เกริ่น “คืนนั้นฉันนอนกับเค้าเพราะต้องการแค่ลูก ใครจะไปคิดว่าเค้าจะตามหาฉันจนเจอแล้วสั่งให้ฉันทำร้ายลูกในท้องตัวเองเล่า ไอ้มาเฟียบ้าฉันจะทำยังไงกับเค้าดี” “ทำให้เค้ารักแกไง” กลิ่นชวาก็แค่อยากจะมีลูกเพื่อให้พ้นการถูกแม่เลี้ยงจับตัวไปใช้หนี้เท่านั้น คืนนั้นเธอต้องการแค่ลูก ไม่ได้คิดว่าชีวิตจะพลิกผันจนได้มาอยู่ท่ามกลางมาเฟียใจดำที่ไม่อยากให้ลูกเธอเกิดมา เพื่อนเธอก็ช่างหาเป้าหมายมาให้ถูกคนเสียจริง ชีวิตวาดิมมันเต็มไปด้วยอันตรายรอบด้าน แค่เอาชีวิตตัวเองให้รอดไปวันๆ ยังยาก หากจะต้องมีจุดอ่อนให้ศัตรูทำลายเขาก็ต้องรีบกำจัด ใครจะไปคิดว่าการนอนกับผู้หญิงที่ถูกใจแค่คืนเดียวจะทำให้เขามีปัญหาตามมาจนปวดหัว ตัวอย่างบางตอน “ความเห็นแก่ตัวของคุณมันทำให้ตัวผมกำลังเดือดร้อนรู้ไหม” วาดิมสาดเสียงแข็งใส่กลิ่นชวากับเพื่อนของเธอที่เป็นต้นเหตุทำให้เขาเป็นพ่อคนโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ “ถ้าคุณไม่มานอนกับฉันทุกอย่างมันจะเกิดขึ้นไหมล่ะ อย่ามาว่าฉันเห็นแก่ตัวอย่างเดียวเลย คุณมันก็เห็นแก่ได้เหมือนกันนั่นแหละ” กลิ่นชวายังไม่เลิกปากเก่ง เด็กคนนี้จะเกิดมาไม่ได้หากเขาไม่ร่วมกระทำกับเธอด้วย ทั้งหมดทั้งมวลมันก็ไม่ใช่ผลงานของเธอคนเดียวเสียเมื่อไหร่ “ถ้าพวกคุณไม่วางยาผมวันนั้นผมคงจะมีสติไม่หลงเชื่อคุณว่าไม่ต้องป้องกัน” กลิ่นชวาหันไปถลึงตากับเพื่อนรัก ส่วนพิริสาก็ได้แต่พยักหน้าน้อยๆ รายละเอียดความจริงเป็นเช่นไรเธอถูกบังคับให้เล่าให้หมดไปแล้วจริงๆ “ช่างเหอะน่า เด็กคนนี้ฉันรับผิดชอบเองได้คุณไม่ต้องห่วงว่าฉันจะให้ลูกไปยุ่งกับคุณหรอก พูดจริงสาบานเลย” “ผมนัดหมอเอาไว้แล้ว ผมจะพาคุณไปเอาเด็กออก” “ไม่นะ อย่าเห็นแก่ตัวสิ เด็กน้อยตาดำๆ คนนึงกำลังจะลืมตาดูโลกเลยนะ ถึงคุณไม่รักเค้าแต่ฉันรัก คนไม่มีหัวใจอย่างคุณไม่เข้าใจหรอก” วาดิมยืนจ้องตากับกลิ่นชวาอย่างไม่มีใครยอมใคร ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นชายหนุ่มก็คว้าปืนออกมาจากเอวและจ่อปลายกระบอกปืนสั้นไปที่หน้าท้องของหญิงสาว “อ๊าย/ว๊าย” สองสาวสวยตกใจกอดกันแน่นขึ้นกว่าเดิม แต่มิวายคนที่ไม่ค่อยจะยอมใครง่ายๆ อย่างกลิ่นชวาก็รีบตั้งสติและหันมาต่อว่าวาดิมอีกรอบ “พ่อแม่คุณรู้ไหมเนี่ยว่าคุณเป็นคนแบบนี้ เกิดเป็นลูกผู้ชายซะเปล่าไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลย” แม้หัวใจจะเต้นจนแทบจะหลุดกระเด็นออกมาข้างนอกแต่กลิ่นชวาก็ยังทำใจดีสู้เสือ พูดไปจ้องตาชายหนุ่มไปไม่สะทกสะท้าน “พอเถอะว่าน” พิริสาที่กลัวจนตัวสั่นรีบปรามให้เพื่อนรักสงบปากก่อนที่จะตายกันหมด ตอนนี้พิริสารู้แล้วว่าวาดิมอยู่ระดับไหน เขาสามารถทำให้พวกเธอหายสาบสูญไปได้แค่ไม่กี่วินาที แถมใครก็เอาผิดคนอย่างเขาง่ายๆ ไม่ได้ด้วย หากย้อนเวลากลับไปได้เธอจะไม่ล็อคเขาเป็นเป้าหมายให้กลิ่นชวาเลย “จะไปไหนล่ะ ไม่ยิงฉัน...ล อื้อ” พิริสายกมือปิดปากกลิ่นชวาขณะที่เพื่อนเธอกำลังพูดตามหลังวาดิมที่กำลังเดินออกไปจากห้อง “อยากตายมากหรือไงถึงได้พูดแบบนั้นน่ะ” พิริสาในตอนนี้สั่นไปทั้งตัว “ไม่ตายหรอก อีตานั่นไม่กล้ามาทำผิดที่บ้านเมืองเราหรอก” “ไม่กล้ากับผีอะไรล่ะ รู้ไหมว่าพ่อของลูกแกเค้าเป็นใคร” “ก็แค่นักธุรกิจเพื่อนเจ้านายแกไม่ใช่หรือไง คงจะรวยพอๆ กับเจ้านายแกใช่ไหมล่ะ” “หัวหน้ามาเฟียค้าอาวุธที่รัสเซียเลยโว้ย สามารถทำให้เราหายไปโดยที่ไม่มีใครเอาผิดได้ด้วย พูดแล้วฉันก็อยากจะร้องให้ เมื่อกี้ที่แกท้าทายเค้า ฉันฉี่จะราดอยู่แล้วรู้ไหม” พูดไปปาดน้ำตาไป ไอ้ที่บอกว่าพูดแล้วอยากจะร้องให้น้ำตามันไหลมาก่อนคำพูดแล้ว “อ้าว แกหาใครมาให้ฉันเนี่ย? ไหนบอกแค่นักธุรกิจธรรมดาไง” ตัวของกลิ่นชวาชาวาบตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมายังใบหน้า ตอนนี้ก็กำลังรู้สึกขนหัวลุกกลืนน้ำลายไม่ลงคอ ตอนนี้เหมือนเธอกำลังขึ้นหลังเสือไปแล้วเลย จะเอายังไงกับชีวิตต่อไปดีล่ะเนี่ย เธอจะสามารถปกป้องลูกในท้องได้หรือไม่ แล้วชีวิตที่อยู่ท่ามกลางความเป็นความตายทำให้เธอต้องเจออุปสรรคอะไรบ้าง ติดตามได้ในนิยายเรื่อง One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก ได้เลยค่า... เนื้อหาในนิยายล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ติดตามผลงานใหม่ๆ หรือพูดคุยกับไรท์ได้ที่ FB นิยาย ปลายฟ้า หากชื่นชอบนิยายที่ไรท์เขียน ฝากกดติดตามนามปากกา ปลายฟ้า เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้า ขอบคุณมากค่ะ
กลิ่นชวานั่งลุ้นที่ตรวจครรภ์อยู่ในคอนโดของเธอในช่วงเช้าของวันใหม่ “สะ...สองขีด”
เธอเอ่ยด้วยความตื่นเต้นดีใจที่ตอนนี้เธอก็ตั้งท้องตามใจหวังเสียที นับว่าคนที่เพื่อนเธอเลือกมาให้ก็น้ำยาดีอยู่เหมือนกัน นอนด้วยกันแค่ครั้งเดียวก็ผลิตลูกให้เธอได้เลย
คราวนี้แม่เลี้ยงของเธอก็จะเอาตัวเธอไปประเคนให้ใครไม่ได้อีกแล้ว กลิ่นชวานั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ขณะนึกถึงอนาคตในวันข้างหน้า เธอไม่เสียใจเลยที่ได้เป็นแม่คนในวัยที่อายุยังน้อย เพราะรู้ว่าเธอกำลังจะมีอีกคนที่รักเธออย่างไม่มีเงื่อนไขเกิดขึ้นมา
เชื่อว่าลูกของเธอจะต้องน่ารักน่าชังมากแน่นอน ด้วยได้พ่อพันธุ์ชั้นดีมาช่วยผลิต จะว่าไปชายหนุ่มต่างชาติที่เธอนอนกับเขาในคืนนั้นก็กำยำหล่อเหลาและเร่าร้อนจนทำเธอใจเต้นแรงได้มากมายอยู่เหมือนกัน
ทว่ามันก็คงจะเป็นแค่คืนนั้นคืนเดียวที่เธอจะได้เจอกับเขา เพราะพิริสาเพื่อนรักของเธอบอกว่า ผู้ชายคนนั้นเป็นเพื่อนของเจ้านายที่นานๆ เขาจะบินมาที่ประเทศไทยสักหนึ่งครั้ง
และถึงแม้เขาบินมาอีกก็คงจะไม่ได้เจอกับเธอ เพราะนักธุรกิจชาวต่างชาติคนนั้นไม่ได้อยู่ในสังคมวงโคจรในชีวิตของคนอย่างเธออยู่แล้ว หลังจากนี้เธอก็จะเตรียมตัวเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
ณ บาร์ลับแห่งหนึ่งในชั้นใต้ดินตึกแถวใจกลางเมืองใหญ่ของกรุงเทพมหานคร
กลิ่นชวาเดินเข้ามานั่งที่บาร์ได้เพื่อนของเธอก็ยื่นแก้วค็อกเทลให้ทันที “ฉันดื่มไม่ได้” มือเรียวแต่งแต้มเจลสวยที่เล็บดันแก้วค็อกเทลเลื่อนกลับไปตรงหน้าของเพื่อนรัก
“ทำไมเกิดอินกับวันเข้าพรรษารึไงจ๊ะชีว่าน”
“นี่” กลิ่นชวาวางผลตรวจครรภ์ต่อหน้าพิริสา
“เฮ้ย!...กับเพื่อนเจ้านายฉันเหรอ?” พิริสายื่นหน้าเข้าไปกระซิบกระซาบที่หูของกลิ่นชวาหน้าตาตื่น
พอเห็นกลิ่นชวาพยักหน้าได้พิริสาก็อ้าปากค้าง พิริสาจำได้ว่ากลิ่นชวานอนกับเพื่อนสุดหล่อของเจ้านายเธอเพียงคืนเดียว ไม่คิดว่าจะจะท้องได้เร็วขนาดนี้ ที่เธอนัดกลิ่นชวามาวันนี้ก็เพราะจะวางแผนให้เพื่อนเธอเข้าหาเพื่อนสุดหล่อของเจ้านายอีกครั้ง แต่เห็นทีคงไม่ต้องแล้ว
“อืม คืนเดียวรู้เรื่อง พอแม่เลี้ยงฉันรู้เค้าก็อึ้งจนลมจับไปเลย หลังจากนี้จะได้ไม่ต้องหาเรื่องเอาฉันไปประเคนให้ใครอีก เพราะผู้ชายพวกนั้นคงไม่ได้อยากได้แม่หม้ายลูกติดอย่างฉันไปเป็นเมียเชิดหน้าชูตาหรอก”
“ฉันไม่ห่วงเรื่องที่แกจะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวหรอก ฉันรู้ว่าแกรับผิดชอบทุกอย่างได้ แต่ฉันห่วงยัยแก้ว กลัวจะถูกแม่เลี้ยงแกเอาไปเสนอใช้หนี้อีก”
“คงไม่หรอก เพราะฉันรู้ว่าอีตาพ่อเลี้ยงอะไรนั่นไม่ได้ชอบคนเฉิ่มๆ อย่างน้องฉัน” กลิ่นชวามั่นใจว่ายังไงพ่อเลี้ยงสิงหราชเจ้าป่านั่นก็ไม่มีทางหันมาสนใจน้องสาวของเธอ
จากที่เคยเจอกับเขาได้เพียงครั้งเดียวเขาก็บอกกับเธอเองว่าต้องการมีภรรยาที่สวยฉลาดเพื่อประดับบารมีและที่สำคัญ ผู้หญิงคนนั้นต้องเป็นคนที่มั่นใจในตัวเอง ทำงานเก่ง คุมลูกน้องของเขาได้ แต่น้องสาวของเธอไม่มีคุณสมบัติที่เขาต้องการเลย เขาถึงเจาะจงมาเป็นเธอเพื่อให้แต่งงานใช้หนี้
นึกย้อนเวลากลับไปก็โมโหพ่อตัวเองอยู่เหมือนกัน หลังจากเสียไปสมบัติอะไรก็ยกให้อรนลินแม่เลี้ยงของเธอไปหมด แม้กระทั่งสิทธิ์ในการเลี้ยงดูเธอและน้องสาว เธอกับน้องจึงต้องทนอยู่ให้แม่เลี้ยงโขกสับตั้งแต่มัธยมจนถึงตอนนี้ แถมสมบัติที่มีตอนนี้ก็ถูกเอาไปค้ำประกันจนจะถูกยึดไปจนหมดแล้ว ไม่เหลือแม้แต่บ้านที่เอาไว้ซุกหัวนอน
ดีที่ตอนนี้เธอทำงานมีเงินเก็บและน้องสาวของเธอก็เรียนจบเรียบร้อยแล้ว หลังจากวันนี้เธอก็จะไปรับน้องสาวออกมาจากบ้านหลังนั้นเสียที
กลิ่นชวา อัปสรเกศา หญิงสาวหน้าสวยร่างสูงเพรียวหุ่นนาฬิกาทราย อกเป็นอกเอวเป็นเอว ผมสีน้ำตาลช็อกโกแล็ตดัดลอนฟาร่ายาวหนาถึงกลางหลัง ใบหน้ารูปไข่คิ้วเรียวสวยได้รูป ดวงตากลมโต จมูกโด่ง ริมฝีปากหนาได้ทรงสวยสีชมพูระเรื่อ
เธอเป็นคนที่ค่อนข้างมีความมั่นใจในตัวเองสูง รักอิสระ เรียนจบบริหารธุรกิจ แต่ทำงานเป็นนางแบบอาชีพเพราะได้เงินดีกว่าการไปนั่งทำงานประจำในออฟฟิศ
เธอยอมตั้งท้องกับคนแปลกหน้าและพร้อมจะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวก็เพราะไม่อยากให้แม่เลี้ยงของเธอจับเอาไปประเคนให้พ่อเลี้ยงสิงหราชแทนการใช้หนี้
จะว่าไปก็ไม่อยากจะเชื่อว่าผู้ชายต่างชาติคนนั้นจะน้ำยาดีจนทำให้เธอตั้งท้องในครั้งแรกที่มีสัมพันธ์กัน ทว่านั่นก็เป็นเรื่องที่โชคดี เธอจะได้ไม่ต้องฝืนใจทำอะไรเป็นครั้งที่สองที่สามเพื่อให้ตัวเองตั้งท้อง
หลังจากนี้ชีวิตของเธอจะเป็นอิสระ กลิ่นชวายกมือท่วมหัวขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยให้ผู้ชายที่นอนกับเธอคืนนั้นจะไม่หวนมาเจอกับเธออีก ไม่อย่างนั้นคงกระอักกระอ่วนใจที่ได้เจอกันแน่
“พาตัวเธอมาหาฉันที่นี่ภายในคืนนี้” สำเนียงไทยที่ไม่ค่อยชัดถ้อยชัดคำเพราะเจ้าตัวคนพูดเป็นต่างชาติ วาดิมกำลังสั่งลูกน้องคนสนิทด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมากเพราะรู้ตัวว่าตอนนี้กำลังมีปัญหาใหญ่ให้เขาต้องรีบแก้
วางสายได้ชายหนุ่มต่างชาติตาน้ำข้าวก็เดินออกมานั่งดื่มที่หน้าสระว่ายน้ำในวิลล่าส่วนตัวสุดหรูที่ตั้งอยู่ในเกาะภูเก็ต คราแรกว่าจะมาที่นี่ไม่กี่วันแต่เห็นทีจะต้องอยู่ยาวเพราะรู้ตัวว่าผู้หญิงที่เขาเคยนอนด้วยเพียงครั้งเดียวดันตั้งท้องขึ้นมาทั้งที่เธอเป็นคนบอกกับเขาเองว่าเธอป้องกันตัวเองเป็นอย่างดีและให้เขาสนุกกับร่างกายของเธอได้อย่างไม่ต้องห่วงอะไร
วาดิม วอลคอฟ มาเฟียหนุ่มวัยสามสิบต้นๆ ตาน้ำข้าว ผมสีน้ำตาลเข้ม มีใบหน้าหล่อเหลาราวฟ้าประธาน เป็นลูกครึ่งออสเตรเลีย รัสเซีย เขาเป็นคนรูปร่างสูงใหญ่ ร่างกายกำยำบึกบึนไร้ไขมันเพราะออกกำลังกายและรับประทานอาหารที่ดีต่อร่างกายเป็นประจำ
วาดิมเป็นหัวหน้าองค์กรมาเฟียที่มีอิทธิพลในรัสเซีย อำนาจของตระกูลเขาค่อนข้างกว้างขวางในวงการธุรกิจสีขาวและสีเทา ทั้งในรัสเซียและออสเตรเลีย เป็นคนที่จริงจังในการทำงานและรอบคอบในการชีวิต เพราะทุกฝีเก้าของชีวิตของเขามีแต่คำว่าอันตราย
ออกจากบาร์ได้กลิ่นชวาก็รีบบึ่งหน้าขับรถไปที่บ้านเพื่อที่จะไปรับชบาแก้ว เธอพยายามโทรหาน้องสาวหลายครั้งก็ไม่ยักจะมีคนรับ แอบรู้สึกว่ามันมีอะไรผิดสังเกต ทว่าก็ไม่อยากจะคิดอะไรที่มันเลวร้ายมากนัก เพราะอีกไม่ถึงชั่วโมงเธอก็จะขับรถถึงบ้านน้องสาวแล้ว
“เฮ้ย” เอี๊ยด... ขับต่อไปได้ไม่กี่นาทีกลิ่นชวาก็ต้องเหยียบเบรกกะทันหันเพราะมีรถยนต์คันใหญ่ขับเข้ามาตัดหน้ารถของเธอ
“ขับรถแบบนี้ซื้อใบขับขี่มาเหรอฮะ!” เปิดกระจกได้ก็ตะโกนด่ากราด เธอยิ่งรีบๆ ดีที่เมื่อครู่ไม่เกิดอุบัติเหตุขึ้น สีหน้าที่เต็มไปด้วยความโมโหเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความตื่นกลัว
“บ้าเอ้ย...” จำได้ว่าผู้ชายต่างชาติร่างสูงใหญ่ในชุดสีดำเป็นคนสนิทของผู้ชายที่เธอไปรวบหัวรวบหางให้เขามานอนด้วยในคืนนั้น แล้วคนพวกนั้นมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง
เธอกลัวจนเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกลืนน้ำลายไม่ลงคอ หูอื้อตัวชา แล้วจู่ๆ ละอองสเปรสีขาวๆ ก็พ่นต่อหน้าจนเธอมองอะไรไม่เห็น ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นโลกของเธอก็มืดสนิทลง
“บอกกับผมว่าฐานะเรามันต่างกันเกินไป แต่คุณก็มีผู้ชายรวยๆผลัดกันมาส่งที่หอไม่ซ้ำหน้า นี่เหรอไม่อยากคบคนรวย หรืออยากหว่านเสน่ห์เพื่อเก็บแต้ม ทำให้เค้ารักแล้วก็เฉดหัวเค้าทิ้งแบบนี้เหรอ” “หยุดดูถูกริตานะคะ ออกไปจากห้องริตาเดี๋ยวนี้” สายตาที่มองเขาเต็มไปด้วยความตื่นกลัวเพราะตอนนี้ภูตะวันไม่เหมือนผู้ชายคนเดิมที่เธอรู้จักสักนิด สายตาของเขาแข็งกร้าวทั้งคำพูดคำจายังไร้ซึ่งความเป็นสุภาพบุรุษคนเดิมที่เธอเคยรู้จัก เนื้อหาทั้งหมดเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ คำเตือน นิยายเป็นเรื่องรักโรแมนติก ดราม่า มีเรื่องเกี่ยวกับการเสียลูกในท้อง พระเอกบังคับขู่เข็ญนางเอก แต่ไม่มีนอกกายนอกใจ หากรับเรื่องแบบนี้ได้ไปต่อกับนิยายไรท์ได้เลยค่ะ
ถ้าเขามีฝาแฝด แล้วคืนนั้นเธออยู่กับใครกันแน่? เธอกลืนน้ำลายไม่ลงคอก่อนจะก้มมองรูปลูกสาวตัวกลมที่หน้าจอมือถือ ‘แม่จะทำยังไงดี’
เขาพาเธอขึ้นไปยังจุดสูงสุดของความสุข แล้วก็ถีบเธอล่วงหล่นลงมาตกในเหว เจ็บดีจังเลย ออกไปจากชีวิตฉัน...นายสามีตัวร้าย เนื้อหาในนิยายล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ แม้ครอบครัวจะหาใครมาให้ดูตัวทำความรู้จักไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งเธอก็ไม่คิดที่จะตกลงปลงใจคบกับใครหากไม่เห็นความเป็นไปได้ว่าจะคบกันถึงวันแต่งงานและใช้ชีวิตไปด้วยกันได้ตลอดจริงๆ จนงานวันเกิดอายุครบ 26 ปี เธอก็ได้เจอกับใครคนนั้น คนที่เธอเห็นเพียงแวบแรกก็รู้ว่าเขาคือคนที่เธอกำลังรอ เขามีชื่อว่าดาเนียลเล นักธุรกิจหนุ่มชาวอิตาลีที่รับสืบทอดกิจการเป็นเจ้าของบริษัทผลิตรถยนต์หรูในอิตาลีแทนคนพ่อและแม่ที่เสียและกอบกุมธุรกิจอีกหลายอย่างในมือ คราแรกที่รู้ว่าเขาสนใจเธอจากปากของพี่ชายก็ดีใจจนแทบอยากจะกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งไม่ห่วงคำว่ากุลสตรี ขอบคุณโชคชะตาที่นำพาให้เขาได้มาเป็นเพื่อนทางธุรกิจกับพี่ชายของเธอ และขอบคุณโชคชะตาที่นำพาคนที่เธอเฝ้ารอให้ได้มาพบกันเสียทีหลังจากเพื่อนฝูงต่างก็มีคู่หรือแต่งงานมีลูกกันไปแล้ว เมื่อได้พบกับนักธุรกิจหนุ่มตาน้ำข้าวแสนสุขุมได้เพียงวันเดียวเขาก็ขอเธอเป็นแฟนจากนั้นก็บินเที่ยวไปเทียวมาหาเธออยู่พักใหญ่ จนกระทั่งหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ทำการเซอร์ไพรซ์ของเธอแต่งงานบนเครื่องบินส่วนตัว เธอตอบตกลงในทันทีเพราะก่อนหน้ารู้สึกว่าเขาและเธอช่างเข้ากันได้ดีเหลือเกิน ประกอบกับความอยากจะเป็นแม่คนเพราะเห็นเพื่อนมีลูกสาวลูกชายน่ารักน่าชังเลยอยากจะมีบ้าง ชีวิตของเธอหลังแต่งก็ได้ย้ายไปอยู่ที่อิตาลี ชีวิตความเป็นอยู่สุขสบายมีเรื่องง้องอนตามประสา และอุปสรรคที่ทำให้เธอต้องเจ็บตัวบ้าง จนกระทั่งหลังการแต่งงานผ่านพ้นไปไม่เท่าไหร่ จู่ๆ เธอก็ได้ล่วงรู้ว่าความรู้สึกโชคดีที่เจอผู้ชายดีๆ มันเป็นเรื่องจอมปลอมหมดทั้งสิ้น ความหวังที่อยากจะแต่งงานเพียงครั้งเดียวและอยู่กับสามีคนเดียวไปจนตายก็พังทลายไม่เหลือชิ้นดี ฝากนิยายเรื่อง ลวงรักสามีตัวร้ายไว้ในอ้อมใจทุกคนด้วยนะคะ
ในคืนเข้าหอ...เจ้าบ่าวของเธอเปลี่ยนไป จากคนสุภาพอ่อนโยน กลายเป็นคนดิบเถื่อนในทันตา ทว่า...เธอก็ทำใจตัดเขาออกไปจากชีวิตไม่ได้ ตัวอย่างบางตอน แควก “อ๊าย...” หลังจากหลับลงไปด้วยความเพลียที่ต้องต้อนรับแขกเหรื่อในงานแต่งมาทั้งวัน เธอหลับตาลงไปได้ไม่ถึงชั่วโมงจู่ๆ ก็มีมือของใครบางคนกำลังฉุดกระชากชุดเจ้าสาวของเธอจนขาดวิ่น ผ้าชิ้นหนาบวกกับแรงกระชากสร้างความเจ็บแสบให้เนื้อนวลนุ่มนิ่มของเธอไม่น้อยจนต้องระบายความเจ็บเป็นเสียงกรีดร้อง “อื้อ...” ยังไม่ทันที่จะได้ส่งเสียงร้องอีกครั้ง มือหนาของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีก็กดปิดปากของเธอเอาไว้ ดวงตากลมโตเพ่งมองไปยังชายหนุ่มที่เคยสุภาพและอ่อนโยน ทว่าตอนนี้เธอมองเขาแล้วไม่หลงเหลือความรู้สึกนั้น ดวงตาของเขาที่จ้องมองเธอแข็งกร้าวดิบเถื่อน ประดุจเสือร้ายที่กำลังจะขย้ำเหยื่อ คนที่กำลังคร่อมอยู่บนตัวของเธอคือคนที่เธอเพิ่งเข้าพิธีแต่งงานด้วยจริงๆ หรือ เนื้อหาในนิยายไม่ว่าจะเป็นชื่อคนหรือสถานที่และเหตุการณ์ต่างๆ ล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ไรท์เขียน ปี2024 หลังจากห่างหายจากการเขียนนิยายในนามปากกาปลายฟ้าร่วมหกเดือน หวังว่าผลงานชิ้นนี้ของไรท์จะทำให้นักอ่านมีความสุขทุกเวลาที่อ่านนะคะ ...ปลายฟ้ากลับมาแล้วค่า หากชื่นชอบฝากกดติดตามนามปากกา กดนิยายเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ กดหัวใจเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆ ค่ะ สามีเถื่ิอน นี่น่าจะเถื่อนแค่ไม่กี่ตอนนะคะ อิๆ ในเรื่องนี้ส่วนมากจะหวานละมุน แล้วไปดราม่านิดหน่อยช่วงท้ายๆ แต่รวมๆ มีแต่ความหวานเสียส่วนใหญ่ค่ะ (ปล นิยายเรื่องเก่าๆ ของไรท์ที่เคยลงเอาไว้ กำลังทยอยรีไรท์นะคะ หากเจอคำผิดต้องขออภัย ไรท์กำลังเตรียมรื้ออัปเดตใหม่ทั้งหมดค่ะ)
มารู้ว่าตัวเองนั้นรักเธอจนหมดหัวใจก็เมื่อวันที่เธอนั้นกำลังจะจากไป จากคราแรกที่แกล้งรักเพื่อหวังผลประโยชน์ แต่ตอนนี้ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อให้ได้หัวใจของเธอที่รักคืนมา.. เขาจำเป็นต้องแกล้งทำเป็นรักสาวสุดแปลกที่ไม่ใช่สเปคสักนิดเพื่อเงินก้อนโตจากคนเป็นย่าที่จะสร้างธุรกิจเพื่อเป็นหน้าเป็นตาให้กับตัวเอง..แต่..มารู้ว่าตัวเองนั้นรักเธอจนหมดหัวใจก็เมื่อวันที่เธอนั้นกำลังจะจากไป จากคราแรกที่แกล้งรักเพื่อหวังผลประโยชน์ แต่ตอนนี้ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อให้ได้หัวใจของเธอที่รักคืนมา..
เกริ่น หลังจากผ่านความเป็นความตาย หัวใจดวงน้อยของเธอก็เหมือนขาดอะไรบางอย่างไป จนมาเจอเขา คนที่เธอเห็นคราแรกก็รู้ว่าคือคนที่จะมาเติมเต็มความสุขในหัวใจ ถึงเขาจะเป็นพ่อหม้ายเนื้อหอมที่แก่กว่าเธอเป็นสิบกว่าปี หัวใจมีให้แค่ภรรยาเก่าที่เสียไปแล้วเท่านั้น เห็นผู้หญิงเป็นแค่เครื่องระบายอารมณ์ ถือคติเจอจ่ายครั้งเดียวจบ ไม่มีซ้ำสองจนขึ้นชื่อเรื่องใช้ผู้หญิงเปลือง ที่พูดมาก็ไม่เห็นจะมีข้อไหนดีสักข้อ แต่หัวใจของเธอก็ยังต้องการเขา และต้องเป็นเขาคนเดียวเท่านั้นที่เธออยากที่จะร่วมชีวิตด้วย ทุกตัวอักษรในนิยายล้วนเกิดจากจินตนาการ อาจจะมีสมจริงบ้างไม่สมจริงบ้าง และไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ติดตามการอัพเดตนิยายหรือพูดคุยกับไรท์ได้ที่ FB : นิยาย ปลายฟ้า นะคะ จากใจนักเขียน นิยายของไรท์เป็นแนวโรแมนติก อุ่นเตียงฟินๆ และพยายามเขียนให้ไม่ค่อยดราม่า เพราะชอบที่จะเขียนนิยายเบาสมองที่สุดเท่าที่จะทำได้ เรื่องนี้บอกไว้ก่อนเลยนะคะ ว่าอาจจะไม่ค่อยสมจริงตรงที่นางเอกผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจแล้วหัวใจมีผลต่อความรู้สึก (เพราะมันก็คือจินตนาการในการเขียนนิยาย) อีกอย่างก็ชอบเขียนให้พระเอกแก่กว่านางเอกหลายปี เพราะชอบที่จะเขียนให้พระเอกดูสุขุมเป็นผู้ใหญ่ ส่วนนางเอกก็จะขี้อ้อนอะไรประมาณนี้ หวังว่านิยายของไรท์จะทำให้ทุกคนที่เข้ามาอ่านได้รับความสุขกันไปเต็มที่นะคะ ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ หากชื่นชอบฝากกดใจ คอมเม้นพูดคุยกับเค้าบ้างน้า...สุดท้ายนี้ฝากนักอ่านไปช่วยกันลุ้นในเรื่องด้วยนะคะว่าหนูเพ้นจะเอาชนะใจคุณพร้อมได้ยังไง
หยางจื้อซี เด็กกำพร้าจากศตวรรษที่21 ถูกองค์กรมืดเลี้ยงดูจนเติบโตและทำให้เธอกลายเป็นมนุษย์กลายพันธ์ ในระหว่างที่ถูกส่งตัวไปทำภารกิจลับ เธอกลับถูกคนในองค์กรมืดหักหลังและถูกฆ่าโดยเพื่อนสนิทที่เธอไว้ใจมากที่สุด ก่อนสิ้นใจเธอถามเพื่อนสนิทว่าทำไม แต่ไม่ได้รับคำตอบจากปากของอีกฝ่าย สิ่งที่เธอได้รับคือรอยยิ้มที่ดูถูกเหยียดหยามและ คำว่า “โง่” จากปากของอีกฝ่ายเท่านั้น หลังจากที่ตายไปแล้วสิ่งที่เธอคิดไว้ คงจะเป็นนรกหรือที่ไหนสักแห่งที่เป็นโลกหลังความตาย แต่ทว่ามันกลับไม่เป็นเช่นนัน เธอตื่นขึ้นมาในร่างของ หยางจื้อซี เด็กหญิงอายุ เพียง 13 ขวบปีในหมู่บ้านป่าหมอก ในดินแดนโบราณล้าหลังที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ คล้ายกับว่าเป็นโลกคู่ขนานที่อยู่อีกมิติหนึ่ง เธอตื่นขึ้นมาในบ้านที่ผุพัง ครอบครัวยากจน มีแม่ที่อ่อนแอและเจ็บป่วย มีพี่น้องที่อายุน้อย มีปู่ย่าตายายที่เห็นแก่ตัวและใจร้าย มีลุงที่เห็นแก่ได้ป้าสะใภ้ที่เต็มไปด้วยความละโมบโมบโลภมาก หยางจื้อซี คิดว่านับจากนี้ไปชีวิตจะต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง หากใครมารังแกก็แค่ทุบตี เธอไม่เชื่อว่าด้วยพลังที่ติดตัวเธอมาจากชาติที่แล้วจะไม่สามารถอยู่รอดได้ในโลกล้าหลังแห่งนี้
เธอก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่เคยสนใจ แต่ก็ยังดึงดันอยากจะอยู่ใกล้ ต่อให้เธอเป็นเมียแต่งเขาก็คงไม่มีวันเปลี่ยนใจ เพราะเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจจากไปในคืนแต่งงาน "จากนี้ไปเราไม่มีอะไรติดค้างกันอีก" 🥀
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
นางเจ็บปวดปางตายเมื่อเขาโยนร่างบอบช้ำทิ้งไว้หลังจวนโดยไม่แยแส เมิ่งลี่เฟยน้ำตาไหลพรากทว่ากลับไม่ทำให้คนที่เพิ่งเหยียบย่ำร่างกายเล็กเห็นใจแต่ประการใด"เฝ้านางเอาไว้ให้ดีอย่าให้ออกมาทำเรื่องชั่วอีก"
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"
ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี