เธอมาเพื่อเงินของเขา ส่วนเขาต้องการแค่สนุก วินๆทั้งคู่ แค่ความสุขฉาบฉวยของผู้ชายขี้เบื่อ และ เงินจำนวนหนึ่งที่หญิงสาวกำลังต้องการ เพียงเท่านั้น... แต่!วันหนึ่งคนขี้เบื่อดันกลัวจะโดนเบื่อซะเอง..
ใต้แสงไฟสีเหลืองนวลสลัวจากแชนเดอเลียร์ราคาแพงในห้องเพนท์เฮ้าส์สุดหรูชั้นบนสุดของตึกสูง36ชั้นใจกลางกรุงเทพมหานคร
ร่างบางย่ำก้าวอย่างเชื่องช้าตามหลังชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งกำยำผู้ซึ่งกำลังได้ชื่อว่าเป็น ลูกค้า นัยน์ตากลมโตสีน้ำตาลเข้มฉายเพียงแววเฉยชาไร้ความรู้สึก นี่เป็นครั้งแรกแต่เธอไม่นึกหวาดกลัว คำสอนต่างๆนานาของมาดามเลอสรวงเจ้าของโมเดลลิ่งชื่อก้องในทางสวาทลับเธอเพียงพยักหน้ารับแต่เชื่อเถอะว่าจำไม่ได้ทั้งหมด แท้จริงเธอไม่อ่อนหวาน เธอฉอเฉาะไม่เป็น เธออ้อนไม่เก่ง แต่หากที่กล่าวมามันเป็นสิ่งดึงดูดเงินเธอจะทำ
“เดี๋ยวฉันจะอาบน้ำก่อน ถ้าเธออยากอาบบ้างมีห้องน้ำในห้องนอนอีกห้อง เดินตรงไปทางนี้”
ชัชชน พูนสิงห์ นักธุรกิจหนุ่มฉายาเจ้าพ่อกระดานหุ้น หล่อ รวย ดีกรีทายาทเครื่องดื่มชูกำลังยี่ห้อดังวัย 27 ปี เป็นคนเช่าชื้อเธอมา กติกาเดิมคือเขาต้องการสาวบริสุทธิ์ สวย น่ารัก หุ่นดี มาเป็นนางบำเรอชั่วคราวในสัญญา 1 ปีด้วยเงินจำนวนที่เรียกว่าสูงลิ่ว
ได้ยินว่าเขาเป็นคนเงียบขรึมไม่ค่อยพูด สุภาพในระดับหนึ่ง ช่างเลือกและเจ้าสำอางเป็นที่สุด
แต่ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามที่เลือกเธอมา ถึงแม้เป็นคนแก่อ้วนลงพุงตัวเหม็นพิการหรือพวกโรคจิตวิปริตโยธกาก็ไม่อิดออด เธอต้องการเงิน!
“ใช้ผ้าขนหนูในห้องน้ำได้เลยใช่ไหม?.....คะ ”
ร่างบางวางกระเป๋าแบรนด์เนมราคากลางๆลงบนโซฟาเดินหายไปตามทางเดินที่เขาบอก พักหนึ่งก็เดินกลับมาที่ห้องนั่งเล่นอีกครั้งพร้อมประโยคเมื่อครู่ด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย คงเพราะไม่ค่อยได้ คะ ขา กับใครจึงไม่แปลกที่เธอจะไม่ชิน
นาทีนั้นร่างสูงกำลังขยับสองแขนถอดสูทราคาแพงขนาดพอดีตัว หุ่นทรงสมาร์ตมีกล้ามเนื้อแข็งแรงโอบท่อนแขน เห็นชัดเป็นลอนเมื่อเขาสลัดสูทตัวหนาพ้นแล้ว
ดวงตาสุขุมนุ่มลึกปรายมองใบหน้างามแต่ไร้ความรู้สึกขณะครางอืมตอบรับเบาๆ
ผู้หญิงคนนี้มีเสน่ห์พิลึกพิกลจนดูพิเศษ โดยเฉพาะดวงตา ใบหน้ายิ้มยากและท่าทางเย่อหยิ่งเหนือมนุษย์ทั้งที่เธอเป็นเพียงผู้หญิงมีค่าตัวยอมขายศักดิ์ศรีแลกเงิน
ชัชชนยอมรับว่านางบำเรอที่ตนพึ่งไปรับมาสวยมาก ผิวพรรณก็ดีขาวเนียนแทบหาจุดตินอกร่มผ้าไม่เจอ แพขนตาหนางอนรับดวงตากลมสีน้ำตาลเข้มคล้ายบาร์บี้ จมูกเรียวโด่งเป็นสันไร้ซิลิโคนบนใบหน้ารูปไข่ ปากกระจับแลดูอวบอิ่มมีมิติ อีกหุ่นทรงกระแทกตาโดยเฉพาะหน้าอก ขอนิยามว่าตุ๊กตายางมีชีวิต เขาเลือกเธอจากรูปในขั้นตอนแรกและเมื่อได้เจอตัวจริงยิ่งรู้สึกว่าเธอน่าค้นหากว่าปกเป็นไหนๆ
ถ้าถูกใจไม่มีคำว่าแพง...
