เรื่องราวความรักของหนุ่มสาวสองคู่ ทายาทมาเฟียผู้ทรงอิทธิพล แห่งเกาะฮ่องกง เธอเกิดมาเพื่อเขา และต้องเป็นของเขาผู้เดียว! ในเมื่อเธอทำให้คาสโนว่าอย่างเขายอมสิ้นลาย เขาก็ไม่มีวันปล่อยเธอไปอีกแล้ว ... เธอต้องเป็นดอกไม้ในมือมาเฟียอย่างเขาตลอดกาล! *** “อย่านะพี่หมิง...” โยธกาหอบหายใจแรง ร้องห้ามเสียงแผ่วหวิว มือน้อยจับมือหนาที่กำลังปลดชุดสวยออกจากร่างงาม “คนดี อย่าดื้อนะจ๊ะ” มาเฟียตัวร้ายยิ้มเจ้าเล่ห์ ดวงตาคมจ้องใบหน้างดงามด้วยแววตาหวานเยิ้ม ยิ่งเห็นอาการสั่นเทาของสาวน้อยไร้เดียงสา ริมฝีปากก็แย้มกว้างขึ้นอีก อา... เขาจะไปต่อหรือว่าจะหยุดเพียงแค่นี้ ใครก็ได้ช่วยบอกเขาที...
ตอนที่ 1.
หลังจากหลี่ไท่หยางกับจางหลงจับมือเป็นพันธมิตรที่ดีต่อกัน และร่วมมือกันจัดการกับแก๊งกิเลนและแก๊งพยัคฆ์สองแก๊งมาเฟียที่เป็นคู่แข่ง จนสามารถครองอำนาจสูงสุดร่วมกัน แก๊งหงส์ไฟของหลี่ไท่หยางดูแลกิจการท่าเรือทั้งหมด ส่วนแก๊งมังกรของจางหลงดูแลกาสิโนและกิจการอื่นๆ กว่าจะรวมอำนาจทุกอย่างจะเรียบร้อยเบ็ดเสร็จก็กินเวลาร่วมยี่สิบปี สองมาเฟียจึงให้ทายาทของตนเป็นผู้สืบทอดอำนาจต่อจากตน เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม
หลี่เทียน หรือ จักรวาล วงศ์ลีกุล ทายาทคนเดียวของหลี่ไท่หยาง ผู้ทรงอิทธิพลอันดับหนึ่งของเกาะฮ่องกง กำลังจะขึ้นครองอำนาจต่อจากบิดา เขาเป็นมาเฟียหนุ่มรุ่นใหม่ที่มีทั้งฝีมือและความสามารถ ประกอบกับได้แรงเสริมจากบิดาทำให้สามารถก้าวขึ้นมาเป็นผู้กุมอำนาจคนต่อไปของแก๊งหงส์ไฟได้โดยไม่มีใครโต้แย้ง
ชายหนุ่มดูแลกิจการท่าเรือและการขนส่งทั้งหมด และได้เปิดอู่ต่อเรือมีเรือสำราญสุดหรูเป็นกิจการที่เขาภาคภูมิใจ มากกว่าการเป็นหัวหน้าแก๊งหงส์ไฟแก๊งมาเฟียอันดับหนึ่งของฮ่องกง ซึ่งยามนี้ได้เก็บงำอำนาจมืดของตนไว้ภายใต้เงาของกลุ่มธุรกิจในเครือตระกูลหลี่ แทนการเปิดเผยตัวอย่างในอดีตสมัยหลี่เจิ้งผู้เป็นปู่ แต่ถึงกระนั้นอำนาจของแก๊งหงส์ไฟ ยังคงมีอิทธิพลต่อเกาะฮ่องกงไม่เปลี่ยนแปลง บ่อยครั้งหลี่เทียนมักจะเดินทางไปพร้อมกับผู้โดยสารในเรือสำราญในฐานะกัปตันเรือ ด้วยบุคลิกเคร่งขรึมจริงจัง ทำให้เขาดูน่าเกรงขามไม่ต่างจากผู้เป็นบิดา ใบหน้าหล่อเหลาเรือนร่างสูงสง่าเรียกความสนใจจากเพศตรงข้ามได้เสมอ แต่หลี่เทียนไม่เคยชายตามองผู้หญิงคนใด ไม่เคยควงใครออกสื่อ จึงถูกจับตามองว่าผู้หญิงคนไหนจะสามารถพิชิตหัวใจของชายหนุ่มเช่นเขาได้
