รวมเรื่องสั้นสุดฟินในเล่มเดียว ที่คุณไม่ควรพลาดถ้าชอบหรือถูกใจสามารถให้กำลังใจนักเขียนได้โดยการ กดถูกใจ กดติดตามให้ด้วยนร้าาา ฝากนิยายเรื่องแรกไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกคนด้วยนะคะ
เปิดเรียนวันแรกของโรงเรียนประจำแห่งหนึ่งที่มีแต่นักเรียนหญิงล้วน กฎของโรงเรียนค่อนข้างจะเข้มงวดเรื่องของการรับบุคคลากรผู้ชายเข้ามาทำงาน แต่ด้วยความจำเป็นที่ต้องใช้แรงงานทางโรงเรียนจึงอนุโลมให้รับภารโรงผู้ชายเข้ามาทำงานได้
ห้องประชุมใหญ่
"นักเรียนทุกคนคะ ผู้ชายคนนี้จะมาทำงานในตำแห่งภารโรงของโรงเรียนเรานะคะ"
"สวัสดีครับ ผมชื่อนิก จะมาเป็นภารโรงที่นี่นะครับเด็กๆ"
กรี๊ดดด!!!!!
หลังจบการแนะนำตัวของเขานักเรียนหญิงต่างพากันกรีดร้องด้วยความดีใจลั่นห้องที่จะมีผู้ชายหล่อๆหน้าตาดีมาเดินอยู่ในโรงเรียนของตนเอง ก็เป็นเรื่องปกติเพราะทุกวันพวกเธอได้เจอแต่คุณครู แม่บ้านทำความสะอาดและเพื่อนที่เป็นผู้หญิง
"เอาล่ะๆ นายนิกไปทำงานได้แล้ว ส่วนพวกเธอก็รีบแยกย้ายไปเรียนได้แล้วนะ ผอ.ขอจบการประชุมเพียงเท่านี้ สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีค่ะ ผอ."
การประชุมเสร็จสิ้นลงนักเรียนแต่ละระดับชั้นต่างพากันแยกย้ายไปเรียนตามอาคารต่างๆ แต่มีเพียงนักเรียนชั้นม.6สองคนที่ชอบหนีเรียนบ่อยๆ ทั้งสองพากันมานั่งที่สนามฟุตบอลเพื่อแอบมองภารโรงหนุ่มที่ตอนนี้เขาเริ่มงานแรกด้วยการตัดหญ้าจึงต้องถอดเสื้อออกจนเห็นซิกแพคแน่น กำยำรับกับผิวสีขาวใสน่าหลงไหล
"อีเบน กูจะไม่ไหวแล้วนะ มึงดูซิกแพคนั่นสิ อร๊าาายยย"
"ให้มันน้อยๆหน่อยอีมุก คนนี้อ่ะต้องเป็นผัวกูเท่านั้น"
"แหม! อีเบน...กูไม่ยอมเว้ย!!!"
เบนและมุกเริ่มถกเถียงกันดังขึ้นเรื่อยๆจนเขาต้องหันมามองและกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างมาดเท่ห์ เมื่อทั้งสองเห็นแบบนั้นก็ยิ่งใจละลายพากันเขินหน้าแดง
"อีมุกเอาน้ำเย็นไปให้พี่ภารโรงกันดีกว่า"
"เออใช่ เป็นความคิดที่ดีมาก สมแล้วที่เป็นเพื่อนกันได้"
มุกหยิบขวดน้ำเย็นในกระเป๋าออกมาและเดินตรงไปที่เขาพร้อมกับเบนทันที
"พี่นิกขา ดื่มน้ำเย็นๆก่อนสิคะ พวกเราซื้อมาให้"
"โห้วว ขอบคุณมากเลยครับ วันนี้อากาศร้อนมากด้วย ดูเหงื่อพี่สิเต็มตัวเลย"
"ให้มุกเปิดน้ำให้นะคะ"
"ครับ! ขอบคุณครับ"
เขาขอบคุณมุกก่อนจะยิ้มที่มุมปากอีกครั้งอย่างเจ้าเล่ห์ มุกใช้มือหมุนฝาน้ำออกแต่สายตากลับจ้องมองที่ซิกแพคกำยำอย่างไม่กระพริบและต้องแอบกลืนน้ำลายลงคอ
"ดะ ได้แล้วค่ะพี่นิก"
มุกยื่นขวดน้ำให้เขาแต่ก็ต้องแกล้งมือไม้อ่อนทำน้ำหกใส่ที่หน้าท้องแกร่งของเขาครึ่งขวด
"ว๊ายย...มุกขอโทษนะ เดี๋ยวเช็ดให้ค่ะ"
มือน้อยของมุกลูบวนไปมาที่ท้องน้อยของเขาจนสัมผัสได้ถึงขนอ่อนสีเทาที่งอกขึ้นมารำไร น้ำเย็นผสานกับมือน้อยอุ่นๆที่ลูบไล้ไปมาทำให้เขาเคลิ้มเผลอใช้มือวางทับบนมือน้อยของมุกแล้วเค้นคลึงไปทั่วหน้าท้องแกร่งอย่างลืมตัว
"หยุดเลยนะอีมุก...ให้เบนช่วยดีกว่าค่ะพี่นิก"
พึ่บ!!!
"เอ๊าะ!!!"
เบนใช้ร่างชนเข้ากับร่างของมุกแรงๆจนมุกเซออกไป เบนก็ไม่น้อยหน้ารีบใช้มือจับที่หน้าท้องของเขาแล้วทำเหมือนมุกได้เพียงชั่วครู่ แต่แล้วโชคกับไม่เข้าข้างเบนเพราะมีเพื่อนร่วมชั้นมาตามให้ทั้งสองไปเข้าเรียน ไม่อย่างนั้นจะได้เรียนซ้ำชั้นเป็นแน่
"เบน...มุก คุณครูให้มาตามไปเข้าเรียน"
"โธ่เอ๊ย! รู้แล้วๆ เดี๋ยวเบนจะมาหาใหม่นะคะพี่นิก บ๊ายบายค่ะ"
"มุกด้วยค่ะ เดี๋ยวมาหาใหม่นะคะ"
"ครับ! ตั้งใจเรียนนะเด็กๆ"
ถึงเวลาพักเบรก15นาที มุกและเบนพากันมาเข้าห้องน้ำเก่าที่ไม่มีนักเรียนมาใช้เพราะจะได้ไม่ต้องแย่งกันเข้า แต่ด้วยว่าความที่เป็นห้องน้ำเก่าระบบน้ำอาจจะไม่ค่อยดีนัก ท่านผู้อำนวยการจึงให้นิกกี้เขามาซ่อมแซม
"น่าเบื่อๆจริงๆ วันๆก็ให้แต่เรียนๆ เพื่อนกูที่เรียนโรงเรียนรัฐนะ อายุ18ปีมีผัวกันไปหลายคนแล้ว"
"ก็จริงแหละขนาดมึงกับกูเต็ม18ปีไปหลายเดือนยังไม่มีผัวเลย ในโรงเรียนก็มีแต่ผู้หญิงทั้งนั้น....เฮ้ออ บ่นไปก็เท่านั้นเนาะอีมุก"
"กูก็อยากมีผัวจนตัวสั่นเหมือนกันแหละ ทำไงได้ ถ้ามึงกับกูยังต้องเรียนอยู่ที่นี่อ่ะอีเบน"
เธอทั้งสองบ่นให้กันฟังเสียงดังเพราะคิดว่าไม่มีใครได้ยินแน่นอน แต่ทว่านิกกี้ก็เดินออกมาจากห้องน้ำห้องเล็กๆตรงหน้าที่พวกเธอยืนกอดอกเม้าท์กันอยู่
"ว๊ายย!!! พ พี่นิกกี้ อยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ"
"ก็อยู่ก่อนที่เธอทั้งสองคนบ่นอยากมีผัวตัวสั่นนะสิ"
"พี่นิกกี้คะ อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกผอ.เลยนะคะ พวกเราขอร้อง"
"งั้นเธอทั้งสอง อยากลองมีผัวไม่ใช่หรอ มาลองทำดูสิ แล้วสิ่งที่พี่ได้ยินจะไม่มีใครรู้แน่นอน"
นิกกี้เดินเข้าไปในห้องน้ำที่เขากำลังซ่อมแซมอยู่ก่อนหน้า โดยมีมุกและเบนเดินตามเข้าไปข้างในด้วย กลอนประตูถูกล็อคพร้อมกับร่างของเธอทั้งสองถูกดันให้นั่งลงกับพื้น เขาใช้มือปลดกระดุมกางเกงสแลคและดึงมันลงพร้อมกับซับในทำให้ดุ้นเอ็นขนาดมโหฬารเด้งชีหน้าน้อยของพวกเธอ
"พ พี่นิกกี้...จะให้พวกเราทำอะไรหรอคะ"
"แย่งกันอมมันเข้าไปสิ มันสนุกมากเลยนะ รีบทำเลยสิ"
"ค่ะๆ....แผล่บๆๆ"
ลิ้นน้อยของมุกไล่เลียตั้งแต่โคนพวงแฝดจรดปลายหัวเห็ดบาน ส่วนเบนก็ใช้ปากพยายามอมหัวเห็ดเข้าไปโดยแย่งกันอย่างเอาเป็นเอาตาย
อ่านตอนต่อไป