ถึงมันจะแค่เซ็กส์แต่ชัชชนเป็นคนกินยาก ไม่ใช่อะไรก็ได้ทว่าต้องพรีเมี่ยมจึงยอมหยิบเข้าปาก
ผู้หญิงสวยเดี๋ยวนี้หาฟรีง่าย ยิ่งเป็นชายหนุ่มรูปร่างหน้าตาดีโปรโฟล์หรูระดับทายาทตระกูลพูนสิงห์ผู้มีแม่เป็นถึงหม่อมหลวงด้วยแล้วยิ่งง่ายเข้าไปใหญ่
ทำไมต้องซื้อ?
ก็เพราะหาของดีๆเองไม่ได้ เขาไม่ชอบจีบผู้หญิงและไม่คิดเสียเวลา จะให้นัดเดตลูกเพื่อนพ่อหลานเพื่อนแม่แบบนั้นยิ่งไม่มีคิวอยู่ในตารางชีวิต แต่เขาขาดเซ็กส์ไม่ได้ วันเดียวก็ไม่ได้ดังนั้นจึงต้องซื้อ.....
ติ๊ง!
หลังอาบน้ำชำระร่างกายแล้วเสร็จ มียอดเงินจำนวนหกหลักเด้งเข้ามาในบัญชีของโยธกา มันคือเงินเดือนล่วงหน้าที่ทางโมเดลลิ่งโอนมาให้กอดไว้ก่อน เธอจะได้มีกำลังใจทำงานเพื่อเงินในเดือนต่อๆไปจนครบ1ปี
แสงจากสตริปไลท์สีเหลืองนวลตามผนังทางเดินที่เชื่อมระหว่างห้องนอนเล็กกับห้องนอนใหญ่คล้ายเยาะเย้ยหัวใจดวงน้อยว่าตอนนี้เธอกำลังจะกลายเป็นโสเภณีอย่างสมบูรณ์แล้ว
แต่ช่างมันประไร!
ร่างบางในชุดเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวสะอาดเดินตรงเข้ามาภายในห้องนอนใหญ่ที่เปิดประตูรออยู่ สีหน้าของเธอไม่ยี่หระแม้เห็นว่าลูกค้าหนุ่มนั่งเปลือยท่อนบนท่อนล่างใส่เพียงบ๊อกเซอร์ตัวบางสีเทาพิงหัวเตียงอยู่
ปรายตามองหน้าเขาอย่างไม่เขินอายบอกเป็นนัยว่าพร้อม ไม่ใช่หื่น หิว หรือกระหายแค่พร้อม
ชายหนุ่มจึงหยิบยื่นแก้วบอร์โดที่มีไวน์แดงชั้นดีในปริมาณเหมาะสมให้แก่เธอ
หญิงสาวก้าวเข้าไปรับมันแล้วยกขึ้นจิบช้าๆด้วยท่วงท่าสง่างาม
คล้ายว่าความนุ่มละมุนของน้ำผลไม้หมักราคาแพงถูกใจ? จึงมีรอยยิ้มจางๆตรงมุมปากกระจับ
รอยยิ้มแบบนั้นพอใจอย่างงั้นหรือ? เขาพึ่งเคยเห็นผู้หญิงยิ้มแบบนี้
“ชอบเหรอ?”
“......” เธอพยักหน้าแค่เล็กน้อยแล้วดื่มมันอีกนิดหน่อย
มีใบรับรองแพทย์ตามระเบียบการของโมเดลลิ่งมาดามเลอสรวงว่าโยธกายังเป็นสาวบริสุทธิ์ ไม่มีโรคติดต่อร้ายแรงหรือโรคประจำตัวอื่นๆ และเธอก็ยังเด็กอายุแค่22ปีเท่านั้น แต่ทำไมท่าทางดูไม่เหมือนนกน้อยที่พึ่งเผชิญโลกกว้าง
ไม่มีแววหวาดหวั่นในดวงตากลม ไม่มีท่าทางประหม่าทั้งที่กำลังจะนอนกับผู้ชายแปลกหน้า อันที่จริงถึงเขาจะหน้าตาไม่น่ารังเกียจแต่เธอก็น่าจะเกร็งบ้างกลับไม่
หญิงสาวค่อยๆขยับด้วยท่าทางงดงามนั่งลงบนเตียงใกล้เขาแล้วยื่นแก้วมา...ขอชน
อย่างว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ดูมีเสน่ห์แบบแปลกๆ
ที่ผ่านมาชัชชนซื้อผู้หญิงบำเรอกามค่อนข้างเยอะ สังเวียนรักเคยมีบ้างแฟนแบบเป็นตัวเป็นตนแค่ไม่กี่คน แต่คบใครไม่เคยเกิน7เดือนก็เลิกเพราะนิสัยขี้เบื่อ ทว่าสังเวียนกามเขาช่ำชอง จึงรู้ว่าผู้หญิงมีหลายประเภท บางคนเก่งกล้าลีลาเด็ด บางคนขี้อายจนน่าเบื่อ บางคนคลั่งเซ็กส์ขั้นซาดิสม์ บางคนเจ้ามารยา สาวบริสุทธิ์ก็ใช่จะไม่เคยเล่น เขาคือนักล่าโดยเฉพาะช่วงวัยที่ยังเป็นนิสิต
จากประสบการณ์ตรงโยธกาเลยดูไม่ค่อยเหมือนใครและไม่มีใครเหมือน
“เชียร์สสสส์...” ชนแก้วกับเธอเบาๆ ดวงตาหวานฉ่ำแววเจ้าชู้เน้นจับจ้องใบหน้างามขณะยกแก้วไวน์ขึ้นจิบ
“ขอเติมอีกได้ไหม?” เพียงกระพริบตาไวน์ในแก้วของเธอก็หายไป
เขาจึงเอื้อมไปหยิบขวดไวน์บนโต๊ะข้างเตียงมาเทใส่แก้วที่เธอถืออยู่
“ยาหยี ชื่อเล่นจริงๆหรือว่านามแฝง?”
“มาดามเลอสรวงเก็บรวบรวมข้อมูลฉันยันชื่อโรงเรียนอนุบาล คงไม่จำเป็นต้องปิดหรือมีนามแฝงอะไรหรอก” ตอบแล้วกระดกพรวดเดียว ไวน์ในแก้วที่เขาพึ่งรินให้จึงหมดเกลี้ยงอีก
จะว่าอยากย้อมใจก็ไม่ใช่ท่าทางของเธอหาได้ตื่นเต้นหรือหวาดกลัวการขึ้นเตียงกับเขาสักนิด หรือว่ากำลังเล่นละคร? คงไม่ หรือกระสัน? ก็คงไม่
******ติดตามนักเขียนได้ทาง เพจเฟสบุ๊ค : ซูราสต้า Zurasata Writer
"อย่าดื้อนะอีหนู คนดีของพี่กำนัน" "พี่กำนันบ้าอะไร ไอ้แก่!" พระนางลิ้นกับฟัน โคแก่กินหญ้าอ่อน ตีกันตลอด เร่าร้อน หึงโหด โกรธแรง ดราม่าครบทุกรส ตลก เศร้า น่ากลัว ซึ้ง หวาน โรมานติก
หลังสืบรู้ว่าภรรยาเก่าของลูกหนี้ผู้น่ารำคาญคือผู้หญิงแพศยาที่เคยทำให้ครอบครัวของเขาพัง เดปมาเฟียหนุ่มเจ้าของบ่อนคาสิโนจึงไม่รีรอที่จะแก้แค้น ผู้หญิงแพศยาคนนั้นทำเลวไว้ไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง ครั้งล่าสุดก็คือทิ้งลูกสาวกับผู้ชายที่เป็นลูกหนี้ของเขาไปแต่งงานใหม่กับมหาเศรษฐี และตอนนี้ลูกสาวของหล่อนที่อยู่กับลูกหนี้ของเขาโตพอใช้งานได้แล้ว.....
ฟ้าเป็นใจให้สินทรผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านหนุ่มวัย34 มีโอกาสได้เห็นเรือนร่างเปล่าเปลือยของ ดาวใจ สาวน้อยวัย16 ย่าง17 ปี ซึ่งเป็นลูกสาวของผู้หญิงที่เคยทำให้เขาช้ำใจ จึงได้ข้ออ้างมาต่อรองหวังฟันสาวน้อยแล้วทิ้งขว้างเพื่อแก้แค้นพ่อแม่ของเธอ ทว่าฟ้าก็ดันกลั่นแกล้งให้สินทรหลงรักลูกสาวอดีตกิ๊กจนโงหัวไม่ขึ้น ความรักของ น้าสินทรตัวร้าย กับ อีหนูดาวใจตัวแสบ จะสนุกสนาน เสียวซ่าน บันเทิงเริงใจ ฮาลั่นทุ่งกันเพียงไหน ไปติดตามกันเลยจ้า..... “แม่เจ้าโว้ย! อีดาวใจ ข้าเห็นเอ็งมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย ตอนนี้หอยเท่าฝ่าตีนข้าแล้วหรือวะเนี่ย” “น้าสินพูดบ้าอะไรเอาผ้าถุงฉันคืนมาเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นฉันจะฟ้องแม่” “ยังกะข้ากลัวแม่กับพ่อเอ็งนิ!” “น้าสิน เอาผ้าถุงมาให้ฉันเถอะเดี๋ยวคนมาเห็น”
อุตส่าห์ช่วยเหลือเพราะเห็นว่าไร่อยู่ใกล้กัน แต่พี่ชายตัวดีของเธอกลับไม่ยอมคืนเงิน แถมยังร่วมมือกับพวกชาติชั่วเล่นงานเขาอีก "มีเมียเป็นคนใบ้ก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องทนฟังเสียงบ่น ถอดเสื้อผ้า!!!"
ใครบัญญัติว่าพระเอกต้องเป็นคนดี ในเมื่อผู้หญิงส่วนมากหลงรักคนเลวทั้งนั้น สำหรับเขาก็แค่จะร้ายให้เธอรัก (รวยมากเลวมากใครไม่รักก็ให้มันรู้ไป)
นิยายเรื่องนี้มีพระนาง2คู่ "อย่าหวังจะเอาความบริสุทธิ์ผุดผ่องมาจับฉัน ผู้หญิงของฉันทุกคนก็สาวบริสุทธิ์ทั้งนั้นแล้วอย่าลืมคุมกำเนิด ถ้าไม่อยากทำแท้ง! เพราะฉันไม่มีทางมีทายาทกับผู้หญิงชั้นต่ำ" VS "อะไรที่ฉันอยากได้ ฉันต้องได้ แม้แต่ตัวนายถ้าฉันต้องการ นายก็ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ"
ซูมู่หยูคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลที่พลัดพรากจากกันไปนาน หลังจากกลับมาสู่ครอบครัว เธอพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเอาใจญาติๆ ไม่ว่าจะเป็นตัวตน เกียรติศักดิ์ หรือผลงานการออกแบบ เธอก็ถูกบังคับให้มอบสิ่งเหล่านี้ให้กับลูกสาวบุญธรรม อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้รับความรักและการดูแลจากครอบครัวแต่อย่างใด แต่กลับโดนเอาเปรียบตลอด นับแต่นั้นเป็นต้นมา มู่หยูไม่ยอมให้ใครอีกเลย และตัดความรู้สึกและความรักทั้งหมดออกไป ปัจจุบันเธอเป็นสายดำระดับเก้า เชี่ยวชาญภาษาถึงแปดภาษา เป็นผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ และนักออกแบบระดับโลก ซูมู่หยูกล่าวว่า "จากนี้ไป ฉันเป็นหนึ่งของตระกูลซู"
เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง
"ความรักทำให้คนตาบอด" เซิงเกอละทิ้งชีวิตที่สงบสุขเพื่อแต่งงานกับชายคนนั้น ยินยอมทำตัวเหมือนคนรับใช้ที่ไร้ตัวตนมาสามปีเต็ม แต่ในที่สุดเธอก็ตระหนักว่าความพยายามของเธอ มันไร้ประโยชน์สิ้นดี เพราะในใจของสามีตัวเองมีแต่รักแรกของเขา เซิงเกอรู้สึกผิดหวังอย่างมาก และขอหย่าอย่างเด็ดขาด "ถึงเวลาแล้ว ฉันไม่ปกปิดอีกแล้ว จะบอกความจริงให้" ทันใดนั้น โลกออนไลน์ก็ระเบิดขึ้นทันที มีข่าวลือว่าสาวรวยพันล้านคนหนึ่งหย่าร้างแล้ว ดังนั้น ซีอีโอนับไม่ถ้วนและชายหนุ่มรูปงามต่างรีบเข้าหาเธอเพื่อเอาชนะใจเธอ เฝิงอวี้เหนียนเห็นดังนั้นจึงทนไม่ไหวอีกต่อไปเลยจัดงานแถลงข่าวในวันถัดไป โดยขอร้องอย่างจริงจังว่า: ผมรักเซิงเกอ ขอร้องคุณภรรยากลับบ้านนะ
ตลอดระยะเวลาสามปีที่หยุยเอินแต่งงานกับฝู้ถิงหย่วน เธอพยายามทำหน้าที่ภรรยาให้ดีที่สุด เธอคิดว่าความอ่อนโยนของตนจะสามารถละลายใจที่เย็นชาของฝู้ถิงหย่วนได้ แต่ต่อมาเธอก็รู้ตัวว่าไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ผู้ชายคนนี้ก็ไม่มีวันจะตกหลุมรักเธอได้ ด้วยความสิ้นหวังของเธอ สุดท้ายเธอตัดสินใจที่จะยุติการแต่งงานครั้งนี้ ในสายตาของฝู้ถิงหย่วน หยุยเอิน ภรรยาของเขาเป็นผู้หญิงที่โง่ ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าภรรยาของเขาจะกล้าโยนใบหย่าใส่เขาต่อหน้าคนมากมายในงานเลี้ยงวันครบรอบฝู้ซื่อ กรุ๊ป หลังจากหย่าร้าง ทุกคนต่างคิดว่าพวกเขาจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป แต่เรื่องราวระหว่างทั้งสองคงไม่ได้จบลงอย่างง่าย ๆ แบบนี้ หยุยเอินได้รับรางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และคนที่เป็นผู้มอบถ้วยรางวัลให้กับเธอก็คือฝู้ถิงหย่วน หยุยเอินคิดไม่ถึงว่าผู้ชายที่สูงส่งและแสนเย็นชาคนนี้จะลดตัวลงอ้อนวอนเธอต่อหน้าผู้ชมทั้งหมด"หยุยเอิน ก่อนหน้านี้คือผมผิดเอง ขอโอกาสให้ผมอีกครั้งได้ไหม"หยุยเอินยิ้มด้วยความมั่นใจ"ขอโทษนะคุณฝู้ ตอนนี้ฉันสนใจแต่เรื่องงาน"ชายหนุ่มคว้ามือเธอไว้ ดวยตานั้นเต็มไปด้วยความผิดหวัง หยุยเอินสบัดมือเขาและเดินจากไปโดยปราศจากความลังเลใด ๆ
เมื่อสองปีที่แล้ว เพื่อช่วยคนรักในใจ พระเอกถูกบังคับให้แต่งงานกับนางเอก ในใจของเขา เธอเป็นคนน่ารังเกียจและแย่งคนรักของคนอื่น เขาเลยเย็นชาต่อเธอมาตลอด แต่กลับอ่อนโยนและเอาใจใส่กับคนรักในใจถึงเป็นเช่นนี้ เธอยังคงรักเขาอย่างเงียบ ๆ เป็นเวลาสิบปี ต่อมาตอนที่เธอรู้สึกเหนื่อยและอยากจะท้อแท้นั้น เขากลับตื่นตระหนก... เมื่อเธอกำลังจะตายขณะตั้งท้องลูกของเขา ในที่สุดเขาก็ตระหนักว่าผู้หญิงที่เขายอมเอาชีวิตตัวเองไปแลกนั้นก็คือเธอโดยตลอด
เมื่อเธออายุยี่สิบ ชิงฉือได้รู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกโดยกำเนิดของตระกูลต้วน เธอถูกลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลต้วนล้อมกรอบ จนถูกพ่อแม่บุญธรรมไล่ออกจากบ้านและกลายเป็นตัวตลกในเมือง เมื่อเธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนา จากนั้นก็พบว่าบิดาผู้ให้กำเนิดของเธอเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองเจียงเฉิงส่วนพี่ชายของตนเองเป็นอัจฉริยะในแวดวงต่างๆ ทุกคนมองดูเด็กสาวตัวเล็กคนนี้ด้วยความเห็นใจและถือว่าเธอเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ค่อยๆ พบว่า... ที่แท้ว่าน้องสาวเป็นคนมากความสามารถ? อดีตแฟนหนุ่มผู้น่ารังเกียจหัวเราะเยาะ "อย่ามาตามเซ้าซี้ไม่เลิก ฉันมีแต่เมียนเมียนอยู่ในใจ!" คนใหญ่แห่งเมืองหลวงปรากฏตัว "เมียฉันจะเห็นหัวนายเหรอ?"