'เสียสละ' ไม่มีวันเสียล่ะ คำประกาศกร้าวของ วิคเตอร์ มาเฟียแดนหมีขาว ผู้ชายอันตรายที่เพศเดียวกันขยาด นิยามความรักของเขา คือการครอบครอง...หญิงเดียวที่ครองดวงใจชายผู้นี้ได้ มีหรือจะยอมยกให้คนอื่น แต่...ฑิฆัมพร ไม่ได้คิดแบบนั้น ถึงวิคเตอร์จะเป็น 'รักแรก' หญิงสาวหันหลังให้ผู้ชายที่เป็นเจ้าดวงใจ เพราะเขาอันตรายเกินกว่าคนธรรมดาอย่างเธอจะชิดใกล้ เธอคิดว่ากาลเวลาจะช่วยทำให้ตนเองลืมเขาได้...หากยอมปล่อยหัวใจตัวเองให้ลอยไปไกล ร่างกายของเขาคงเหลือแค่ซาก...มาเฟียตัวร้ายเลยจัดใหญ่ 'ฉุด' เมื่อไม่ยอมดีๆ ทางเดียวที่จะแก้ปัญหานี้ได้คือการรวบหัวรวบหาง คนทั้งโลกตราหน้าว่าวิคเตอร์เป็นคนเลว ชายหนุ่มกลับเชิดหน้าสู้ เขารักเธอ และยอมเสียเธอไปไม่ได้...เขาสัญญาด้วยหัวใจ จากนี้ไป ฑิฆัมพรคือเจ้าดวงใจ...
บทที่1.วิคเตอร์ มารินกับปฏิบัติการฉุดสะท้านเมือง...
งานฉลองวิวาห์ยิ่งใหญ่อลังการเกิดขึ้นที่โรงแรมหรูกลางกรุง ด้านข้างตัวอาคารขนาบริมแม่น้ำเจ้าพระยา บรรยากาศดูละมุนละไมงดงามไปด้วยแสงไฟที่จัดแบบอลังการ ลานจอดรถมีรถยนต์นำเข้าหรูๆ หลายร้อยคัน จอดจนเต็มลาน เพราะนั่นคือรถยนต์ของบรรดาแขกผู้มีเกียรติที่ได้รับเชิญมาเป็นสักขีพยานในงานฉลองสมรสระหว่าง ฑิฆัมพร หทัยวรรณบุตรสาวคนเดียวของนักการเมืองคนดัง กับหนุ่มต่างชาติดีกรีไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันเลย เมื่อฮิวล์ ลีมัสเป็นบุตรชายคนกลางของเจ้าของสายการบินชื่อดังลีมัสแอร์ไลน์ ชายหนุ่มควบตำแหน่งผู้บริหารระดับสูงของลีมัสแอร์ไลน์
แสงไฟสว่างมะลังมะเลืองสว่างทั่วทุกพื้นที่ ทุกแห่งหนถูกประดับประดาไปด้วยซุ้มดอกไม้นานาชนิด ดอกไม้ช่อใหญ่ๆ ล้วนแล้วแต่ถูกนำเข้ามาจากต่างประเทศส่งกลิ่นหอมตลบอบอวล สร้างบรรยากาศอ่อนหวานให้แก่งานในค่ำคืนนี้เป็นยิ่งนัก นักข่าวทั่วทุกสารทิศแห่มารวมตัวกันหน้าห้องโถง เพื่อรอช่วงเวลาสำคัญ คือการที่เจ้าสาวแสนสวยในค่ำคืนนี้ปรากฏตัวขึ้นมา เหนือบันไดวนสีงาช้าง...