แต่งงานกันเป็นเวลาสามปี เสิ่มชูคิดว่าต่อให้ป๋อมู่เหนียนจะใจแข็งสักแค่ไหนก็ควรจะอ่อนลงได้ด้วยความรักที่เธอมีกับเขามาโดยตลอด แต่เมื่อเขาบังคับให้เธอคุกเข่าลงในหอบรรพบุรุษของตระกูล เสิ่มชูถึงตระหนักว่าแท้ที่จริง ผู้ชายคนนี้ไม่มีหัวใจ คนที่ไม่มีหัวใจ เธอยังจะอาลัยอาวรณ์อยู่อีกทำไม? ดังนั้น เมื่อป๋อมู่เหนียนขอให้เธอเลือกระหว่างการคุกเข่าและการหย่าร้าง เสิ่มชูจึงเลือกการหย่าร้างไปโดยไม่ได้ลังเล เธอยังสาวยังสวยอยู่เช่นนี้ ทำไมจะต้องมาเสียเวลากับไอ้ผู้ชายคนนี้ด้วย!มิสู้กลับบ้านไปสืบทอดมรดกพันล้านของตระกูลจะดีกว่า
เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง
เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"
อวิ๋นหลาน นักฆ่าอันดับหนึ่งแห่งศตวรรษที่ 25 ได้ข้ามภพและเกิดใหม่ในร่างของหญิงสาวผู้ไร้ประโยชน์ซึ่งมีชื่อเดียวกันในจวนเทพเจ้าแห่งสงคราม รากวิญญาณถูกทำลายไป? บำเพ็ญวิชาไม่ได้? คู่หมั้นถอนหมั้น? ทุกคนหัวเราะเยาะนาง? การควบคุมอสูร ยาพิษ ยาลูกกลอนปีศาจ อาวุธลับ...นางจัดการได้อย่างสบายๆ อดีตผู้ไร้ค่า แต่บัดนี้มาแก้แค้นชาาเจ้าชู้ เอาคืนทุกคนที่รังแกตนเอง ได้ประสบความสำเร็จ และขึ้นไปสู่จุดสูงสุด ผู้แข็งแกร่งอย่าคิดจะทำอะไรตามใจ ผู้อ่อนแออย่าท้อแท้ กล้ามารุกรานข้า งั้นก็อย่าหาว่าข้าไม่เตือนก็แล้วกัน เขาเป็นจ้าวแห่งอาณาจักรปีศาจ ชอบเอาใจนาง นางฆ่าคน เขาช่วยปิดปาก นางทำลายศพ เขาช่วยกำจัดหลักฐาน เขายอมทำทุกอย่างเพื่อนาง ชีวิตนี้ยอมร่วมทุกข์ร่วมสุขไม่ทอดทิ้งกัน
หลังจากแต่งงานมาสามปี เสิ่นเนียนอันคิดว่าตนเองสามารถเอาชนะใจโฮ่วอวินโจวได้ แต่กลับพบว่าเขามีเพียงคนรักแรกอยู่ในใจ "ฉันจะปล่อยเธอไปหลังจากที่เธอคลอดลูก" ในวันที่เสิ่นเนียนอันมีปัญหาในการคลอดบุตร โฮ่วอวินโจวได้พาผู้หญิงอีกคนออกจากประเทศด้วยเครื่องบินส่วนตัว "ไม่ว่าคุณจะชอบใครก็แล้วไป สิ่งที่ฉันเป็นหนี้คุณ ฉันคืนให้หมดแล้ว" หลังจากที่เสิ่นเนียนอันจากไป โฮ่วอวินโจวก็เสียใจ "กลับมาหาฉันอีกครั้งได้ไหม"
ลู่เจียหง นักวิทยาศาสตร์ชื่อดังในยุคปัจจุบัน จับผลัดจับพลูลงลิฟต์ก็โผล่ไปยังยุคโบราณ แถมยังอยู่ในชุดเจ้าสาวอีก ถ้าประหลาดแค่นั้นไม่พอคงไม่เป็นไร ถ้าไม่พบว่าตัวเองกำลังถูกตามล่าจากว่าทีสามีที่ยังไม่ทันเข้าหอ งานนี้นางถือคติไม่ยุ่งเกี่ยวต่างคนต่างอยู่ แต่ท่านอ๋องผู้นั้นก็เอาแต่วนเวียนอยู่ข้างตัวนางไม่หยุด แบบนี้นางจะหย่าสำเร็จได้ตอนไหนกัน!!