเจ้ายอมรับแล้ว จะเห็นแล้ววิ่งหนีอย่างสตรีพวกนั้นไม่ได้อีกแล้ว”
หากคุณต้องการอ่านนวนิยายทั้งหมด คุณสามารถติดตั้งแอปพลิเคชัน Meghabook ซึ่งสามารถดาวน์โหลดได้ฟรีที่ Google Play Store หรือ App Store ค่ะ.
อ่อยถึงขนาดนี้ มีหรือท่านอ๋องอย่างท่านจะรอด ตอนที่ 9
เมื่อคิดอย่างนั้น นางจึงใช้มือข้างหนึ่งยกเขาขึ้นมา เปลี่ยนผ้าปูเตียงกับแผ่นรองและวางเขาลงพร้อมห่มผ้านวมผืนใหม่ให้
หลังจากทำทุกอย่างเสร็จ นางก็หอบอย่างหมดแรง อดไม่ได้ที่จะเท้าเอวพลางบ่นพึมพำ
“ท่านควรจะขอบคุณข้าบ้างนะ ทำไมถึงนอนนิ่งขนาดนี้ หรือว่าใกล้จะสู่ขิตแล้ว”
เมื่อได้ยินคำพูดติดตลกของนาง ลูกกระเดือกของเขาก็สั่นไหวเล็กน้อย ก่อนเอ่ยพูดบางอย่างที่ทำให้ลั่วหลันแทบสำลัก
“ไส...หัวไป...”
ลั่วหลันมองเขาด้วยความประหลาดใจ โดยไม่โกรธที่ถูกไล่สักนิด แต่กลับตื่นเต้นที่เขาพูดได้มากกว่า
นางเดินตรงไปที่เตียงอีกครั้ง พลางเพ่งมองใบหน้าซีดราวกับกระดาษ
“นี่ท่านพูดหรือ ลืมตาได้ไหม”
ชายคนนั้นยังคงหลับตาแน่นพร้อมกับเอียงศีรษะไปอีกฝั่ง
ทันใดนั้นลั่วหลันก็ตระหนักได้ว่าชายคนนี้จะต้องมีศักดิ์ศรีค้ำคอแน่ๆ คำพูดเมื่อครู่ของนางอาจรุนแรงไปหน่อย
นางจึงเอียงศีรษะคุร่นคิดอย่างกังวล ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปกระซิบเบาๆ
“อวี้อ๋อง ข้าไม่สนหรอกว่าตอนนี้ท่านจะป่วยหรือมีชีวิตอยู่ได้นานแค่ไหน แต่ข้าเป็นชายาของท่านแล้ว ข้ามีนามว่าสุ่ยลั่วหลัน เรียกข้าว่าลั่วหลันหรือหลันเอ๋อร์ก็ได้ ต่อไปนี้ข้าจะเป็นคนดูแลท่านเอง”
ทันทีที่พูดจบ ชายคนนั้นก็พ่นลมอย่างเย็นชาและคร่ำครวญด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง
“คนใกล้ตายอย่างข้าคู่ควรที่จะมีชายาด้วยหรือ บอกมาตรงๆ เถอะว่าเจ้าเข้าใกล้ข้าเช่นนี้มีจุดประสงค์ใด”
นี่เขาพูดได้เยอะขนาดนี้เลย? แล้วยังสงสัยว่านางมีจุดประสงค์อะไรอีก นางจะมีจุดประสงค์อะไรได้
หากคุณต้องการอ่านนวนิยายทั้งหมด คุณสามารถติดตั้งแอปพลิเคชัน Meghabook ซึ่งสามารถดาวน์โหลดได้ฟรีที่ Google Play Store หรือ App Store ค่ะ.
ถ้าคุณยังชอบนวนิยายโรแมนติกที่คล้ายกับ อ่อยถึงขนาดนี้ มีหรือท่านอ๋องอย่างท่านจะรอด อย่าลืมเข้าชมส่วน 'ยอดขายสูงสุด' บนเว็บไซต์ MeghaBook เพื่อค้นพบเรื่องอื่น ๆ ที่คล้ายกันมากขึ้น หากนวนิยายโรแมนติกที่คุณชอบไม่ได้รับการระบุที่นี่ คุณสามารถค้นหาได้ในแอป Meghabook ขอให้สนุกกับการอ่าน!