หลังจากแต่งงานมาสามปี ฮั่วเป่ยอวี๋ไม่เพียงแต่เย็นชากับเสิ่นเจียงหนานเท่านั้น แต่ยังคบชู้ ทำให้เสิ่นเจียงหนานผิดหวังมาก เขาก็แค่ชายเจ้าชู้นี่เอง หลังจากหย่ากันอย่างเด็ดขาด เธอก็มุ่งหน้าไปทำงาน ในฐานะนักออกแบบชั้นนำ แพทย์ผู้อัศจรรย์ และแฮ็กเกอร์เก่งๆ เธอเชี่ยวชาญหลายๆ ด้านและกลายเป็นเจ้าหญิงที่ทุกคนชื่นชมและเป็นที่ต้องการ ในที่สุด ฮั่วเป่ยอวี๋ก็ตระหนักถึงสิ่งที่เขาสูญเสียไปและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเอาชนะใจเธอ แต่เขากลับเห็นเธอจัดงานแต่งงานแห่งศตวรรษร่วมกับชายอีกคน เมื่องานแต่งงานของคนสองคนถูกถ่ายทอดสดบนป้ายโฆษณาที่ใหญ่ที่สุดในโลก-- เผ๋ยเหยียนหลี่สวมแหวนให้เธอ และประกาศให้โลกได้รับรู้อย่างท่วมท้น "เสิ่นเจียงหนานเป็นภรรยาของผมและเธอเป็นสมบัติล้ำค่าสำหรับผม ใครกล้ามาแตะต้อง ต้องเจดีแน่!"
เสิ่นเจียงหนานผลักประตูบานใหญ่ของวิลล่าออก และก้าวเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว
วันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงานของเธอกับฮั่วเป่ยอัน เธอได้ตัดสินใจแล้วว่าจะฉลองอย่างไร
“เป่ยอัน คุณอยู่รึเปล่า?”
เสิ่นเจียงหนานมองไปรอบ ๆ แต่วิลล่าหลังใหญ่กลับว่างเปล่าไปหมด
เธอเดินขึ้นไปชั้นบนด้วยความงุนงง แต่แล้วจู่ ๆ เสียงผู้ชายกับผู้หญิงที่กำลังพลอดรักกันก็ดังมาจากทางห้องนอน
ผู้หญิงคนนั้นครวญครางออกมาเสียงดัง ขณะเดียวกันก็เค้นเสียงพูดออกมาว่า “เป่ยอัน อย่าทำอย่างนี้เลย ทำแบบนี้มันไม่ยุติธรรมกับเจียงหนาน......”
เสิ่นเจียงหนานแทบจะหน้าซีดลงภายในชั่วพริบตา
ซูเหมิ้งหราน!
ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเธอคือคนที่อยู่ในใจ และยากที่จะลืมได้ของฮั่วเป่ยอัน เธอ..... กลับมาแล้วจริง ๆ ด้วย......
พวกเขากำลังทำเรื่องแบบนั้น บนเตียงนอนของเธอ ในห้องหอของเธอกับเขา
“มีอะไรไม่ยุติธรรมกัน? เธอก็แค่ภรรยาที่ผมแต่งงานด้วยเพื่อเอาเป็นเครื่องประดับให้ช่วยเชิดหน้าชูตาผมก็เท่านั้น อันที่จริงผมไม่ได้ชอบเธอเลยด้วยซ้ำ แล้วก็ไม่ได้สนใจในร่างกายของเธอเลยสักนิด หลายปีที่ผ่านมาผมไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวเธอเลยสักครั้ง!”
“งั้นเธอก็น่าสงสารมากเลยนะ แต่งงานมาตั้งสามปีแล้ว แต่กลับยังไม่เคยได้รับความรักจากสามีเลย”
เสิ่นเจียงหนานตัวสั่นอย่างรุนแรง การสนทนาของพวกเขาทั้งสองคนเหมือนกับมีดที่มองไม่เห็น และทิ่มแทงลงมายังใจเธอเข้าอย่างจัง!
เธอกับฮั่วเป่ยอันแต่งงานกันเพื่อธุรกิจ
ในช่วงสามปีที่ผ่านมา เธอยอมที่จะสละความรุ่งโรจน์ของเธอทั้งหมด มาเป็นแม่บ้านคอยซักเสื้อผ้าทำอาหารให้เขา พยายามอย่างเต็มที่ในการเปลี่ยนตัวเองให้เป็นแม่บ้านที่มีคุณสมบัติที่เหมาะสม แต่เขากลับไม่เคยแตะต้องเธอเลย
เดิมทีเธอคิดว่าเพราะเธอไม่ได้ทำหน้าที่ในฐานะภรรยาให้ดีพอ เธอจึงไม่ได้รับการยอมรับจากเขามากพอ แต่แล้วเธอกลับไม่คาดคิดเลยว่า ที่แท้กลับกลายเป็นว่าเขาต่างหากที่ไม่เคยมีความคิดอยากจะแตะต้องเธอเลย!
เสียงที่ไม่เข้าหูเหล่านั้นดังออกมาจากในห้องอย่างต่อเนื่อง ทำให้หัวใจของเสิ่นเจียงหนานเต้นแรงไม่หยุด
ปัง——
จู่ ๆ ประตูก็ถูกเปิดออกอย่างแรง!
เวลานี้พวกเขาทั้งสองคนกำลังนัวเนียกันแบบแนบชิด ปฏิกิริยาแรกของฮั่วเป่ยอันรีบหยิบผ้าห่มขึ้นมาบังตัวเองและซูเหมิ้งหรานเอาไว้ เมื่อเห็นว่าเป็นเสิ่นเจียงหนาน สีหน้าของฮั่วเป่ยอันก็ดูตื่นตระหนก แต่ในครู่ต่อมาใบหน้าที่เย็นชาไม่แยแสของเขาก็ดูเหมือนจะเย็นชามากยิ่งขึ้น
เขาพูดขึ้นมาด้วยความรังเกียจว่า “ไสหัวไป!”
แม้ว่าจะถูกมองด้วยมุมมองของคนที่จับชู้ได้อย่างคาหนังคาเขาเช่นนี้ แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ศักดิ์ศรีของเขาลดน้อยลงไปเลยแม้แต่น้อย
เสิ่นเจียงหนานรู้สึกเจ็บปวดหัวใจไปหมด เธอมองไปยังชายผู้ที่ไม่ได้รู้สึกสำนึกผิดใด ๆ อย่างไม่อยากจะเชื่อ และถามขึ้นว่า “ฮั่วเป่ยอัน ทำไมคุณถึงทำแบบนี้กับฉันได้ลงคอ?”
ซูเหมิ้งหรานโผล่หัวออกมา และจงใจดึงเสื้อบนไหล่ของเธอลงไป เพื่อจะเผยให้เห็นรอยแดงจาง ๆ บนกระดูกไหปลาร้าของเธอ
เธอถอนหายใจเบา ๆ และพูดออกมาเสียงอ่อยว่า “เจียงหนาน เธอก็รู้นี่ว่าผู้ชายที่บรรลุนิติภาวะแล้วต่างก็มีความต้องการทางเพศกันทั้งนั้น เป่ยอันเขาไม่ได้รักเธอ เขาก็เลยไม่สามารถทำเรื่องอย่างว่ากับเธอได้ มีแค่ฉันคนเดียวเท่านั้นที่เขารัก แล้วก็มีแค่ฉันคนเดียวเท่านั้นที่จะสามารถเติมเต็มความต้องการของเขาได้ หวังว่าเธอจะเข้าใจพวกเราได้ใช่ไหม?”
หลังจากพูดจบ มุมปากของซูเหมิ้งหรานก็โค้งขึ้นเล็กน้อย เธอจงใจเลือกวันครบรอบแต่งงานของพวกเขาทำเรื่องแบบนี้โดยเฉพาะ แต่ไม่รู้ว่าเซอร์ไพรส์นี้เสิ่นเจียงหนานจะชอบรึเปล่า?
เสิ่นเจียงหนานกำมือแน่น ดวงตาของเธอแดงก่ำ “การเป็นเมียน้อยมันทำให้เธอรู้สึกภาคภูมิใจมากเลยรึไง?”
ซูเหมิ้งหรานแสดงท่าทีเศร้า ๆ ออกมาเล็กน้อย เบ้าตาของเธอแดงก่ำไปหมด “ทำไมเธอถึงได้พูดแบบนี้ล่ะ? ถ้าในตอนนั้นพ่อแม่ของเธอไม่เอาชะตาชีวิตครอบครัวของฉันมาข่มขู่ฉัน ฉันจะยอมเลิกกับเป่ยอันได้ยังไง? เสิ่นเจียงหนาน ความรักที่เกิดจากการบังคับ มีแต่จะทำให้คนทั้งคู่ต้องทุกข์ใจ อีกอย่างในบรรดาพวกเราสามคน คนที่ไม่ได้รับความรักจากใครต่างหากที่เป็นเมียน้อย!”
เจียนเยว่ใช้ชีวิตอย่างยากลำบากจนกระทั่งพบอาของเธอ แต่เธอก็ตกหลุมรักอาของเธออย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ น่าเสียดายที่อาคนนั้นกำลังจะแต่งงาน เลยจัดให้เธอไปต่างประเทศ เพื่อแก้แค้น เธอจึงเรียนวิชาบุรุษวิทยาและหลังจากกลับมาอีกครั้ง เธอก็กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านบุรุษวิทยาที่มีชื่อเสียงที่สุด เชี่ยวชาญการรักษาภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศ การหลั่งเร็ว ภาวะมีบุตรยาก... คราวนี้คุณอาดันเธอไว้ในห้องนอน "ถ้าอยากดูร่างกายของผู้ชายมาก ก็ช่วยตรวจให้ผมหน่อยสิ" เธอยิ้มอย่างชั่วร้าย และใช้มือปลดเข็มขัดของเขา "มิน่าเล่าขนาดอามีคู่หมั้นแล้ว แต่กลับไม่แต่งงานสักที ที่แท้มันใช้งานไม่ได้สินะ" "จะได้หรือไม่ได้ คุณก็ลองดูเองสิ" "ไม่เลย อาไปหาคนอื่นช่วยดูให้เถอะ"
เมื่อคุณแม่มีสามีใหม่แตงโมและพี่ส้มโอก็ต้องเจอกับพ่อเลี้ยงสายหื่นไปโดยปริยาย แรกๆทุกคนก็อยู่กันมีความสุขดี ไปๆมาๆพี่สาวก็เสียตัวให้พ่อเลี้ยงสุดหล่อ หลังๆแตงโมก็คงไม่รอด ที่น่าแปลกใจคือทุกคนในบ้านหลงเค้าหัวปักหัวปำ ไม่ทราบว่าพ่อเลี้ยงคนนี้มีอะไรดี ระหว่าง ความรวย ความหล่อ หรือลีลา ...
ในวันแต่งงาน เสิ่นเยวียนถูกคู่หมั้นและน้องสาวของเธอทำร้าย และถูกจำคุกเป็นเวลาสามปีด้วยความทุกข์ทรมาน หลังจากได้รับการปล่อยตัวจากคุก น้องสาวผู้ชั่วร้ายได้คุกคามด้วยชีวิตแม่และพยายามให้เธอมอบตัวกับชายชรา อย่างไรก็ตาม เธอได้พบกับเซียวเป่ยหาน ซึ่งเป็นผู้ทรงอิธิพลที่หล่อเหลาและเย็นชาแห่งแห่งสังคมด้านมืด อย่างไม่คาดคิด และชะตากรรมของเธอก็เปลี่ยนไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม้ว่าเซียวเป่ยหานจะเย็นชา แต่เขากลับปฏิบัติต่อเสิ่นเยวียนดั่งเป็นสมบัติล้ำค่า นับแต่นั้นมา เธอจัดการคนเสแสร้ง เอาคืนแม่เลี้ยงและไม่ถูกกลั่นแกล้งอีกต่อไป
[แนวลูกเด็กน่ารัก+สาวเก่ง+แก้แค้น]ฉวี่ชิงเกอแต่งงานกับฟู่หนานจิ่นมาเป็นเวลา 5 ปี เธอใช้ชีวิตเหมือนแม่บ้าน เธอคิดว่าตัวเองท้องแล้วจะทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาดีขึ้น แต่สุดท้ายสิ่งที่ได้มาคือ ข้อตกลงการหย่า เมื่อคลอดลูก ฉวี่ชิงเกอแทบจะไม่รอดเพราะมีคนทำร้าย เธอถึงรู้สํานึก ห้าปีต่อมา เธอกลายเป็น"ท่านประธานฉวี่"แล้วกลับมาแก้แค้น คนที่เคยรังแกเธอต่างก็ได้รับการสั่งสอนอย่างสะหัส และความจริงที่ถูกปิดบังไว้ก็ค่อย ๆ ถูกเปิดเผยออกมาก อดีตสามีคิดจะขอคืนดีกับเธอเหรอ คิดง่ายไปหน่อยไหม? ฟู่หนานจิ่นอ้อนวอน"ที่รัก ลูกต้องการหม่ามี๊ ขอแต่งงานใหม่ได้ไหม?"
