หลังจากแต่งงานกันมาสองปี สามีของเธอไม่เคยเหยียบเข้าไปในบ้านและมองดู 'ภรรยาขี้เหร่' ของเขาเลย แถมเขาก็มีเรื่องอื้อฉาวกับดาราหน้าใหม่หลายคนทุกวัน ซูเหว่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอตัดสินใจปล่อยเขาไป ต่อไปก็ต่างคนต่างไปเลย แต่เมื่อเธอเสนอเรื่องหย่า... ฟู่เหยียนอันพบว่านักออกแบบในบริษัทนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ เขาค่อยๆ ทำความรู้จักกับเธอเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งเขาค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเธอเข้า เขาเสียใจแล้ว
ณ เจียงเฉิง ในคืนฤดูร้อนอันเงียบสงบ
ซูเวยนั่งอยู่บนโซฟาพลางเลื่อนดูข่าวในโทรศัพท์ของเธอ
“ฟู่เหยียนอัน ประธานฟู่ชื่อ กรุ๊ปเข้าร่วมงานอย่างเป็นทางการกับหลิวยิน ศิลปินหญิงยอดนิยม ทั้งคู่ค้างคืนที่โรงแรมด้วยกัน มีนักข่าวถ่ายภาพใกล้ชิดของพวกเขาเอาไว้ได้...”
ข่าวนี้ติดเทรนการค้นหายอดนิยมและดังไปทั่วอินเทอร์เน็ต
ซูเวยดันกรอบแว่นตาสีดำบนใบหน้าของเธอขึ้นแล้วมองภาพในข่าวด้วยสีหน้านิ่งเรียบ
ภาพที่ถ่ายมานั้นเบลอมาก แต่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนว่ามันคือภาพผู้ชายกับผู้หญิงจูบกันที่ริมหน้าต่าง
พระเอกนั้นไม่ใช่ใครอื่น ซึ่งก็คือฟู่เหยียนอัน สามีของเธอซึ่งเป็นทายาทของตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในเจียงเฉิง
เป็นคนสูงส่งที่กุมเส้นทางเศรษฐกิจที่สำคัญของเจียงเฉิง
พูดแล้วก็ตลกจริง ๆ
พวกเขาแต่งงานกันมาสองปีแล้ว แต่ฟู่เหยียนอันนั้นไม่เคยกลับมาเลย
แม้แต่ตอนจดทะเบียนสมรสนั้นเขาก็ไม่มาปรากฏตัวด้วยซ้ำ
แต่เขาส่งทนายมาจัดการเอกสารของกันและกันและจดทะเบียนสมรสแทน
เธอรู้ว่าฟู่เหยียนอันนั้นต่อต้านการแต่งงานครั้งนี้มาโดยตลอด
การที่แต่งงานกับเธอนั้นเป็นเพราะคุณนายใหญ่ฟู่
เนื่องจากปู่ของเธอเคยช่วยชีวิตคุณนายใหญ่ฟู่ไว้ เขาเลยขอให้ตระกูลฟู่สู่ขอเธอและอยากให้เธอมีชีวิตที่สุขสบาย
เดิมทีเธอนั้นมีความคาดหวังเกี่ยวกับการแต่งงานของทั้งคู่อยู่เล็กน้อย
น่าเสียดายที่สองปีมานี้ ฟู่เหยียนอันนั้นมีข่าวอื้อฉาวกับดาราหน้าใหม่หลายคนมาโดยตลอด...
ซูเวยเม้มริมฝีปาก หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและหาเบอร์ของฟู่เหยียนอัน
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอโทรหาฟู่เหยียนอันในรอบสองปี
ไม่นานก็มีคนรับสาย
“ฮัลโหล ฉันซูเวย”
“ซูเวยงั้นเหรอ ซูเวยไหนกัน?”
เสียงผู้ชายคนนั้นทุ้มต่ำแต่มีเสน่ห์ แม้ว่าน้ำเสียงจะเย็นชาแต่กลับน่าฟัง
ซูเวยยิ้มและจับโทรศัพท์ไว้แน่น
เป็นไปตามที่คิดจริง ๆ เขาจำชื่อภรรยาตัวเองไม่ได้ด้วยซ้ำ
“ฉันเป็นคนในทะเบียนสมรสของคุณ”
“เธอเองเหรอ มีอะไรรึป่าว?”
น้ำเสียงของผู้ชายคนนั้นยิ่งเย็นชาขึ้นกว่าเก่า
ซูเวยดันกรอบแว่นขึ้นแล้วพูดว่า “เราหย่ากันเถอะ”
ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่ง
จากนั้นฟู่เหยียนอันก็ถามขึ้นมาว่า “เธอคิดดีแล้วเหรอ?”
“แน่นอน”
“มีเงื่อนไขอะไรก็ว่ามาได้เลย”
“ไม่จำเป็นค่ะ! คุณฟู่ ฉันไม่สนใจเงินของคุณหรอกค่ะ และฉันก็ไม่ต้องการใช้ผู้ชายร่วมกับคนอื่นด้วย ฉันเซ็นใบหย่าแล้ว ฉันจะไปตัวเปล่าค่ะ”
ซูเวยพูดรวดเดียวจบและวายสายไปทันที
นอกจากทะเบียนสมรสแล้ว เธอกับเขานั้นเหมือนเป็นคนแปลกหน้าสองคนมากกว่า
จากนี้ไปพวกเขานั้นก็ทางใครทางมันและจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไปแล้ว!
ซูเวยขึ้นไปชั้นบนแล้วถอดแว่นตาขอบดำออก เผยให้เห็นใบหน้าที่สวยงาม
เธอเอาใบหย่าที่เตรียมไว้นานแล้วมาวางไว้บนโต๊ะกาแฟ และลากกระเป๋าเดินทางที่เก็บไว้เรียบร้อยแล้วก่อนจะจากไปอย่างสง่างาม
ณ ฟู่ชื่อ กรุ๊ป
แสงสีเหลืองอันอบอุ่นส่องสว่างไปทั่วห้องทำงานประธาน
ผู้ชายที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ผู้บริหารนั้นสวมเสื้อสีขาวและกางเกงขายาวสีดำที่เรียบง่าย แต่มันไม่สามารถซ่อนความสูงส่งโดยกำเนิดของเขาเอาไว้ได้
ฟู่เหยียนอันมองหน้าจอโทรศัพท์มือถือของเขา ริมฝีปากบางที่สวยงามนั้นหลุดหัวเราะเยาะออกมา
ในที่สุดภรรยาในนามของเขาก็ทนเหงาไม่ไหวและขอหย่าแล้ว!
มีเสียงเคาะประตู ผู้ช่วยเกาฝานก็เดินเข้ามา
“คุณฟู่ครับ ใกล้จะถึงเวลาที่นัดกับคุณหวังแล้วครับ”
ฟู่เหยียนอันตอบว่าอืมขึ้นมาเรียบ ๆ ก่อนจะลุกขึ้นและหยิบเสื้อคลุมที่พาดไว้บนหลังเก้าอี้ขึ้นมา
“เกาฝาน ลบเทรนการค้นหายอดนิยมของวันนี้ออกซะ แล้วก็ให้ทนายไปจัดการเรื่องหย่าให้ฉันด้วย”
เกาฝาน “...”
ท่านประธานของเขานั้นบริสุทธิ์ แต่กลับสร้างเรื่องอื้อฉาวพวกนั้นเป็นบ่อยครั้งขึ้นมาก็เพื่อที่จะรอวันนี้แหละ!
ซูเวยเรียกแท็กซี่และตรงไปยังอพาร์ตเมนต์ที่เธอซื้อไว้ทันที
อพาร์ตเมนต์นี้ตั้งอยู่ในย่านใจกลางเมือง มีห้องนอนสามห้อง ห้องนั่งเล่นและห้องครัว
ในที่ดินราคาแพง สิ่งอำนวยความสะดวกในชุมชนนั้นค่อนข้างครบครัน
หลังจากเก็บสัมภาระแล้ว ซูเวยก็ยืนอยู่หน้าหน้าต่างสูง มองวิวยามค่ำคืนอันสดใสนอกหน้าต่าง ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาเพื่อนสนิทของเธอ
“หนวนหน่วน ฉันหย่าแล้ว”
“ว่าไงนะ? เวยเวยในที่สุดเธอก็หย่าแล้วสักที! ดีมากเลย! ออกมาฉลองที่กลับมาเป็นโสดกันเถอะ!”
“โอเค”
เมื่อเธออายุยี่สิบ ชิงฉือได้รู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกโดยกำเนิดของตระกูลต้วน เธอถูกลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลต้วนล้อมกรอบ จนถูกพ่อแม่บุญธรรมไล่ออกจากบ้านและกลายเป็นตัวตลกในเมือง เมื่อเธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนา จากนั้นก็พบว่าบิดาผู้ให้กำเนิดของเธอเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองเจียงเฉิงส่วนพี่ชายของตนเองเป็นอัจฉริยะในแวดวงต่างๆ ทุกคนมองดูเด็กสาวตัวเล็กคนนี้ด้วยความเห็นใจและถือว่าเธอเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ค่อยๆ พบว่า... ที่แท้ว่าน้องสาวเป็นคนมากความสามารถ? อดีตแฟนหนุ่มผู้น่ารังเกียจหัวเราะเยาะ "อย่ามาตามเซ้าซี้ไม่เลิก ฉันมีแต่เมียนเมียนอยู่ในใจ!" คนใหญ่แห่งเมืองหลวงปรากฏตัว "เมียฉันจะเห็นหัวนายเหรอ?"
ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี
อดีตนักฆ่าสาวอันดับหนึ่ง ผู้มีใจคอโหดเหี้ยมได้ทะลุมิติอยู่ในร่างสาวน้อยรูปโฉมอัปลักษณ์ ที่ทุกคนต่างสาปส่งและรังแกสารพัด!
"อ๊ะ..ที่ไหนนี่มืดจัง อึดอัดจังเลย โอ้ย !!ใครถีบหัววะ" "ฮูหยินคลอดแล้วเป็นคุณชายน้อยเจ้าค่ะ ยังมีอีกคนเจ้าค่ะ เบ่งอีกเจ้าคะ " "อุ๊แว" "เป็นคุณหนูเจ้าค่ะฮูหยิน"
"ฉันจะนอนกับคุณทุกที่ ทุกเวลา และทุกครั้งที่คุณต้องการ เพื่อแลกกับอิสรภาพของพ่อฉัน" "แล้วถ้าผมไม่ตกลงล่ะ" ในที่สุดเขาก็พูดออกมาจนได้ ยาหยีก้มหน้าซ่อนความเจ็บช้ำเอาไว้จนมิด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นอีกครั้งและพูดออกไปเสียงแผ่วเบา "ฉันจะให้คุณดูสินค้าก่อนก็ได้...แล้วค่อยตัดสินใจ" เมื่อบิดาของตนเป็นโจรขโมยเพชรล้ำค่าของตระกูลมาเฟียที่ยิ่งใหญ่แห่งกรุงมอสโค ยาหยี จำต้องโยนศักดิ์ศรีของตัวเองทิ้งแล้วกลายเป็นหญิงไร้ยางอายเพื่อให้บิดารอดพ้นจากเงื้อมมือมัจจุราชอย่างเขา ทางเลือกเพียงทางเดียวที่มีคือยอมพลีกายให้ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าหล่อเหลาในสามโลกได้เชยชม สาวพรหมจรรย์อย่างหล่อนแทบขาดใจตายเพราะบทพิศวาสเร่าร้อนรุนแรงที่ไม่เคยได้พานพบ ความวาบหวามครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขามอบให้ทำให้ยาหยีคลั่งไคล้ในรสสิเน่หา กายสาวร่ำร้องโหยหาแต่เขาเพียงผู้เดียว หากภายในใจก็ต้องคอยย้ำเตือนตนเองไว้ว่า หล่อนก็เป็นได้แค่ของเล่นชั่วคราว สักวันพอเขาเบื่อ ก็จะถูกเขี่ยทิ้งอย่างไร้ความปรานี!! จากที่คิดจะตามไล่ล่าเด็ดหัวคนทรยศให้แดดิ้นไปต่อหน้า คอร์เนล ซีร์ยานอฟ เจ้าพ่อยักษ์ใหญ่แห่งวงการโทรคมนาคมในประเทศรัสเซีย ก็เปลี่ยนเป้าหมายทันทีเมื่อได้เจอสาวน้อยนัยน์ตากลมหวานซึ้ง ใบหน้าหวานๆ ส่งผลให้เขาต้องการอยากครอบครองหล่อนแทบคลั่ง คอร์เนลมั่นใจว่ามันจะมีผลกับร่างแกร่งได้ไม่นานหรอก เพราะสำหรับเขา ผู้หญิงคือวัตถุทางเพศเคลื่อนที่ได้เท่านั้น เพียงได้ลิ้มลองแค่ครั้งเดียว เขาก็ไม่เคยหันกลับไปกินของเก่าอีก แต่ทฤษฎีนี้กลับใช้ไม่ได้ผลกับหล่อน ให้ตายสิ! เขาไม่เคยรู้สึกติดใจผู้หญิงรุนแรงขนาดนี้มาก่อน คอร์เนลหลงใหลเนื้อนุ่มจนกลายเป็นเสพติด ทั้งที่ความยโสโอหังของบุรุษเลือดเย็นเยี่ยงเขาพยายามบอกกับตนเองว่า เขายังเชยชมร่างงามไม่คุ้มค่ากับสิ่งที่สูญเสียไป แต่ภายในใจลึกๆ กลับตะโกนก้องสวนทางออกมาว่า เขาขาดเธอไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว!!
เดิมทีฟางจินซิ่วมีอวกาศติดตัวได้เปิดคลินิกการแพทย์แผนจีนในยุคปัจจุบันและเจริญรุ่งเรือง ไม่มีการแข่งขันหนัก และทำงานมีวันหยุด เธอใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย แต่แล้วมีวันหนึ่งที่เธอตื่นขึ้นมากลับข้ามมิติกลายเป็นชาวนาที่ฟมู่บ้านยากจน อีกทั้งได้เจอภัยแล้ง จากนั้นก็โดนขาย โชคดีที่ครอบครัวที่ซื้อเธอแตกต่างจากที่เธอจินตนาการไว้ เธอไม่ได้ถูกทารุณกรรม แต่ได้รับการดูแลอย่างดี ในยุคแห่งความขาดแคลนอาหาร และมีภัยแล้ง ฟางจินซิ่วตัดสินใจตอบแทนความเมตตาของครอบครัวนี้ แม่สามีป่วยหนัก? สำหรับปัญหาเล็กๆ น้อยๆ เธอเก็บสมุนไพรและแช่ในสระศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งรักษาเธอให้หายดีภายในไม่กี่นาที ที่บ้านไม่มีอาหาร? ปัญหาเล็กๆ น้อยๆ เธอไปล่าสัตว์กับครอบครัวและโชคก็เข้าข้างเธอ ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน เหยื่อก็จะตกหลุมพรางเสมอ กินแต่เนื้อสัตว์โดยไม่มีผักหรือ? มันเป็นปัญหาเล็กๆ เทน้ำในสระศักดิ์สิทธิ์เพียงหยดเดียว ก็สามารถปลูกพืชได้ทุกชนิดและกินผักและผลไม้อะไรก็ได้ที่พวกเธอต้องการ ญาติที่อิจฉากำลังมาก่อเรื่องเมื่อเห็นว่าพวกเธอใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย สำหรับปัญหาเล็กน้อยนี้ เธอเรียกผู้ชายที่มีความแข็งแกร่งของเธอมาจัดการพวกเขา อะไร คุณถามว่าสามีของฉันทำไมเชื่อฟังได้ขนาดนี้? จงหวี่เดินเข้ามาด้วยสายตาเร่าร้อน “คุณภรรยา ตราบใดเจ้ายอมอยู่เคียงข้างข้าตลอดชีวิต ถึงเอาชีวิตข้าไปข้าก็ยอม”