ไม่มีใครรู้ว่าเขามีคู่หมั้นแล้วซึ่งได้หมั้นหมายกันมานานตั้งแต่ชายหนุ่มยังเป็นเด็ก เรื่องนี้ถูกปิดเป็นความลับด้วยไม่ต้องการให้ล่วงรู้ไปถึงหูของศัตรู เพราะอาจจะเกิดอันตรายกับหญิงสาวผู้เป็นคู่หมั้นของทายาทแก๊งหงส์ไฟได้ หลังจากได้พบกับมุกอาภาเมื่อยี่สิบปีก่อน หลี่เทียนได้เอ่ยปากกับบิดาว่าอยากได้เด็กหญิงมาดูแล ในความหมายของเด็กชายวัยหกขวบคือต้องการน้องสาวน่ารักสักคนมาเป็นของตัวเอง
หลี่ไท่หยางบิดาของหลี่เทียนกับจางหลงหัวหน้าแก๊งมังกรบิดาของมุกอาภา ได้ตกลงหมั้นหมายเด็กทั้งสองไว้ รอเวลาที่สองแก๊งจะได้เป็นทองแผ่นเดียวกันในอนาคต หลี่เทียนรู้เรื่องนี้เมื่อเขาโตขึ้น ชายหนุ่มไม่คัดค้านและแอบดีใจที่จะได้แต่งงานกับสาวน้อยแสนสวยอย่างมุกอาภาหรือน้องมุก โดยที่ฝ่ายหญิงไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย
จางหมิงลูกชายของจางหลงก็เติบโตเป็นหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาถอดแบบบิดาในวัยหนุ่มมาไม่ผิดเพี้ยน เขาเรียนจบปริญญาโทจากอเมริกา และก้าวเข้ามาดูแลธุรกิจกาสิโนต่อจากบิดา รวมถึงรับช่วงอำนาจในแก๊งมังกรในฐานะทายาทของหัวหน้าแก๊งมังกร มาเฟียหนุ่มรูปงามทรงเสน่ห์มีโปรไฟล์ดีและยังเป็นโสด จึงเป็นที่หมายปองของสาวๆ จากตระกูลดังทั้งหลาย รวมถึงดารานางแบบสาว ต่างเข้ามาพัวพันกับเขาอยู่เสมอ จางหมิงไม่เคยให้ความสำคัญกับผู้หญิงคนไหน มากกว่าคู่ควงชั่วคราว เมื่อเขาเบื่อหน่ายก็มีคนใหม่มาแทน จนได้รับฉายาว่าคาสโนว่ามาเฟีย ฉายานี้ไม่ทำผู้หญิงหวาดกลัวต่างหมายมั่นปั้นมือหวังจะพิชิตหัวใจหนุ่มหล่อคนนี้ให้ได้
สองหนุ่มหล่อเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่เด็กและเติบโตมาพร้อมกัน วันเวลาผ่านไปยิ่งทวีความผูกพันสนิทสนมรักใคร่ประหนึ่งพี่น้อง
ร่างสูงสง่าพาตัวเองก้าวเข้ามาในร้านจิวเวลรี่ ใบหน้าหล่อเหลาระบายรอยยิ้มกระจ่างตา ให้หญิงสาวคนหนึ่งที่ยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์ จางหมิงพาตัวเองเดินตรงไปหาพร้อมกับทักทายอย่างสนิทสนม
“พี่มารับน้องมุกกลับบ้านครับคนสวย” จางหมิงโอบไหล่บางของน้องสาวสุดที่รัก มองใบหน้าสวยน่ารักด้วยแววตาเอ็นดู
จางลี่จู ชื่อไทยว่ามุกอาภาหรือน้องมุก เป็นน้องสาวต่างมารดาของจางหมิง อายุห่างจากพี่ชายร่วมห้าปี หญิงสาวใบหน้างดงามน่ารักชวนมอง รูปร่างเพรียวบางผิวขาวอมชมพูนวลละเอียดเหมือนไข่มุกสมชื่อ คนเป็นพี่ชายหวงน้องสาวมากจนต้องให้บอดี้การ์ดมาคอยเฝ้าดูแล ไม่ยอมให้ผู้ชายคนไหนเข้ามาเกาะแกะน้องสาว มีเพียงหลี่เทียนลูกชายของหลี่ไท่หยางเท่านั้น ที่จาง หมิงยอมให้เข้าใกล้น้องสาว เพราะอีกฝ่ายเป็นเพื่อนสนิทในวัยเยาว์เติบโตมาด้วยกัน และวางใจให้ใกล้ชิดกับน้องสาวในฐานะพี่ชายอีกคน
“วันนี้วันเกิดพี่เทียนนี่คะ คุณแม่โทรมาบอกน้องมุก ให้ไปร่วมงานที่บ้านหลี่” มุกอาภาบอกพี่ชาย พร้อมกับหยิบกล่องของขวัญมาให้ดู
“นี่ของขวัญค่ะ น้องมุกเตรียมไว้เผื่อเฮียหมิงกล่องหนึ่ง อ้อ... ดูเหมือนคุณป้าม่านไหมจะจัดงานวันเกิดให้พี่หนูยิ้มพร้อมกับพี่เทียนด้วยนะคะ เขาเกิดวันเดียวกัน”
มุกอาภาเอ่ยถึงเจ้าของวันเกิดทั้งสองด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เธอสนิทสนมกับหลี่เทียนมาตั้งแต่เด็ก ไม่ต่างจากพี่ชายคนหนึ่ง เขาเป็นชายหนุ่มคนเดียวที่จางหมิงกับบิดายอมให้เธอใกล้ชิดด้วย ไม่นับอาชิงลูกชายของอารีย์และอาปิงที่มีศักดิ์เป็นน้าชาย ตอนเรียนก็เรียนโรงเรียนหญิงล้วน พอเข้ามหาวิทยาลัยก็ถูกส่งไปเรียนที่ญี่ปุ่น มีเหม่ยเฟิ่งกับเรียวสุเกะผู้เป็นหลานคอยดูแล ชีวิตของมุกอาภาจึงเหมือนนกน้อยในกรงทองมาตลอด
รอยยิ้มบนใบหน้าหล่อเหลาเจื่อนลงเล็กน้อย เมื่อได้ยินน้องสาวเอ่ยชื่อคู่กัดตัวแสบของตน
“ยายตัวแสบนั่นมาด้วยเหรอ”
“พี่หนูยิ้มเพิ่งมาถึงเมื่อเช้าค่ะ แต่อาเมฆกับอาแยมไม่ได้มาด้วยติดงานสำคัญ”
มุกอาภาเห็นพี่ชายทำหน้าแบบนั้นก็อมยิ้มขำ จางหมิงถึงจะเจ้าชู้มีหญิงมากมาย แต่ผู้หญิงคนเดียวที่พี่ชายของเธอไม่กล้าแตะต้องคือโยธกาหรือพี่หนูยิ้ม แม่ดอกไม้เหล็กคู่ปรับคนสำคัญของจางหมิง
“ไปกันเถอะ เดี๋ยวผู้ใหญ่จะรอ” จางหมิงไม่อยากพูดถึงหนูยิ้มอีก จึงพาน้องสาวไปขึ้นรถ ขับตรงไปยังบ้านหลี่ทันที ระหว่างทางในสมองของมาเฟียหนุ่ม กลับมีภาพวีรกรรมของยายตัวแสบผุดพรายออกมา
จางหมิงรู้จักกับหนูยิ้มหรือโยธกาตั้งแต่ตอนเด็ก โยธกาเป็นเด็กผู้หญิงคนแรกที่กล้าต่อยเขา แถมยังเคยกัดแขนเขาจนเลือดออกมาแล้ว เวลาเจอกันทีไรเขาต้องถูกยายนี่ทำร้าย โดยตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจทุกครั้ง จางหมิงจำได้ว่าตอนหลี่เทียนอายุครบยี่สิบ โยธกาในตอนนั้นอายุสิบหก ทั้งสองเกิดวันเดียวกันผู้ใหญ่เลยจัดการให้พร้อมกันเหมือนตอนนี้ เพราะลายเมฆบิดาของโยธกาพาลูกสาวมาเยี่ยมครอบครัวของหลี่ไท่หยางและม่านไหมที่ฮ่องกง จางหมิงจำได้ว่าคืนนั้นเขากับ หลี่เทียนซึ่งกำลังเป็นหนุ่ม ชวนกันไปสังสรรค์หลังงานเลี้ยงเลิกที่ผับแห่งหนึ่ง เขานัดสาวๆ ไว้ โดยไม่รู้ว่าโยธกาแอบซ่อนอยู่ในรถและตามมาด้วย ขณะกำลังเมาได้ที่ และกำลังจะพาสาวๆ ไปหาความสุขกันตามประสาหนุ่มไฟแรง ร่างเล็กๆ ของโยธกาก็ปรากฏตัวขึ้นขัดขวางความสุข
“พี่เทียน หนูยิ้มจะฟ้องอาไหม ว่าพี่เทียนมาเที่ยวผู้หญิง” เสียงแหลมๆ ของโยธกาข่มขู่พี่ชายของเธอ ขณะดึงแขนผู้หญิงที่หลี่เทียนโอบอยู่ให้ออกห่าง ดวงตากลมโตส่งกระแสอำมหิตเข้าใส่สาวๆ เหล่านั้น
“หนูยิ้มมาได้ไงเนี่ย” หลี่เทียนเอ่ยถามน้องสาวเสียงขรึม ดวงตาคมจ้องมองอีกฝ่ายอย่างตกใจ
“มายังไงก็ช่าง แต่พี่เทียนต้องกลับบ้านกับหนูยิ้ม ถ้าพี่เทียนไม่กลับหนูยิ้มจะฟ้องอาไหม อ้อ... หนูยิ้มจะเล่าเรื่องนี้ให้น้องมุกฟังด้วย” โยธกาอ้างชื่อน้องสาวของจางหมิง มาข่มขู่พี่ชายอีกคน มันได้ผลเสมอ เมื่อหลี่เทียนมักจะห่วงความรู้สึกของน้องมุกจนถูกน้องสาวอย่างหนูยิ้มรู้แกวเข้า
“กลับก็ได้ ฉันกลับก่อนนะอาหมิง” หลี่เทียนหันไปบอกจางหมิง ที่ยืนหน้าหงิกอยู่ข้างๆ
“เทียน นายไม่ต้องกลับหรอก ฉันขออนุญาตลุงไท่หยางเรียบร้อยแล้ว” จางหมิงบอกเพื่อน เขามองหน้ายายตัวแสบอย่างขัดใจ “นี่หนูยิ้ม เราน่ะแอบตามพี่ๆมาแบบนี้ ไม่กลัวพี่เอาเรื่องนี้ไปฟ้องมาดามหลี่มั่งเหรอ หรือจะบอกน้าแยมแม่เราดี”
หลิวชิวเยว่จบชีวิตจากชาติภพปัจจุบัน เมื่อฟื้นขึ้นมาก็อยู่ในร่างของหญิงอ้วน ชื่อเดียวกับตัวเอง อีกทั้งตัวเธออยู่ในเกี้ยวเจ้าสาวกำลังจะไปแต่งงานกับแม่ทัพเสิ่นมู่ฉือ แม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นชิงเป่ย จากซีอีโอสาวแสนสวย ผู้ทระนงตนว่า ฉันสวย รวยและเริ่ดในปฐพี ต้องกลายมาเป็นหญิงอ้วน น้ำหนักร่วมสองร้อยจิน (100กิโลกรัม) แถมด้วยฉายา สตรีกาลกิณี ! แล้วข่าวลือที่ว่าแม่ทัพหนุ่มสามีของเธอ เป็นพวกชอบตัดแขนเสื้อ (ชอบผู้ชาย) นั้นเป็นจริงหรือไม่...จำต้องพิสูจน์ให้กระจ่าง! ทว่า... ยามจันทร์เต็มดวง หลิวชิวเยว่กลับค้นพบความลับของสามี เมื่อเขากลายร่างเป็น หมีแพนด้า ! หลิวชิวเยว่จะใช้ชีวิตในยุคจีนโบราณอย่างไรให้แฮปปี้ เมื่อต้องมีสามีเป็น หมีแพนด้าผู้คลั่งรัก !
หลิวซืออินถูกฉุดจากเกี้ยวเจ้าสาว ความแค้นของเขาทำลายนางยังไม่พอ ยังก่อสายใยเป็นสองชีวิตน้อยๆ ในท้องนาง เมื่อพบกันอีกครั้ง คนชั่วคนนั้นกลายเป็นแม่ทัพใหญ่ เป็นแม่ทัพแล้วอย่างไร ต่อให้ท่านเป็นฮ่องเต้ข้าก็ไม่ให้อภัย! แนะนำตัวละคร หลิวซืออิน สตรีผู้เกิดมาอาภัพดั่งถูกสวรรค์แกล้ง ห้าขวบก็กำพร้าไร้บิดามารดา อาศัยอยู่ในบ้านตระกูลหลิว ไม่ต่างจากบ่าวไพร่คนหนึ่ง ท่านอาแท้ๆ ไม่ใส่ใจ อาสะใภ้ทุบตีรังแก อีกทั้งยังส่งนางขึ้นเกี้ยวเจ้าสาว เพื่อแต่งงานกับเจ้าหนี้แทนบุตรีตัวเอง ชะตาลิขิตให้ถูกคนชั่วฉุดจากเกี้ยวเจ้าสาว ความแค้นของเขาทำลายนางยังไม่พอ ยังก่อสายใยเป็นสองชีวิตน้อยๆ ในท้องนาง เมื่อพบกันอีกครั้ง คนชั่วคนนั้นกลายเป็นแม่ทัพใหญ่ นางจะไม่ยอมให้เขาพราก เจ้าก้อนแป้งฝาแฝดของนางไป ท่านเป็นแม่ทัพแล้วอย่างไร ต่อให้ท่านเป็นฮ่องเต้ข้าก็ไม่ให้อภัย! *** เยี่ยเหวินจ้าว แม่ทัพใหญ่แห่งเป่ยถัง เขาฟื้นขึ้นมามีชีวิตใหม่หลังจากถูกเล่ห์ลวงจากหญิงชั่วผู้เป็นป้าสะใภ้หลอกให้เขากลายเป็นคนร้าย ทำลายชีวิตสตรีผู้น่าสงสาร ชะตาลิขิตให้พบเจอบิดาแท้ๆ ทำความดีความชอบในสงคราม จนได้เป็นแม่ทัพใหญ่ของแคว้น สิ่งเดียวที่ยังติดค้างในใจ นั่นคือ การตามหาสตรีนางนั้น ! ///
สาวสวยเปรียบดังลูกกวางน้อยหรือจะรอดพ้นสายตาเสือร้ายไปได้ เมื่อเขาต้องการเอนริโก้หรือจะยอมปล่อยให้หลุดมือ! เป็นเรื่องเอนริโก้ นักธุรกิจหนุ่มรูปงาม เจ้าของบริษัทผลิตเบียร์รายใหญ่ เขาหล่อรวย และเร่าร้อน จนสาวๆ ต่างพากันหลงใหล แต่ สาวน้อยลูกครึ่งไทยอังกฤษอย่าง ไปรญา กลับไม่ยอมเป็นทาสเงินตราและเสน่หาจากเขา เธอสวยหุ่นดี กว่าสาวโคโยตี้ในบาร์นั้น แต่เลือกเป็นแค่พนักงานทำความสะอาดอยู่หลังร้าน สาวสวยเปรียบดังลูกกวางน้อยหรือจะรอดพ้นสายตาเสือร้ายไปได้ เมื่อเขาต้องการเอนริโก้หรือจะยอมปล่อยให้หลุดมือ ปฏิบัติการ ล่ารักจึงบังเกิดขึ้น น้องปลายจะรอดเงื้อมมือเสือร้ายหิวสวาทอย่างเอนริโก้ได้หรือไม่ คำเตื่อน * เรื่องนี้แนวอิโรติก มีบางฉากบางตอนเลิฟซีนร้อนแรงจนเลือดพุ่ง หากไม่ใช่สายหื่นอาจจะน็อกกลางอากาศได้ ใครสายหื่นเชิญอ่านเลยจ้า อิอิ
เพราะความผิดที่ไม่ได้ก่อ ทำให้ ไลลา ต้องมาชดใช้กรรมแทนพ่อและพี่ชาย ด้วยการถูกบังคับให้กลายมาเป็น ‘เมียเชลย’ ของมาเฟียหนุ่ม ผู้มีรูปลักษณ์แสนดิบเถื่อน ไร้หัวใจ อย่าง ราฟาเอล มาร์เซียอาโน่ รองหัวหน้าแก๊งเลโอปาสคาล แห่งคารัสซีเลีย ภายใต้เงื่อนไขที่ว่า หากเธออยากเป็นอิสระ ก็ต้องมีลูกให้เขา แล้วจากนั้นเธอจะไปไหนก็ไป ไลลากัดฟันทน ทำตามหน้าที่อย่างไม่มีทางเลือก เธอได้แต่สัญญากับตัวเองว่า จะไม่ยอมให้หัวใจตัวเอง พ่ายแพ้ให้กับเขาเด็ดขาด เธอต้องไม่รักเขา เหมือนที่เขาเคยประกาศไว้ว่า อย่าคิดหวังเป็นเมียเขา เพราะเธอเป็นได้แค่ เมียเชลย ที่เขาไม่มีวันรัก ! /// “คุณเอาตัวฉันมาทำไม” ไลลาถามเสียงแผ่ว เรื่องที่ได้ยินทำให้เธอไม่อยากเชื่อ แต่ท่าทางของคนพูดทำให้เธอจำต้องเชื่อเขา “เธอต้องอยู่เป็นเชลย จนกว่านายอังตวนจะหาทางชดใช้ความเสียหายได้ทั้งหมด หรืออังเดรยอมกลับมารับโทษ ให้พูดตรงๆ คือมาอยู่ขัดดอกยังไงล่ะ” สิ่งที่ได้ยินทำเอาไลลาหัวใจหล่นไปกองกับพื้น ไม่คิดว่าพี่ชายจะทำเรื่องเลวร้ายแบบนี้ จนทำให้พ่อและเธอต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย “แล้วฉันต้องทำอะไรบ้าง” หญิงสาวกลั้นใจถามออกไป “คุณปู่ของฉัน ท่านต้องการให้ฉันมีทายาท ท่านยื่นข้อเสนอให้พ่อของเธอว่า ภายในหนึ่งปีนี้หากเธอมีลูกให้ฉันได้ ก็จะยกหนี้ทั้งหมดให้” ราฟาเอลบอกข้อเสนอของคนเป็นปู่ให้เธอรับรู้ “ถ้า... ถ้าฉันยอมรับข้อเสนอ หนี้ของพ่อฉันจะได้รับการชดใช้ใช่ไหมคะ” เธอถามเขาเสียงเจือสะอื้น อีกฝ่ายพยักหน้ารับ “ใช่ ขอแค่เธอยอมทำตามเงื่อนไข เธอจะชดใช้หนี้แทนพ่อเธอได้” “แล้วความผิดของพี่อังเดรล่ะค่ะ ฉันจะชดใช้ให้แทนได้ไหม” ไลลาถามอย่างมีความหวัง “เธอนี่ได้คืบจะเอาศอก ถ้าเธอมีลูกให้ฉัน ค่อยมาพูดเรื่องนี้กัน” ราฟาเอลบอกเสียงเข้ม เขากระตุกยิ้มหยัน เมื่อเห็นสายตาผิดหวังของหญิงสาว “ฉัน... ฉันยอมรับข้อเสนอค่ะ” ไลลากลั้นใจพูดออกไป ก้มหน้าหลบสายตาของเขา มือน้อยกำแน่นข่มกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา เธอไม่มีทางเลือกอื่น อนาคตความฝันพังพินาศลงไปแล้ว เมื่อต้องเอาร่างกายของตัวเองชดใช้ความผิดแทนพี่ชาย “เข้าใจอะไรง่ายๆ ก็ดีแล้ว” ราฟาเอลเชยคางหญิงสาวขึ้นมา ก่อนจะก้มลงไปแตะริมฝีปากจุมพิตเรียวปากอิ่มอย่างดุดัน ไลลาตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ ก่อนจะตั้งสติได้แล้วเบือนหน้าหนีเขา มือยกผลักแผงอกหนาให้ออกห่าง “นี่คุณทำอะไร” “หึ ก็ทดสอบคุณภาพยังไงล่ะ ซื้อผ้ายังต้องดูเนื้อ นี่เลือกแม่พันธุ์ทำลูก มันต้องทดสอบคุณภาพสักหน่อยสิ” ถ้อยคำหยาบหยามนั้น ทำเอาคนฟังน้ำตาคลอ ศักดิ์ศรีถูกเขาเหยียบย่ำลงไปอย่างไร้ทางสู้ หญิงสาวได้แต่ฝืนข่มกลั้นความอดสูนั้นไว้ หนึ่งปีเท่านั้นเธอต้องอดทน เธอต้องทำเพื่อพ่อและพี่ชาย “จำเอาไว้ว่า อย่าคิดหวังจะเป็นเมียฉัน เพราะเธอเป็นได้แค่ เมียเชลย !”
ทัณฑ์ร้ายจากเขาสร้างราคีให้กับเธอยังไม่พอ ยังก่อสายใยเป็นหนึ่งชีวิตน้อยๆ ที่เธอมิอาจทำลายได้ "ฉันทำผิดอะไร นายถึงได้ทำกับฉันแบบนี้" มัสลินเอ่ยถามผู้ชายที่ทำลายความสาว สร้างราคีคาวให้เธอ ด้วยน้ำเสียงขมขื่น เธอไม่เคยรู้จักเขา ไม่เคยแม้แต่จะเห็นหน้า แต่ทำไมเขาถึงทำร้ายเธออย่างไร้ความปรานี "ผิดสิ ผิดที่เธอเป็นเจ้าสาวของไอ้ภานุยังไงล่ะ ถ้าเธอไม่แต่งงานกับมัน ฉันคงไม่เอาตัวเธอมา" หากเธอไม่ใช่เจ้าสาวของคนที่เขาเกลียดชัง หากเธอไม่แต่งงานกับคนที่ทำให้พี่ชายเขา ต้องกลายเป็นเจ้าชายนิทรา เขาคงไม่ลากตัวเธอมาเป็นเครื่องมือในการล้างแค้นในครั้งนี้!
เขาต้องการมีลูก แต่ไม่ต้องการมีเมีย ทางเลือกที่ดีคือการจ้างผู้หญิงสักคนมาอุ้มบุญ ทว่า... เธอกลับขโมยลูกของเขาไปนี่สิ โทษของเธอคือ ต้องมาเป็นเมียจริงๆ ของเขา /// ริคคาโด้ มาร์เซียอาโน่ ทายาทคนโตของตระกูลมาร์เซียอาโน่ ผู้มีอิทธิพลคนหนึ่งของประเทศคารัสซีเลีย เบื้องหลังเขาคือหัวหน้าแก๊งเลโอปาสคาล แก๊งมาเฟียหนึ่งในสี่แก๊งใหญ่ของคารัสซีเลีย ชีวิตท่ามกลางคมกระสุนและควันปืน ทำให้เขาไม่ปรารถนาจะมีคู่ครองให้เป็นจุดอ่อน ทว่า... นายฟรองซัว มาร์เซียอาโน่ ปู่ของเขากลับเคี่ยวเข็ญให้หลานชายมีทายาท ริคคาโด้จึงเลือกจ้างผู้หญิงคนหนึ่งมาอุ้มบุญให้เขา โดยมีเงื่อนไขคือ 1. เขาต้องการลูกชายเท่านั้น 2. ไม่จำเป็นต้องพบหน้ากัน จ่ายเงินเมื่อเด็กคลอดคือจบสัญญา 3. ห้ามให้ใครรู้ว่าเป็นแม่ของลูกเขา เขาได้ลูกชายตัวน้อยสมใจ โดยไม่เคยสนใจว่าแม่ของเด็กคือใคร! อลิชา กิตติรำไพ หญิงสาวลูกครึ่งไทย-คารัสซีเลีย เธอเป็นเจ้าของโฮมสเตย์เล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ทางตอนใต้ของคารัสซีเลีย อลิชาใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกับน้องโรซีลูกสาวตัวน้อยวัยห้าขวบ และนายพัชรบิดาของเธอ วันหนึ่งอลิชาได้ช่วยชีวิตผู้ชายคนหนึ่งไว้ นั่นทำให้ชีวิตแสนสงบ ต้องพบกับความวุ่นวาย เมื่อเขาไม่ใช่คนธรรมดา แต่เขาคือ หัวหน้าแก๊งมาเฟีย เธอจะทำเช่นไร กับมาเฟียหนุ่มแสนร้ายกาจคนนี้ คนที่ครั้งหนึ่งเคยว่าจ้างให้เธอ เป็นแม่อุ้มบุญลูกชายของเขา! * เพิ่มตอนพิเศษ โรซี่น้อยตอนโต ** ฝากโรซี่น้อยไว้ในอ้อมใจของนักอ่านด้วยนะคะ
เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที
หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ
หลังจากแต่งงานกันมาสองปี สามีของเธอไม่เคยเหยียบเข้าไปในบ้านและมองดู 'ภรรยาขี้เหร่' ของเขาเลย แถมเขาก็มีเรื่องอื้อฉาวกับดาราหน้าใหม่หลายคนทุกวัน ซูเหว่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอตัดสินใจปล่อยเขาไป ต่อไปก็ต่างคนต่างไปเลย แต่เมื่อเธอเสนอเรื่องหย่า... ฟู่เหยียนอันพบว่านักออกแบบในบริษัทนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ เขาค่อยๆ ทำความรู้จักกับเธอเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งเขาค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเธอเข้า เขาเสียใจแล้ว
ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"
องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้
ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"