เรื่องมันวุ่นวายตั้งแต่เมื่อห้าปีก่อนจู่ๆ เซเลปสาวคนดังก็ตั้งครรภ์แบบไม่มีคนข้างกายแต่...มิลา เลียม หาได้แคร์ เธอยืดอกยอมรับสภาพ ไม่สนใจเสียงครหา ด.ญ.มิลิน เลียมเลยถือกำเนิดขึ้นมา มีพ่ออุปถัมภ์คือ เพื่อนรักสาวสองที่ยังไม่กล้าเปิดตัว ภูมิ บดินทร หากไม่นับความลำบากในการกัดฟันเชิดหน้ารับเสียงติติงจากคนรอบตัว การมีลูกก็ไม่ได้แย่นัก มิลาตั้งใจจะเลี้ยงลูกสาวคนนี้ให้ดีที่สุด ในฐานะที่เธอเป็นผู้ให้กำเนิด มันไม่จบแค่มิลาเปลี่ยนฐานะจากสาวโสดมาเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวนะสิ เมื่อการทำลูก เธอไม่ได้ทำแค่คนเดียว ในที่สุด ‘พ่อของลูก’ ก็ปรากฏตัวในวันที่เธอกำลังรุ่งเรืองสุดขีด หญิงมั่นที่ฝ่าฟันจนได้มาถึงตำแหน่งสูงสุด เธอเป็นส่วนหนึ่งของผู้บริหารระดับสูง ในฐานะผู้จัดการฝ่ายการเงินของบริษัทยักษ์ใหญ่ ‘คอนนอร์เทรด’ และเขา เอเดน คอนนอร์ผู้ชายที่เธอเคยมีอะไรกับเขาจนให้กำเนิดมิลิน หากเป็นคนอื่นคงกระดี๋กระด๋าที่รู้ความจริง ผู้ชายที่เป็นพ่อของลูกร่ำรวยมหาศาล แต่เพราะมันเกิดกับสาวมั่นไม่แคร์โลกอย่างมิลา เรื่องมันเลยอลเวงไงล่ะ ในเมื่อตลอดห้าปีที่ผ่านมานี่มันคือความลับ มิลินคือสมบัติชิ้นเดียวที่เธอมี ผู้ชายคนนั้นไม่เกี่ยว...
บทที่1.ซวยแล้ว...
เข้าหน้าหนาวแล้วใช่ไหม อากาศรอบตัวของมิลาเลยไม่อบอ้าวเหมือนทุกวัน อุณหภูมิลดลงทำให้รู้สึกสบายตัวขึ้น แสงแดดอ่อนๆ ทำให้ทิวทัศน์รอบตัวเธอดูอ่อนโยนน่ามอง มันช่วยทำให้ความเครียดที่สะสมไว้ลดลงด้วย มิลาคือสาวมั่นแห่งปี วันนี้คือวันสำคัญของเธอ วันที่เธอมาถึงจุดที่ฝันไว้ วันที่รับตำแหน่งใหม่เป็น ‘ผู้จัดการฝ่ายการเงิน’ ผู้หญิงคนเดียวท่ามกลางฝูงกระทิงเพศชายนับร้อยชีวิต เธอก้าวข้ามคนเหล่านั้น จนขึ้นมาถึงจุดสูงสุด ด้วยความสามารถล้วนๆ
เมื่อหลายปีก่อนมิลาเคยเป็นข่าวดังเกรียวกราวหลายเดือนเลยล่ะ กว่าข่าวแย่ๆ นั่นจะซาลง หญิงมั่นคนนี้ก็สะบักสะบอมไม่น้อย โชคดีที่บุพการีทั้งสองของเธอเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุไปเมื่อหลายปีก่อน ไม่อย่างนั้นบิดา มารดาของเธอคงปวดหัวกับวีรกรรมของบุตรสาวไม่น้อย
เธอท้องไม่มีพ่อ เพราะความเมาล้วนๆ