เพราะบุญคุณค้ำคอ บัวรินจึงถูกเลื่อนสถานะจากเด็กรับใช้มาเป็นเมียลับๆ ของภวินท์ ลูกชายเจ้าของบ้าน ผู้ชายที่ป่าวประกาศว่าเกลียดชังเธอ เหมือนกิ้งกือไส้เดือน แต่กระนั้นเขาก็จับเธอกลืนกินทุกเวลาที่มีโอกาสจนบัวรินอ่อนเปลี้ยเพลียแรงเสียทุกเช้า จนกระทั่งเจ้าสาวตัวจริงของภวินท์ปรากฏตัวขึ้น เมียลับๆ อย่างเธอก็จำต้องหายไป ใช่... บัวรินหายไปพร้อมๆ กับเลือดเนื้อเชื้อไขของภวินท์ผู้ชายที่เธอแอบรักมาแสนนาน ตัวอย่างเล่ม : บัวรินอาเจียนจนหมดไส้หมดพุงก็รู้สึกดีขึ้น วัลลีย์ช่วยประคองออกมาจากห้องน้ำ มานั่งลงบนเตียง “เดี๋ยวป้าพาไปหาหมอนะบัว” “อย่าเลยค่ะป้าวัล บัวไม่เป็นไรมากหรอกค่ะ” บัวรินส่ายหน้าปฏิเสธอย่างเกรงใจ “จะไม่เป็นไรได้ยังไง บัวอ้วกแต่เช้าแบบนี้น่ะ” วัลลีย์พูดออกมา ก่อนจะทำหน้าแปลกใจเมื่อนึกอะไรขึ้นได้ “นี่บัวคงไม่ท้องหรอกใช่ไหม” ใบหน้าของบัวรินซีดเผือดไร้สีเลือด และก็อดนึกย้อนไปถึงค่ำคืนหนึ่งที่ภวินท์นอนกับหล่อนมาราธอนตั้งแต่หัวค่ำยันรุ่งสาง และถุงยางอนามัยก็หมด แถมหล่อนยังหลงลืมกินยาคุมฉุกเฉินอีกต่างหาก หล่อนไม่ได้บอกใครกับความเผลอเรอในครั้งนั้น เพราะคิดว่าตัวเองจะไม่โชคร้ายได้รับผลกระทบใดๆ แต่... แต่ตอนนี้ผลแห่งความไม่รอบคอบในครั้งนั้นกำลังส่งผลกับหล่อนอย่างร้ายแรง “ไม่... น่าใช่หรอกจ้ะป้าวัล” หล่อนภาวนาให้เป็นแบบนั้น ภาวนาให้หล่อนไม่ได้ตั้งท้องกับผู้ชายที่กำลังจะไปเป็นสามีของผู้หญิงคนอื่นอย่างภวินท์
เพิ่งหย่ากับอดีตสามีไปไม่นานแต่ปรากฏว่าตัวเองท้อง จะทำอย่างไรดี? หรือจะให้อดีตสามีรับผิดชอบ แต่ก็ไม่คิดว่าอดีตสามีมีคนรักใหม่ไปแล้ว ชีวิตของถังชีชีนั้นช่างสับสน ช่างน่าวิตกกังวลและไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เธอต้องคอยระวังไม่ให้คุณเฟิงรู้เรื่องการตั้งครรภ์จนกระทั่งคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย แต่ไม่คิดว่าจะถูกเขาบังคับถึงเพียงนี้ "เราหย่ากันแค่สี่เดือน แต่เธอกลับตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว บอกมาดี ๆ ว่า ลูกเป็นของใคร!"