ดาวน์โหลดแอป ฮิต
หน้าแรก / มนุษย์หมาป่า / คู่แท้ที่ถูกลบเลือน ของ ราชาอัลฟ่า
คู่แท้ที่ถูกลบเลือน ของ ราชาอัลฟ่า

คู่แท้ที่ถูกลบเลือน ของ ราชาอัลฟ่า

5.0

คู่แท้ของฉัน อัลฟ่าเลียม เรียกความรักของเราว่าเทพนิยายที่ได้รับพรจากเทพีจันทรา แต่เทพนิยายคือเรื่องโกหกทั้งเพ ฉันค้นพบว่าเรื่องโกหกของเขาก็คือเมียน้อยที่กำลังตั้งท้อง ซึ่งเขาประกาศก้องให้ใครต่อใครฟังว่าเป็น "ราชินีของผม" หล่อนส่งรูปเซลฟี่ที่สวมสร้อยคู่แท้อันศักดิ์สิทธิ์ที่เขาเคยมอบให้ฉันมาเยาะเย้ย ขณะที่คนในฝูงก็นินทาว่าฉันเป็นแค่ "ตัวปัญหาของสายเลือด" ที่รอวันถูกกำจัดเมื่อทายาทที่แท้จริงของเขาถือกำเนิด ดังนั้นในวันครบรอบของเรา ฉันจึงมอบของขวัญให้เขาชิ้นหนึ่ง ข้างในคือใบหย่าและคำปฏิเสธคู่แท้อย่างเป็นทางการของฉัน จากนั้น... ฉันก็หายตัวไป

สารบัญ

บทที่ 1

คู่แท้ของฉัน อัลฟ่าเลียม เรียกความรักของเราว่าเทพนิยายที่ได้รับพรจากเทพีจันทรา

แต่เทพนิยายคือเรื่องโกหกทั้งเพ ฉันค้นพบว่าเรื่องโกหกของเขาก็คือเมียน้อยที่กำลังตั้งท้อง ซึ่งเขาประกาศก้องให้ใครต่อใครฟังว่าเป็น "ราชินีของผม"

หล่อนส่งรูปเซลฟี่ที่สวมสร้อยคู่แท้อันศักดิ์สิทธิ์ที่เขาเคยมอบให้ฉันมาเยาะเย้ย ขณะที่คนในฝูงก็นินทาว่าฉันเป็นแค่ "ตัวปัญหาของสายเลือด" ที่รอวันถูกกำจัดเมื่อทายาทที่แท้จริงของเขาถือกำเนิด

ดังนั้นในวันครบรอบของเรา ฉันจึงมอบของขวัญให้เขาชิ้นหนึ่ง

ข้างในคือใบหย่าและคำปฏิเสธคู่แท้อย่างเป็นทางการของฉัน

จากนั้น... ฉันก็หายตัวไป

บทที่ 1

มายา POV:

สร้อยคอเย็นเยียบเมื่อสัมผัสกับผิวของฉัน

เลียมเรียกมันว่า ‘หยาดน้ำตาแห่งจันทรา’ สร้อยไพลินรูปหยดน้ำที่มีสีน้ำเงินเข้มล้ำลึกราวกับเก็บท้องฟ้ายามค่ำคืนทั้งผืนเอาไว้ข้างใน

เขาสวมมันรอบคอฉันในพิธีผูกพันวิญญาณ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยอารมณ์ขณะประกาศว่าฉันเป็นของเขา หมาป่าสาวกำพร้าที่ทุกคนเชื่อว่าเป็นเพียงมนุษย์ คือปาฏิหาริย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เทพีเคยมอบให้เขา

ความทรงจำตอนที่เราพบกันครั้งแรกจู่โจมเข้ามาในหัว มันคือความทรงจำที่เหมือนแผลเก่าซึ่งยังคงปวดแปลบ วินาทีที่ฉันเห็นเขา โลกทั้งใบของฉันก็พลิกคว่ำ

กลิ่นหอม... เหมือนพายุฤดูหนาวที่พัดถล่มป่าสนโบราณ... กลิ่นนั้นถาโถมเข้าสู่ประสาทสัมผัสของฉันจนเข่าอ่อน

หัวใจของฉันเต้นระรัวเป็นจังหวะดึกดำบรรพ์อยู่ในอก และลึกเข้าไปข้างใน เสียงที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน—เสียงของหมาป่าในตัวฉันที่หลับใหลมานาน—ได้คำรามก้องออกมาเป็นคำเดียวที่แสดงความเป็นเจ้าของอย่างเต็มเปี่ยม: ของข้า!

สำหรับโลกภายนอก เราคือเทพนิยาย

แต่เทพนิยายคือเรื่องโกหก

ฉันลูบไล้ปลายนิ้วไปบนอัญมณี ดวงตาเหลือบมองไปยังโทรศัพท์เครื่องที่สองที่ซ่อนอยู่ใต้พื้นไม้ที่หลวมอยู่แผ่นหนึ่งในตู้เสื้อผ้า มันเป็นโทรศัพท์ราคาถูกแบบใช้แล้วทิ้ง เป็นอุปกรณ์ของมนุษย์ที่เขาไม่สามารถเข้าถึงได้ อุปกรณ์ที่เขาไม่รู้ว่ามีอยู่จริง

กระแสจิต... สะพานเชื่อมต่อที่ศักดิ์สิทธิ์และไร้การป้องกันซึ่งควรจะเชื่อมโยงจิตวิญญาณของคู่แท้เข้าไว้ด้วยกัน... มันควรจะเป็นช่องทางแห่งความไว้วางใจอย่างสมบูรณ์ เป็นกระแสความคิดและความรู้สึกที่ไหลเวียนอยู่ตลอดเวลา เป็นหนทางให้ลูน่ารับรู้ถึงหัวใจของอัลฟ่าได้เสมอ

แต่กับเลียม มันกลับมีกำแพงกั้นอยู่ เป็นกำแพงที่เรียบลื่นและสุภาพซึ่งฉันไม่เคยผลักผ่านเข้าไปได้ เขาอ้างว่าทำไปเพื่อปกป้องจิตใจที่ ‘เปราะบางเพราะถูกเลี้ยงมาแบบมนุษย์’ ของฉันจากความโหดร้ายของธุรกิจอัลฟ่า

ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่ามันมีไว้เพื่อซ่อนกลิ่นของหมาป่าสาวอีกตนที่ติดตัวเขาเหมือนรอยด่างพร้อย มันจางมากและถูกขัดถูออกไปเสมอ แต่หมาป่าของฉัน—ส่วนหนึ่งในตัวฉันที่ตื่นขึ้นอย่างรุนแรงในวันเกิดอายุสิบแปดปี—ได้กลิ่นมัน กลิ่นเหมือนดอกซากุระสังเคราะห์และความสิ้นหวัง

มันคือกลิ่นของเอวา สินธุชัย

หลักฐานไม่ได้มาจากนิมิตหรือการหลุดปากของเขา แต่มาจากหน้าจอที่สว่างวาบของแอปโซเชียลมีเดีย เอวา อินฟลูเอนเซอร์หมาป่าสาวชื่อดังจากฝูงพยัคฆ์สุวรรณของเราเอง กำลังไลฟ์สดอยู่ เธอกระพริบตาใส่โทรศัพท์และขอบคุณผู้ติดตามสำหรับของขวัญ

แล้วชื่อผู้ใช้หนึ่งก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ ส่งของขวัญเสมือนจริงเป็น "มงกุฎ" มูลค่าหลายแสนบาทให้เธอ EmpireWolf

"โอ้ อัลฟ่าของฉัน" เธอครางออกมา พลางยิ้มเยาะอย่างผู้มีชัย "ขอบคุณนะคะ คุณรู้วิธีปรนเปรอราชินีของคุณเสมอเลย"

เลือดในกายฉันเย็นเฉียบ ราชินีของผม

จากนั้น ไม่กี่สัปดาห์ต่อมา ฉันไปที่คลินิกของฝูงเพื่อตรวจสุขภาพตามปกติ—หนึ่งในกิจวัตรเล็กๆ น้อยๆ ของเลียมเพื่อเฝ้าดู "ความเปราะบางของสายเลือดที่ไม่ธรรมดา" ของฉัน ขณะที่ฉันรอ เอวาก็เดินออกมาจากแผนกผู้มีบุตรยาก มือข้างหนึ่งวางบนท้องที่นูนขึ้นเล็กน้อยอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ

แต่มันไม่ใช่ท้องที่ป่องขึ้นมาที่ทำให้ฉันแทบหยุดหายใจ มันคือสร้อยข้อมือบนข้อมือของเธอ สร้อยเงินถักร้อยด้วยมูนสโตน มรดกตกทอดของตระกูลกิตติวงศ์ที่ส่งต่อจากลูน่าสู่ลูน่า สร้อยข้อมือที่เลียมเคยบอกฉันว่ากำลัง "ส่งไปซ่อม" เพื่อเป็นของขวัญครบรอบอย่างเป็นทางการของเรา

การยืนยันครั้งสุดท้ายเกิดขึ้นในงานเลี้ยงอาหารค่ำของฝูง มาร์ค เจริญชัย เบต้าของเลียม ยกแก้วขึ้น พูดด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้เล็กน้อยพอให้ดูเหมือนคนเมา

"แด่อัลฟ่า" มาร์คพูดด้วยสีหน้าพึงพอใจ "บุรุษที่รู้จักวิธีจัดการ... ทรัพย์สมบัติของตัวเองให้คุ้มค่า อัลฟ่าตัวจริงต้องรู้จักสร้างสมดุลระหว่างหน้าที่และความสุข"

นักรบคนอื่นๆ สองสามคนหัวเราะเบาๆ สายตาของพวกเขาเหลือบมองสลับไปมาระหว่างฉันกับเก้าอี้ว่างเปล่าที่เอวาควรจะนั่งอยู่ พวกเขาทุกคนรู้ พวกเขาทุกคนรู้เรื่องตลกนี้ และฉันคือตัวตลก

ฉันนึกย้อนไปถึงช่วงเวลาที่ทำให้ฉันตกหลุมรักเขา คืนที่ฉันกลายร่างครั้งแรก กระดูกของฉันแตกหักและประกอบขึ้นใหม่ท่ามกลางความเจ็บปวดทรมาน เขาโอบกอดฉันไว้ พลังอัลฟ่าอันทรงอำนาจของเขาเป็นดั่งยาบรรเทาจิตวิญญาณที่แตกสลายของฉัน เขากระซิบว่าจะปกป้องฉันให้ปลอดภัย

ตอนที่กริชอาบเงินของหมาป่าพเนจรทำให้ฉันเลือดไหลไม่หยุด โลหะต้องสาปแผดเผาในเส้นเลือดและขัดขวางไม่ให้หมาป่าของฉันรักษาตัวเองได้ เขาได้ท้าทายเหล่าผู้อาวุโสของฝูง กรีดฝ่ามือตัวเองและบังคับให้เลือดจากหัวใจที่มอบชีวิตของเขาไหลผ่านริมฝีปากฉันเพื่อช่วยชีวิตฉันไว้

เขาไม่ได้ช่วยชีวิตฉัน เขาแค่กำลังทำให้ฉันเชื่อง

ฉันหลับตาลง คำสาบานในพิธีของเราดังก้องอยู่ในใจ คำสัญญาที่ให้ไว้ต่อหน้าเทพีจันทรา "ถ้าคุณโกหกฉัน เลียม กิตติวงศ์" ฉันกระซิบขณะที่มือของเราประสานกัน "คำโกหกที่แท้จริง คำโกหกที่ทำลายหัวใจของสายสัมพันธ์นี้ ฉันจะขอให้เทพีจันทราตัดขาดเราออกจากกัน ฉันจะหายไปจากชีวิตคุณราวกับไม่เคยมีตัวตน"

ฉันลืมตาโพลง การตัดสินใจได้เกิดขึ้นแล้ว

ฉันหยิบโทรศัพท์เครื่องลับขึ้นมาและกดหมายเลขที่ท่องจำไว้ เสียงปลายสายถูกดัดแปลงด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์ "ฟีนิกซ์"

"นี่ไนติงเกล" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงมั่นคง "ฉันจะเริ่มแผนการแล้ว ฉันต้องการให้คุณลบ มายา กิตติวงศ์ ว่าที่ลูน่าแห่งฝูงพยัคฆ์สุวรรณ"

หนึ่งชั่วโมงต่อมา เลียมกลับมาบ้าน เขามีกลิ่นสน กลิ่นฤดูหนาว และกลิ่นจางๆ ของผู้หญิงอีกคนที่ยังคงติดอยู่

"มีการปะทะกับพวกนอกคอกที่ชายแดน" เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำและเหนื่อยล้า เขาไม่สบตาฉัน เขาเปิดกล่องกำมะหยี่ที่เหมือนกับกล่องบนโต๊ะเครื่องแป้งของฉันไม่มีผิด ข้างในคือหยาดน้ำตาแห่งจันทรา "ฉันให้ผู้อาวุโสลงอาคมใหม่เพื่อเป็นของขวัญครบรอบของเรา เพื่อการปกป้อง"

คำโกหก คำโกหกที่สวยงามและสมบูรณ์แบบ

ฉันยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่เปราะบาง คืนนั้น ขณะที่เขาหลับ ฉันหยิบกล่องเปล่าที่เหมือนกันอีกใบหนึ่งมา ข้างใน ฉันวางเอกสารสองฉบับ: ใบคำร้องขอหย่าสำหรับศาลมนุษย์ และใบคำร้องขอปฏิเสธคู่แท้อย่างเป็นทางการ ซึ่งเขียนด้วยหมึกโบราณของเผ่าพันธุ์เรา

กระดาษแผ่นนั้นเป็นเพียงสัญลักษณ์สำหรับเขา

ฉันรู้ว่าการตัดขาดที่แท้จริงนั้นต้องให้ฉันเอ่ยถ้อยคำโบราณต่อหน้าเขา ซึ่งเป็นพิธีกรรมสุดท้ายที่เจ็บปวดทรมานจนฉันไม่แน่ใจว่าตัวเองจะเข้มแข็งพอหรือไม่ แต่สิ่งนี้... สิ่งนี้จะเป็นการโจมตีครั้งแรก

เช้าวันรุ่งขึ้น ฉันยื่นมันให้เขา "สุขสันต์วันครบรอบค่ะ ที่รัก" ฉันพูดอย่างหวานชื่น "อย่าเพิ่งเปิดในอีกสองสัปดาห์นะคะ ฉันอยากให้มันเป็นเซอร์ไพรส์"

อ่านต่อ
img ไปดูความคิดเห็นเพิ่มเติมที่แอป
ออกใหม่ล่าสุด: บทที่ 27   11-06 16:41
img
img
บทที่ 1
29/10/2025
บทที่ 2
29/10/2025
บทที่ 3
29/10/2025
บทที่ 4
29/10/2025
บทที่ 5
29/10/2025
บทที่ 6
29/10/2025
บทที่ 7
29/10/2025
บทที่ 8
29/10/2025
บทที่ 9
29/10/2025
บทที่ 10
29/10/2025
บทที่ 11
29/10/2025
บทที่ 12
29/10/2025
บทที่ 13
29/10/2025
บทที่ 14
29/10/2025
บทที่ 15
29/10/2025
บทที่ 16
29/10/2025
บทที่ 17
29/10/2025
บทที่ 18
29/10/2025
บทที่ 19
29/10/2025
บทที่ 20
29/10/2025
บทที่ 21
29/10/2025
บทที่ 22
29/10/2025
บทที่ 23
29/10/2025
บทที่ 24
29/10/2025
บทที่ 25
29/10/2025
บทที่ 26
29/10/2025
บทที่ 27
29/10/2025
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY