ถ่านไฟรักสามีเก่า

แฮ่ก...แฮ่ก...

เสียงหายใจหอบเหนื่อยมาพร้อมกับร่างสองร่างที่ขยับเคลื่อนไหวบนเตียง บางจังหวะที่หนักหน่วงและถี่รัวทำให้เกิดเสียงเอี๊ยดอ๊าดไปทั่วห้องที่เงียบสงบ

หยดเหงื่อเกาะซึมผิวกาย โดยเฉพาะคนตัวใหญ่ที่ออกแรงมาตลอดนั้น มีเหงื่อซึมไหลมาตามข้างขมับ สันกรามบดแน่นข่มอารมณ์ฝ่ายต่ำที่ปะทุขึ้นราวกับไฟที่โดนลมกระพือ เขาจ้วงแทงผู้หญิงใต้ร่างอย่างไร้ความปรานี ไม่สนว่าเธอจะเจ็บจะแสบหรือไม่

ซึ่งเธอเองก็สู้ไม่น้อย เธออ้าขาออกกว้างขึ้นพร้อมแอ่นสะโพกเด้งรับในจังหวะที่เขากดกระแทกเข้ามา แม้ว่าแก่นลำขนาดใหญ่โตนั้นจะทำให้เธอจุกในบางครั้ง ทว่าความหฤหรรษ์ที่ได้เป็นหนึ่งเดียวกับเขา ความอบอุ่นที่ได้รับจากอ้อมกอดของเขา ทำให้เธอไม่ปริปากต่อว่า ซ้ำยังสนองอารมณ์ดิบเถื่อนของเขาได้เป็นอย่างดี

“อะ...อ๊า...” หญิงสาวครางกระเส่าเร่าร้อน หลับตาพริ้ม ในขณะที่สิปปกรกระตุกรอยยิ้มประหลาดที่เธอไม่ทันได้เห็น...เป็นรอยยิ้มระคนหมิ่นแคลน

“เธอนี่ฟิตเป็นบ้าเลยนะพิม” เขากระซิบ “ไม่ว่าจะเอาสักกี่ครั้ง เธอก็ฟิตซะทุกครั้ง แล้วแบบนี้จะให้ฉันไปไหนรอด”

“ไปไหนไม่รอดก็อยู่กับพิมตลอดไปเลยสิคะ” เธอตอบกลับเสียงหวาน ลืมตาขึ้นมองใบหน้าคมที่อยู่ห่างเพียงคืบ เขาเงียบไปอึดใจหนึ่ง ก่อนจูบนวลแก้มหนักๆ แล้วเลื่อนริมฝีปากประกบเรียวปากอิ่ม จูบดูดดื่มราวจะสูบวิญญาณของเธอให้หลุดลอยออกจากร่าง

“อืม...” เขาครางในลำคอ พึงใจกับจูบรสหวาน และการสนองจูบที่เธอเลียนแบบเขามา มันยั่วยุอารมณ์อย่างว่าให้ปั่นป่วนจนหัวใจเขาเต้นรัว

และเมื่อเขาถอนจุมพิตออก พรอุษาก็ครางลั่นเพราะเขากระแทกเข้าออกในตัวเธอแรงขึ้นๆ

ปั้ก ปั้ก !!

เสียงเนื้อกระทบเนื้อ พร้อมเสียงเอี๊ยดอ๊าดที่ดังยิ่งขึ้นทบทวีคูณ เต้านมกระเด้งกระดอนขึ้นลง ทำให้เขาอดใจไม่ไหว ไล่อ้าปากงับดูดดึงยอดถันสีชมพูเข้ม...ดูดสลับกับขบกัด เธอสะดุ้งเป็นระยะ เจ็บปนเสียว บิดกายเร่า สองมือขยุ้มผ้าปูที่นอนจนยับย่น

“อื้อ...อ๊า...ซี๊ด...คะ คะ คุณสิบขา มะ ไม่...ไม่ไหวแล้วค่ะ อื้อ...” เธอส่ายหน้าไปมา ขบเม้มริมฝีปากล่างจนเลือดซิบ

“ฉันก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน” กัดฟันพูด ขณะผลักดันแก่นลำเข้าช่องสวาท...ความคับแน่นที่รัดรึงทำให้อวัยวะความเป็นชายปวดหนึบเจียนระเบิด ทว่าในความทรมานเล็กๆ นั้น กลับมีความสุข อิ่มเอม ซ่านรัญจวน

“อ๊า...อ๊า...” เธอหวีดร้อง พลันในหัวสมองโล่ง ร่างกายเบาสบาย เมื่อได้ปลดปล่อยน้ำบางอย่างออกมาราดรดดุ้นยักษ์ที่กำลังทำหน้าที่แข็งขันไม่รู้จักเหนื่อย

“เธอเสร็จก่อนฉันอีกแล้วสินะ” เขายิ้มมุมปาก เร่งจังหวะเพื่อส่งตัวเองให้ไปอยู่ในจุดเดียวกับเธอ

ร่างงามสะท้านสะเทือนไหวโยกไปตามจังหวะกาม เขาขย่มโยกดุดัน มองคนตัวเล็กครางเสียงสั่น มองเต้านมอวบเกินตัวที่กระเด้งกระดอนไปมา มองสีหน้าแดงระเรื่อของเธอ ใบหน้าคมสันฉกฉวยช่วงนั้นจูบเรียวปากบางที่กำลังเผยอ ขณะที่สะโพกยังคงทำหน้าที่ผลักดันเข้าออกในตัวเธอไม่หยุดพัก ซ้ำยังเพิ่มความถี่และก้าวร้าวมากขึ้นจนเธอกลัวมดลูกพัง

“ซี๊ด....” เธอโอบสองแขนกอดรอบลำตัวหนั่นแน่น เล็บทั้งสิบตะกายไปบนแผ่นหลังกว้างที่ชื้นเหงื่อนั่น ก่อนที่เขาจะกระแทกเข้าออกหนักหน่วงอีกสองสามครั้ง ร่างสูงกระตุกเกร็ง เธอรู้สึกได้ว่าแก่นกายของเขาที่อยู่ในตัวเธอนั้นกำลังกระตุกงึกๆ พ่นน้ำอุ่นๆ เข้ามา

เสร็จสิ้นกามกิจ สิปปกรถอดถอนลำเอ็นที่ยังคงแข็งกร้าวออก ขยับไปดึงกระดาษชำระในกล่องซึ่งอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียงมาเช็ดดุ้นที่เลื่อมด้วยน้ำหล่อลื่นและน้ำรัก จากนั้นก็ลงจากเตียง ปากระดาษชำระลงถังขยะแล้วก้มเก็บเสื้อผ้าที่ถอดเหวี่ยงๆ บนพื้นมาสวม

พรอุษายังคงหมดเรี่ยวแรง ระบมกลางตัวจนปวดร้าว ไม่ว่าจะกี่ครั้ง เขาก็ยังคงรุนแรงกับเธอเสมอ ความต้องการดิบเถื่อนที่เขามีต่อเธอนั้นมันทำให้เธอปวดเมื่อยเนื้อตัว แต่กระนั้นในอกกลับอิ่มฟูไปด้วยความสุขเล็กๆ

มือเรียวดึงผ้าห่มมาคลุมกายตั้งแต่ช่วงอกลงไปจนถึงปลายเท้า มองเขาแต่งตัวจนเสร็จ

“คืนนี้พี่สิบจะค้างที่นี่ไหมคะ” เธอถามด้วยความคาดหวังว่าจะได้ฟังคำตอบที่ตรงใจ แต่ทว่าสิ่งที่ออกจากปากเขา ทำให้ความหวังของเธอพังทลาย ซ้ำยังเจ็บหนึบตรงอกข้างซ้ายด้วย

“ไม่ล่ะ ฉันจะกลับไปนอนที่บ้าน”

หญิงสาวยันกายลุกนั่ง มือยังจับผ้าห่มให้ปิดคลุมตั้งแต่ช่วงอกไว้ มองเขาด้วยสายตาตั้งคำถาม

“อีกแล้วหรือคะ พี่ซื้อคอนโดให้พิมอยู่ แต่พี่ไม่เคยมานอนค้างคืนกับพิมเลย พี่ไม่รู้เหรอว่าห้องมันกว้างเกินไป เตียงก็ใหญ่เกินไป...มันเหงานะ กับการต้องอยู่ตามลำพัง” ท้ายประโยคเธอพูดแผ่วเบา มือกำผ้าห่มแน่นเพื่อข่มอารมณ์น้อยใจที่ตีตื้นปะทุขึ้นจนแน่นอก

“ทำไมต้องเรียกร้องด้วยล่ะ” สายตาคู่คมที่ปรายมองมา เต็มไปด้วยความรำคาญ “ฉันให้เธออยู่ดีกินดีมีคอนโดอยู่ สุขสบายขนาดนี้ ยังจะอยากได้ตัวฉันมาอยู่ด้วยตลอดทุกวันอีกหรือไง เธอนี่เรื่องมากซะจริง”