เจนนิส สาวสวยกำพร้าวัย22ที่มีคุณป้าส่งเสีย เมื่อเรียนจบแทนที่จะได้ทำงานดีๆ คุณป้าที่เป็นหัวหน้าแม่บ้านเกิดเจ็บป่วย เธอจึงต้องมาดูแลและกลายเป็นสาวใช้ชั่วคราวอยู่ในบ้านหลังใหญ่ที่มีแต่เจ้านายหื่นๆ
เจนนิส สาวสวยกำพร้าวัย22ที่มีคุณป้าส่งเสีย เมื่อเรียนจบแทนที่จะได้ทำงานดีๆ คุณป้าที่เป็นหัวหน้าแม่บ้านเกิดเจ็บป่วย เธอจึงต้องมาดูแลและกลายเป็นสาวใช้ชั่วคราวอยู่ในบ้านหลังใหญ่ที่มีแต่เจ้านายหื่นๆ
สาวใช้กับเจ้านายหื่น
ตอน วันแรก
"คุณป้าเป็นยังไงบ้างนะ" เจนนิสยืนบ่นอยู่หน้าคฤหาสน์หลังใหญ่
ติ๊งต่อง! ๆ เธอกดออดหน้าบ้านและยืนแบกเป้ใบใหญ่
เนื่องจากคุณป้าของเจนนิสส่งเสียเธอเข้าเรียนในโรงเรียนประจำตั้งแต่เด็กเพราะว่าเธอกำพร้าพ่อกำพร้าแม่
มาวันนี้ป้าของเธอป่วยจนต้องนอนติดเตียง เจนนิสจึงต้องกลับมาช่วยดูแลและรับตำแหน่งแม่บ้านแทนชั่วคราว
เจนนิสเป็นสาวน้อยที่สวยเอาเรื่อง เธอมีผิวสีน้ำผึ้ง ใบหน้าสวยแบบอินเตอร์ตาโตจมูกเชิ่ดโด่ง หุ่นเธอผอมเพรียวขายาวและมีตูดที่งอนใหญ่ แถมยังมีหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่เกินตัวจนเป็นจุดเด่นที่ทำให้ใครๆต้องมอง
"เห้อ อุส่าห์เรียนจบแล้วเเท้ๆเลย แทนที่เราจะได้ทำงานแล้วพาคุณป้าไปอยู่ด้วย"
"แทนที่ฉันจะได้ทำงานแล้วให้ป้าเลิกทำงานมาอยู่กับฉัน ทำไมนะสวรรค์"
เจนนิสยืนบ่นขณะที่รอคนมาเปิดประตูคฤหาสน์ให้
แอ๊ดดดด! ประตูบ้านขนาดใหญ่สีทองวาววับค่อยๆเปิดออก
"มาทำงานเหรอ" หนุ่มผิวสีแทนตัวล่ำใหญ่เดินออกมาทักทาย เขาใส่หมวกแบบมีปีกใบใหญ่จนมองไม่เห็นหน้า และใส่เสื้อแขนยาวขายาวราวกับคนสวน
"ค่ะ หนูเป็นหลานป้าแม่บ้านชื่อเจนนิส หนูมาทำงานแทนเธอและอยู่ดูแลเธอค่ะ" เจนนิสยิ้มและตอบอย่างใสซื่อ
"เข้ามาสิ" หนุ่มผิวแทนบอก
ตุบ! ๆ ๆ สาวน้อยเดินตามหลังเขาต้อยๆ
"เอากระเป๋ามา" หนุ่มตัวล่ำใหญ่บอก
"นี่ค่ะลุง" เจนนิสยื่นกระเป๋าผ้าใบใหญ่ให้เขาไปสะพายและเธอก็เดินตามตูดเขา
ฮิ! ๆ สวยจัง! เจนนิสมองไปรอบๆบ้านและยิ้มอย่างตื่นตาเมื่อเห็นสนามหญ้าเขียวขจีและสวนดอกไม้รอบๆ
บ้านหลังนี้ใหญ่มาก แค่ทางเข้าไปถึงตัวบ้านยังต้องเดินเกือบหนึ่งกิโล ด้านหน้าทั้งหมดเป็นสนามหญ้าและสวนดอกไม้ขนาดใหญ่
"ลุงคะ ป้าหนูเป็นยังไงบ้างคะ" เจนนิสวิ่งตามชายร่างใหญ่กำยำเหมือนนักรบและถามเขา
"ก็อาการเบาหวาน นอนพักรักษาตัวซักสองสามเดือนคงหายเพราะที่นี่มีหมอดี" หนุ่มผิวแทนตอบ
"อั๊ยยะ ที่ที่มีหมอประจำบ้านเลย เจ้าของเค้ารวยแค่ไหนกันนะ บ้าชะมัดฮิ! ๆ "
เจนนิสวิ่งตามหนุ่มใหญ่ต้อยๆเพราะว่าเขาเดินเร็ว
"ถึงละ ห้องในสุดนะห้องหัวหน้าแม่บ้านป้าของเธอน่ะ พักก่อนแล้วตอนสี่โมงเย็นค่อยมาประชุมที่ห้องโถงหน้าบ้าน" หนุ่มใหญ่บอกและยื่นกระเป๋าให้เจนนิส
"ขอบคุณนะคะลุง เอ่อลุงชื่ออะไรคะ" เจนนิสรับกระเป๋ามาแล้วเงยหน้าถามหนุ่มตัวสูงล่ำใหญ่
"พสุธา" เขาตอบแล้วเดินหายไป
ก๊อก! ๆ ๆ ๆ "คุณป้าคะ" เจนนิสเดินมาห้องพักแม่บ้านที่เรียงรายกันอยู่ตรงชั้นหนึ่งด้านหลังบ้านในสุด
"เข้ามาเลย" เสียงอ่อนๆของคุณป้าดังแว่วมาราวกับคนไม่มีแรง
แอ๊ดดด! เจนนิสเปิดกระตูแล้ววิ่งปรี่เข้ามานั่งบนเตียงที่คุณป้านอนเสียบสายน้ำเกลืออยู่
ฮือ! ๆ ๆ ๆ "คุณป้าเป็นอะไรมากไหม เจ็บไหมคะ หนูมาดูแลแล้วนะ ฮือ! ๆ ๆ " เจนนิสนั่งฟุบกอดเอวเอาหน้าซุกอกคุณป้าและร้องไห้
เธอคิดถึงคุณป้ามากเพราะเธออยู่โรงเรียนประจำตั้งแต่เด็กปีๆนึงจะเจอคุณป้าแค่ครั้งเดียว
แถมครั้งที่แล้วที่ป้าไปเยี่ยมเธอยังแข็งแรงดี มาวันนี้ป้าตัวบวมและใส่สายน้ำเกลือเธอเลยใจหาย
ฟุ่บ! ๆ ๆ ๆ ป้าเอามืออีกข้างลูบหัวเจนนิสเบาๆ
"ไม่เป็นอะไรแล้วลูก ป้าแค่เบาหวานกำเริบ มีอาการโรคหัวใจนิดหน่อย" ป้าปลอบสาวน้อยและกอดเธอไว้ด้วยแขนข้างเดียว
"ฮือ! ๆ ๆ หนูรักคุณป้านะคะ รักเหมือนพ่อเหมือนแม่เลย ถ้าป้าหายหนูจะเอาวุฒิป.ตรีไปสมัครงานแล้วพาคุณป้าลาออกไปอยู่ด้วยนะคะ" เจนนิสร้องไปบอกความในใจไปด้วย
"อือ! ๆ เอาตรงนี้ให้ดีก่อน หนูต้องทำหน้าที่หัวหน้าแม่บ้านแทนป้า คุณท่านมีบุญคุณกับเรา เงินที่ป้าส่งเสียหนูจนเรียนจบก็เงินคุณท่านทั้งนั้น" ป้าบอกและลูบผมเจนนิส
"ค่ะ หนูจะทำหน้าที่แทนป้าให้ดีที่สุดจนคุณป้าหายนะคะ" เจนนิสบอกและลุกนั่งเช็ดน้ำตา
"ดูสิ โตเป็นสาวแล้วสวยมากๆเลย ฮิ! ๆ ๆ " คุณป้ายิ้มออกและสีหน้าดีขึ้นทันที่เมื่อเจนนิสมาหา
ทั้งคู่นั่งคุยกันอย่างมีความสุขอยู่นานสองนานเพื่อให้หายคิดถึงกัน
เจนนิสวิ่งเข้าครัวที่อยู่ใกล้ๆห้องพักแม่บ้านแล้วทำโจ๊กมาป้อนให้คุณป้ากิน แล้วเธอก็ปูผ้านอนข้างล่างเตียงคุยกับคุณป้าจนหลับไป
"เจนนิส ๆ สี่โมงแล้ว หนูต้องไปประชุมแม่บ้าน" ป้าเรียก
ฮ้าวววว! ค่ะ ๆ เจนนิสหาววอดๆและลุกนั่งขยี้ตา
"แล้วหนูจะกลับมาหานะคะ" เจนนิสยิ้มและก้มจุบหน้าฝากคุณป้าหนึ่งที
จุ๊บ!
ตุบ! ๆ ๆ ๆ เธอวิ่งกระโปรงปลิวออกไปห้องโถงหน้าบ้านปล่อยให้คุณป้านอนยิ้มทั้งน้ำตาด้วยความปลาบปลื้มในตัวหลานสาวที่แสนดี
เจนนิสวิ่งมาถึงหน้าบ้านที่เป็นห้องโถงขนาดใหญ่มีโคมไฟหรูหราสีทองห้อยลงมาระยิบระยับ
โอ๊ย! "ขอโทษค่ะหนูมาสายใช่ไหม" เจนนิสวิ่งมายืนเข้าแถวหน้ากระดานรวมกับคนรับใช้ คนสวนและคนขับรถที่ยืนเรียงแถวยาวนับสิบกว่าคน
เธอมองไปข้างหน้าเห็นคนอยู่ห้าคน คนนึงคือคุณท่านเจ้าของบ้านเขาแก่มากแล้วนั่งบนรถเข็น
มีอีกสี่คนยืนเรียงกันเป็นผู้ชายทั้งหมด แต่ละคนอายุไล่ๆกันตั้งแต่สามสิบลงมา ทุกคนตัวสูงหน้าตาหล่อเหลาคนละแบบและดูเป็นผู้ดีมีสง่าราศีทุกคน
"เอาละ วันนี้ขอแนะนำตัวหัวหน้าแม่บ้านคนใหม่นะ ออกมายืนข้างหน้าสิ" คุณท่านที่นั่งรถเข็นพูดเสียงแหบ
ตุบ! ๆ ๆ แฮร่! ๆ ๆ เจนนิสวิ่งมายืนเด๋อๆด๋าๆอยู่หน้าคุณท่านและยิ้มแปล้
"สวัสดีค่ะ! ๆ ๆ ๆ หนูชื่อเจนนิสค่ะ" เจนนิสมองกลับมายกมือไหว้เพื่อนๆคนใช้และหันมาไหว้คุณท่านกับหนุ่มหล่อทั้งสี่
หิ! ๆ ๆ ๆ พวกเขาหัวเราะในความบ๊องแบ๊วของเจนนิสกันใหญ่
บ้านนี้เป็นตระกูลผู้ดีที่ร่ำรวยมีสมบัติมหาศาลจนลูกๆไม่ต้องทำงานก็สุขสบายไปตลอดชีวิต ดังนั้นอาชีพที่เหล่าลูกชายทั้งสี่คนทำจึงเป็นเพียงแค่งานอดิเรกเท่านั้น ไม่ได้ทำเพื่อหาเงินหาทองอะไร
"นี่ลูกชายของฉันนะรู้จักไว้ก่อน" คุณท่านบอกและชี้นิ้ว
"อัคคี! คนสุดท้อง" คุณท่านชี้มาที่คนผิวขาวหน้าตาดี เขาตัวล่ำสันหุ่นนักกีฬา เขาดูหยิ่งๆแต่หล่อเวอร์หุ่นเท่ห์ระเบิด เขาเป็นนักกีฬาหลายชนิดที่ดูแข็งแรงมาก
"คนที่สามชื่อนาวา" คุณท่านชี้หนุ่มตัวผอมสูงผิวสี เขามีหน้าตาคมเข้มคิ้วดกจมูกโด่ง เขาดูหล่อคมไว้หนวดไว้เครา เขาโบกมือให้เจนนิสด้วย นาวาดูเป็นคนอารมณ์ดี ชอบการผจญภัยบุกป่าและเป็นช่างภาพสายธรรมชาติแถมยังทำอาหารเก่ง
"วารี คนที่สองนะ" คุณท่านชี้ไล่มาที่หนุ่มผอมสูงผิวขาว เขายิ้มตอบเจนนิสด้วย วารีดูเป็นคนสุขุมเยือกเย็นและใจดี เขาเป็นศิลปิน ทั้งแต่งเพลง วาดรูป และร้องรำ
"แล้วก็คนโต" คุณท่านชี้มาที่หนุ่มผิวแทนหน้าตาหล่อล่ำคมเข้ม เขาตัวใหญ่กำยำเหมือนนักรบ เขามาดเข้ม เงียบขรึมน่าค้นหาและเป็นนักธุรกิจที่ซื้อขายของแทบทุกชนิด
"ลุง" เจนนิสอุทานเมื่อเห็นชุดของหนุ่มหล่อที่เปิดประตูบ้านให้เธอเมื่อเช้าอยู่ในร่างของลูกชายคนโต
"เขาชื่อพสุธา" คุณท่านบอก
โครมมม! เจนนิสเป็นลมล้มหงายตึงลงมานอนแผ่หราอยู่บนพื้น
เรื่องของอารียาคุณครูสาวใหญ่วัย35กับหนุ่มน้อยลูกติดผัววัย19ที่ชื่อโจ โจเป็นเด็กช่างอาชีวะสายโหดและหื่นกาม เธอมักจะโดนลูกชายแอบลวนลามอยู่บ่อยๆ ทว่าเธอกลับเป็นสาวหัวโบราณที่ไม่กล้าแม้ปริปากบอกสามี ด้วยความกลัวว่าบ้านจะแตกสาแหรกขาดอารียาเลยปล่อยเลยตามเลย แค่คำพูดห้ามปรามทำให้คุณแม่พลาดท่าเสียทีให้ลูกเลี้ยงไปจนได้ เธอโดนโจจับกดจนเสร็จสมอารมณ์หมายไปหลายหนจนตัวเองก็ติดใจเสียดื้อๆ ในที่สุดอารียาก็ต้องจำใจมีผัวถึงสองคนอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน คนแรกคือผัวที่ถูกต้องตามกฏหมาย อีกคนคือลูกติดผัวที่หื่นเสียเหลือเกิน
เมื่อคุณแม่มีสามีใหม่แตงโมและพี่ส้มโอก็ต้องเจอกับพ่อเลี้ยงสายหื่นไปโดยปริยาย แรกๆทุกคนก็อยู่กันมีความสุขดี ไปๆมาๆพี่สาวก็เสียตัวให้พ่อเลี้ยงสุดหล่อ หลังๆแตงโมก็คงไม่รอด ที่น่าแปลกใจคือทุกคนในบ้านหลงเค้าหัวปักหัวปำ ไม่ทราบว่าพ่อเลี้ยงคนนี้มีอะไรดี ระหว่าง ความรวย ความหล่อ หรือลีลา ...
แนวทาสสวาท ล่อลวง เปิดซิง รุนแรง ซาดิสม์ หลอกเอา คนสวน รุมคุณหนู nc 3p
นิยายอีโรติก แนวเรื่องจริง นอกใจ มีชู้ เผลอใจ ไม่ตั้งใจ nc 18+ รวมเรื่องสั้นแนวนอกใจ นอกกาย สายบาป เป็นเรื่องแต่งเสริมเรื่องจริง สั้นๆจบในตอน มีหลายแนว หลายเหตุการณ์ สำหรับผู้ใหญ่ อายุ18ปีขึ้นไป
นิยายผู้ใหญ่ แนวฮาเร็มชาย นางเอกเป็นคุณหนูวัย18ปี เธอชอบยั่วคนสวน คนขับรถ ใจแตก มั่วสวาท nc 18+
ในยุคก่อนสงครามโลก ยังมีการค้าทาส ในดินแดนแถบเอเชียที่ไม่ระบุชื่อและสถานที่ตั้ง มีปราสาทแห่งหนึ่งตั้งตะหง่านอยู่ริมหน้าผาบนเขาสูง เจ้าปราสาทคือสามีนางเอก เขาเป็นขุนนางชั้นสูง เขาชอบซื้อทาสชายหลากเชื้อชาติมาเลี้ยง ใช้งานพวกเขาหนัก และมักจะให้นางเอกมีอะไรกับคนแปลกหน้าพวกนั้นเพื่อให้เขานั่งดูอย่างมีอารมณ์
ในวันแต่งงาน เสิ่นเยวียนถูกคู่หมั้นและน้องสาวของเธอทำร้าย และถูกจำคุกเป็นเวลาสามปีด้วยความทุกข์ทรมาน หลังจากได้รับการปล่อยตัวจากคุก น้องสาวผู้ชั่วร้ายได้คุกคามด้วยชีวิตแม่และพยายามให้เธอมอบตัวกับชายชรา อย่างไรก็ตาม เธอได้พบกับเซียวเป่ยหาน ซึ่งเป็นผู้ทรงอิธิพลที่หล่อเหลาและเย็นชาแห่งแห่งสังคมด้านมืด อย่างไม่คาดคิด และชะตากรรมของเธอก็เปลี่ยนไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม้ว่าเซียวเป่ยหานจะเย็นชา แต่เขากลับปฏิบัติต่อเสิ่นเยวียนดั่งเป็นสมบัติล้ำค่า นับแต่นั้นมา เธอจัดการคนเสแสร้ง เอาคืนแม่เลี้ยงและไม่ถูกกลั่นแกล้งอีกต่อไป
"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"
หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเธอแล้วส่งไปยังเตียงของลูกค้า หลินซีนั้นถึงเพิ่งจะตาสว่างเมื่อรู้ว่าความรักที่มีมานานนั้นช่างน่าขันและน่าเศร้าในใจของเขา เธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาเกาะเขา เธอจึงทิ้งข้อตกลงการหย่าไว้แล้วจากไปโดยไม่ลังเล มู่จิ่วเซียวมองดูเธอประสบความสำเร็จ กลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงในสายตาของผู้คนเมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและสงบเสงี่ยม โดยมีผู้ชายที่มีฐานะสูงส่งอยู่เคียงข้าง มู่จิ่วเซียวมองดูใบหน้าของคู่แข่งหัวใจที่ดูคล้ายกับของเขามาก จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงตัวแทนของคนอื่นในมุมแห่งหนึ่ง เขาขวางทางเธอไว้ “หลินซี คุณเล่นตลกกับผมใช่ไหม”
ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!
ในการแต่งงานที่ทำข้อตกลงไว้ เจียงหว่านเป็นฝ่ายที่มีใจให้อีกฝ่ายก่อน แต่ตอนที่เธอต้องการเผยเสี้ยนมากที่สุด เขากลับอยู่เคียงข้างคนรักในใจของเขา ในท้ายที่สุด เจียงหว่านก็ตัดสินใจหย่า และเริ่มต้นชีวิตใหม่ เมื่อเผยเสี้ยนรู้สึกตัวขึ้นมา เธอก็จากไปแล้ว เมื่อเผชิญหน้ากับคู่แข่งที่เข้าคิวเพื่อรับป้ายหมายเลข เผยเสี้ยนหยิบเงินร้อยล้านออกมาและพูดว่า "หว่านหว่าน คู่รักก็ต้องเป็นคู่เดิมเราแต่งงานใหม่อีกครั้งได้ไหม"
เวินอี่ถงได้เห็นความรักอันลึกซึ้งของเจียงยวี่เหิง แต่ก็ได้สัมผัสกับการทรยศของเขาเช่นกัน เธอเผารูปแต่งงานของพวกเขาต่อหน้าเขา แต่เขากลับมัวแต่ง้อชู้ของเขา ทั้งๆ ที่เขาแค่มองดูแวบหนึ่งก็จะเห็น แต่เขากลับไม่สนใจเวินอี่ถงสุดจะทน ตบหน้าเขาอย่างแรง พร้อมอวยพรให้เขากับชู้ของรักกันยืนยาว แล้วเธอก็หันหลังสมัครเข้ากลุ่มวิจัยลับเฉพาะ ลบข้อมูลประจำตัวทั้งหมด รวมถึงความสัมพันธ์การแต่งงานกับเขาด้วย! ก่อนจากไป เธอยังมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้เขาอีกด้วยเมื่อถึงเวลาที่จะเข้ากลุ่ม เวินอี่ถงก็หายตัวไป บริษัทของเจียงยวี่เหิงประสบปัญหาล้มละลาย เขาจึงออกตามหาเธอด้วยทุกวิถีทาง แต่สิ่งที่ได้รับกลับเป็นใบมรณบัตรที่ต้องสงสัยเขาสติแตก “ฉันไม่เชื่อ ฉันไม่ยอมรับ!”เมื่อพบกันอีกครั้ง เจียงยวี่เหิงต้องตกใจที่พบว่าเวินอี่ถงเปลี่ยนตัวตนใหม่แล้ว โดยข้างกายมีผู้มีอำนาจที่เขาต้องยอมก้มหัวให้เขาอ้อนวอนอย่างสิ้นหวัง “ถงถง ผมผิดไปแล้ว คุณกลับมาเถอะ!”เวินอี่ถงเพียงยิ้มยักคิ้ว จับแขนของผู้มีอำนาจข้างๆ “น่าเสียดาย ตอนนี้ฉันอยู่ในระดับที่นายไม่อาจเอื้อมถึงแล้ว”
© 2018-now MeghaBook
บนสุด