“ไงสาวน้อย” “__”ฉันขมวดคิ้วมองผู้ชายแปลกหน้าเดินเข้ามาทักแต่ดูท่าทางแล้วเขาไม่ใช่คนดีแน่นอน ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยรอยสักรวมไปถึงใบหน้าของเขาก็เช่นกัน แต่มีเพียงแค่เล็กน้อย ตรงคิ้วข้างขวากับขมับซ้ายเป็นรูปขนาดเล็ก “จ้องฉันขนาดนั้น ขึ้นห้องกันเลยไหม” “ไอ้บ้า! นายเป็นใครแล้วจับฉันมาทำไม”เขาก้าวเท้ายาวๆเดินมาหาฉันแค่ครั้งเดียวก็มายืนตรงหน้าฉันในทันใด แต่ทำไมฉันรู้สึกไม่ชอบสายตาที่เขาเอาซะเลย “ถ้าเธออยากรู้ ฉันจะบอกตอนเราสองคนอยู่บนเตียง” “___” “มันคงจะดีกว่ายืนมองหน้าคุยกันแบบนี้นะ ฉันคิดว่า”เขาพูดพลางกระตุกยิ้มที่มุมปาก สายตาเขาก็เอาแต่จ้องมองตรงเนินอกเพราะกระดุมเสื้อนักศึกษาฉันมันขาดตอนพวกนั้นกระชากฉันลงจากรถนะสิ “นายเป็นใครแล้วต้องการอะไรจากฉัน”ฉันถอนหายใจพร้อมกับคำถามนั้น “ฉันชื่อสิงห์!!เป็นเจ้าหนี้ของเธอไงสาวน้อย” “___”เจ้าหนี้ฉันเหรอ!!หรือว่าจะเป็นพวกเดียวกันมาที่บ้านเมื่อวาน “ถ้าจะเรียกเอาเงินกับฉันตอนนี้ฉันยังไม่มีให้หรอกนะ เมื่อวานฉันก็เพิ่งให้ค่าดอกที่ค้างไว้แล้วห้าหมื่น”เเล้วนายนั่นก็เอามือมาจับที่ปลายครางฉัน “อยากให้ฉันลดหนี้ให้ไหม..อิงฟ้า”ยกยิ้มที่มุมปาก “นายรู้จักชื่อฉันได้ไง” “ไม่มีอะไรที่ฉันไม่รู้ ฉันรู้ทุกอย่างโดยเฉพาะเรื่องของเธอ” ฉันปัดมือเขาออกให้พ้นจากใบหน้าฉัน “ลากฉันมาที่นี้ ต้องการอะไรกันแน่!!พูดมาเลยดีกว่าฉันจะได้กลับฉันไม่มีเวลาว่างมากที่จะอยู่ที่นี่นานขนาดนั้น” “กลับ? เธอจะกลับบ้านงั้นเหรอให้ตายสิแม่ทลูหัวมาเป็นเมียฉันสุขสบายไปทั้งชาติมันดีจะตาย!!”เขาพูดพร้อมใช้มือบีบที่แก้มแรงๆ “ทำตามที่ฉันบอกแล้วครอบครัวของเธอจะปลอดภัย” "__"
สวัสดีผมชื่อ สิงห์ ใครๆก็บอกว่าผมนั่นมันเถื่อนเพราะขึ้นชื่อว่ามาเฟีย ฮ่าๆ ตลกสินดี แต่มันคือความจริง
“นายครับ เด็กที่นายให้เรียกมามาแล้วครับ!”
“อืม เรียกให้เข้ามา”
“ครับ!”แล้วลูกน้องผมก็เดินออกไป ไม่นานเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นพร้อมหญิงสาวร่างบางนมโตผิวขาวหน้าตาสะสวยผมยาวใส่ชุดเดรสกระโปรงเกาะอกสีแดงสดเดินเข้ามาในห้องด้วยท่าเดินที่แม่งจะดัดจริต
“ถอด!!”
“แหม๋!! ใจเย็นๆ สิคะอย่าใจร้อนสิ”เธอวางกระเป๋าลงบนโต๊ะแล้วเดินมาหาผมใกล้ๆ"ฉันชื่อ...โอ๊ยย"ผมกระชากหัวเธอลงที่นอนเเล้วหยิบมีดขึ้นมา ถูที่ใบหน้าของเธอเบาๆ
“อย่ามาเล่นลิ้นกับกู!กูไม่ชอบถ้ากูบอกให้ถอดก็คือถอด!!”
"ค ค่ะๆ”เธอรีบถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมดพร้อมกับเสื้อคลุมที่ผมใส่ถูกถอดออกกองไว้บนกับพื้น เธอรู้งานโดยไม่ต้องให้ผมต้องบอกซ้ำ เธอค่อยๆคลานมาหาแล้วเอามือจับท่อนเอ็นใหญ่ขึ้นมาเลียวนที่ปลายหัวลำใหญ่อย่างช้าช้าก่อนจะใช้ปากอวบอิ่มสีแดงสดของเธอรูดมันขึ้นลงรั่วๆ
“อื้มม ซี้ดด”เส้นผมเงาดำถูกขย้ำด้วยมือหนาเต็มไปด้วยรอยสัก"อืมม์!"ผมจับหัวของเธอให้โยกขึ้นลงอย่างถี่รัวจนผมกระตุกหลั่งน้ำขาวขนใส่ในปากของเธอ
“อ้าสสส!”เธออ้าปากเอาลิ้นเลียกินน้ำกามของผมจนหมด ใบหน้ายั่วเย้าในขณะที่เธอทำมันทำให้ผมมีอารมณ์มากขึ้น
"อืมม์"เธอดูดและทำมันอีกครั้งจนผมเสร็จในปากของเธอไปอีกรอบ แต่มันยังไม่พอสำหรับผมถ้าจะมีดีแค่นี้ ผมลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปหยิบแซ่กับเชือกที่อยู่ในตู้
"เอ่อ...คุ คุณสิงห์ จะ จะทำอะไรเหรอคะ"เธอรีบถอยหลังหนีผมทันทีที่เห็นเชือกกับแซ่ที่อยู่ในมือ
"หึ!! กะหรี่อย่างมึงกลัวแบบนี้เป็นด้วย" ผมแค่นหัวเราะอยู่ในลำคอนึกสมเพชผู้หญิงอย่างเธอ ที่นอนอ้าขาให้ใครต่อใครเอานับไม่ถ้วน แต่พอมาเจอของเล่นชิ้นเล็กๆกับมาทำเป็นกลัวน่าสมเพชสิ้นดี
พึ่บ!!ผมสลัดแซ่ลงพื้นแรงๆที่นึงก่อนตวัดมันไปที่ร่างของเธอ
เพี๊ยะ!!!!!
"โอ๊ยยยย!!!"
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!!
"กรี๊ดดดดด!!ฉันเจ็บนะ!!!! ฮึกก
"เธอกรีดร้องอย่างเจ็บปวด ถามว่าผมสนไหมก็ไม่ยิ่งเธอร้องมากเท่าไหร่มันยิ่งทำให้ผมมีอารมณ์มากขึ้นโดยเฉพาะรอยแดงช้ำเลือดยิ่งเห็นแล้วยิ่งได้อารมณ์...อ๊ากก ผมจะไม่ไหวแล้วสิ
"อ๊ายย"ผมจับตัวเธอนอนคว่ำลงพร้อมยกสะโพกเธอให้โก่งขึ้น ผมเอื้อมมือไปหยิบถุงยางที่วางไว้พร้อมใช้งานอยู่บนหัวเตียงมาสวม ก่อนจะดันท่อนเอ็นลำใหญ่เข้าร่องสวาทของเธอทีเดียวมิดด้าม พรวด!!!! “อ๊า” ผมกระแทกร่องสวาทของเธอรัวๆเน้นๆ
'อ๊ายอ๊าย อ๊ะอ๊ะ ซี้ดด"
'อื้มม! อ้าส! ซี้ดด!!!
"
ปึก ปึก
"อ๊ะ!!!! สะ...เสียว อ๊ะอ๊าย ระ แรงอีก อ๊าๆ
"
"ซี้ดดด อืมม์"
ปึกปึกปึก
ความเสียวซ่านมันให้ผมคลั่งอยากกระแทกให้เธอตายคาเตียง ผมเร่งสะโพกกระแทกร่องสวาทอย่างถี่รัว
ปึก!ปึก! ผมหยิบเชือกที่วางอยู่ข้างๆขึ้นมาคลึงก่อนจะเอาเชือกรัดที่คอของเธอเบาๆแต่ทว่า ยิ่งผมเสียวมากเท่าไหร่ผม ผมยิ่งออกแรงมือรัดคอเธอมากเท่านั้น
"อ๊าสสส ซี้ดด"
"หะ..หาย.ใจ.มะ.ไม่.ออก!!! อือออ!!!! แค่กๆ"
พับ!!! พับบ!!!
คำพูดของเธอ ไม่ได้เข้าหูผมเลยสักนิด ถึงจะได้ยินผมก็ไม่สนใจอะไรที่เธอพูดเพราะผมจับกระแทกอย่างเดียว จะเป็นจะตายอะไรก็เรื่องของมัน
":อืออ!! หะ..หายใจไม่ ...ออก"เธอดิ้นและพยายามใช้มือแกะเชือกที่คอออก
แต่ยิ่งเธอดิ้นผมก็ยิ่งออกแรงรัดคอเธอมากขึ้นและมากขึ้นเรื่อยๆปึกปึกปึก
ผมซอยเอวกระแทกร่องสวาทของเธอรัวๆแรงกว่าเดิม เพราะตอนนี้ท่อนเนื้อของผมันพร้อมที่จะปลดปล่อย
"อ๊า!!ซี้ดดดด!!!!" (ปึกปึกปึก )ผมกระแทกเอวแรงๆสองสามที ก่อนท่อนเนื้อจะเกร็งกระตุกหลั่งน้ำกามออกมาก ส่วนอินี่มันก็แน่นิ่งไปแล้วครับใครที่เอากับผมรับรองว่าได้ขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดทุกคน..หึ!
ผมชักท่อนเอ็นออกจากร่องสวาทของเธอ พร้อมถอดถุงยางทิ้งลงใส่ถังขยะ ผมหยิบเอาเสื้อคลุมขึ้นมาใส่ก่อนจะเรียกลูกน้องของผมให้เข้ามาในห้อง 2คน
":เอามันไปให้สิงโตที่กรงหลังบ้าน"
"ครับนาย"ผมปล่อยให้ลูกน้องมันจัดการศพบนเตียงไป ส่วนผมก็มานั่งสูบบุหรี่จิบไวน์ต่อที่โซฟาหรู
นี่ไม่ใช่ศพแรกที่ตายเพราะเซ็กส์เถื่อนๆของผม แต่มีผู้หญิงหลายคนที่ตายเรื่องบนเตียงกับผมมาแล้วหลายคน ผมไม่ได้คิดอะไรมากแค่ส่งพวกเธอไปสวรรค์ เร็วก็เท่านั้น
ก๊อก!!! ก๊อก!!! เสียงเคาะประตู
"ผมเองครับนาย"
เสียงไอ้เอกลูกน้องคนสนิทของผมเอง
มันเปิดประตูเข้ามาในห้องพร้อมซองเอกสารบางอย่าง
"มึงมีไร"
"ไอ้วันมันไม่ยอมจ่ายเงินที่กู้เราไปครับนาย"
"มันกู้ไปเท่าไหร่"
"2ล้านครับ ถ้ารวมดอกที่มันยังไม่จ่ายมา5เดือนรวมเป็นเงินสองล้านห้าครับ
"__"ผมหันไปมองหน้ามันนิ่งๆ
"มึงรู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไง"
"ครับ!!! ผมจะรีบจัดการให้ครับ...อ่อ นายครับพรุ่งนี้มีลูกค้าทางจีนจะมาติดต่อซื้ออาวุธกับทางเรา ลูกค้าเลยขอนัดทางเราไปคุยที่ร้านอาหารโรงแรมนายจะไปหรือจะ..
":บอกเขาไปว่ากูตกลง แล้วบอกเขาไปว่าตอนเที่ยงกูจะเข้าไป"
"ครับ!"
"อิงฟ้า"
ฉันอิงฟ้า อายุ20ปี เรียนปี2ของมหาลัยที่กรุงเทพแห่งนึง ฉันมีน้องสาว1คนอายุ17ปี ชื่อน้ำขิงเรียนอยู่ชั้นม.5 ส่วนฉันเรียนด้วยทำงานไปด้วยเพราะฉันมีภาระมากมายที่ต้องรับชอบ ไหนจะน้องที่ต้องเรียนไหนจะแม่ที่จะต้องไปหาหมอเดือนละ2ครั้งทุกเดือน ค่ายาก็ไม่ใช่น้อยๆไหนจะค่าน้ำค่าไฟค่าใช้จ่ายอื่นๆอีมากมาย
และที่สำคัญตอนนี้บ้านฉันก็มีหนี้ก้อนโตที่ต้องหาไปใช้เขาแต่ละเดือน การที่เราไปกู้เงินนอกระบบมามันเป็นอะไรที่แย่มาก แต่มันก็จำเป็นที่ต้องใช้มันเพื่อการรักษาของแม่ ที่ป่วยเป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงและโรคหัวใจ มีแค่พ่อที่ค่อยดูแลแม่มาตลอดตั้งแต่แม่ป่วย ค่าใช้จ่ายทั้งหมดภายในบ้านเป็นฉันที่ต้องดูแลแทน
"พี่อิงฟ้า!!"น้ำขิงเดินมาหาด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด
"ว่าไง!!"ฉันถามน้ำขิง
"เอ่อ..คือว่า คือว่า"น้ำขิงก้มหน้าบีบมือตัว
เองไปมา
"มีอะไรหรือเปล่าน้ำขิง อยากได้อะไรหรือเปล่าบอกพี่ได้นะ"
"ฮึกก!ฮือออพี่อิงฟ้า น้ำขิงท้อง"
"ห๊ะ!ท้อง!!"พอได้ยินน้องสาวตัวเองบอกว่าท้องฉันแทบจะเป็นลมทั้งยืน "มันไม่จริงใช่ไหมน้ำขิง"
"ฮึก! หนูขอโทษ ฮืออ"น้ำขิงยื่นที่ตรวจครรภ์มาให้ฉันดู
"ตั้งแต่เมื่อไร"
"วันที่หนูเอาชุดไปให้พี่ที่ผับคืนนั้น น้ำขิงกำลัง
จะกลับบ้านแต่จู่ๆก็มีผู้ชายเมาที่ไหนไม่รู้มา
กระชากน้ำขิงขึ้นรถแล้วข่มขืนน้ำขิง ฮึกฮือออ"
"___"
"ฮึกฮืออ!!ฮึก!น้ำขิงขอโทษ"ฉันกอดน้ำขิงพร้อมเอามือลูบเบาๆถ้าเป็นอย่างนั้น คนที่ผิดก็คือฉันเพราะฉันให้น้ำขิงไปที่นั่นเอง
"พี่ขอโทษ วันนั้นพี่ไม่น่าให้น้ำขิงไปที่นั่นเลย"ถ้าฉันไม่ลืมชุดทำงานน้องสาวฉันก็คงไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ น้องฉันเพิ่ง17ปีเองแถมยังเรียนอยู่ด้วย
"ฮึกกฮืออ!! น้ำขิงจะทำยังไงดีพี่อิงฟ้าน้ำขิง
จะทำยังไง ฮึก! น้ำขิงยังไม่อยากเลิกเรียนตอนนี้นะพี่ น้ำขิงอยากเรียนให้จบ ฮึก! พี่พาน้ำขิงไปเอาเด็กออกนะ นะพี่อิงฟ้านะ น้ำขิงยังไม่พร้อม!ฮึกฮือ!!"ฉันพลักกอดน้ำขิงออกทันทีเมื่อได้ยินแบบนั้น
"อย่าคิดอะไรโง่ๆนะน้ำขิง การที่เราไปทำแท้ง
มันไม่ต่างที่เราฆ่าคนเลยนะ มันจะเป็นตราปาบติดตัวเราไปตลอด ในเมื่อเขามาเกิดกับเราแล้วเราก็ควรจะทำให้เกิดออกมาลืมตาดูโลกไม่ใช่จะไปฆ่าเขา ยังไงเด็กในท้องก็ลูกแกนะน้ำขิงแล้วก็เป็นหลานฉันด้วย"
"แล้วพี่จะให้น้ำขิงทำไง น้ำขิงอายเขานะพี่
ที่ท้องไม่พ่อ แม้แต่ชื่อพ่อของลูกก็ไม่รู้เลย"
":น้ำขิงฟังพี่นะ!! ไม่ต้องไปสนใจใครทั้งนั้น
เราทำหน้าที่แม่ให้ดีที่สุด ส่วนเรื่องเรียนหยุดเรียนไปก่อนคลอดแล้วค่อยกลับไปเรียนก็ยังไม่สาย"
"แล้วพ่อแม่ล่ะพี่ ถ้าพ่อกับแม่รู้น้ำขิงท้อง
พ่อแม่ต้องเสียใจแน่ๆ"
"เรื่องนี้เดี๋ยวพี่จะช่วยพูดกับพ่อแม่เอง อย่าคิดมากเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่พาไปฝากท้อง"
"ฮึก!พี่อิงฟ้า"น้ำขิงเข้ามากอดพร้อมเสียงสะอื้นไม่หยุด ฉันได้แต่กอดปลอบน้ำขิงอยู่แบบนี้สักพักก่อนจะพาน้ำขิงขึ้นไปพักบนห้องฉันจะบอกพ่อกับแม่ยังไงดีแม่ก็ยิ่งป่วยอยู่ด้วย
เฮ้อ..
ตัดมาช่วงเย็น ณ..ที่ผับแห่งหนึ่ง
20:00
ตอนนี้ฉันอยู่ที่ผับเป็นที่ทำงานของฉันเองกลางวันฉันจะทำงานร้านกาแฟ ส่วนกลางคืนฉันจะมาทำงานที่นี่
ฉันกำลังจัดเตรียมของต่างๆภายในร้าน เพราะอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าผับก็จะเปิดแล้ว..เห็นว่าวันนี้เจ้าของผับเข้ามาที่ผับเอาจริงๆฉันมาทำงานที่นี่ได้4-5เดือนฉันยังไม่เคยเห็นหน้าเจ้าของผับเลย เคยเห็นแต่เฮียต้นเป็นเพื่อนเจ้าของผับแค่นั้นแต่เห็นเด็กในร้านบอกนะว่าเจ้าของผับเขาโหดมากและที่สำคัญเขาเป็นมาเฟียอีกด้วย
...อิงฟ้า
"อ่าวพี่หลินสวัสดีค่ะ"
"สวัสดีจ้า"พี่หลินเป็นผู้จัดการที่นี่ ฉันมีแต่พี่หลินนี่แหละที่สนิทด้วย พวกเด็กๆในร้านฉันไม่ค่อยยุ่งด้วยหลอก
"ไง!!แม่หาป่วยยัง "
"ยังเลยค่ะอีก2วันก็ไปหาหมออีก"
":มีอะไรขาดเหลือก็บอกพี่ได้นะอิงฟ้า"
"ขอบคุณนะคะ เอ่ออ...พี่หลินคะ"
":ว่าไง!!"
"กล้องวงจร....."
...พี่หลินๆ เฮียต้นเรียกพี่ให้ไปหาที่ห้องทำงานครับ
"อ่อ..เครๆเดี๋ยวพี่ตามไป"
"ครับ"
"เมื่อกี้อิงฟ้าจะถามอะไรพี่เหรอ"พี่หลินหันมาฉันอีกครั้ง
"เอ่อ..เปล่าค่ะ พี่ไปเถอะเดี๋ยวเฮียต้นจะว่าเอา"
"งั้นพี่ไปก่อนนะ"
"ค่ะ ^__^"แล้วพร่หลินก็เดินไปชั้น2ของคลับ
ไม่นานหนุ่มสาววัยรุ่นต่างหลั่งไหลพากันเข้ามาในคลับแห่งนี้ ทุกคนในที่นี่ต่างโยกย้ายส่ายสะโพกไปตามจังหวะเสียงเพลงที่ดีเจเปิด ส่วนฉันก็ทำหน้าที่ของฉันวนไป จนผับปิด
เช้าวันต่อมา
วันนี้ฉันตื่นแต่เช้าเพราะพาน้ำขิงมาฝากครรภ์ที่โรงพยาบาล น้ำขิงท้องได้เดือนกว่าๆ น้ำขิงก็มีอาการแพ้ท้องบ้างนิดหน่อย พอฝากท้องเสร็จพวกเราก็พากันกลับบ้านทันที
#บ้าน
"พี่อิงฟ้าใครมาที่บ้านเราอ่ะ"ฉันมองไปที่หน้ามีรถเก๋งสีดำจอดอยู่หน้าบ้าน
...มึงจะจ่ายไหมไอ้วัน!!
...ผมขอเวลาอีกหน่อยได้มั้ย ตอนนี้ผมไม่มีจริงๆ
...หึ!ไม่มีงั้นเหรอวะ เห้ยย!!พวกมึงจัดการมัน
ตุบบ!!!!!ปึก!!!!!ปึก!!!! เพล้งงงงง!!
...โอ้ยยย!!!!ผมไหว้ละผมขอเวลาอีกหน่อยเถอะโอ้ยย
นั้นมันเสียงพ่อฉันนิ ฉันรีบวิ่งเข้าไปในบ้านทันที
"พ่อออออ!!"คือตอนนี้หัวของมีเเต่เลือดเต็มไปหมดส่วนแม่นั่งร้องไหอยู่ข้างๆ
"พ่อ!!พ่อเป็นไงบ้าง!!"
"พ่อไม่เป็นไร..คุณเป็นอะไรไหม"พ่อหันไปถามแม่ที่ยังนั่งร้องไห้อยู่
":ฮึกกก ฉันไม่เป็นอะไรแต่คุณ..ฮึกก!คุณเจ็บมากไหม"แม่ปรองตัวพ่อให้ลุกขึ้นนั่งพิงกับต้นเสา
"นี่!!ทำไมต้องทำกันขนาดนี้ด้วย"
"อย่ามาถามให้เสียเวลา!!เงินที่พวกมึงกู้ไปทั้งต้นทั้งดอกสองล้านห้าเมื่อไหร่พวกมึงจะจ่าย"
"ตอนนี้ฉันยังไม่มี ฉันขอเวลาสักเดือนฉันจะหาไปให้ แต่ฉันจะจ่ายแค่ดอกก่อนห้าหมื่น"
"อิงฟ้า"เสียงพ่อแม่และน้องอุทานขึ้นพร้อมกัน
"เลยกำหนดจ่ายดอกมาตั้งหลายเดือน แกยังมีหน้าขอเวลาอีกเหรอวะห้ะ!!"
หมับ!
"โอ้ย!!"
"อิงฟ้า!!!/พี่อิงฟ้า!!"ฉันถูกไอ้บ้านั่นกระชากหัวอย่างแรงจนทุกคนที่เห็นเหตุการณ์ถึงกับร้องเรียกฉันพร้อมๆกัน
"ก็ฉันบอกแล้วไง ว่าตอนนี้ฉันไม่มี..โอ๊ยยฉันเจ็บนะ!"
"ถ้าพวกมึงไม่จ่ายในวันนี้ ก็ตายห่ากันหมดนี่!"เขาชี้นิ้วมาทางพวกฉันพร้อมชักปืนออกมาจ่อหัวฉัน
"เงินมากมายขนาดนั้นฉันจะไปหาที่ไหนทัน ฉันไม่มีให้หรอกตอนนี้ฉันเวลาสักเดือนได้ไหม"
เพี๊ยะ!!ฝามือหนาตบเข้าที่แก้มฉันอย่างแรงฉันรับรู้ได้ถึงกลิ่นคาวเลือดพร้อมกับรสชาติของมันอยู่ในปาก
"เอาไง! จะจ่ายวันนี้หรือจะจ่ายเดือนพร้อมกับน้องสาวมึง"
"__" น้ำขิงรีบก่อนพ่อกับแม่ทันทีที่ได้ยินแบบนั้น
"อย่าแม้แต่จะคิด ถ้าพวกนายอยากได้เงินตอนนี้ก็เอาไป!!ห้าหมื่น แค่นี้ใช่ไหมที่พวกนายต้องการ"ฉันสะบัดแขนออกจากมือมันแล้วหยิบเงินก้อนสุดท้ายของฉันที่เพิ่งถอนมาเพื่อจะเอาไปใช้จ่ายการรักษาแม่ในวันพรุ่งนี้ให้กับพวกมันไป
"ตอนนี้ฉันมีอยู่ห้าหมื่นนายเอาไปก่อน ถือว่าฉันจ่ายดอกห้าหมื่นที่ฉันค้างไว้"
"หึ!แต่อย่าคิดว่าแค่นี้มันจะพอ"
"หมายความว่าไง"แล้วผู้ชายอีกคนก็ยื่นเอกสารบางอย่างไปให้กับพ่อฉัน
"เซ็น"
"นั่นมัน.."มันเป็นใบเอกสารโฉนดที่ดินของบ้านหลังนี้
"ถ้ายึดที่ดินกับบ้านแล้วพวกเราจะไปอยู่ที่ไหน
ผมไหว้ละผมเวลาอีกหน่อยได้ไหม ผมสัญญาว่าจะเอาเงินมาจ่ายให้พวกคุณทุกบาททั้งต้นทั้งดอก"
"ไม่ต้องมาขอเวลากับกู คนที่ตัดสินใจไม่ใช่กูแต่เป็นนายกู เซ็น!อย่าให้กูต้องพูดซ้ำ"
"แต่.."
ผว๊ะ!!!!!ผว๊ะ!!! มันกระหน่ำต่อยพ่อไม่ยั้ง
"ฮึกก!!พ่อ!!..หยุด อย่าทำพ่อฉันนะ หยุด!"ฉันผลักผู้ชายร่างโตออกจากพ่อฉันก่อนจะเอาตัวเองบังตัวพ่อไว้เพราะฉันกลัวพ่อจะถูกมันซ้อมอีก
"เซ็น!อย่ามาลีลากับกู!!!นายกูรออยู่บนรถ
ถ้ายังลีลาชักช้ากูยิงเมียกับลูกมึงตายแน่"
พ่อหันมามองพวกฉันแล้วก็หยิบปากกาขึ้นมาเซ็นตามพวกมันที่ต้องการ
"มึงยังเหลือหนี้ที่ต้องจ่ายอีก2ล้านกูให้เวลาพวกมึง1เดือนถ้าไม่มีเงินมาให้นายกู ลูกสาวมึงทั้ง2คนได้ไปขัดดอกนายกูแน่!!! อ้อ!!กูให้เวลา7วันให้ย้ายออกจากบ้านหลังนี้ซ่ะ!ถ้าครบ7วันแล้วยังไม่ย้ายออกพวกกูจะจับพวกมึงเผ่าพร้อมกับบ้านหลังนี้"แล้วพวกมันก็เดินออกไป
"ฮึก!!พ่อเจ็บมากไหม"พ่อส่ายหน้าให้ฉันเบาๆแทนคำพูด
"เราจะไปหาเงินที่ไหนมาใช้พวกมันทันเวลาแค่เดือนเดียว เฮ้อออออ!!!"พ่อถอดหายใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า นั้นละสิ เงิน2ล้านเวลาแค่เดือนเดียวเราจะไปหาที่ไหนทัน!!?ที่สำคัญเราจะไปอยู่ไหนกันละตอนนี้
อีกด้าน
...เด็กผู้หญิงที่วิ่งเข้าไปในบ้านใคร!!
...ลูกสาวไอ้วันครับนาย คนโตชื่ออิงฟ้า คนเล็กชื่อน้ำขิง
...หึ!! พรุ้งนี้เอาตัวมันไปให้กู!!
...นายต้องการคนไหน
...ทั้งสอง!!!?
อีหนูเอาหลีมาให้กูจับสิ อยากจับหลีหนูค่าครูมาก่อน เท่าไหร่มึงว่ามากูพร้อมเปย์ สิบล้าน อีสัส กูคิดว่าหลีทองทองคำ ___________________________________- > สิบนิ้วพนมมือก้มกราบหว่างขา"ผัวจะไปทำงานกระผมขอเบิกเงินหน่อยครับคุณภรรยาทีรัก" "50บาทพอไหม" "เอาไว้ตีหม้อมึงเถอะ!!" ช่างกล้าให้ค่าน้ำมันรถยังไม่พอเลย "แล้วจะเอาเท่าไหร่" "10,000ครับ" "10บาทพอ" น้ำตากูจะไหล หนักกว่า50อีกกู ชีวิตผมทำไมมันช่างน่าสงสารเยียงนี้ นี่กูคิดผิดหรือคิดถูกที่เอาอีหอยสังข์มาเป็นเมียเนี่ย แม่งให้กูมาได้สิบบาทใครเขารู้กูอายเขาตาย "เสียดีใจถึงกับชึ้งน้ำตาคลอเลยเหรอ"เอียงคอถาม เดี๋ยวอีพ่อฟาดก้านคอหักเลยนิ น้ำตากูคลอเบ้าก็เพราะเงินมึงนี่แหละ "ถามจริงๆคิดจะให้เงินเหรอเปรี้ยว สิบบาทจะเอาไปทำอะไรได้ เป๊ปซี่ขวดนึงยังไม่ได้เลยขาดตั้ง2บาทแน่ะ" "สรุปจะไม่เอาใช่ไหม" เปรี้ยวเลิกคิ้วขึ้นถาม " ถ้าไม่เอาสิบบาทงั้นหนูจะให้5..." "5 พัน!! สัก5พันก็ยังดี เวลากลับบ้านจะได้ซื้อขนมมาฝาก" "ใครบอกหนูจะให้เสี่ย5พัน หนูจะให้เสี่ยแค่5บาทต่างหากล่ะ อะ!10บาทไม่เอางั้นเอาไป5บาทพอ เสี่ยไม่ได้ซืัออะไรอยู่แล้วนิ ข้าวเช้าก็กินที่บ้านส่วนข้าวเที่ยงหนูสั่งให้แม่บ้านห่อไว้ให้แล้วของใช้ทุกอย่างก็มีครบ อาหารการกินไม่ขาดเหลือ เกินไปซะด้วยซ้ำ" "__"มึงอะเกินไป น้ำตากูจะไหล "วงจรในแต่ละวัน เสี่ยก็ไม่ได้หยิบจ่ายใช้สอยอะไรอยู่แล้ว เวลาไปพบปะไปกินกับลูกค้า หนูบอกเลขาของเสี่ยทำการเบิกเงินผ่านจากหนูไว้แล้ว ส่วนน้ำมันรถหนูให้พี่จอมเติมไว้ให้แล้วเต็มถังใช้ไม่จำกัดหมดตรงไหนก็เข็นเอา" "__"กรรมของกูแท้ๆ "เอาไปห้าบาทนั่นล่ะ นี่หนูใจดีกับเสี่ยมากแล้วนะ จิบอกให้" "___"กูล่ะเกลียดคำนี้ฉิบหาย
ในวันแต่งงาน เจ้าบ่าวของเฉียวซิงเฉินหนีไปกับผู้หญิงอีกคน เธอโกรธมาก จึงสุ่มหาชายคนหนึ่งมาแต่งงานด้วยทันที "ตราบใดที่คุณกล้าแต่งงานกับฉัน ฉันก็ยอมเป็นเมียคุณ" หลังจากแต่งงาน เธอได้ค้นพบว่าสามีของเธอคือลูกชายคนโตของตระกูลลู่ที่ขึ้นชื่อว่าไร้ประโยชน์ ชื่อลู่ถิงเซียว ทุกคนเยาะเย้ยว่า "เธอยนี่ช่วยไม่ได้จริงๆ" และผู้ชายที่ทรยศเธอก็มาเกลี้ยกล่อมว่า "ไม่เห็นต้องทำร้ายตัวเองเพราะฉันหรอก สักวันเธอต้องเสียใจแน่ๆ" เฉียวซิงเฉินหัวเราะเยาะและโต้ตอบว่า "ไปให้พ้น ฉันกับสามีรักกันมาก" ทุกคนต่าก็คิดว่าเธอเป็นบ้า ไปแล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อตัวตนที่แท้จริงของลู่ถิงเซียวถูกเปิดเผย ที่แท้เขาเป็นคนรวยอันดับต้นๆในโลก ในการถ่ายทอดสดทั่วโลก ชายคนนี้คุกเข่าข้างเดียว ถือแหวนเพชรมูลค่าหลักพันล้าน และพูดช้าๆ ว่า "คุณภรรยา ชีวิตที่เหลือนี้ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ"
เรื่องราวการผจญภัยของอดีตสายลับนักฆ่า ที่ทะลุมิติมาเป็นแม่ผู้ชั่วร้าย ทั้งยังต้องร่วมเดินทางกับเด็กน้อยผู้แสนใสซื่อในโลกที่ผู้คนใช้พลังลมปราณ อันตรายมีทั่วทุกหนแห่ง แล้วพวกเขาจะเอาชีวิตรอดได้หรือไม่?!
"ฉันจะนอนกับคุณทุกที่ ทุกเวลา และทุกครั้งที่คุณต้องการ เพื่อแลกกับอิสรภาพของพ่อฉัน" "แล้วถ้าผมไม่ตกลงล่ะ" ในที่สุดเขาก็พูดออกมาจนได้ ยาหยีก้มหน้าซ่อนความเจ็บช้ำเอาไว้จนมิด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นอีกครั้งและพูดออกไปเสียงแผ่วเบา "ฉันจะให้คุณดูสินค้าก่อนก็ได้...แล้วค่อยตัดสินใจ" เมื่อบิดาของตนเป็นโจรขโมยเพชรล้ำค่าของตระกูลมาเฟียที่ยิ่งใหญ่แห่งกรุงมอสโค ยาหยี จำต้องโยนศักดิ์ศรีของตัวเองทิ้งแล้วกลายเป็นหญิงไร้ยางอายเพื่อให้บิดารอดพ้นจากเงื้อมมือมัจจุราชอย่างเขา ทางเลือกเพียงทางเดียวที่มีคือยอมพลีกายให้ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าหล่อเหลาในสามโลกได้เชยชม สาวพรหมจรรย์อย่างหล่อนแทบขาดใจตายเพราะบทพิศวาสเร่าร้อนรุนแรงที่ไม่เคยได้พานพบ ความวาบหวามครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขามอบให้ทำให้ยาหยีคลั่งไคล้ในรสสิเน่หา กายสาวร่ำร้องโหยหาแต่เขาเพียงผู้เดียว หากภายในใจก็ต้องคอยย้ำเตือนตนเองไว้ว่า หล่อนก็เป็นได้แค่ของเล่นชั่วคราว สักวันพอเขาเบื่อ ก็จะถูกเขี่ยทิ้งอย่างไร้ความปรานี!! จากที่คิดจะตามไล่ล่าเด็ดหัวคนทรยศให้แดดิ้นไปต่อหน้า คอร์เนล ซีร์ยานอฟ เจ้าพ่อยักษ์ใหญ่แห่งวงการโทรคมนาคมในประเทศรัสเซีย ก็เปลี่ยนเป้าหมายทันทีเมื่อได้เจอสาวน้อยนัยน์ตากลมหวานซึ้ง ใบหน้าหวานๆ ส่งผลให้เขาต้องการอยากครอบครองหล่อนแทบคลั่ง คอร์เนลมั่นใจว่ามันจะมีผลกับร่างแกร่งได้ไม่นานหรอก เพราะสำหรับเขา ผู้หญิงคือวัตถุทางเพศเคลื่อนที่ได้เท่านั้น เพียงได้ลิ้มลองแค่ครั้งเดียว เขาก็ไม่เคยหันกลับไปกินของเก่าอีก แต่ทฤษฎีนี้กลับใช้ไม่ได้ผลกับหล่อน ให้ตายสิ! เขาไม่เคยรู้สึกติดใจผู้หญิงรุนแรงขนาดนี้มาก่อน คอร์เนลหลงใหลเนื้อนุ่มจนกลายเป็นเสพติด ทั้งที่ความยโสโอหังของบุรุษเลือดเย็นเยี่ยงเขาพยายามบอกกับตนเองว่า เขายังเชยชมร่างงามไม่คุ้มค่ากับสิ่งที่สูญเสียไป แต่ภายในใจลึกๆ กลับตะโกนก้องสวนทางออกมาว่า เขาขาดเธอไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว!!
หลังจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ เจียงหว่านฉือตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด ทีแรกเธอยังคิดว่าสามีของเธอที่แต่งงานกันมาเป็นเวลาสามปีนั้นมาที่นี่เพื่อดูอาการของเธอ แต่ไม่คิดเลยว่า ชายคนนั้นกลับเดินไปที่ห้องผู้ป่วยข้างๆ เพื่อดูแลผู้หญิงอีกคนหนึ่ง และเพื่อผู้หญิงคนนั้นแล้ว เขายังต้องการส่งเธอเข้าคุกด้วย "2500 ล้าน เพื่อแลกกับการตบผู้หญิงของคุณหนึ่งฉาด"เจียงหว่านฉือมองไปที่เขาอย่างเย็นชา "เราหย่ากันเถอะ"" เธอรับใช้เขาอย่างอดทนมาเป็นเวลาตั้งสามปี ตอนนี้ เธอขอไม่ทำเรื่องโง่ ๆ แบบนั้นอีกต่อไปแล้ว เธอจะกลับไปสืบทอดมรดกมหาศาลของตระกูล
ตายด้วยเงื้อมมือของเพื่อนร่วมสาขา เนเน่ เนตรนภา จึงทะลุมิติมาอยู่ในร่างเด็กน้อยวัยสิบหนาวที่ป่วยตาย นามเซี่ยซูเหยา มีบิดา พี่สาว พี่ชายที่เป็นห่วงนางมากกว่าสิ่งใด
หลิวซือซือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่นอกจากรูปร่างหน้าตาที่สวยหยดย้อยแล้ว แทบจะไม่มีความสามารถหรือความโดดเด่นในเรื่องอื่น และหากจะว่ากันไปหญิงสาวก็เป็นคนที่ค่อนข้างใสซื่อบริสุทธิ์อยู่ไม่น้อย เพราะได้รับการรับเลี้ยงประดุจไข่ในหินจากผู้เป็นพ่อและแม่ที่มีฐานะไม่ธรรมดา เธอรักในอาชีพนักแสดงแม้พ่อแม่จะคัดค้านแต่สุดท้ายก็ตามใจเธอเพราะไม่ต้องการให้ลูกสาวเสียใจ อยู่มาวันหนึ่งด้วยบทบาทที่ต้องแสดงในซีรีส์ย้อนยุค ทำให้พ่อของเธอหาขลุ่ยโบราณเล่มหนึ่งมาให้ ตั้งแต่ได้รับขลุ่ยมาหลิวซือซือก็มักฝันประหลาด ว่าเธอได้พบผู้ชายคนหนึ่งในเขาเป็นแม่ทัพอยู่ระหว่างสงครามอีกทั้งตนเองยังมีโอกาสช่วยเขาหลายครั้ง ที่น่าประหลาดใจคือ ฝันนั้นของเธอเหมือนจะเป็นความจริงไปแล้ว เขาคือใครและเกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหตุใด ทำไมเธอจึงมักฝันประหลาดเช่นนี้???