เป็นเพราะงานฉลองหลังกลับมาจากต่างประเทศ กับวุฒิการศึกษาระดับปริญญาโท หากไม่มีตำหนิข้อนั้น มิลาคงเป็นดาวจรัสแสง แต่นั่นก็ไม่ทำให้สาวมั่นคนนี้หวั่นไหว ตราบใดที่เธอยังมีเวลาพิสูจน์ฝีมือ เธอได้ตำแหน่ง ‘ผู้จัดการฝ่ายการเงิน’ ในบริษัทยักษ์ใหญ่อย่างคอนนอร์เทรดเพราะความสามารถ ไม่มีการใช้เส้นหรือเต้าไต่เหมือนที่ถูกเพศตรงข้ามแดกดัน ผู้ชายพวกนั้นคงรู้สึกอับอายที่พ่ายแพ้ให้กับแม่เลี้ยงเดี่ยวอย่างเธอ
ลูกสาวมิลา ชื่อด.ญ.มิลิน กำลังน่ารักน่าชัง ปีนี้มิลินเข้าโรงเรียนปีแรก มิลาเลยไม่ค่อยได้เจอหน้าบุตรสาวเท่าไหร่ โชคดีที่เพื่อนสนิทอย่างภูมิยินดีและเต็มใจที่จะดูแลบุตรสาวให้ ภูมิคือพ่ออุปถัมภ์ของมิลิน ที่สำคัญภูมิมีรสนิยมที่ยังไม่สามารถเปิดเผยได้ แม้คนส่วนใหญ่เริ่มยอมรับกับความผิดแผกนี้บ้างแล้ว แต่เพราะภูมิคือทายาทคนเดียวของ บดินทร เขาเลยยังปิดบังความลับเอาไว้ เมื่อยังต้องรักษาหน้าตาของบรรพบุรุษที่เป็นถึงข้าราชการระดับสูงมาทุกรุ่น
“ภูมิ ยัยหนูเป็นยังไงบ้าง?” เสียงห่วงใยแบบปิดไม่มิด ทันทีที่ปลายสายกดรับ
“มิลา...ยัยหนูเหมือนแกวันที่เดินทางไปอังกฤษนั่นแหละ ทำท่าจะร้องไห้แต่เชิดหน้ากลั้นไว้ ลูกเธอกับเธอนี่เหมือนกันยังกับแกะ” เสียงแหบห้าวเล่าให้ฟังผสมกับความรักที่ล้นปริ่มในน้ำเสียง
“ไม่ร้องก็ดีแล้ว ความจริงวันนี้ฉันควรเป็นคนไปส่งลูกด้วยตัวเองแท้ๆ” มิลาบ่นพึมพำ วันสำคัญของบุตรสาวแท้ๆ แต่คนเป็นแม่แบบเธอกลับไปไม่ได้
“เอาน่า เราตกลงกันแล้ว ยัยหนูเข้าใจดี วันนี้ตอนเย็นเราค่อยไปฉลองด้วยกันก็ได้” ภูมิปลอบใจ เขาอาสามาทำหน้าที่ผู้ปกครองของมิลินแทน เนื่องจากเพื่อนรักไม่สามารถปลีกตัวได้
ภูมิมองเด็กหญิงที่สวมกระโปรงลายสก็อตสีเขียวที่ยืนเชิดหน้าท่ามกลางเด็กๆ รอบตัวที่กำลังร่ำไห้ทุกคนด้วยความภูมิใจ คำครหานับตั้งแต่มิลินเกิดไม่ทำให้เด็กหญิงรู้สึกว่าตนเองมีปมด้อย ความรักจากแม่และพ่ออุปถัมภ์หล่อหลอมให้มิลินแกร่งมากกว่าเด็กวัยเดียวกัน ไม่มีพ่อ ไม่ได้ทำให้เธอแตกต่างจากเด็กคนอื่น ไม่มีพ่อไม่ได้หมายความว่าความรักของแม่จะลดลง มิลินได้รับความรักจากแม่มากเกินพอ ถึงแม้บางครั้งจะรู้สึกกังขา และอยากถาม แต่เด็กหญิงเลือกที่จะเก็บคำถามไว้ เพื่อให้มารดาสบายใจ
ภูมิยกหัวแม่มือให้เมื่อมิลินมองมาที่ตนเอง เขาชี้โทรศัพท์ที่กำลังคุยติดพัน เด็กหญิงยิ้มจนตาหยี เมื่อเข้าใจสิ่งที่เขาสื่อ
