เรื่องราวความรักของเดย์ บอดี้การ์ดหนุ่มคู่ใจของแทนไท กับสาวน้อยยูมิ เด็กสาวข้างบ้านของพรพระพาย เจอหน้าเป็นต้องทะเลาะกัน กลายเป็นคู่กัดประจำบ้าน จากเรื่อง รักร้าย มาเฟียลูกติด
เรื่องราวความรักของเดย์ บอดี้การ์ดหนุ่มคู่ใจของแทนไท กับสาวน้อยยูมิ เด็กสาวข้างบ้านของพรพระพาย เจอหน้าเป็นต้องทะเลาะกัน กลายเป็นคู่กัดประจำบ้าน จากเรื่อง รักร้าย มาเฟียลูกติด
ยูมิ ยลดา สาวน้อยวัย 17 ปี เท่าที่จำความได้แม่ของเธอมีสามีมาแล้วสองคน ไม่รวมพ่อชาวญี่ปุ่นที่เธอไม่เคยเห็นหน้า มีเพียงคำบอกเล่าของ รตี ผู้เป็นแม่เท่านั้น
...พ่อของเธอกลับประเทศของเขาไปตั้งแต่แม่ตั้งท้องเธอ เธอไม่เคยรู้ว่าทำไมพ่อถึงทิ้งเธอกับแม่ไป เพราะแม่ไม่เคยให้เหตุผล แต่เธอก็ไม่เคยร้องคร่ำครวญหาพ่อ
ตอนยลดาอายุ 5 ขวบ แม่ของเธอพามาเช่าบ้านหลังใหม่ ทำให้เธอได้เจอกับพี่สาวใจดี พาย พรพระพาย เธอมักจะมาเล่นที่บ้านของ พรพระพายเป็นประจำ จริงๆ แล้วแทบจะกินนอนที่บ้านพรพระพายด้วยซ้ำ
แม่ของยลดาไม่ค่อยมีเวลาให้ กลางคืนก็ออกไปทำงานปล่อยให้เธอที่เป็นเด็กนอนหลับอยู่บ้านเพียงลำพัง เธอจึงชอบมานอนกับ พรพระพาย เพราะความที่ยลดาได้ใกล้ชิดกับพรพระพายจึงซึมซับนิสัยดีๆ ของพรพระพายไว้มาก ถ้าไม่มีพรพระพายเธอคงเป็นเด็กใจแตกไปแล้ว แต่แล้ววันหนึ่งพี่พายของเธอก็ต้องไปอยู่ที่อื่นเพราะพ่อแม่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตทั้งคู่
แม่ของยลดาทำงานร้านอาหาร จะออกไปทำงานช่วงเย็นกว่าจะกลับก็ดึกดื่น บางวันก็กลับมาในเวลารุ่งเช้า เหมือนดั่งวันนี้ที่แม่ของเธอกลับมาพร้อมผู้ชายคนใหม่
"ยูมิ นี่น้าวุธจะมาอยู่กับเราที่นี่ ไหว้น้าเขาสิ" แม่พาผู้ชายคนใหม่มาแนะนำให้ยลดารู้จัก เธอเพียงปรายตามอง ไม่ให้ความสนใจ นั่งดูทีวีรายการโปรดของเธอต่อ
"นี่แกไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ" รตีถามเสียงดังลั่นด้วยความไม่พอใจที่ลูกสาวทำเป็นเฉยเมย
"นี่ลูกสาวพี่เหรอ โตเป็นสาวแล้วนะเนี่ย หน้าเหมือนตุ๊กตาเลย" ผู้ชายของรตีพูดขึ้น แต่สายตาที่เขามองมาทางยลดามันเหมือนเสือที่เจอเหยื่ออันโอชะ
"ทำไม สนใจ?" รตีหันไปมองหน้าชายหนุ่มอย่างไม่พอใจนัก
"พี่ก็รู้ว่าผมไม่ชอบเด็ก ชอบแบบพี่มากกว่า" วุธบอก ก่อนจะก้มลงไปขบเม้มที่ใบหูของรตี
"อายยูมิมันบ้างสิ" รตีพูดด้วยความเขินอายราวกับสาวแรกรุ่น
"ไม่เห็นต้องอายเลยคนรักกัน" วุธพูดพร้อมทั้งซุกไซ้ซอกคอของรตี แต่สายตาของเขายังคงจับจ้องมาที่เด็กสาว
"นี่ พี่จั๊กจี้" รตีเอ่ยว่า แต่ก็ไม่ได้ห้ามปราม ก่อนจะพากันเดินหายเข้าห้องนอนไป
"อื้อ...วุธ...พี่เสียว...อ๊า...ดูดนมพี่แรงๆ...อื้ม...แบบนั้น...อ๊า"
"พี่นี่ร้อนแรงจัง...ผมอยากจะกระแทกพี่แรงๆ แล้ว...อ๊า"
เสียงร้องครวญครางของรตีกับวุธ ทำให้ยลดาไม่อาจทนนั่งฟังอยู่ได้ เธอจำใจต้องเดินหนีออกไปนอกบ้าน ทั้งที่อยากจะนั่งดูทีวีรายการโปรดต่อให้จบ
ทุกครั้งที่รตีไม่อยู่บ้าน วุธมักจะเข้ามาถึงเนื้อถึงตัว พูดจาสองแง่สองง่ามกับยลดา เธอพยายามที่จะหลบเลี่ยงตลอด เธอเคยบอกผู้เป็นแม่ แต่แม่ของเธอไม่เคยเชื่อ กลับกลายเป็นว่าเธอเป็นฝ่ายให้ท่า อยากได้ผัวของแม่ ยลดาจึงไม่เคยบอกอีกเลย ได้แต่คอยระวังตัวเอง อยู่ให้ห่างจากผู้ชายคนนี้
แต่แล้ว ขณะที่ยลดานอนเล่นเกมในสมาร์ตโฟน จู่ๆ วุธก็เปิดประตูห้องนอนของเธอเข้ามา ทั้งที่เธอล็อคประตูแล้ว แต่เขาใช้กุญแจสำรองไขเข้ามา
"เข้ามาทำไม ออกไปนะ" ยลดาเอ่ยปากไล่เสียงดัง
"น้าก็แค่จะเข้ามาถามว่ายูมิกินอะไรหรือยัง" วุธถามราวกับห่วงใยแต่สายตาเหมือนพวกหื่นกาม
"ไม่ต้องมายุ่ง ออกไปจากห้องยูมินะ" ยลดาหวาดกลัวถอยหนีไปชิดหัวเตียง
"อย่าเล่นตัวไปหน่อยเลยน่า น้าจะทำให้ยูมิมีความสุขที่สุด" วุธค่อยๆ เดินเข้ามาหายลดาช้าๆ
"ออกไปนะ ไม่งั้นยูมิจะร้องให้แม่ได้ยิน" ยลดาข่มขู่ น้ำเสียงของเธอแฝงไปด้วยความหวาดกลัว
"เรียกให้คอแตกอีแก่นั่นก็ไม่ได้ยินหรอก"
"แม่! แม่!" ยลดาตะโกนเรียกคนเป็นแม่เสียงสุดเสียง
"น้าบอกแล้วว่าอีแก่มันไม่ได้ยินหรอก อีแก่มันออกไปทำงานแล้ว ไม่มีทางมาขัดขวางความสุขของเราหรอกหนูยูมิ" วุธพูดเหมือนพวกโรคจิต
"แม่!" ยลดาตะโกนเรียกเสียงดังลั่น ก่อนจะรีบวิ่งลงจากเตียงเพื่อจะออกจากห้องนอน
หมับ!
วุธวิ่งตามกระชากแขนของยลดา แล้วจับเธอเหวี่ยงลงไปบนเตียงอย่างแรง จนเธอทั้งเจ็บทั้งจุก
"โอ๊ย! อย่าเข้ามานะ" ยลดาร้องด้วยความเจ็บ พยายามหาทางหนี แต่ก็ถูกดึงข้อเท้าไว้ วุธตามขึ้นมาคร่อมตัวเธอไว้ เธอพยายามดิ้นรนสุดกำลัง แต่ก็โดนเขายึดข้อมือไว้กับเตียง
"เป็นของน้าเถอะนะ น้าจะทำให้ยูมิมีความสุขจนลืมไม่ลงเลย" น้ำเสียงอันหื่นกระหาย พร้อมทั้งพยายามซุกไซ้ซอกคอของเด็กสาว
"ไม่นะ! ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยยูมิด้วย" เสียงร้องขอความช่วยเหลือดังลั่นห้อง
ยลดาพยายามดิ้นหนีสุดชีวิต เธอกระแทกเข่าไปที่กล่องดวงใจของไอ้ผู้ชายบ้ากาม เมื่อได้โอกาสตอนมันนอนตัวงอด้วยความจุก เธอก็คว้าแจกันที่ตู้ข้างเตียงทุ่มไปที่หัวของมัน จนเลือดไหลอาบ
"โอ๊ย! อีเด็กบ้า" เสียงของมันร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด
ยลดาได้ทีรีบวิ่งหนี เธอวิ่งมาถึงหน้าประตูบ้าน ก็เห็นคนเป็นแม่เดินกลับมา เธอจึงวิ่งไปแอบที่ห้องเก็บของ
"ว๊าย! มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมวุธถึงเป็นแบบนี้ เลือด!" รตีร้องลั่นด้วยความตกใจเมื่อเห็นแจกันแตกกระจาย และเลือดสีแดงสดไหลออกมาจากหัวของสามีหนุ่ม
"ก็ฝีมือลูกสาวพี่น่ะสิ ผมแค่เข้ามาเตือนว่าให้อ่านหนังสือบ้าง ไม่ใช่นั่งเล่นแต่เกม คงไม่พอใจ เลยคว้าแจกันมาทุ่มใส่หัวผมเนี่ย พี่รีบพาผมไปหาหมอก่อนเถอะ เลือดจะไหลหมดตัวแล้ว"
"ไปๆ ดูสิเลือดออกเยอะเลย" รตีที่ปักใจเชื่อพูดอย่างเป็นห่วง
"นังลูกไม่รักดี อย่าให้เจอตัวนะ แม่จะเอาให้ตายคามือเลย ดูสิมาทำวุธขนาดนี้" รตีประกาศกร้าว ก่อนจะพยุงวุธออกไป
ยลดาเห็นดังนั้นจึงรีบออกมาจากห้องเก็บของ เธอตัดสินใจหนีออกจากบ้าน เธอรีบเข้าไปเก็บเสื้อผ้าสองสามชุดยัดใส่กระเป๋าเป้ แล้วก็หยิบกระปุกออมสินของเธอไปด้วย รีบออกจากบ้านไปทันที ด้วยกลัวว่าแม่ของเธอจะกลับมาเสียก่อน
มาเฟียหนุ่มมีธุรกิจในเครือมากมาย มีลูกชายวัย 3 ขวบที่เกิดจากผู้หญิงที่เขารัก แต่เธอทิ้งเขากับลูกไปกับผู้ชายที่รวยกว่า เขาจึงกลายเป็นผู้ชายเย็นชา เห็นผู้หญิงเป็นเพียงที่ระบายความใคร่ จนได้มาเจอเธอ... ....................... แทน แทนไท มาเฟียหนุ่มในวัย 29 ปี เจ้าของธุรกิจมากมายทั้งถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย มีลูกชายวัย 3 ขวบที่เกิดจากผู้หญิงที่เขารักมาก แต่เธอก็ทิ้งเขากับลูกไปกับผู้ชายคนอื่นที่ในเวลานั้นรวยกว่าเขา ซึ่งในตอนนั้นลูกชายอายุเพียง 1 เดือนเท่านั้น ทำให้เขากลายเป็นผู้ชายเย็นชา เห็นผู้หญิงเป็นเพียงที่ระบายความใคร่ และนั้นก็เป็นแรงผลักดันให้เขาทำทุกวิถีทางที่จะเป็นหนึ่งในด้านธุรกิจ เขาใช้เวลาเพียงแค่ 3 ปี ก็กลายเป็นนักธุรกิจหนุ่มที่มั่งคั่งร่ำรวยที่สุดคนหนึ่ง ทำให้มีผู้หญิงยอมพลีกายให้เขานับไม่ถ้วน พาย พรพระพาย หญิงสาวในวัย 22 ปี พึ่งเรียนจบ ชีวิตของเธอต้องพลิกพลัน จากเด็กที่มีพร้อมทุกอย่าง แต่แล้วอุบัติเหตุทางรถยนต์ก็พากชีวิตของพ่อกับแม่เธอไปตลอดกาล ในตอนที่เธอกำลังเรียนมหาวิทยาลัยปี 2 แต่ยังโชคดีที่พ่อแม่ของเธอยังมีเงินประกันชีวิต ที่จะสามารถส่งเธอเรียนจนจบมหาวิทยาลัยได้ เมื่อเรียนจบเธอได้เข้าทำงานในตำแหน่งเลขานุการของบริษัทในเครือแทนไท คอร์ปอเรชั่น อาชิ ด.ช.อินทัช เด็กชายวัย 3 ขวบ ลูกชายของแทนไทกับดารินเป็นเด็กที่เฉลียวฉลาด ดูโตกว่าเด็กในวัยเดียวกัน แต่มีโลกส่วนตัวสูง ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ได้นิสัยของผู้เป็นพ่อมาเต็มๆ แต่ในความเป็นจริงแล้วอาชิเป็นเด็กร่าเริง คุยเก่ง อ้อนเก่ง เมื่ออยู่กับพรพระพาย
ยัยเด็กขาดสารอาหารคนนี้หรอ คือลูกสาวคนใหม่ของแม่.. เด็กอะไร ขวางหูขวางตาชะมัด เจอหน้ากันเอาแต่ก้มหน้าหลบตา แต่ทำไมยัยเด็กนี่ถึงสวยวันสวยคืน..ถ้าเขาจะแอบกินเด็กของแม่..จะผิดไหม
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"
ในระยะเวลาสองปีที่แต่งงานกัน เนี่ยเหยียนเซินจู่ๆ ก็เสนอขอหย่า เขาพูดว่า "เธอกลับมาแล้ว เราหย่ากันเถอะ คุณอยากได้อะไรบอกมาได้เลย" ชีวิตการแต่งงานสองปีสู้อีกคนที่หันหลังกลับมาไม่ได้ ตามอย่างที่คนเขาว่ากัน "คนรักเก่าแค่ร้องไห้สักหน่อย คนรักปัจจุบันก็ย่อมแพ้แน่นอน" เหยียนซีไม่ได้โวยวายอะไร เลือกที่จะตอบตกลงและเสนอเงื่อนไขว่า "ฉันต้องการรถซูเปอร์คาร์ที่แพงที่สุดของคุณ" "ได้" "วิลล่าสุดหรูชานเมือง" "ตกลง" "กำไรหลายพันล้านที่หามาในช่วงสองปีนี้ แบ่งคนละครึ่ง" "อะไรนะ"
"พวกเขาไม่รู้ว่าฉันเป็นผู้หญิง พวกเขามองฉันและเห็นฉันเป็นเด็กผู้ชาย เป็นเจ้าชาย คนนหึ่ง พวกเขาซื้อมนุษย์อย่างฉันเพื่อตอบสนองความต้องการทางเพศ และเมื่อพวกเขาบุกเข้ามาในอาณาจักรของเราเพื่อซื้อพี่สาวของฉัน เพื่อปกป้องเธอ ฉันหมดหนทาง จึงต้องเข้าไปขอร้องให้พวกเขาพาฉันไปด้วย แผนของฉันคือหาโอกาส จะพาพี่สาวหนีไป แต่ฉันไม่คาดคิดว่าคุกของเราจะเป็นสถานที่ที่มีการป้องกันมากที่สุดในอาณาจักรของพวกเขา แต่เดิมฉันเป็นคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ เป็นคนที่พวกเขาไม่ต้องการ พวกเขาไม่เคยคิดจะซื้อ เลย แต่แล้ว ราชาผู้ยิ่งใหญ่ที่ไร้ความปรานี บุคคลที่มีอำนาจที่สุดในดินแดนป่าเถื่อนของพวกเขากลับสนใจใน ""เจ้าชายน้อยผู้น่ารัก"" เราจะเอาชีวิตรอดในอาณาจักรที่อันตรายนี้ได้อย่างไร และเผชิญหน้ากับผู้คนที่ไม่เป็นมิตรกับเรายังไง และคนที่มีความลับอย่างฉันจะกลายเป็นทาสแห่งความต้องการทางเพศได้อย่างไร . หมายเหตุของผู้เขียน นี่คือนิยายรักแนวดาร์ก เนื้อหาสำหรับผู้ใหญ่ เรตติ้งสูง 18+ เตรียมพบกับเนื้อหาที่กระตุ้นอารมณ์และเข้มข้นได้เลย หากคุณเป็นนักอ่านตัวยงของแนวนี้ที่กำลังมองหาอะไรที่แตกต่าง พร้อมที่จะอ่านแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวโดยไม่รู้ว่าจะเจออะไรใหม่ๆ บ้าง แต่ก็อยากรู้เพิ่มเติมอยู่ดีล่ะก็ รีบอ่านเลย! . จากผู้เขียนหนังสือขายดีระดับนานาชาติเรื่อง ""ทาสผู้เกลียดชังของราชาอัลฟ่า""" พวกเขามองฉันและเห็นฉันเป็นเด็กผู้ชาย เป็นเจ้าชาย คนนหึ่ง พวกเขาซื้อมนุษย์อย่างฉันเพื่อตอบสนองความต้องการทางเพศ และเมื่อพวกเขาบุกเข้ามาในอาณาจักรของเราเพื่อซื้อพี่สาวของฉัน เพื่อปกป้องเธอ ฉันหมดหนทาง จึงต้องเข้าไปขอร้องให้พวกเขาพาฉันไปด้วย แผนของฉันคือหาโอกาส จะพาพี่สาวหนีไป แต่ฉันไม่คาดคิดว่าคุกของเราจะเป็นสถานที่ที่มีการป้องกันมากที่สุดในอาณาจักรของพวกเขา แต่เดิมฉันเป็นคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ เป็นคนที่พวกเขาไม่ต้องการ พวกเขาไม่เคยคิดจะซื้อ เลย แต่แล้ว ราชาผู้ยิ่งใหญ่ที่ไร้ความปรานี บุคคลที่มีอำนาจที่สุดในดินแดนป่าเถื่อนของพวกเขากลับสนใจใน "เจ้าชายน้อยผู้น่ารัก" เราจะเอาชีวิตรอดในอาณาจักรที่อันตรายนี้ได้อย่างไร และเผชิญหน้ากับผู้คนที่ไม่เป็นมิตรกับเรายังไง และคนที่มีความลับอย่างฉันจะกลายเป็นทาสแห่งความต้องการทางเพศได้อย่างไร . หมายเหตุของผู้เขียน นี่คือนิยายรักแนวดาร์ก เนื้อหาสำหรับผู้ใหญ่ เรตติ้งสูง 18+ เตรียมพบกับเนื้อหาที่กระตุ้นอารมณ์และเข้มข้นได้เลย หากคุณเป็นนักอ่านตัวยงของแนวนี้ที่กำลังมองหาอะไรที่แตกต่าง พร้อมที่จะอ่านแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวโดยไม่รู้ว่าจะเจออะไรใหม่ๆ บ้าง แต่ก็อยากรู้เพิ่มเติมอยู่ดีล่ะก็ รีบอ่านเลย! . จากผู้เขียนหนังสือขายดีระดับนานาชาติเรื่อง "ทาสผู้เกลียดชังของราชาอัลฟ่า"
เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง
หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า "ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?" เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความสิ้นหวังและลงนามในข้อตกลงการหย่า "ฟู่เจิ้ง เราไม่ได้เป็นหนี้กันอีกต่อไปแล้ว..." ชายที่มีความเด็ดขาดและเย็นชามาโดยตลอดนอนอยู่ข้างเตียงขอร้องให้อีกฝ่ายกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบา "เหลียง ได้โปรดอย่าหย่าได้ไหม?"
© 2018-now MeghaBook
บนสุด