อัลฟ่าเผ่าอาร์กติก ราชาหมาป่าหิมะ จ้างผมให้ทะลุมิติมาสอนเขาร้องเพลง ผมมาอยู่ได้วันเดียว แทนที่เขาจะจับไมโครโฟน ดันจะมาจับไมค์ผมแทน (A/B/O MM series) (เมะxเมะ) (MPreg) เป็นครั้งแรกในรอบหมื่นปีที่อัลฟ่าเผ่าอาร์กติกได้ขึ้นปกครองเมืองไลแคนโทรปนานกว่า 5 สมัยจนกระทั่งฮันเตอร์ อาร์กติก (Hunter Arctic) ทายาทคนเดียวของโรเบิร์ต อาร์กติกกำลังจะได้สืบทอดตำแหน่งของบิดา ชาวเมืองถึงเริ่มหวาดหวั่น ไม่ใช่เพราะฮันเตอร์ไม่แข็งแกร่งพอ แต่เพราะเขายังไม่มีทายาทและถ้าเขายังไม่ยอมสืบพันธุ์กับโอเมก้าให้เร็วที่สุด เขาจะมีอายุอยู่ได้อีกเพียงแค่ 5 ปี ติดตามเรื่องราวของอัลฟ่าที่ตกหลุมรักเสียงเพลงของคนธรรมดาอย่างปริ๊น ปรีญาศาสตร์จนยอมว่าจ้างมนุษย์โลกเพื่อข้ามมิติมาสอนดนตรีให้เขาที่เมืองไลแคนโทรป ทว่าปัญหาใหญ่ของชาวเมืองไลแคนโทรปก็คือ ขืนฮันเตอร์ยังหลงเสียงดนตรีของปริ๊นอยู่ เผ่าอาร์กติกอาจจะต้องเสียตำแหน่งผู้ครองเมืองให้กับอัลฟ่าเผ่าอื่นที่กำลังหมายปองตำแหน่งราชาแห่งอัลฟ่าของเขาในไม่ช้า และกฎข้อสำคัญของมนุษย์โลกธรรมดาอย่างปริ๊นก็คือ เขาไม่สามารถให้กำเนิดลูกอัลฟ่าให้ฮันเตอร์ได้ ไม่ว่าฮันเตอร์จะหลงรักเขามากขนาดไหน *****คำเตือน***** นิยายเรื่องนี้มีฉาก NC แนวโอเมก้าเวิร์สแฟนตาซี มีฉากอัลฟ่าติดสัด (Knotted) การปล่อยโฮโมนที่มีผลทางเพศกับอัลฟ่า และฉากทรมาน (ไม่มีฉากข่มขืน) นักอ่านที่อายุต่ำกว่า 18 ปีขอให้ใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยค่ะ นิยายเรื่องนี้เป็นการแต่งขึ้นโดยได้แรงบันดาลใจจากพล็อต Omegaverse ซึ่งเล่ากันว่ามีต้นกำเนิดมาจากการแบ่งชนชั้นของ Werewolf ตัวละคร Omega ที่ท้องได้ มิใช่ตัวละครที่เป็นมนุษย์โลกแต่เป็นโลกจิตนาการ เพราะฉะนั้นวิธีที่จะอ่านนิยายเรื่องนี้ให้สนุกที่สุดคืออย่าคิดถึงความเป็นจริง ไม่ว่าจะเรื่องผู้ชายท้องได้หรือการแบ่งชนชั้นของเผ่าไลแคนโทรป ติดตามเบื้องหลังการเขียนและข่าวความคืบหน้าของนิยายเรื่องนี้และเรื่องอื่น ๆ ของนักเขียนธีรินทรได้จาก Facebook - ธีรินทร นักเขียน IG: ReadWritebyTeerinthorn ลงครั้งแรก : October 16, 2021 สงวนลิขสิทธิ์ : เจ้าของลิขสิทธิ์ถูกต้องตามกฎหมายสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537

บทที่ 1 ฟีโรโมน

กลิ่นฟีโรโมน...

ไม่มีอัลฟ่าคนไหนที่ต้านทานกลิ่นฟีโรโมนได้ ในอดีตอัลฟ่าแทบจะฆ่ากันตายเพื่อให้ได้ตัวโอเมก้ามาครอง และนี่เป็นที่มาของกฎหมายจดทะเบียนโอเมก้า

โอเมก้าทุกคนถือว่าเป็นสมบัติของอัลฟ่า

ด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้ถ้าเลือกได้ พ่อแม่ของโอเมก้าที่ยังไม่มีคู่ครองต่างก็อยากให้ลูกตัวเองได้สมสู่กับอัลฟ่าที่มีอำนาจที่สุดในเมืองไลแคนโทรป

และตอนนี้ไม่มีอัลฟ่าคนไหนที่โอเมก้าต้องการรับใช้มากเท่าฮันเตอร์ อาร์กติก ทายาทคนเดียวของอัลฟ่าโรเบิร์ต อาร์กติก ราชาของเหล่าอัลฟ่าผู้ทรงอิทธิพล

"อัลฟ่าในเมืองทุกคนต่างก็หมายปองอลิสา มีแต่เจ้าที่โชคดีจะได้ครอบครองเธอ" มาร์ค กรรมการคนใหม่ในคณะองคมนตรีพยายามเกลี้ยกล่อมฮันเตอร์ให้เข้าไปพบกับอลิสา โอเมก้าสาวที่เคยเป็นเพื่อนเล่นของฮันเตอร์และมาร์คมาตั้งแต่เด็ก เพราะเธอเป็นลูกสาวที่เกิดจากหนึ่งในคณะองค์มนตรีของราชาโรเบิร์ต

โชคร้ายที่อลิสาถูกตรวจพบว่ามีเธอมีเลือดเป็นโอเมก้า เธอจึงถูกแยกออกจากวัง แล้วถูกลงทะเบียนเพื่อรอให้เธอมีอัลฟ่าตีตราเป็นเจ้าของก่อนที่เธอจะสามารถออกมาพบปะพูดคุยกับคนภายในได้

ไม่แค่นั้น ตอนนี้อลิสากำลังอยู่ในช่วงฮีท พร้อมจะให้กำเนิดทายาทอัลฟ่าให้กับฮันเตอร์ได้ในทันที ฮันเตอร์จะสามารถตัดปัญหาของประชาชนที่กำลังพะวงว่าหลังจากที่เขาเข้ารับตำแหน่งเป็นราชาอัลฟ่าแล้ว เขาจะไม่สามารถผลิตทายาทอัลฟ่าให้กับเผ่าอาร์กติกได้

"เจ้าก็รู้ว่า..." ฮันเตอร์ย่นคิ้วคมเข้มของเขาจนเกือบชนกัน

เขารู้ดีว่าอลิสาแอบรักเขามาตั้งแต่เด็ก ปกติแล้วเด็กสาวที่ถูกตีตราว่าเป็นโอเมก้ามักจะนั่งร้องไห้เป็นวัน ๆ เพราะไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นสายเลือดที่ต่ำต้อยที่สุดของชาวไลแคนโทรป แต่อลิสากลับคิดตรงข้าม

ตอนเธอรู้ข่าวว่าผลตรวจเลือดของเธอยืนยันว่าเธอเป็นโอเมก้า เธอก็รีบให้สาวใช้แอบส่งสารมาบอกผลการตรวจเลือดให้ฮันเตอร์ได้รู้เป็นคนแรกเพราะหวังจะได้รับใช้เป็นทาสรักของฮันเตอร์ไปตลอดชีวิต

ฮันเตอร์ไม่ได้รังเกียจอลิสา แต่ปัญหาใหญ่ของเขาก็คือ "ข้าแพ้กลิ่นฟีโรโมน"

"อาจจะเป็นเพราะเจ้ายังไม่เจอคู่แท้ ข้าเอาเรื่องของเจ้าไปปรึกษาท่านหมอ ท่านบอกอัลฟ่าบางคนจะเกิดมาแบบมีคู่แท้อยู่แล้ว แบบจะมีอารมณ์รักแค่กับคู่แท้เท่านั้น และ...และอลิสานี่ล่ะที่อาจจะเป็นคู่แท้ของเจ้า" มาร์คเปิดประตูห้องนอนห้องใหญ่ที่จัดไว้สำหรับเป็นที่สมสู่ของราชาอัลฟ่าแล้วผลักหลังฮันเตอร์เข้าไปพร้อมกับปิดประตูห้องกลับลงไปอย่างรวดเร็ว

"เฮ้ย...มาร์ค" ฮันเตอร์ได้ยินเสียงโซ่คล้องลงหน้าประตู ตามด้วยเสียงลั่นกลอนกุญแจอันใหญ่จากด้านนอก

"ไอ้เชี่ยมาร์ค!!!" มีแต่มาร์คคนเดียวที่กล้าล็อกกุญแจห้องนอนของฮันเตอร์เพราะพวกเขาสองคนเป็นเพื่อนรักกันตั้งแต่เด็ก ตอนผลตรวจเลือดของมาร์คออกมาว่าเขาเป็นอัลฟ่า ฮันเตอร์ผ่อนลมหายใจยาวเหมือนยกภูเขาออกจากอกที่มาร์คไม่ได้กลายเป็นโอเมก้าไปอีกคน

"เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าจะมาเปิดให้ ผลิตทายาทหลาย ๆ คนนะเพื่อน เพื่อสุขภาพของเจ้าเอง" มาร์คเดินหมุนพวงกุญแจแล้วเดินจากห้องนอนของฮันเตอร์ไปอย่างอารมณ์

ฮันเตอร์หันกลับไปที่เตียงนอนขนาดใหญ่ที่ตกแต่งด้วยกลีบกุหลาบหลากสีแล้วเริ่มมองหาอดีตเพื่อนหญิงที่เขาเคยวิ่งเล่นด้วยกันมา

มาร์ครู้ว่าฮันเตอร์แพ้กลิ่นฟีโรโมน เขาจึงเตือนอลิสาให้ชำระล้างร่างกายให้สะอาดก่อนที่จะออกมารับใช้ฮันเตอร์ ซึ่งถือว่าได้ผลเพราะฮันเตอร์ไม่ได้กลิ่นผิดแปลกอะไรภายในห้องซึ่งทำให้เขารู้สึกโล่งใจขึ้นมาได้ในระดับหนึ่ง

ชายหนุ่มหย่อนตัวลงบนเตียงดอกไม้คาดหวังว่าเรื่องที่มาร์คพูดจะเป็นเรื่องจริง เขาเองก็เคยได้ยินมาว่าอัลฟ่าบางคนจะมีคู่แท้อยู่แล้วตั้งแต่เกิดและมีความรู้สึกกับคู่แท้เพียงคนเดียวเท่านั้น

ร่างของอลิสาปรากฏขึ้นมาจากหลังม่านซึ่งเป็นฉากกั้นระหว่างสระน้ำกับห้องนอน หญิงสาวปกปิดร่างกายด้วยชุดผ้าชีฟองเนื้อบางสีขาวลายดอกไม้ปักเป็นดอกโบตั๋นดอกเล็ก ๆ รอบ ๆ เนินอกของเธอ ดูแล้วสบายตาและนี่เป็นจุดเด่นของเธอ อลิสาเป็นผู้หญิงที่แต่งตัวงาม มารยาทดี เธอเหมือนเกิดมาเพื่อเป็นโอเมก้าของอัลฟ่าผู้ยิ่งใหญ่อย่างเขาโดยแท้

"ข้าดีใจเหลือเกินที่ท่านยอมพบข้า" อลิสาสาวเท้าเข้ามาใกล้ขุนพลที่เธอแอบรักมานานมากนับปี หญิงสาวเรียนรู้วิธียั่วยวนชายมาจากมารดา และชายคนเดียวที่เธอหมายปองกำลังจ้องเรือนร่างของเธอด้วยสายตาพึงพอใจซึ่งทำให้เธอยิ้มกริ่มออกมา

จนกระทั่งเรือนร่างของอลิสาเคลื่อนตัวเข้าประชิดฮันเตอร์มากขึ้นและเมื่อนั่นเองที่อาการเก่าของเขากำเริบขึ้นอีกครั้ง

"ข้า...ขอโทษด้วย" ฮันเตอร์รีบวิ่งเข้าห้องน้ำแล้วพ่นอาหารที่เขาเพิ่งนั่งกินกับมาร์คก่อนที่จะถูกมาร์คผลักเข้าห้องหอออกมาจนหมดภายในเวลาไม่ถึงนาที

ไอ้กลิ่นระยำ!!! ฮันเตอร์ปิดจมูกแน่นแต่ก็ยังได้กลิ่นฟีโรโมนจากร่างของเพื่อนสาวฟุ้งกระจายอยู่รอบ ๆ ตัว

กลิ่นฟีโรโมนที่พวกโอเมก้าจะผลิตในยามที่พวกเขาติดสัด พร้อมจะให้กำเนิดทายาทให้กับเหล่าอัลฟ่าได้ แต่กลิ่นนี้กลับทรมานฮันเตอร์ยิ่งกว่าแก๊ซพิษชนิดใดในเมือง

"ท่านเป็นอะไร" ใบหน้าของอลิสาซีดเซียวจนเกือบเหมือนร่างไร้วิญญาณ

เธอเคยได้ยินคนลือว่าทายาทของราชาแห่งเมืองไลแคนโทรปไม่สามารถสมสู่กับโอเมก้าได้ ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังแอบเข้าข้างตัวเองว่า 'เพราะโอเมก้าคนนั้นไม่ใช่เธอ' ไม่ใช่คู่แท้ของเขา ทว่าวันนี้เธอถึงเริ่มเข้าใจถึงแก่นแท้ของความจริง

เธอเองก็ไม่ใช่คู่แท้ของเขา...

ฮันเตอร์วิ่งออกจากห้องน้ำแล้วเหวี่ยงกำปั้นทุบประตูห้องเรียกเพื่อนสนิทที่เขาได้แต่หวังว่ามันจะยอมเปิดประตูให้ แต่ดูเหมือนว่าไม่มีใครได้ยินเสียงร้องของเขาเลยแม้แต่คนเดียว

"เปิดประตู ไอ้มาร์ค ข้าบอกให้เปิดประตู" ฮันเตอร์แผดเสียงกร้าว

มีคนบอกว่าสารฟีโรโมนจะส่งกลิ่นทรมานร่างกายของเหล่าอัลฟ่าและเบต้าที่ไม่ได้เสพสมกับโอเมก้าในเวลานั้น กลิ่นฮีทที่ถูกส่งออกมาจะทำให้อัลฟ่าหัวใจเต้นแรงราวกับมันกำลังจะทะลุออกจากอก และวิธีเดียวที่จะทำให้ความทรมานนี้หายไปได้ก็คืออัลฟ่าต้องหาทางปลดปล่อยน้ำเชื้อของตัวเองออกมา ไม่เช่นนั้นน้ำเชื้อในตัวของอัลฟ่าอาจจะคลั่งตัวจนทรมานเจ้าของร่างอยู่เป็นวัน ๆ บางคนถึงขนาดเดินเหินไปไหนไม่ได้เลยก็มี

กลิ่นฟีโรโมนทรมานร่างกายของฮันเตอร์ในลักษณะเดียวกัน ความแตกต่างมีเพียงอย่างเดียวคือกลิ่นฮีทไม่ได้ทำให้อวัยวะของเขาแข็งตัวและต้องการหาที่ระบายเหมือนอัลฟ่าคนอื่น

ฮันเตอร์คิดว่าน่าจะดีกว่าถ้าอวัยวะของเขาแข็งตัวเหมือนคนอื่น เพราะอาการตอบสนองช่วงติดสัสของอัลฟ่าจะผ่อนคลายลงได้เมื่อพวกเขาได้ระบายเชื่ออสุจิออกจากร่าง

ทว่ากลิ่นฟีโรโมนของโอเมก้าทุกคนที่ผ่านเข้ามาในห้องนอนแห่งนี้กลับทำให้เขาหายใจไม่ออกจนรู้สึกหน้ามืดเหมือนคนใกล้ตาย ไม่ว่าโอเมก้าคนนั้นจะเป็นผู้หญิง หรือผู้ชาย ผลลัพธ์ก็ออกมาไม่ต่างกัน

"ท่าน! ฮันเตอร์!" อลิสาวิ่งเข้ามาพยุงร่างของเจ้าชายหนุ่ม สีหน้าของเธอแสดงอาการกังวลไม่แค่เพราะเธอกลัวว่าเธอจะไม่สามารถเป็นภรรยารับใช้อัลฟ่าคนนี้ได้ แต่เธอยังกังวลว่าเธอจะตกอยู่ในข้อหาคร่าชีวิตของทายาทเจ้าของเมืองโลแคนโทรปนี้ด้วย

"ช่วยด้วย ช่วยท่านฮันเตอร์ด้วย!!!" อลิสาทุบประตูห้อง ตะโกนหาคนช่วยเจ้าชายของเธออย่างบ้าคลั่ง

อ่านต่อ