“อย่าลืมถ่ายวิดีโอไว้ให้ฉันดูด้วยนะแก ฉันต้องไปล่ะ เกือบสายแล้ว”
มิลาตัดใจวางสาย เธอห่วงหน้าพะวงหลังไม่ได้ มันทำให้เธอเสียบุคลิก จะต้องไม่มีคำครหาใดใดเกิดขึ้นอีก เรื่องเดียวที่คนพวกนั้นจะนินทาเธอได้ควรจบลงวันนี้
ทางเดินปูพรมสีเข้มขึ้น มิลาขมวดคิ้ว ชั่วข้ามคืนกับการมาของ CEO คนใหม่ คนที่นี่เตรียมต้อนรับแบบอลังการเหลือเชื่อ ห้องประชุมใหญ่ที่เคยเข้าไปนับครั้งไม่ถ้วน วันนี้ก็ถูกเปลี่ยนใหม่หมด กลิ่นความใหม่ลอยอบอวลแทบทุกพื้นที่
“มิลามาทางนี้เร็ว” พอโผล่หน้าเข้าไป เบญจาก็รั้งเธอไปที่เก้าอี้ตัวหนึ่งแถมกดหัวไหล่ให้ทรุดนั่งลงตรงนั้น “โชคดีที่คนใหญ่คนโตยังลงมาไม่ครบ ไม่อย่างนั้นชลิตคงหาเรื่องกระแหนะกระแหนเธอไม่หยุด” เสียงกระซิบของเบญจาทำให้มิลาแอบขำ คนที่เบญจาพูดถึงคือคู่แข่งของตัวฉกาจของเธอ เขาและเธอสูสีกันทั้งฝีมือและความขยัน ชายผู้นั้นมีคนใหญ่โตหนุนหลังด้วยซ้ำ มิลาไม่คิดว่า คนระดับสูงจะเห็นความสามารถของเธอ เมื่อเธอไม่มีคนสนับสนุน
ยี่หวาไม่เคยคิดว่าปลายทางชีวิตของเธอจะจบลงแบบนี้ ก่อนที่เธอจะทิ้งอนาคตที่เหลือไปอย่างไร้ค่า เนื่องจากสุดที่จะทนกับความชอกช้ำที่ได้รับมาจากสามีคนเดียว เธอตัดสินใจฝากดวงใจของตัวเองไว้กับน้องสาวฝาแฝด น้องสาวที่ไม่มีคนรอบตัวรู้จัก มันคือความลับที่เธอปิดบังพวกเขาไว้ สมัยเด็กๆ พ่อกับแม่แยกทางกัน ทั้งสองท่านเลยแบ่งลูกไปเลี้ยงดูคนละคน ยี่หวาอยู่กับแม่ ส่วนญาดาไปอยู่กับบิดา สองสาวที่เหมือนกันทุกกระบิ แตกต่างที่นิสัย คนหนึ่งเรียบร้อย พูดน้อย น่ารัก ส่วนอีกคนตรงข้ามทุกอย่าง แกร่ง และกล้าท้าชน… และเพราะแค้นใจแทนพี่สาว ญาดาเลยรับปากก่อนยี่หวาสิ้นลม เธอจะเอาคืนทั้งสองคนนั้นให้สาสม ไม่ว่าจะเป็นปกป้องสามีสุดที่รักของยี่หวา หรือแม้แต่...ฉันทา ว่าที่ภรรยาคนใหม่แสนผยองคนนั้น สองคนนี้ต้องหาความสุขไม่ได้ เธอจะรังควานพวกเขา ให้เหมือนตกนรกทั้งเป็น...การจองเวรคืองานที่เธอควรทำ…ถ้าเป็นดั่งที่ตั้งใจไว้ ญาดาคงไม่กลุ้มใจหนัก ‘ความรัก’ บทจะมาก็มาประชิด เธออยากแก้แค้น แต่ดันไปหลงรัก ผู้ชายเลวคนนั้นเสียอีก หลังจากเฉดหัวฉันทา คงต้องหาทางมัดใจปกป้อง อย่างน้อยก็ทำเพื่อหลาน ถ้าเธอตกนรก เธอจะลากปกป้องตามไปด้วย...
คงไม่มีความซวยไหนเลวร้ายเท่ากับการถูกตราหน้าว่าเป็น ‘เด็กดริ้ง’ ความตั้งใจของณิรินคือไปจับผิดว่าที่พี่เขย แต่กลับกลายเป็นว่าเธอถูกเข้าใจผิดเสียเอง แถมผู้ชายคนนั้นดันเป็นคนสำคัญที่เธอต้องคอยดูแลระหว่างที่เขามาเจรจา เพื่อเป็นคู่ค้ากับบริษัทของลุงกับป้า หน้าที่นั้นเลยถูกโยนมาให้ณิรินรับผิดชอบ ผู้ชายปากร้ายเอาแต่ใจตัวเอง ค่อนข้างงี่เง่าคนนั้น เขาคิดว่าเธอมีอาชีพเสริม และพยายามเกาะแกะจนณิรินโมโห บางครั้งณิรินก็อดคิดไม่ได้ มันเป็นเพราะช่วงเบญจเพศของเธอหรือเปล่า เรื่องซวยๆ เลยเกิดขึ้นกับเธอไม่หยุดหย่อน
เสียงของเขาดังก้องอยู่ในหู ฉันไม่สามารถสลัดเสียงแหบๆ ของเขาออกไปจากความทรงจำได้เลย นี่เกิดอะไรขึ้นกับฉันนะ สิ่งที่ฉันคิดอยู่นี่คือ...ความผิด แม้จะเป็นแค่ความคิด แต่มันเป็นก้าวแรกที่ฉันตั้งใจทำผิดศีลธรรม กับผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว!! ฉันกำลังเป็นคนเลว และอีกไม่ช้า ฉันคงโดนคนทั้งโลกประณามหากฉันไม่หยุดความคิดทุเรศๆ นั่นเสียตั้งแต่ตอนนี้ จะทำยังไงดีล่ะ? ฉันคิดอะไรไม่ออกเลย มีเพียงเสียงแหบๆ ของคน คนนั้นดังก้องอยู่ในหูเท่านั้น “สามีของเธอเดินทางไปทำธุรกิจ” “เธอบอกว่าสามีของเธอจะไม่อยู่ประมาณหนึ่งอาทิตย์!!” “มันจะดีแค่ไหนนะ หากฉันเปลี่ยนสิ่งที่ได้ยินได้ เขาน่าจะไปซัก7ปี” ผมพยายามข่มใจให้รู้สึกเศร้าตาม แต่หัวใจของผมกลับเต้นระรัวเกินกว่าจะควบคุมได้ “คุณอยู่ที่ไหน?
รัชศกปีที่สิบ มันเป็นช่วงเวลาแสนสุขที่ลืมไม่ลง แม้เวลาจะผ่านมาเนิ่นนาน ครั้งหนึ่ง ข้าเคยเป็น ‘สาวงาม’ ที่ผู้คนทั้งเมืองหลงใหล เมืองหลวงกว้างใหญ่ใต้แผ่นฟ้าเดียว ข้าผู้มาก่อนกาล เดิมทีข้าคิดว่าเป็นแค่ความฝันหนึ่งตื่น แต่ที่ไหนได้ ทุกเหตุการณ์ที่ข้าพบเจอ คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง ความสุขที่ท่วมท้นอยู่ในใจ เป็นความทรงจำเดียวที่ทำให้ข้าอยากมีชีวิตอยู่ต่อ เพื่อ...รอ...ใครบางคน
เมื่อสามีตะโกนใส่หน้า “ผมต้องการหย่ากับเธอ!! คนที่ผมรักเขากลับมาหาผมแล้ว” เมษาเซ็นจำใจชื่อบนใบหย่าพร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลพรู เธอตัดสินใจเก็บงำความลับไว้กับตัว พร้อมกับจากไปโดยไม่ปริปากบอกคีรินเลยสักคำ ผ่านไป 5 ปี เด็กชายคนหนึ่งมาตามหาพ่อ... “ผมจะไปหาพ่อผม ปล่อยผมนะ!!” เสียงแผดก้องบริเวณหน้า ล็อบบี้ แม้แต่คีรินเองยังอดสนใจไม่ได้ เด็กชายคนหนึ่งถูก รปภ. รั้งตัวไว้ เขาดิ้นกระแด๋วๆ ตะโกนลั่น ผิวทั้งหน้าแดงก่ำ มีเม็ดเหงื่อผุดเต็มไปหน้า และเมื่อเด็กชายวิ่งตรงมาหาเขา “พ่อคร๊าฟฟฟฟฟ” คิรินเข่าอ่อน สัญชาตญาณบางอย่างเตือน เด็กชายตรงหน้าเขานี่ เป็นเลือดเนื้อส่วนหนึ่งของเขาร้อยเปอร์เซ็นต์
เป็นข้อเสนอที่น่าสนใจไม่หยอก หากสามารถปราบพยศผู้ชายเจ้าอารมณ์ได้ ดานันจะเป็นอิสระจากข้อผูกมัดของบิดา ทว่า...ในความโชคร้าย มีความโชคดีแอบแฝงอยู่ ว่าที่สามีของเธอ เป็นบุตรชายผู้มั่งคั่งของตระกูลใหญ่ แต่เขาเพิ่งสูญเสียดวงตาไปจากอุบัติเหตุ ดานันต้องรองรับความเกรี้ยวกราดเช่นนี้ จนกว่าจะเปลี่ยนความคิดของเขาได้ ครามไม่ได้พิกลพิการมาตั้งแต่กำเนิด เขามีหนทางรักษาได้ ขึ้นอยู่กับว่า...ดานันจะโน้มน้าวว่าที่สามีของเธอได้หรือเปล่า
ซ่งหยุนหยุนแต่งงานไปแล้ว แต่เจ้าบ่าวไม่เคยปรากฏตัวตั้งแต่ต้นจนจบเลย ด้วยความโกรธหนัก เธอจึงมอบกายให้กับชายแปลกหน้าคนหนึ่งแทนในคืนการแต่งงานนั้น หลังจากวันนั้น เธอก็ถูกชายคนนั้นจับตาเข้า...
เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้ง ฟู่หนานเซียวก็ขจัดความหวาดระแวงและความเย่อหยิ่งให้หมดแล้ว และกอดเมิ่งชิงหนิงอย่างแน่น "กลับมาอยู่กับผมดีมั้ย?" เธอเคยเป็นเลขาของเขา และเป็นคู่นอนของเขาในตอนกลางคืนด้วย ใช้ชีวิตแบบนี้กินเวลาสามปี เมิ่งชิงหนิงทำตามที่เขาบอกโดยตลอด ราวกับสัตว์เลี้ยงที่ว่าง่าย จนกระทั่งฟู่หนานเซียวประกาศว่าเขากำลังจะแต่งงานกับคนอื่น เธอจึงตัดสินใจให้พ้นจากความรักที่ไร้ค่าของตนเองและเตรียมจะจากไป แต่ใครจะไปรู้ว่า มีเหตุไม่คาดคิดเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ความพัวพันของเขา การตั้งครรภ์ของเธอ และความโลภของแม่เธอค่อยๆ ผลักเธอลงสู่นรก สุดท้ายก็โดนทรมานอย่างหนัก เมื่อเธอกลับมาในอีกห้าปีต่อมา เธอก็ไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป แต่เขาตกอยู่ในความบ้าคลั่งห้าปี
เมื่อเธออายุยี่สิบ ชิงฉือได้รู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกโดยกำเนิดของตระกูลต้วน เธอถูกลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลต้วนล้อมกรอบ จนถูกพ่อแม่บุญธรรมไล่ออกจากบ้านและกลายเป็นตัวตลกในเมือง เมื่อเธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนา จากนั้นก็พบว่าบิดาผู้ให้กำเนิดของเธอเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองเจียงเฉิงส่วนพี่ชายของตนเองเป็นอัจฉริยะในแวดวงต่างๆ ทุกคนมองดูเด็กสาวตัวเล็กคนนี้ด้วยความเห็นใจและถือว่าเธอเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ค่อยๆ พบว่า... ที่แท้ว่าน้องสาวเป็นคนมากความสามารถ? อดีตแฟนหนุ่มผู้น่ารังเกียจหัวเราะเยาะ "อย่ามาตามเซ้าซี้ไม่เลิก ฉันมีแต่เมียนเมียนอยู่ในใจ!" คนใหญ่แห่งเมืองหลวงปรากฏตัว "เมียฉันจะเห็นหัวนายเหรอ?"
วิญญาณแพทย์นิติเวชที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 21 ได้เข้ามาอยู่ในร่างคุณหนูของจวนเสนาบดีอย่างบังเอิญ ผู้คนกล่าวหาว่านางไม่เชี่ยวชาญด้านการแพทย์และทำให้บุตรชายของแม่ทัพตาย ด้วยเหตุนี้ฮ่องเต้ต้องการฆ่านางเพื่อให้คำอธิบายกับแม่ทัพ! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนหยิ่งยโสและเจ้ากี้เจ้าการ ทุกคนเกลียดนาง และครอบครัวของนางต้องการไล่นางออก! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนเลวทรามและไร้ความปรานี วางยาน้องสาว และพ่อของนางต้องการโบยนางจนตาย! ในความเป็นจริงหากอยากจะกล่าวหาผู้ใดสักคน มันก็หาข้ออ้างได้ทั่ว แต่นางเป็นคนไม่ยอมใคร นางผอมบางนางหนึ่งปลุกปั่นโลกด้วยความสามารถอันทรงพลังตนเอง ท่านอ๋องกล่าวว่า หากได้เจ้ามาครอบครอง ข้ายอมทรยศทุกคนในโลก นางกล่าวว่า เพื่อท่าน ต่อให้ทุกคนในโลกเกลียดข้า ข้าก็ยอม
เพลิงกัลป์ / Ryuu ริว ซาโต้อิชิบะ หัวหน้าแก๊งมาเฟียใหญ่ในคราบคุณหมอ หล่อ เลว เถื่อน ร้ายกับทุกคนไม่เว้นแม้กระทั่งกับ เธอ "กฎของการเป็นของเล่นคือห้ามรักเขา" ลูกพีช รินรดา สวย เซ็กซี่ สดใส ร่าเริง ปากร้าย กล้าได้กล้าเสีย สายอ่อยตัวแม่ "ของเล่นที่มีหัวใจของผู้ชายที่ไร้หัวใจ"
ในวันแต่งงาน เจ้าบ่าวของเฉียวซิงเฉินหนีไปกับผู้หญิงอีกคน เธอโกรธมาก จึงสุ่มหาชายคนหนึ่งมาแต่งงานด้วยทันที "ตราบใดที่คุณกล้าแต่งงานกับฉัน ฉันก็ยอมเป็นเมียคุณ" หลังจากแต่งงาน เธอได้ค้นพบว่าสามีของเธอคือลูกชายคนโตของตระกูลลู่ที่ขึ้นชื่อว่าไร้ประโยชน์ ชื่อลู่ถิงเซียว ทุกคนเยาะเย้ยว่า "เธอยนี่ช่วยไม่ได้จริงๆ" และผู้ชายที่ทรยศเธอก็มาเกลี้ยกล่อมว่า "ไม่เห็นต้องทำร้ายตัวเองเพราะฉันหรอก สักวันเธอต้องเสียใจแน่ๆ" เฉียวซิงเฉินหัวเราะเยาะและโต้ตอบว่า "ไปให้พ้น ฉันกับสามีรักกันมาก" ทุกคนต่าก็คิดว่าเธอเป็นบ้า ไปแล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อตัวตนที่แท้จริงของลู่ถิงเซียวถูกเปิดเผย ที่แท้เขาเป็นคนรวยอันดับต้นๆในโลก ในการถ่ายทอดสดทั่วโลก ชายคนนี้คุกเข่าข้างเดียว ถือแหวนเพชรมูลค่าหลักพันล้าน และพูดช้าๆ ว่า "คุณภรรยา ชีวิตที่เหลือนี้ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ"