ในวันเหงา ๆ เราควรทำอะไรดี ?
ในห้องครัวที่ปิดไฟมืด ๆ อาศัยเพียงแสงสว่างของหลอดไฟข้างทางส่องเข้ามามีเสียงอะไรบางอย่างเล็ดลอดออกมา
"พ่อ เกดอยากอมดุ้น"
เกดสาวน้อยอายุ 18 ปีเอ่ยปากเสียงกระเส่า เพราะตอนนี้เธอกำลังถูกลิ้นและนิ้วมือของนายจันทร์พ่อเลี้ยงของเธอทั้งเลียทั้งแยงที่รูสวาท มือใหญ่ส่งนิ้วชี้และนิ้วกลางเข้าไป นายจันทร์ชักมือเข้า ๆ ออก ๆ น้ำรักของเกดเยิ้มออกมา
"อ๊าส์ พ่อขาเกดเสียว"
นายจันทร์มาอยู่กินกับแม่ของเกดตอนที่เธออายุได้ 10 ขวบ เขาเป็นชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่และหน้าตาดี เกดเองก็ไม่ได้คิดอะไรจนกระทั่งวันหนึ่งในวันเกิดครบอายุ 16 ปีของเธอ
วันนั้นเพื่อน ๆ มากินเลี้ยงที่บ้าน เธอจึงลองดื่มเบียร์เป็นครั้งแรก แม่ของเธอก็ไม่ได้ว่าอะไรแถมยังกินด้วยซะอีก วันนั้นแม่ดื่มจนเมา เธอเองก็เมาเหมือนกันแต่ยังพอมีสติอยู่บ้าง จนกระทั่งเพื่อน ๆ กลับกันหมดเธอจึงได้เข้านอน
และกลางดึกคืนนั้นเธอก็ได้รู้จักกับประสบการณ์ของการมีเซ็กส์เป็นครั้งแรก จากนายจันทร์พ่อเลี้ยงของเธอนั่นเอง และหลังจากนั้นเกดกับนายจันทร์ก็แอบมีอะไรกันมาตลอดในตอนที่แม่ของเธอหลับ อย่างเช่นคืนนี้
หลังจากที่นายจันทร์ปรนเปรอสวาทให้แม่ของเกดจนเธอหลับไปแล้ว ก็ย่องไปเคาะห้องลูกเลี้ยงสาว พากันมาเอากันในห้องครัวเพื่อสร้างบรรยากาศ
"เดี๋ยวขอกูเลียร่องมึงก่อน"
นายจันทร์ละเลงลิ้นละเลงมือเลียรูสวาทของเกดอย่างไม่ยั้ง ร่องสวาทหอม ๆ สวย ๆ แบบนี้เขาชอบที่สุด
นายจันทร์แอบเล็งเกดไว้ตั้งแต่เธออายุ 15 แต่ยังไม่มีโอกาส จนกระทั่งวันนั้นวันเกิดครบอายุ 16 ปีของเกด เขาเห็นเธอดื่มเบียร์ และแม่ของเกดเมาพอดี
"มึงอย่าให้กูรู้นะว่ามึงไปให้คนอื่นเลียร่องมึงแบบนี้"
พูดจบก็ยกขาของเกดขึ้นมาเหยียบที่หัวเข่าของตัวเอง เกดยืนพิงตู้เย็นส่วนนายจันทร์นั่งชันเข่าปากของเขาเลียร่องสวาทของลูกเลี้ยงสาวเสียงดังแผล็บ ๆ
"อ๊าส์ พ่อขาเกดจะทำอย่างนั้นทำไม เกดชอบแท่งยักษ์ของพ่อที่สุด"
นายจันทร์ใช้มือแหวกรูสวาทของเกดจนเม็ดแคมสีแดงปลิ้นออกมา ห่อลิ้นหนาแล้วก็เลียลงไป เกดสะดุ้งเพราะความเสียว ขาอ่อนจนแทบยืนไม่ไหว
"เสียวจังเลยค่ะพ่อขา"
นายจันทร์แสยะยิ้ม ก่อนจะใช้นิ้วมือแยงเข้าไปในรูร่องของเกด ชักนิ้วมือเข้า ๆ ออก ๆ
"อ๊าส์ ๆๆ "
เกดครางไม่เป็นภาษาเพราะเสียวสุด ๆ จนกระทั่งร่างกายกระตุกช่องคลอดตอดมือของนายจันทร์ตุบ ๆ
"น้ำแตกแล้วสิมึง อมดุ้นกูได้"
นายจันทร์ลุกขึ้นยืน เปลี่ยนไปยืนพิงตู้เย็นแทนเกด เกดนั่งคุกเข่าลงแล้วใช้สองมือกอบกุมดุ้นแท่งใหญ่ของนายจันทร์เอาไว้ มันใหญ่มากจนเธอเกือบกำไม่มิด แลบลิ้นเลียตรงปลายถอกที่มีน้ำเยิ้มออกมา
"แผล็บ ๆ "
นายจันทร์แหงนหน้า ซี้ดปากเพราะความเสียว
"ซี๊ด ๆ ลิ้นมึงนี่ดีจริง ๆ "
ลากลิ้นเลียตั้งแต่ปลายลงไปหาโคน จากโคนขึ้นมาที่ปลายหลายรอบจนพอใจ เกดจึงอ้าปากขึ้นแล้วก็อมดุ้นยักษ์เข้าไปเต็มปาก ดุ้นแท่งใหญ่คับปากเธอมาก แต่เธอก็ชอบ โยกหัวขึ้น ๆ ลง ๆ
"อ๊าส์ ดี ๆ "
นายจันทร์ครางไม่เป็นภาษาเพราะเกดใช้ปากเก่งมาก
"มึงนี่สุดยอดมากอีเกด"
เอ่ยชมลูกเลี้ยงสาว แม้แต่แม่ของเกดก็ยังไม่เก่งเท่านี้
ดูด ๆ อม ๆ แท่งของพ่อเลี้ยงจนปวดปากน้ำก็ไม่แตกสักที แต่ก็ยังสู้ไม่ถอยอมดุ้นให้พ่อเลี้ยงต่อ
"อ๊าส์ พอแล้ว ๆ "
เกดจึงหยุดปากและลิ้นลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับพ่อเลี้ยง นายจันทร์ก้มลงมาประกบปากแลกลิ้นกับเกด สองมือขยำหน้าอกใหญ่อย่างแรง เกดทั้งเจ็บทั้งเสียว ชอบให้พ่อเลี้ยงขยำหัวนมของเธอที่สุด
ดูดปากจนพอใจก็หันมาดูดนมต่อ หัวนมใหญ่เท่าเม็ดลำไยแข็งเป็นไตสู้ปากของเขา
"อาว์ พ่อขา"
เกดครางไม่เป็นภาษา เสียวเกินจะบรรยาย นายจันทร์เลียหัวนมส่วนมือก็แยงรูร่องของเกดไปด้วย
"พ่อขา เกดขอดุ้นเถอะ"
"ได้ แต่มึงต้องขย่มให้กู"
พูดจบนายจันทร์ก็นอนหงายลงไปที่พื้นครัว ดุ้นยักษ์ตั้งเด่ เกดเดินไปนั่งคร่อมลงบนหน้าขาของพ่อเลี้ยง ยกสะโพกขึ้นแล้วใช้มือแหวกรูสวาทของตัวเอง จับปลายถอกบานเข้ามาจ่อตรงรูสวาทค่อย ๆ กดสะโพกลงจนปลายถอกบานจมหายเข้าไปมิดโคน
"อาส์"
"อ๊าว์"
เสียงครางประสานกัน เกดโยกสะโพกเป็นจังหวะ สองมือวางที่หน้าท้องของพ่อเลี้ยงแล้วก็กระเด้าสะโพกขึ้น ๆ ลง ๆ
เกดทั้งเด้าทั้งบดสะโพก ปลายถอกของนายจันทร์ยาวลึกเข้าไปถึงปากมดลูก เสียวร่องที่สุด
'ตับ ๆ'
เสียงเนื้อกระทบกันดังก้องห้องครัว นายจันทร์ใบหน้าเหยเก คว้ามือไปขยำหัวนมลูกเลี้ยงสาว
"อ๊าส์ อีเกดเร็ว ๆ น้ำกูจะแตกแล้ว"
เกดเร่งจังหวะสะโพกให้เร็วขึ้น จนในที่สุด
"อ๊าส์ พ่อขาเกดเสียว"
"อาว์ กูก็เสียว"
เกดโยกสะโพกอีกไม่กี่ที น้ำก็แตกพ่อเลี้ยงของเธอก็เช่นกัน น้ำแตกเต็มรูสวาทของเธอเลยทีเดียว
เธอยกสะโพกขึ้นเพื่อถอดแท่งแกร่งออก น้ำกามไหลเยิ้มเต็มหน้าท้องของนายจันทร์ เมื่อน้ำแตกแล้วคนทั้งสองก็แยกย้ายเข้าห้องใครห้องมัน อยากอีกเมื่อไหร่ค่อยหาจังหวะมาเอากันอีกที
เพราะคิดว่าพ่อที่อยู่ในวัยใกล้เกษียณ จะเคี้ยวหญ้าอ่อนอย่างเธอ เขาจึงทำทุกวิถีทางเพื่อขัดขวาง แต่ขวางไปขวางมา กลับกลายเป็นว่าเขากลับเป็นคนเคี้ยวหญ้าต้นนั้นซะเอง
รามสูรผู้ที่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าปฏิเสธ เมขลาผู้หญิงคนแรกที่กล้าปฎิเสธเขา เพราะค่ำคืนที่เร่าร้อนเพียงคืนเดียว ทำให้เขาติดใจในตัวเธอ แต่เธอกลับคิดจะหนี รามสูรจึงวางแผนเพื่อให้เมขลา มาเป็นทาสรักของเขา แต่ว่าไป ๆ มา ๆ เธอกลับได้เป็นเจ้าของหัวใจของเขาซะนี่
เพราะถูกคนรักและเพื่อนสนิทหักหลัง เธอจึงหนีตามผู้ชายที่รู้จักกันในแอพหาคู่ แม้จะหวาดกลัว แต่ว่าเธอก็ไม่ขอกลับไปเจอเพื่อนทรยศ และคนรักจอมหักหลังอีก
ห้าปีก่อนเธอกับเขามีความสัมพันธ์กัน แต่ด้วยความไม่เหมาะสมหลายอย่าง เธอจึงต้องหนีเขาไป
เสิ่นซือหนิงซ่อนตัวตนไว้ยอมทำทุกอย่างให้ แต่ความจริงใจของเธอกลับถูกสามีทำลายไปหมด และสิ่งที่เธอได้รับนั้นคือข้อตกลงการหย่า ด้วยความผิดหวังเธอจึงหันหลังจากไปและกลายเป็นตัวเองที่แท้จริงอีกครั้ง หลังจากได้เห็นความใกล้ชิดของสามีกับคนรักของเขา เธอก็จากไปด้วยความผิดหวัง จากนั้นเปิดเผยตัวตนที่เป็นนักปรุงน้ำหอมอัจฉริยะระดับนานาชาติ ผู้ก่อตั้งองค์กรข่าวกรองที่มีชื่อเสียง และผู้สืบทอดในโลกแฮ็กเกอร์ อดีตสามีของเธอเลยเสียใจมาก เมื่อเมิ่งซือเฉินรู้ว่าตัวเองทำผิด เขาก็เสียใจมาก หนิง ผมผิดไปแล้ว ให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ ทว่าฮั่วจิ่งชวนขาพิการนั้นกลับลุกขึ้นยืนและจับมือกับเธอว่า "อยากคบกับเธอ นายยังไม่มีค่าพอ"
"ทำไม นอนกับผมมันแย่ขนาดนั้นเลยหรอคุณถึงได้กลัวว่าผมจะทำอะไรคุณอีก ผมรุนแรงกับคุณหรือยังไง งั้นผมคงต้องรีบทำใหม่เพื่อแก้ตัว" "คุณหมอ!" เมรีญาหันไปจ้องหน้าชายหนุ่มอย่างเอาเรื่อง พร้อมกับตำหนิเขาในใจที่กล้าพูดเรื่องแบบนั้นออกมาอย่างหน้าไม่อาย "ว่าไง ตอบมาสิว่าผมทำให้คุณไม่ประทับใจหรอถึงต้องตั้งเงื่อนไขบ้าๆ นี้ขึ้นมา" เวทัสถามด้วยค วามโมโห ถ้าเป็นสองข้อแรกเขาพอเข้าใจและรับได้ แต่สำหรับข้อสามต่อให้เขารับปากเธอตอนนี้ในอนาคตเขารู้ตัวดีว่าคนอย่างเขาต้องผิดสัญญาแน่นอน เขาไม่มีทางห้ามใจตัวเองไม่ให้ยุ่งกับเธอได้! "ทำไมคุณมันเข้าใจอะไรยากแบบนี้ ฉันบอกแล้วไงคะว่าฉันไม่อยากนึกถึงเรื่องพวกนั้นอีก" หญิงสาวพยายามอธิบายกับชายหนุ่มด้วยเหตุผล แม้จะรู้ดีว่าคนข้างๆ เริ่มไม่มีเหตุผลกับเธอแล้ว "ผมไม่สัญญา" เวทัสตอบกลับทันทีพร้อมกับสต๊าทรถออกจากโรงแรมด้วยความไม่พอใจ
ซินหยาน นักฆ่าสาวที่ใช้นามแฝงว่า สืออี เธอถูกพาตัวมาจากสถานสงเคราะห์ตั้งแต่อายุเพียงเจ็ดปี เพื่อฝึกให้เป็นนักฆ่าขององค์การใต้ดิน เพราะความสามารถของเธอ รวมถึงความเฉลียวฉลาดจากการเอาตัวรอด ทำให้เธอได้รับภารกิจเสี่ยงอันตรายอยู่เสมอ จนวันหนึ่งที่องค์กรยื่นข้อเสมอสุดพิเศษให้ หากทำภารกิจครั้งนี้เสร็จสิ้นเธอจะสามารถไปใช้ชีวิตตามที่เธอต้องการได้ แต่เรื่องมันจะง่ายถึงเพียงนั้นได้อย่างไร ซินหยาน แม้จะรู้ดีว่านี้เป็นภารกิจสุดท้ายก่อนที่เธอจะถูกสั่งเก็บแต่ก็รับงานมาอย่างเต็มใจ แต่ที่องค์การคิดไม่ถึงคือ ซินหยานเลือกที่จะจบชีวิตลงพร้อมกับภารกิจสุดท้ายที่สูญหายไปพร้อมกับเธอด้วย ซินหยานเมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้งก็พบว่าเธออยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองหนาว จางซินหยาน ชื่อนี้ช่างคุ้นหูนัก และยิ่งคุ้นมากขึ้นเมื่อชื่อของบิดามารดาของซินหยานก็คือนิยายเรื่องหนึ่งที่เธอได้เคยอ่านเมื่ออยู่ภพที่แล้ว หลังจากที่จางซินหยานอายุได้สิบหกหนาว นางตกหลุมรักท่านแม่ทัพจ้าว ที่ได้รับบาดเจ็บและจางซินหยานเป็นผู้ช่วยไว้ ถ้าหากท่านแม่ทัพจ้าวมิได้มีสตรีที่ตบแต่งไปแล้วเรื่องนี้ก็คงจบอย่างสวยงาม แต่เพราะเขารับจางซินหยานไปเป็นได้เพียงอนุเท่านั้น จางซินหยานก็ยังคิดว่าถึงจะเป็นเพียงอนุนางก็ยังหวังว่าท่านแม่ทัพจะรักนางเช่นกัน แต่เปล่าเลย ในสายตาของท่านแม่ทัพมีเพียงฮูหยินเอกเท่านั้น จนตายจางซินหยานก็ไม่เคยได้ยินคำว่ารักจากปากของท่านแม่ทัพ ซินหยานเมื่อมาอยู่ในร่างของจางซินหยานแล้วนางจะยอมให้เกิดเหตุการณ์นี้ได้อย่างไร แต่เหมือนโชคชะตาชอบเล่นตลก เพราะเรื่องที่นางไม่อยากยุ่งเกี่ยวดันเข้าไปยุ่งเต็มๆ
“ผู้หญิงคนนี้เป็นของมาร์โก ใครก็ห้ามมายุ่งอีกเด็ดขาด” เขาประกาศให้รับรู้ทั่วกัน แต่ถามว่าผู้หญิงของเขาตอนนี้มีสีหน้ายังไง ถามได้! เธอยังช็อกไม่หายปล่อยให้เขาจับจูงเข้าไปในห้องจนเหตุการณ์สงบแล้วเธอก็ยังไม่รู้ตัวเหมือนเดิม! พระเจ้านี่มันเรื่องบ้าอะไร! เธอกลายเป็นผู้หญิงของมาเฟียได้ยังไง เรื่องชักจะวุ่นวายเกินไปแล้ว เธอตามไม่ทันจริง... ตั้งสติไว้ยัยแอน เธอต้องตั้งสติ ตั้งสติบ้าอะไร เขาก็ประกาศอยู่ว่าเธอเป็นของเขา ไม่ ๆ ไม่ใช่ พวกเราแค่นอนด้วยกันคืนเดียว ยังไงก็แค่เรื่องเข้าใจผิด ยังไงเขาก็คงคิดจะขู่เล่น ๆ โธ่เอ้ยยัยโง่ เขาประกาศขนาดนั้น ลองไปสิเธอได้ถูกผูกติดกับเตียงแน่ ชาตินี้อย่าหวังจะไปไหนได้เลย เธอลืมไปแล้วหรือไงว่าคนนั้นคือมาเฟียมาร์โก มาเฟียที่มีอิทธิพลสุดในเมืองนี้! เธอจะบ้าตายเพราะเถียงกับตัวเองนี่แหละ แถมยังต้องมานั่งเสียใจที่มาเจอคนที่น่ากลัวที่สุดในเมือง พระเจ้าแกล้งเธอเกินไปแล้ว แบบนี้เธอจะทำยังไงดี!!
เรื่องราวการผจญภัยของอดีตสายลับนักฆ่า ที่ทะลุมิติมาเป็นแม่ผู้ชั่วร้าย ทั้งยังต้องร่วมเดินทางกับเด็กน้อยผู้แสนใสซื่อในโลกที่ผู้คนใช้พลังลมปราณ อันตรายมีทั่วทุกหนแห่ง แล้วพวกเขาจะเอาชีวิตรอดได้หรือไม่?!
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"