รวมเรื่องราวของจอห์นนี่และนักสืบหญิงวัตสันและผองเพื่อน
รวมเรื่องราวของจอห์นนี่และนักสืบหญิงวัตสันและผองเพื่อน
เมืองเป้าหมาย
แผนบุกรุกของมนุษย์ต่างดาวก็ล้มเหลวด้วยประการฉะนี้ การทำลายความสัมพันธ์ของมนุษย์เป็นอุบายของมนุษย์ต่างดาวที่น่ากลัวเป็นอันมาก แต่ไม่ห่วง เรื่องที่เกิดขึ้นนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในอนาคตภาคหน้า เอ๊ะ? เพราะเหตุใดหรือ? นั่นก็เพราะมนุษย์เรามีความสัมพันธ์ที่ผิวเผินแลเปราะบางเกินกว่าที่จะให้มนุษย์ต่างดาวโจมตีด้วยวิธีเช่นนี้ยังไงเล่า!
"จะบอกอะไรให้นะ พวกนี้น่ะอยู่ตามกฎตามความไว้ใจต่อกัน การยึดครองโลกไม่ต้องใช้ความรุนแรง ถ้าขจัดความไว้ใจต่อกัน พวกมนุษย์ก็จะกำจัดพวกตัวเองทิ้ง มนุษย์ก็จะกวาดล้างตัวเองไปจนหมด ใช่ไหมล่ะ? ชอบไหม?"—มนุษย์ต่างดาว
"จอห์นนี่ซัง"
"บอกไปแล้วไงว่าไม่เอาเค้ก ไม่ต้องจัดงานวันเกิดให้ด้วย"
ฝ่ายฮามาดะ หนุ่มญี่ปุ่นวัย 22 ปี พยายามพูดคุยกับจอห์นนี่ หนุ่มวัย 23 ปี มีปานที่คอกับข้อมือซ้าย ถึงเค้กที่จอห์นนี่ชอบ ถึงอย่างนั้นตัวจอห์นนี่ก็ปฏิเสธตลอดเวลา
"วัตสัน ได้ข้อมูลมาครบแล้ว ปิดคดี"
ฝ่ายจอห์นนี่ส่งกระดาษกับแฟลชไดรฟ์เก็บข้อมูลให้กับนักสืบหญิงวัตสัน สาวอังกฤษ จักษุฟ้า ผมสั้นสีบลอนด์ ผิวขาว และดูเหมือนตัวการ์ตูนญี่ปุ่นหลุดออกมาอยู่ในโลกความเป็นจริง
"จอห์นนี่ซังปิดคดีบ่อยกว่าวัตสันซังอีกนะครับ จอห์นนี่ซังน่าจะไปได้ไกลกว่านี้นะครับ ทำไมไม่ทำงานล่ะครับ? จอห์นนี่ซังบอกว่าชอบอุลตร้าแมนเหมือนกับผมไม่ใช่เหรอครับ? จะไม่ไปทำงานที่ญี่ปุ่นหน่อยเหรอครับ? แล้วทำไมถึงไม่จัดงานวันเกิดให้ตัวเองล่ะครับ?"
"เพราะมันไม่มีใครช่วยใครไง ความฝันอะไรนั่นมันไม่มีวันเป็นจริงหรอก ไม่มีใครรับอะไรจากคนนอก ส่งงานเขียนไปสำนักพิมพ์ไหนก็ไม่รับ มันจะไปอยู่ได้ไงล่ะ อยากเป็นพระเอกอุลตร้าแมนน่ะใช่ แต่เขาไม่รับหรอกน่า 23ปีแล้ว เสียเวลามาตั้ง23ปีแล้ว 10กันยา อีก2เดือนข้างหน้าก็24ปีแล้ว การ์ตูนเรื่องแรกที่เขียน เขียนตั้งแต่ตอนป.5 แถมยังเขียนไม่จบด้วย ไม่เอาแล้ว ไม่เอา เพราะงี้ไง เลยปฏิเสธโอกาสทั้งหมดที่เข้ามาในชีวิต ปฏิเสธงานที่มีคนเสนอเข้ามาทั้งหมด ปฏิเสธความช่วยเหลือทั้งหมด ต่อให้มีแมวมองมาพาไปเป็นดาราก็เอา ที่เป็นคู่หูให้วัตสันนี่เพื่อให้มีเงินหรอก จะทำอะไรขอทำเอง ไม่ขอให้ใครพาไปที่ไหนหรือช่วยอะไรทั้งนั้น ขอปฏิเสธทุกอย่างที่เข้ามาในชีวิตทั้งชีวิต วัตสัน ข้อมูลครบแล้ว เคลียร์กับลูกค้าได้แล้วล่ะ"
"จอห์นนี่ซังเอาจริงเหรอครับ?"
"นั่นสิ จอห์นนี่"
"โกเมนนาไซ(ขอโทษครับ)"
"จอห์นนี่ซังพูดคำว่าขอโทษเป็นภาษาญี่ปุ่นอีกแล้ว"
"ฮามาดะซัง วัตสันมีลูกค้า วัตสันต้องไปคุยธุระกับลูกค้า"
"เรียกผมว่าฮามาดะคุงเถอะครับ จอห์นนี่ซังอายุมากกว่าผมตั้งปีนึง"
"ห่างกันไม่มากหรอกน่า เดือนที่เราเกิดยังอยู่ติดกันเลย 27สิงหากับ10กันยา ห่างกันปีนึง?"
"เดี๋ยวมานะ" ฝ่ายนักสืบหญิงวัตสันลาทั้งสองคนไปหาลูกค้า
"จอห์นนี่ซังชอบเค้กอะไรครับ?"
"ฮามาดะซังเองนั่นแหละชอบเค้กอะไร?"
"เอ๋ แต่ว่า..."
"บอกไปแล้วนะว่าไม่เอา"
"แล้วถ้าจะให้ช่วย..."
"ไม่ต้องการความช่วยเหลือ"
จอห์นนี่หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาดู เวลาบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือปรากฏเป็นเวลาเที่ยง แล้วก็มีการแจ้งเตือนจากเว็บเบราเซอร์ปรากฏเป็นข่าวชายคนหนึ่งคลุ่มคลั่งยิงปืนไปทั่ว
"กลับมาแล้ว"
"วัตสันกลับมาไวจัง?"
"งานนี้เคลียร์กับลูกค้าไวกว่างานอื่น จอห์นนี่รู้ข่าวคนยิงปืนหรือยัง? แถวนี้พอดีเลย"
"เห็นแล้ว คดีฆาตกรรมไม่ใช่งานของนักสืบเอกชนไม่ใช่หรือไง?"
"ถึงงั้นก็เถอะนะ นี่ไง ออกข่าวทีวีอยู่นี่ไง"
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า "ทางผู้ก่อเหตุบอกว่า ตนกำลังสูบบุหรี่อยู่แล้วหลังจากนั้นเขาก็จำอะไรไม่ได้เลย"
"เห็นข่าวแต่เราไขคดีนี้ไม่ได้นะ วัตสัน"
แล้วก็มีเสียงยิงปืนดังลั่นขึ้น แล้วจอห์นนี่ก็สบถ"หูหนวกแล้วมั้ง"
จอห์นนี่ ฮามาดะ วัตสัน พากันไปหลบในห้องลับ จอห์นนี่ใช้โทรศัพท์มือถือเรียกตำรวจ
ตำรวจจับชายยิงปืนคนหนึ่งไปได้
ทั้งจอห์นนี่ ฮามาดะ วัตสันก็พากันออกมาข้างนอก มีซองบุหรี่อยู่บนพื้น
จอห์นนี่เห็นดังนั้นก็ว่า "ตำรวจไม่ได้เก็บไปหรือไงเนี่ย?"