แสงแฟลชสว่างวาบๆ ขึ้นทุกเสี้ยววินาที เนื่องจากทุกพื้นที่มีแต่คนเด่นคนดัง ทีมการ์ดต่างทำหน้าที่ด้วยความแข็งขัน พวกเขาพร้อมอำนวยความสะดวกให้แขกผู้มีเกียรติทุกผู้ทุกคน เพราะทุกผู้ทุกคนที่อยู่ในบริเวณงานล้วนแล้วแต่เป็นบุคคลสำคัญ ฐานะเป็นผู้มีอันจะกินมีหน้ามีตาทางสังคม
ฮิวล์ชะเง้อคอมองด้านบนดวงตาเป็นประกาย วันที่เขารอคอยมาเกือบ 7 ปีมาถึงในที่สุด ชายหนุ่มไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฑิฆัมพรจะยอมใจอ่อนในนาทีนั้น เธอตอบตกลงแต่งงานเมื่อเขาตัดสินใจขอเธอในวันหนึ่ง ท่ามกลางบรรยากาศเป็นใจ ฮิวล์ดีใจสุดๆ เขารีบเนรมิตงานแต่งงานแบบเอ็กซ์คลูซีฟ ทุ่มเทไม่อั้นงบประมาณเพื่อเนรมิตงานแต่งงานขึ้นมาให้ได้เร็วที่สุด
ทีมงานวิ่งกันขาขวิดเพื่อทำทุกอย่างให้ได้อย่างที่ฮิวล์ต้องการ เมื่อมันทั้งโปรโมทชื่อเสียงบริษัทเวดดิ้งของตัวเองไปทั่วโลกและได้ค่าตอบแทนจนเกินคุ้ม
ภายในห้องเตรียมตัวเจ้าสาวฑิฆัมพรนั่งกุมมือนิ่งๆ บนเก้าอี้บุนวมเนื้อนุ่ม หน้าหวานมีร่องรอยไม่สบายใจ เธอยังมีความกังวลใจบางอย่างและมันรู้สึกหดหู่อย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่วันนี้เป็นวันสำคัญของตัวเองแท้ๆ เธอน่าจะปลื้มปีติกับอนาคตสวยหรูในภายภาคหน้าของตัวเองแต่...เธอกลับรู้สึกหนักหน่วงในอก มันอึดอัดและมืดมน
ฮิวล์ ลีมัสเป็นเพื่อนชายคนเดียวที่เธอให้ความสนิทสนมมากกว่าใครทุกคนที่เขามาในชีวิต จนเธอคิดว่าจะสามารถรักเขาได้ในอนาคต ถ้า...ถ้าไม่มีเงาลางๆ ของผู้ชายคนหนึ่ง ที่ติดตามเธอมาตลอด ตามติดเธอเหมือนเงาของตัวเอง ไม่ว่าจะพยายามลบพยายามลืมเท่าไร! มันก็ไม่สามารถทำได้เลยซักครั้ง รู้สึกเหมือนกับว่ามันจะดีดกลับมาและสะท้อนกลับไปกลับมามากขึ้นนับเท่าทวี วิคเตอร์ มารินชายที่เป็นอดีตสำหรับเธอ เขาเป็นรอยด่างในชีวิตแรกรุ่น เมื่อเขาคือผู้ชายคนเดียวที่เธอยกหัวใจให้ทั้งดวง แต่เขาผู้นั้นกลับผลักไสเธอออกไปจากชีวิตเขา เพียงเพราะเธอยังเป็นเด็ก ไร้รูปทรงอะร้าอร่ามอย่างที่เขาปรารถนาและต้องการ...
อดีตไกลโพ้น นาน...นานมากและเธอไม่อยากจะจดจำเอาไว้ซักนิด หากไม่เป็นเพราะว่าเธอและเขาย้อนกลับมาเจอกันอีกครั้ง โดยบังเอิญ! บนสายการบินของลีมัสแอร์ไลน์ที่เธอใช้โดยสารกลับบ้าน ตอนที่เรียนจบ เหตุการณ์ในครั้งนั้นยิ่งย้ำเตือนเธอ มันทำให้เธอมั่นใจว่าในหัวใจของเขาไม่เคยมีเงาของเธอซ่อนอยู่เลย เป็นเพราะ...วิคเตอร์จำเธอไม่ได้! และเขาทำท่าทางพึงพอใจอย่างมาก เธอจนแสดงอาการออกมาให้เห็นโจ่งแจ้ง อาการกะลิ้มกะเหลี่ยของผู้ชายยามที่เจอสาวสวยถูกใจ เขาเป็นหนุ่มเสเพลที่เธอพยายามจะลืม นับตั้งแต่ถูกสลัดทิ้งแบบไร้เยื่อใยในสมัยแรกรุ่น เธอจำเขาได้ไม่มีทางลืม วิคเตอร์ มาริน!
เธอเปลี่ยนตัวเองหลายอย่างหลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้น นับตั้งแต่ควบคุมอาหารเพื่อลดน้ำหนัก มั่นออกกำลังกายเป็นประจำให้รูปร่างออกมาสมบูรณ์พร้อม หลายปีเหมือนกันสำหรับลูกเป็ดขี้เหร่จนกลายเป็นสาวสะพรั่งเฟอร์เฟค ไม่ว่าจะมองจากมุมไหน ไม่สามารถหารอยตำหนิในตัวเธอเจอ
ฑิฆัมพรจำได้ทุกประโยคที่วิคเตอร์ถามเธอ ระหว่างการเดินทางและท่าทางอย่างนั้นยิ่งทำให้เธอยิ่งอยากถอยห่างวิคเตอร์มากขึ้น...เพราะมันย้ำเตือนถึงอดีตแสนนานที่เธอต้องการจะลืม
“สวัสดีคนสวย เดินทางคนเดียวเหรอครับ?”
เสียงทุ้มๆ เอ่ยถามใกล้ๆ ฑิฆัมพรจึงเงยหน้าขึ้นจากการอ่านหนังสือแมกกาซีนในมือ เธอเหลือบสายตามองอีกฝ่าย ก่อนจะตกตะลึงพรึงเพริด เมื่อผู้ชายที่นั่งด้านข้างคือคนที่เธอจำฝังใจ...
“ค่ะ...” เธอตอบช้าๆ หลังปรับความตื่นตะลึงลงจนสำเร็จ รีบเสก้มหน้าหลบ ตัดความสนใจเขาทั้งที่ภายในหัวใจเต้นโครมคราม!!
ยี่หวาไม่เคยคิดว่าปลายทางชีวิตของเธอจะจบลงแบบนี้ ก่อนที่เธอจะทิ้งอนาคตที่เหลือไปอย่างไร้ค่า เนื่องจากสุดที่จะทนกับความชอกช้ำที่ได้รับมาจากสามีคนเดียว เธอตัดสินใจฝากดวงใจของตัวเองไว้กับน้องสาวฝาแฝด น้องสาวที่ไม่มีคนรอบตัวรู้จัก มันคือความลับที่เธอปิดบังพวกเขาไว้ สมัยเด็กๆ พ่อกับแม่แยกทางกัน ทั้งสองท่านเลยแบ่งลูกไปเลี้ยงดูคนละคน ยี่หวาอยู่กับแม่ ส่วนญาดาไปอยู่กับบิดา สองสาวที่เหมือนกันทุกกระบิ แตกต่างที่นิสัย คนหนึ่งเรียบร้อย พูดน้อย น่ารัก ส่วนอีกคนตรงข้ามทุกอย่าง แกร่ง และกล้าท้าชน… และเพราะแค้นใจแทนพี่สาว ญาดาเลยรับปากก่อนยี่หวาสิ้นลม เธอจะเอาคืนทั้งสองคนนั้นให้สาสม ไม่ว่าจะเป็นปกป้องสามีสุดที่รักของยี่หวา หรือแม้แต่...ฉันทา ว่าที่ภรรยาคนใหม่แสนผยองคนนั้น สองคนนี้ต้องหาความสุขไม่ได้ เธอจะรังควานพวกเขา ให้เหมือนตกนรกทั้งเป็น...การจองเวรคืองานที่เธอควรทำ…ถ้าเป็นดั่งที่ตั้งใจไว้ ญาดาคงไม่กลุ้มใจหนัก ‘ความรัก’ บทจะมาก็มาประชิด เธออยากแก้แค้น แต่ดันไปหลงรัก ผู้ชายเลวคนนั้นเสียอีก หลังจากเฉดหัวฉันทา คงต้องหาทางมัดใจปกป้อง อย่างน้อยก็ทำเพื่อหลาน ถ้าเธอตกนรก เธอจะลากปกป้องตามไปด้วย...
คงไม่มีความซวยไหนเลวร้ายเท่ากับการถูกตราหน้าว่าเป็น ‘เด็กดริ้ง’ ความตั้งใจของณิรินคือไปจับผิดว่าที่พี่เขย แต่กลับกลายเป็นว่าเธอถูกเข้าใจผิดเสียเอง แถมผู้ชายคนนั้นดันเป็นคนสำคัญที่เธอต้องคอยดูแลระหว่างที่เขามาเจรจา เพื่อเป็นคู่ค้ากับบริษัทของลุงกับป้า หน้าที่นั้นเลยถูกโยนมาให้ณิรินรับผิดชอบ ผู้ชายปากร้ายเอาแต่ใจตัวเอง ค่อนข้างงี่เง่าคนนั้น เขาคิดว่าเธอมีอาชีพเสริม และพยายามเกาะแกะจนณิรินโมโห บางครั้งณิรินก็อดคิดไม่ได้ มันเป็นเพราะช่วงเบญจเพศของเธอหรือเปล่า เรื่องซวยๆ เลยเกิดขึ้นกับเธอไม่หยุดหย่อน
เสียงของเขาดังก้องอยู่ในหู ฉันไม่สามารถสลัดเสียงแหบๆ ของเขาออกไปจากความทรงจำได้เลย นี่เกิดอะไรขึ้นกับฉันนะ สิ่งที่ฉันคิดอยู่นี่คือ...ความผิด แม้จะเป็นแค่ความคิด แต่มันเป็นก้าวแรกที่ฉันตั้งใจทำผิดศีลธรรม กับผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว!! ฉันกำลังเป็นคนเลว และอีกไม่ช้า ฉันคงโดนคนทั้งโลกประณามหากฉันไม่หยุดความคิดทุเรศๆ นั่นเสียตั้งแต่ตอนนี้ จะทำยังไงดีล่ะ? ฉันคิดอะไรไม่ออกเลย มีเพียงเสียงแหบๆ ของคน คนนั้นดังก้องอยู่ในหูเท่านั้น “สามีของเธอเดินทางไปทำธุรกิจ” “เธอบอกว่าสามีของเธอจะไม่อยู่ประมาณหนึ่งอาทิตย์!!” “มันจะดีแค่ไหนนะ หากฉันเปลี่ยนสิ่งที่ได้ยินได้ เขาน่าจะไปซัก7ปี” ผมพยายามข่มใจให้รู้สึกเศร้าตาม แต่หัวใจของผมกลับเต้นระรัวเกินกว่าจะควบคุมได้ “คุณอยู่ที่ไหน?
รัชศกปีที่สิบ มันเป็นช่วงเวลาแสนสุขที่ลืมไม่ลง แม้เวลาจะผ่านมาเนิ่นนาน ครั้งหนึ่ง ข้าเคยเป็น ‘สาวงาม’ ที่ผู้คนทั้งเมืองหลงใหล เมืองหลวงกว้างใหญ่ใต้แผ่นฟ้าเดียว ข้าผู้มาก่อนกาล เดิมทีข้าคิดว่าเป็นแค่ความฝันหนึ่งตื่น แต่ที่ไหนได้ ทุกเหตุการณ์ที่ข้าพบเจอ คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง ความสุขที่ท่วมท้นอยู่ในใจ เป็นความทรงจำเดียวที่ทำให้ข้าอยากมีชีวิตอยู่ต่อ เพื่อ...รอ...ใครบางคน
เมื่อสามีตะโกนใส่หน้า “ผมต้องการหย่ากับเธอ!! คนที่ผมรักเขากลับมาหาผมแล้ว” เมษาเซ็นจำใจชื่อบนใบหย่าพร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลพรู เธอตัดสินใจเก็บงำความลับไว้กับตัว พร้อมกับจากไปโดยไม่ปริปากบอกคีรินเลยสักคำ ผ่านไป 5 ปี เด็กชายคนหนึ่งมาตามหาพ่อ... “ผมจะไปหาพ่อผม ปล่อยผมนะ!!” เสียงแผดก้องบริเวณหน้า ล็อบบี้ แม้แต่คีรินเองยังอดสนใจไม่ได้ เด็กชายคนหนึ่งถูก รปภ. รั้งตัวไว้ เขาดิ้นกระแด๋วๆ ตะโกนลั่น ผิวทั้งหน้าแดงก่ำ มีเม็ดเหงื่อผุดเต็มไปหน้า และเมื่อเด็กชายวิ่งตรงมาหาเขา “พ่อคร๊าฟฟฟฟฟ” คิรินเข่าอ่อน สัญชาตญาณบางอย่างเตือน เด็กชายตรงหน้าเขานี่ เป็นเลือดเนื้อส่วนหนึ่งของเขาร้อยเปอร์เซ็นต์
เป็นข้อเสนอที่น่าสนใจไม่หยอก หากสามารถปราบพยศผู้ชายเจ้าอารมณ์ได้ ดานันจะเป็นอิสระจากข้อผูกมัดของบิดา ทว่า...ในความโชคร้าย มีความโชคดีแอบแฝงอยู่ ว่าที่สามีของเธอ เป็นบุตรชายผู้มั่งคั่งของตระกูลใหญ่ แต่เขาเพิ่งสูญเสียดวงตาไปจากอุบัติเหตุ ดานันต้องรองรับความเกรี้ยวกราดเช่นนี้ จนกว่าจะเปลี่ยนความคิดของเขาได้ ครามไม่ได้พิกลพิการมาตั้งแต่กำเนิด เขามีหนทางรักษาได้ ขึ้นอยู่กับว่า...ดานันจะโน้มน้าวว่าที่สามีของเธอได้หรือเปล่า
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
"ฉันจะนอนกับคุณทุกที่ ทุกเวลา และทุกครั้งที่คุณต้องการ เพื่อแลกกับอิสรภาพของพ่อฉัน" "แล้วถ้าผมไม่ตกลงล่ะ" ในที่สุดเขาก็พูดออกมาจนได้ ยาหยีก้มหน้าซ่อนความเจ็บช้ำเอาไว้จนมิด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นอีกครั้งและพูดออกไปเสียงแผ่วเบา "ฉันจะให้คุณดูสินค้าก่อนก็ได้...แล้วค่อยตัดสินใจ" เมื่อบิดาของตนเป็นโจรขโมยเพชรล้ำค่าของตระกูลมาเฟียที่ยิ่งใหญ่แห่งกรุงมอสโค ยาหยี จำต้องโยนศักดิ์ศรีของตัวเองทิ้งแล้วกลายเป็นหญิงไร้ยางอายเพื่อให้บิดารอดพ้นจากเงื้อมมือมัจจุราชอย่างเขา ทางเลือกเพียงทางเดียวที่มีคือยอมพลีกายให้ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าหล่อเหลาในสามโลกได้เชยชม สาวพรหมจรรย์อย่างหล่อนแทบขาดใจตายเพราะบทพิศวาสเร่าร้อนรุนแรงที่ไม่เคยได้พานพบ ความวาบหวามครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขามอบให้ทำให้ยาหยีคลั่งไคล้ในรสสิเน่หา กายสาวร่ำร้องโหยหาแต่เขาเพียงผู้เดียว หากภายในใจก็ต้องคอยย้ำเตือนตนเองไว้ว่า หล่อนก็เป็นได้แค่ของเล่นชั่วคราว สักวันพอเขาเบื่อ ก็จะถูกเขี่ยทิ้งอย่างไร้ความปรานี!! จากที่คิดจะตามไล่ล่าเด็ดหัวคนทรยศให้แดดิ้นไปต่อหน้า คอร์เนล ซีร์ยานอฟ เจ้าพ่อยักษ์ใหญ่แห่งวงการโทรคมนาคมในประเทศรัสเซีย ก็เปลี่ยนเป้าหมายทันทีเมื่อได้เจอสาวน้อยนัยน์ตากลมหวานซึ้ง ใบหน้าหวานๆ ส่งผลให้เขาต้องการอยากครอบครองหล่อนแทบคลั่ง คอร์เนลมั่นใจว่ามันจะมีผลกับร่างแกร่งได้ไม่นานหรอก เพราะสำหรับเขา ผู้หญิงคือวัตถุทางเพศเคลื่อนที่ได้เท่านั้น เพียงได้ลิ้มลองแค่ครั้งเดียว เขาก็ไม่เคยหันกลับไปกินของเก่าอีก แต่ทฤษฎีนี้กลับใช้ไม่ได้ผลกับหล่อน ให้ตายสิ! เขาไม่เคยรู้สึกติดใจผู้หญิงรุนแรงขนาดนี้มาก่อน คอร์เนลหลงใหลเนื้อนุ่มจนกลายเป็นเสพติด ทั้งที่ความยโสโอหังของบุรุษเลือดเย็นเยี่ยงเขาพยายามบอกกับตนเองว่า เขายังเชยชมร่างงามไม่คุ้มค่ากับสิ่งที่สูญเสียไป แต่ภายในใจลึกๆ กลับตะโกนก้องสวนทางออกมาว่า เขาขาดเธอไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว!!
ซูมู่หยูคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลที่พลัดพรากจากกันไปนาน หลังจากกลับมาสู่ครอบครัว เธอพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเอาใจญาติๆ ไม่ว่าจะเป็นตัวตน เกียรติศักดิ์ หรือผลงานการออกแบบ เธอก็ถูกบังคับให้มอบสิ่งเหล่านี้ให้กับลูกสาวบุญธรรม อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้รับความรักและการดูแลจากครอบครัวแต่อย่างใด แต่กลับโดนเอาเปรียบตลอด นับแต่นั้นเป็นต้นมา มู่หยูไม่ยอมให้ใครอีกเลย และตัดความรู้สึกและความรักทั้งหมดออกไป ปัจจุบันเธอเป็นสายดำระดับเก้า เชี่ยวชาญภาษาถึงแปดภาษา เป็นผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ และนักออกแบบระดับโลก ซูมู่หยูกล่าวว่า "จากนี้ไป ฉันเป็นหนึ่งของตระกูลซู"
หวังฉีหลิน อายุ 25 ปีสาวเจ้าหน้าที่การเกษตรและพ่วงมาด้วยเจ้าของสวนสมุนไพรรายใหญ่ เสียชีวิตกระทันหันหลังจากกลับมาจากท่องเที่ยวพักผ่อนและเธอได้เก็บเอาก้อนหินสีรุ้งมาจากพระราชวังโปตาลามาได้เพียงสามเดือน ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ หากตายไปแล้วก็ไม่เป็นไรเพราะเธอเองเติบโตมาอย่างโดดเดี่ยวในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจนกระทั่งมีอายุได้ 18ปี ถึงได้ออกไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองตอนนี้เธอ ไม่มีอะไรให้ต้องห่วงแล้ว เพียงแต่เสียดายที่เธอยังไม่ได้ทำตามความฝันของตัวเองเลย เฮ้อ ชีวิตคนเรานั้นมันแสนสั้น อายุ25 แฟนไม่เคยมี สามียังอยากได้ ไหนจะลูกๆที่ฝันอยากจะมีอีก คงต้องหยุดความหวังและความฝันเอาไว้เท่านี้ เหนือสิ่งอื่นใด ตายแล้วตายเลยจะไม่ว่า แต่ดันตื่นขึ้นมาในร่างหญิงชาวนายากจน ชื่อหวังฉีหลินเช่นเดียวกับเธอพ่วงมาด้วยภาระชิ้นใหญ่ อย่างสามีที่ป่วยติดเตียงและลูกชายฝาแฝดทั้งสอง แถมยังมีภาระชิ้นใหญ่ม๊ากกกมาก กอไกล่ล้านตัวอย่างพ่อแม่สามีและน้องๆของสามี ที่โดนบ้านสายหลักกดขี่ข่มเหงรังแก เอารัดเอาเปรียบและบังคับแยกบ้านหลังจากที่สามีของนางได้รับบาดเจ็บสาหัส สาเหตุที่หวังฉีหลินต้องมาตายไปนั้นเพราะโดนลูกสะใภ้บ้านสายหลักผลักตกเขาระหว่างที่กำลังยื้อแย่งโสมคนที่หวังฉีหลินขุดมาได้
