#หน้าสถานบันเทิงชื่อดัง
"แฟนแกจะมาถึงกี่โมงเนี่ยเกรซ เราเข้าไปข้างในกันก่อนไม่ได้หรือไง" แป๊ะ! น้ำชาเอ่ยถามพลางตบยุงที่ขาตัวเองไปด้วย
"เขาบอกว่าใกล้จะถึงแล้ว"
"จะถึงๆเป็นชั่วโมงแล้วนะ ไม่เห็นจะถึงสักที ถ้าต้องรอนานกว่านี้ฉันต้องเป็นไข้เลือดออกตายแน่ๆเลย" คนตัวเล็กทั้งบ่นทั้งเกาแขนตัวเอง ผิวอ่อนนุ่มที่เคยขาวอมชมพูตอนนี้เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างเห็นได้ชัด
การ์ดที่ยืนเฝ้าหน้าประตูทางเข้าของคลับก็ต่างพากันมองมาอย่างสงสัยว่าผู้หญิงสองคนนี้กำลังยืนรออะไรกันอยู่ ทำไมถึงไม่มาแลกบัตรเข้าไปข้างในเสียที
"นั่นไงแฟนฉันเดินมานู่นแล้ว" เกรซชี้ไปที่แฟนตัวเองแล้วยิ้มอย่างดีใจ น้ำชาจึงเงยหน้ามองตามนิ้วก็เจอกับผู้ชายหน้าหล่อเบ้าหน้าฟ้าประทานที่กำลังเดินตรงเข้ามา
คนตัวเล็กพยายามเพ่งมองให้แน่ใจว่าใช่คนที่เธอรู้จักหรือเปล่า มองในความมืดว่าคล้ายแล้ว พอโดนแสงไฟจากหน้าคลับส่องกระทบเท่านั้นแหละ! เธอฟันธงได้เลยว่าจำคนไม่ผิดแน่ๆเพราะผู้ชายคนนี้เธอรู้จักเป็นอย่างดี
"คนนี้น่ะหรอแฟนแก!?" น้ำชาถามขึ้น
"แกหมายถึงคนไหน?" เกรซขมวดคิ้วถามกลับอย่าง'งงๆเพราะไม่รู้ว่าน้ำชากำลังมองผู้ชายคนไหนอยู่ แต่ที่แน่ๆคือสายตาของน้ำชาไม่ได้มองที่แฟนของเธอเลยสักนิด จนกระทั่งผู้ชายคนนั้นเดินมาหยุดยืนตรงหน้าน้ำชา
"....." เขามองหน้าเธอ เธอมองหน้าเขาอยู่นานจนเกิดเป็นสงครามเย็นทางสายตา ก่อนที่จะเป็นน้ำชาเองที่พูดขึ้น
"เกรซ! ฉันขอสั่งห้ามให้แกเลิกยุ่งกับผู้ชายคนนี้ซะ" น้ำชาพูดเสียงแข็งออกคำสั่งกับเพื่อนแต่สายตาของเธอก็ยังไม่ละไปจากผู้ชายตรงหน้า
"คือผู้ชายคนนี้ไม่ใ..." พรึ่บ! คนตัวเล็กยกมือขึ้นปรามเพื่อนตัวเองไว้ ไม่ยอมเปิดโอกาสให้เธอได้อธิบาย
"แกไม่ต้องพูดเกรซ ถ้าแกอยากได้ผู้ชายดีๆสักคนมาเป็นแฟนล่ะก็... เดี๋ยวฉันจะหาแฟนใหม่ให้แกเอง จะเอาสักกี่สิบคนแกว่ามาเลย! ฉันคิดว่าผู้หญิงสวยๆอย่างแกไม่ควรคบกับผู้ชายแบบนี้!"
"ทำไม ผู้ชายแบบฉันมันทำไม" ผู้ชายตรงหน้าน้ำชาเอ่ยถามขึ้นท่ามกลางความงุนงงของเกรซและผู้ชายอีกคนที่เดินตามหลังเขามาติดๆ "ว่าไง? พูดมาสิว่าผู้ชายแบบฉันมันทำไม"
"ก็นิสัยแย่ไง!" น้ำชากอดอกพูด
"ถ้าฉันนิสัยแย่ เธอเองก็โคตรแย่... ยัยน้ำเน่า!" เขาพูดชื่อนี้ด้วยสีหน้าท่าทางที่กวนประสาท หนำซ้ำยังแกล้งส่งนิ้วมาเขี่ยจมูกเธอเล่นอีก มีคนเดียวเท่านั้นที่สามารถทำแบบนี้กับเธอได้ นั่นคือภีม! คู่อริเก่าสมัยที่ทั้งคู่ยังคงเป็นนักเรียนกันอยู่
พอนึกถึงอดีตที่ผ่านมากับการกระทำของเขาในตอนนี้ ยิ่งทำให้คนตัวเล็กโกรธจนควันออกหู
"น้ำเน่าใช่ไหม... ได้!" หมับ! น้ำชาคว้าแขนภีมดึงเข้าหาตัวแล้วจับนิ้วที่เคยเขี่ยจมูกเธอเล่นมากัดจนเต็มแรง
"โอ๊ย! ยัยหมาบ้า ฉันเจ็บ! ปล่อยนะเว้ย!" ภีมพยายามสะบัดมือให้หลุด แต่ยิ่งสะบัดเท่าไหร่แรงงับก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น เกรซที่ยืนงงเห็นท่าไม่ดีเลยรีบเข้ามาช่วยห้าม
"น้ำชาๆ แกใจเย็นๆก่อน แกกำลังเข้าใจผิด"
"ไม่ผิดหรอก ฉันรู้จักผู้ชายคนนี้ดี ไอ้ภีมมันเจ้าชู้จะตาย แกเลิกกับผู้ชายคนนี้เลยนะเกรซ" น้ำชาพูดทั้งๆที่ยังกัดนิ้วของภีมอยู่
"แฟนฉันชื่อโซ่ไม่ได้ชื่อภีมคนที่แกกัดอยู่ตอนนี้ แกปล่อยก่อนน้ำชา" เกรซรีบพูดอธิบายและชี้ไปที่แฟนตัวเองอีกครั้งในระยะใกล้ "นี่ไงแฟนฉันคนนี้ ไม่ใช่คนนี้"
"!?" น้ำชาชะงักนิ่งไปชั่วขณะหลังจากที่มองตามเรียวนิ้วของเกรซ ภีมจึงค่อยๆดึงนิ้วของตัวเองออกจากริมฝีปากอวบอิ่มช้าๆไปดูรอยฟันที่เธอฝากไว้ ก่อนจะร้องซี๊ดออกมาเบาๆ
"ผะ ผมเองครับแฟนเกรซ" โซ่ที่ยืนมองเหตุการณ์อยู่ตั้งแต่ต้นยกมือขึ้นโชว์ตัว ทำให้น้ำชาที่ยืนนิ่งตัวแข็งเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น
จะเอายังไงต่อล่ะทีนี้ กัดเขาไปแล้วด้วย...