แล้วจอห์นนี่ก็หยิบบุหรี่จากซองออกมามวนหนึ่ง หักบุหรี่มวนนั้นใบยาสูบกับผลึกสีแดงหลุดออกมาจากมวนบุหรี่
"อะไรน่ะ?"
"คำตอบของคำถามนี้ ถ้าเป็นตอนนี้คือไม่รู้ ถ้าอยากรู้ต้องถามคำถามนี้เวลาอื่น"
ฝ่ายจอห์นนี่เอาผลึกสีแดงจากบุหรี่ไปทดสอบ เมื่อเสร็จแล้วก็มาหาฮามาดะกับวัตสัน
"มันคือพืชอวกาศ"
"ในทีวีบอกว่าคนยิงปืนสูบบุหรี่แล้วจำอะไรไม่ได้นี่ จอห์นนี่"
"จริงด้วย จอห์นนี่ซัง"
"แบบนั้นจะไปหาคนที่เอาพืชอวกาศใส่ลงไปในบุหรี่ได้ไงเล่า?"
"จอห์นนี่ ร้านค้าไง ร้านค้าที่ขายบุหรี่"
วัตสัน จอห์นนี่ ฮามาดะขึ้นรถของวัตสันแล้วพากันไปที่ร้านค้าที่ขายบุหรี่ที่อยู่ใกล้ที่สุด
"บุหรี่หมด"
"ไม่ ถ้าบุหรี่หมดต้องมีคนมาส่งบุหรี่"
แล้วรถขนส่งสินค้าคันหนึ่งก็มาที่ร้าน คนขับรถลงมาขนบุหรี่ส่งให้กับร้านค้า เสร็จแล้วก็ขึ้นรถขับจากไป
วัตสัน จอห์นนี่ ฮามาดะพากันขึ้นรถ แล้ววัตสันก็ขับรถตามรถขนส่งสินค้าคันนั้นไปถึงบ้านชั้นเดียวหลังใหญ่หลังหนึ่ง คนขับรถขนส่งสินค้าลงจากรถเข้าไปในบ้าน วัตสัน จอห์นนี่ ฮามาดะลงจากรถ
"วัตสัน ฮามาดะซัง รออยู่ข้างนอก จะขอเข้าไปคนเดียวเอง"
"จอห์นนี่จะไม่เป็นอะไรเหรอ?"
"วัตสันกับฮามาดะซังช่วยจากข้างนอก"
"ได้"
จอห์นนี่เดินเข้าไปในบ้านชั้นเดียวหลังใหญ่นั้นคนเดียว
จอห์นนี่เดินเข้ามาภายในบ้านลึกขึ้นเรื่อย ๆ แล้วเขาก็ถูกประตูกลพาเขาเข้าไปที่ห้องลับห้องหนึ่ง
"มนุษย์ต่างดาว"
"จะบอกอะไรให้นะ..............
"จอห์นนี่ซังบอกให้เราช่วยจากข้างนอก"
"เริ่มกันตอนนี้เลยไหม?"
"เอาล่ะ ไปช่วยจอห์นนี่ซังกันเถอะครับ"
วัตสันกับฮามาดะขึ้นรถ แล้ววัตสันก็ซิ่งรถเต็มกำลังชนบ้านหลังนั้นจนผนังทะลุไปจนถึงห้องลับนั้นจนชนมนุษย์ต่างดาวตาย
"ไปดูหนังเรื่องอะไรกันมาเนี่ย? คืนนี้งดเล่นเกมทั้งคู่เลย"
"จอห์นนี่ซัง!"
จบ
เนี่ยหลิง ตายแบบ งงๆ และได้ไปเกิดใหม่แบบ งงๆ ในโลกลมปราณของผู้ฝึกตนและพร อีก สอง ข้อ พร้อมธนู และลูกธนูหนึ่งชุด แหวนมิติเก็บของหนึ่งวง อย่าถามหา เหตุผล ว่าทำไม เนี่ยหลิงก็ไม่รู้เช่นกัน หวังว่า มันจะดี
"พี่ริก" นินิวเรียกคนที่เข้ามาในห้องเธอ ฉันอยากจะกรี๊ดและกัดลิ้นตัวเองให้ขาด ฉันลืมไปสนิทว่าริกเป็นคนที่เข้าออกคอนโดของเธอได้อย่างง่ายดาย "ออกไป ถ้าไม่อยากโดนข้อหาบุกรุกห้องคนอื่นในยามวิกาล" นินิวบอกริกมาเสียดังด้วยสีหน้าโกรธจัด ที่ริกเข้าห้องเธออย่างถือวิสะ "ไม่ไป ในเมื่อที่นี่คือห้องเมียฉัน ทำไมฉันต้องออก" ร่างสูงบอกมาด้วยเสียงแข็งด้วยความไม่พอใจ "ห้องฉันไม่ใช่ห้องของยัยโมเน่ เมียคนปัจจุบันของพี่ ถ้าพี่ยังหลงเหลือความเป็นคนอยู่บ้างก็ออกไปจากห้องฉันคะ" แต่ริกกับไม่สนใจคำพูดนินิวเลยซักนิด ร่างสูงเดินเข้ามาหาคนตรงหน้า นินิวที่เห็นเช่นนั้นถึงกับจับที่ชายผ้าขนหนูเอาไว้แน่นขึ้น เพราะคนตรงหน้านั่นดูอันตรายสำหรับเธอ "อย่านะพี่ริก เรื่องของเรามันจบไปแล้ว" นินิวบอกมาด้วยเสียงสั่นเพราะสายตาที่เขามองเธอมามันน่ากลัวมากจริงๆ "ชอบฉันไม่ใช่เหรอ เอาฉันแล้วจะไปอ่อยคนอื่น อีกทำไม ฉันเห็นเต็มสองตาว่าเธอจูบกับไอ้ไทม์" "ในเมื่อพี่เห็นเช่นนั้น พี่ก็เลิกยุ่งกับฉันเสียสิ ฉันจะอ่อยจะจูบกับใครมันก็เรื่องของฉันไหม ฉันบอกพี่ไม่กี่ร้อยครั้งแล้วว่าเราเลิกกันแล้ว เพราะพี่มันเลว ฉันเลยไม่อยากได้พี่แล้ว " นินิวบอกคนใจร้ายอย่างคนเหลืออด เธอระเบิดอารมณ์ใส่คนตรงหน้าอย่างไม่มีท่าทีเกรงกลัว สำหรับริกตอนนี้เธอมองเขาเป็นแค่เศษฝุ่นที่รู้สึกขยะแขยงยิ่งกว่าแมลงสาบ ริกถึงกับกัดฟันกอดด้วยความโกรธและโมโห เชตเรื่องหนุ่มๆวิศวะทั้ง 4 หนุ่มนะคะ พันธะร้ายนายวิศวะ เรียวตะ x เชอรีน (มีให้อ่านจบเรื่อง) พิษรักร้าย Toxic Love ริกกี้ x นินิว พลาดรักร้ายนายวิศวะ อรัณ x มิริณ คลั่งรักร้ายนายวิศวะ ริว x เจนิส โลกสวยไม่เหมาะกับนิยายเรื่องนี้ ข้ามไปได้เลยจ้า นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้แต่ง ห้ามขัดลอกเรียนแบบใดๆ ทั้งสิ้นเขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้เขียนเท่านั้น นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหารุนแรงในบางตอน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อายุต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"
ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!
มังกร หนุ่มหล่อหน้าใสลูกชาวไร่ชาวนา อายุ 22 ปี ที่ได้รับทุนเรียนดีจนจบมหาวิทยาลัย ได้แบกร่างกายพาหัวใจอันแตกสลายกลับบ้านเกิดทันทีในวันที่จบการศึกษา เพราะบิดามารดาได้เสียชีวิตกระทันหันทั้งคู่หลังจากกลับจากการนำข้าวไปขายและโดนสิบล้อที่เบรคแตกเสียหลักพุ่งชนรถของพ่อแม่ของมังกร เมื่อสูญเสียพ่อและแม่ไปอย่างกระทันหันเขาจึงกลับบ้านเกิดเพื่อไปทำไร่ทำนาสานฝันของพ่อแม่และนำความรู้ที่ได้เรียนมากลับมาพัฒนาที่ดินมรดกในบ้านเกิด หากแต่ว่ามังกรยังไม่ทันได้ทำอะไรเขากลับตายลงอย่างไม่ทันตั้งตัว ตายแบบไม่ตั้งใจและไม่เต็มใจที่สุด เขาจำได้เพียงแค่ว่าหลังจากเดินทางกลับมาถึงบ้านเกิดเขาได้ไปไหว้พ่อกับแม่ที่วัดในหมู่บ้าน แล้วก็กลับมานอนแต่พอเขากลับตื่นขึ้นมาในร่างของเด็กชาย อายุ 8ขวบ กับบ้านพุๆพังๆ เขาตื่นมาในร่างของคนอื่นไม่พอ แล้วเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่นี่มันที่ไหน และใครพาเขามา แล้วมังกรจะทำยังไงต่อไปกับชีวิตที่อยู่ในร่างเด็กชายยากจนคนนี้ มาติดตามชีวิตใหม่ของมังกรกันต่อไปค่ะ
หนานอันพริตตี้สาวสู้ชีวิตอายุยี่สิบปีแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งอย่างหนักและอยากได้เขามาเป็นแฟนใจจะขาด แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเธอ หญิงสาวได้ไปดูดวงแม่หมอคนนั้นจึงบอกให้เธอมาขอพรที่ศาลเจ้าเล็ก ๆ ในอำเภอแห่งหนึ่งที่ห่างไกลเพื่อให้เธอสมหวังและต้องไปในวันที่ฟ้ามืดที่สุดของเดือนในอีกสองวันข้างหน้าถึงจะเห็นผล หนานอันเชื่อแม่หมอเพราะอยากได้ผัว เธอจึงไม่รอช้ารีบคว้ากระเป๋าเป้เดินทางมายังศาลเจ้าทันที เมื่อหนานอันเข้าไปภายในศาลเจ้าก็พบว่า มีสตรีสูงวัยคนหนึ่งอายุราวหกสิบกว่าปีกำลังกวาดศาลเจ้าอยู่ ...... "ได้ของสิ่งนี้ไปต้องสมหวังอย่างแน่นอน" คุณยายพูดพร้อมกับรอยยิ้ม น้ำเสียงนี้ฟังดูเยือกเย็นเป็นอย่างยิ่ง หนานอันยิ้มให้คุณยายจู่ ๆ ขนแขนของเธอก็ตั้งชันขึ้นมา เธอกำลังจะลุกขึ้นในตอนนั้นก็เกิดฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมา หนานอันหวีดร้องด้วยความตกใจทว่าเมื่อหันไปมองคุณยายเธอไม่เห็นแม้แต่เงาแล้ว หนานอันประหลาดใจมากร้องเรียกคุณยายอยู่หลายคำ แต่ว่าในตอนนี้เธอก็ไม่มีเวลาให้คิดสิ่งใดแล้วเพราะเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นเมื่อฟ้าผ่าลงมาที่ศาลเจ้าเข้าอย่างจังหนานอันที่อยู่ด้านในจึงถูกฟ้าผ่าไปด้วยและสติดับวูบลงไปทันใด ไม่รู้ว่านานเท่าใดที่หนานอันตกอยู่ในความมืดมิด และเมื่อเธอตื่นขึ้นมาทุกอย่างรอบกายของเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป...
© 2018-now MeghaBook
บนสุด