หลิวชิวเยว่จบชีวิตจากชาติภพปัจจุบัน เมื่อฟื้นขึ้นมาก็อยู่ในร่างของหญิงอ้วน ชื่อเดียวกับตัวเอง อีกทั้งตัวเธออยู่ในเกี้ยวเจ้าสาวกำลังจะไปแต่งงานกับแม่ทัพเสิ่นมู่ฉือ แม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นชิงเป่ย จากซีอีโอสาวแสนสวย ผู้ทระนงตนว่า ฉันสวย รวยและเริ่ดในปฐพี ต้องกลายมาเป็นหญิงอ้วน น้ำหนักร่วมสองร้อยจิน (100กิโลกรัม) แถมด้วยฉายา สตรีกาลกิณี ! แล้วข่าวลือที่ว่าแม่ทัพหนุ่มสามีของเธอ เป็นพวกชอบตัดแขนเสื้อ (ชอบผู้ชาย) นั้นเป็นจริงหรือไม่...จำต้องพิสูจน์ให้กระจ่าง! ทว่า... ยามจันทร์เต็มดวง หลิวชิวเยว่กลับค้นพบความลับของสามี เมื่อเขากลายร่างเป็น หมีแพนด้า ! หลิวชิวเยว่จะใช้ชีวิตในยุคจีนโบราณอย่างไรให้แฮปปี้ เมื่อต้องมีสามีเป็น หมีแพนด้าผู้คลั่งรัก !
หนานอันพริตตี้สาวสู้ชีวิตอายุยี่สิบปีแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งอย่างหนักและอยากได้เขามาเป็นแฟนใจจะขาด แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเธอ หญิงสาวได้ไปดูดวงแม่หมอคนนั้นจึงบอกให้เธอมาขอพรที่ศาลเจ้าเล็ก ๆ ในอำเภอแห่งหนึ่งที่ห่างไกลเพื่อให้เธอสมหวังและต้องไปในวันที่ฟ้ามืดที่สุดของเดือนในอีกสองวันข้างหน้าถึงจะเห็นผล หนานอันเชื่อแม่หมอเพราะอยากได้ผัว เธอจึงไม่รอช้ารีบคว้ากระเป๋าเป้เดินทางมายังศาลเจ้าทันที เมื่อหนานอันเข้าไปภายในศาลเจ้าก็พบว่า มีสตรีสูงวัยคนหนึ่งอายุราวหกสิบกว่าปีกำลังกวาดศาลเจ้าอยู่ ...... "ได้ของสิ่งนี้ไปต้องสมหวังอย่างแน่นอน" คุณยายพูดพร้อมกับรอยยิ้ม น้ำเสียงนี้ฟังดูเยือกเย็นเป็นอย่างยิ่ง หนานอันยิ้มให้คุณยายจู่ ๆ ขนแขนของเธอก็ตั้งชันขึ้นมา เธอกำลังจะลุกขึ้นในตอนนั้นก็เกิดฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมา หนานอันหวีดร้องด้วยความตกใจทว่าเมื่อหันไปมองคุณยายเธอไม่เห็นแม้แต่เงาแล้ว หนานอันประหลาดใจมากร้องเรียกคุณยายอยู่หลายคำ แต่ว่าในตอนนี้เธอก็ไม่มีเวลาให้คิดสิ่งใดแล้วเพราะเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นเมื่อฟ้าผ่าลงมาที่ศาลเจ้าเข้าอย่างจังหนานอันที่อยู่ด้านในจึงถูกฟ้าผ่าไปด้วยและสติดับวูบลงไปทันใด ไม่รู้ว่านานเท่าใดที่หนานอันตกอยู่ในความมืดมิด และเมื่อเธอตื่นขึ้นมาทุกอย่างรอบกายของเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป...