ดาวน์โหลดแอป ฮิต
หน้าแรก / สมัยใหม่ / ขอเลิกกับสามีงี่เง่า
ขอเลิกกับสามีงี่เง่า

ขอเลิกกับสามีงี่เง่า

5.0
1 บท/วัน
72 บท
820 ชม
อ่านเลย

กลางวันอ่อนหวาน กลางคืนร้อนแรง นี่คือคำที่ลู่เยียนจือใช้เพื่อบรรยายถึงเธอ แต่หานเวยบอกว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ไม่ถึงครึ่งปี ลู่เยียนจือกลับไม่ลังเลที่จะขอหย่ากับสือเนี่ยน “แค่ปลอบใจเธอไปก่อน ครึ่งปีข้างหน้าเราค่อยแต่งงานใหม่” เขาคิดว่าสือเนี่ยนจะรออยู่ที่เดิมตลอด แต่เธอได้ตาสว่างแล้ว น้ำตาแห้งสนิท หัวใจสือเนี่ยนก็แตกสลายไปแล้วด้วย การหย่าปลอมๆ สุดท้ายกลายเป็นจริง ทำแท้งลูก เริ่มต้นชีวิตใหม่ สือเนี่ยนจากไปโดยไม่หันกลับมาอีก แต่ลู่เยียนจือกลับเสียสติ ต่อมา ได้ยินว่าคุณชายลู่ผู้มีอิทธิพลนั้นก็อยู่นิ่งๆ ต่อไปไม่ได้ ขับรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ไล่ตามเธออย่างบ้าคลั่ง เพียงเพื่อขอให้เธอเหลือบมองเขาอีกครั้ง...

สารบัญ

บทที่ 1 เราหย่ากันเถอะ (ภาค 1)

ในห้องนอนของโมเดิรน์วิลล่า ณ เมืองเอซอน

ขณะที่กำลังมีเซ็กส์กันอย่างเร่าร้อน ชายหนุ่มลืมเลือนทุกสิ่งแล้วจุมพิตไฝบนหน้าอกของหญิงสาวอย่างแผ่วเบา

หลังจากเสร็จสิ้นแล้ว ลู่เยียนจือก็พลิกตัวลุกขึ้นมานั่ง

“เราหย่ากันเถอะ” น้ำเสียงของลู่เยียนจือเรียบเฉยอย่างมาก

สือเนี่ยนที่เพิ่งออกกำลังกายเสร็จยังคงหอบหายใจอยู่เล็กน้อย

เธอหันกลับไปและมองเข้าไปในดวงตาที่ลึกล้ำของเขาด้วยความสับสน

หลังจากแต่งงานกันมาหนึ่งปี จู่ๆ เธอก็ไม่เข้าใจความหมายของประโยคที่เขาพูดขึ้นมาซะอย่างนั้น

“เธอเป็นมะเร็งกระเพาะอาหาร มีเวลาเหลืออีกเพียงหกเดือนเท่านั้น”

ลู่เยียนจือจุดบุหรี่มวนหนึ่งขึ้นมาสูบ ควันที่ลอยขึ้นมาทำให้ใบหน้าของเขาพร่ามัวไปหมด

“การได้เป็นภรรยาของผมก่อนจะเสียชีวิต คือความปรารถนาเดียวในชีวิตของเธอ”

สือเนี่ยนไม่ได้พูดอะไร ในห้องนอนที่ใหญ่โตกว้างขวางเงียบสงัดไปหมด

โคมไฟเล็กข้างเตียงส่องแสงสลัวๆ เงาของพวกเขาทั้งสองคนสะท้อนขึ้นบนผนัง ทำให้ระยะห่างระหว่างพวกเขาที่แต่เดิมใกล้กันมากดูยิ่งห่างไกลออกไป

พอเห็นว่าเธอไม่ได้ให้คำตอบในทันที เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

“แค่เพื่อปลอบใจเธอเฉยๆ ”

เขาพูดขึ้นว่า “อีกครึ่งปี พวกเราค่อยแต่งงานกันใหม่”

“สือเนี่ยน เธอเหลือเวลาอีกแค่ครึ่งปีเท่านั้น”

น้ำเสียงของเขาเฉยชามาก ราวกับว่าคำพูดเหล่านั้นเป็นเพียงการแจ้งให้ทราบเท่านั้น

สือเนี่ยนจ้องมองไปที่ใบหน้าด้านข้างของเขาอย่างเหม่อลอย

ดูเหมือนว่าเธอจะต้องตอบตกลงทุกอย่างตามที่เขาต้องการไปซะหมดเลย

เพียงแค่เขาบอกมา เธอก็เหมือนต้องไปทำตามพระราชโองการอย่างไรอย่างนั้น

แต่มันก็ถูกต้องแล้วแหละ ความสัมพันธ์ของพวกเขา เธอเป็นฝ่ายพยายามเอาใจเขาทุกอย่างเพื่อให้ได้มาเอง

ความชื่นชมหลงใหลในวัยเยาว์

ตั้งแต่เข้าสู่วัยผู้ใหญ่เธอก็คอยตามเขามาตลอด

ในวันที่พายุฝนโหมกระหน่ำปีนั้น เขามายืนอยู่ข้างหน้าเพื่อปกป้องเธอ โดยในมือถือไม้ผุๆ ท่อนหนึ่งเอาไว้พลางเสี่ยงชีวิตพูดกับพ่อเลี้ยงของเธอว่า “ถ้าคุณกล้าทำร้ายสือเนี่ยนอีก คุณได้เห็นดีกับผมแน่!”

เธอเกือบจะถูกตีจนตายแล้ว คืนนั้นท่ามกลางสายฝนที่เทกระหน่ำลงมากับเลือดสีแดงฉาน เธอเห็นว่ามือของเขากำไม้ผุๆ ท่อนนั้นจนข้อนิ้วขาวซีดไปหมดและดวงตาที่เย็นชาแต่มั่นคงของเขาตอนที่อยู่ท่ามกลางพายุฝน

เขาช่วยชีวิตเธอไว้

เธอจึงตกหลุมรักเขาจนหมดหัวใจ

ไม่ว่าเขาจะร้องขออะไร เธอก็จะทำตามเสมอ ทำมันอย่างทุ่มเทสุดชีวิต แถมยังทำได้ดีกว่าใครอีกด้วย

เขามักจะลูบหัวเธอหลังทำตามความต้องการของเขาเสร็จสิ้นและชมเธอเบาๆ ว่า “เนี่ยนเนี่ยน คุณทำได้ดีมาก”

แม้ว่าคำพูดและจูบของเขาในทุก ๆ ครั้งจะเบามาก หรือต่อให้ความรู้สึกระหว่างเธอกับเขาจะจืดจางมาโดยตลอด

แต่เธอก็ยังคิดว่ามันเป็นเพียงนิสัยโดยเนื้อแท้ของเขา

เพราะเหตุนี้ ถึงแม้ว่าทุกคนจะบอกว่าเธอเป็นฝ่ายที่ทุ่มเทให้เขาอยู่ฝ่ายเดียว แต่เธอก็ยินดีที่จะยอมรับมัน

เวลาตลอดเจ็ดปีของช่วงวัยรุ่น เธอคอยตามเขามาโดยตลอด

เมื่อหนึ่งปีก่อน อาการป่วยของคุณท่านเกิดทรุดลง คนในตระกูลลู่จึงหารือกันให้เขาแต่งงานเพื่อสะเดาะเคราะห์

พอเขาหาตัวเธอพบ เขาก็พาเธอไปจดทะเบียนสมรสทันที

เธอคิดว่าในที่สุดความสัมพันธ์ตลอดหลายปีที่ผ่านมาก็ลงเอยด้วยดีสักที แต่หลังจากแต่งงาน เขากลับทำตัวห่างเหินจากเธอ เธอถึงขั้นที่รู้สึกได้ว่าเขาเบื่อหน่ายเธอมาก

“สือเนี่ยน คุณฟังผมอยู่หรือเปล่าเนี่ย?”

เขาสังเกตเห็นว่าเธอกำลังใจลอย จึงมองเธอพลางขมวดคิ้ว

“จำเป็นต้องทำแบบนี้จริงๆ น่ะเหรอ?” เธอถาม

เขาไม่ได้ตอบตรงๆ แถมยังเลือกที่จะเลี่ยงไม่พูดถึงแทนว่า “สือเนี่ยน เธอน่าสงสารมากจริงๆ ”

“แล้วฉันล่ะ?” เธอพูดออกไปโดยสัญชาตญาณ

เขาไม่ได้ตอบทันที แถมในแววตายังดูค่อนข้างจะหงุดหงิดอีกด้วย

เวลาผ่านไปประมาณสามวินาที เขาถึงได้พูดขึ้นมาอีกครั้ง

“สือเนี่ยน เธอกำลังจะตายแล้วนะ”

“คุณอาจจะยังไม่รู้สินะว่า ความจริงแล้วเธอรักผม แต่เพราะการแต่งงานของเรา เธอก็เลยไม่อยากทำร้ายคุณ ผมกับเธอไม่เคยเกินเลยกันมาก่อนเลยนะ”

“ถึงแม้ว่าผมอยากจะให้อะไรเธอ แต่เธอก็ปฏิเสธมาโดยตลอด”

“เธอเป็นคนจิตใจดีมาก คุณยอมให้เธอเถอะนะ”

“สือเนี่ยน อย่าทำให้ผมคิดว่าคุณใจร้ายเลย”

น้ำเสียงของเขาฟังดูสงบนิ่งและเย็นชา แต่หัวใจของเธอกลับแตกสลายจนไม่เหลือชิ้นดีแล้ว

เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า คนที่จะคบหากับผู้ชายที่แต่งงานแล้ว แค่พูดจาเสแสร้งเพียงไม่กี่ประโยคก็ได้รับคำชมว่าเป็นคนจิตใจดีแล้ว

แต่ภรรยาที่ไม่ยอมสละสามีของตนเองให้ผู้อื่น กลับถูกตราหน้าว่าเป็นคนใจร้ายซะอย่างนั้น

อ่านต่อ
img ไปดูความคิดเห็นเพิ่มเติมที่แอป
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY