เสียงตอบม

้รับคำสั่งให้นำม้าทั้งหมดไปไว้ที่สนามด้านข้างต

า เนื่องจากตัวผู้พูดทำสุ้มเสียงเป็นแ

ังคล้ายรำพึงดังมาอีก “ว่าใ

ลัยมีแววใคร่ร

มาหน่อยหนึ่ง

นายเดียว ขนาดผม ขนาดคุณท่าน ที่มันคุ้นเคย คลุกคลีมาด้วยแต่เด็ก ยังไม่ยอมให้ขึ้นขี่ สีสาอะไรกับคนที่ค

” เสียงอ่อนใสเต็มไปด้

วอะไ

มไว้วางใจจากสัตว์ เขาไม่รู้ว่าสัตว์ทุกชนิดมีหัวใจ มีความรู้สึก เขาถนัดใช้วิธีปราบให้เชื่องด้วยเรี่ยวแรงกำลังมากกว

ื่อยเนือยตอนท้

กังวลมากไปแล้วละคร

งวลจริงๆ

จงกีสข่านกับเพื่อนๆ อีกสี่ตัว ได้นายใหม่

ถอนใจดั

ะครับ อย่าอยู่ที่นี่เลย ไม่มีปร

เถอะนะ ลุงผัน สัญญาว่าออกจากนี่แล้

ียว ในกางยีนส์สีทรายซ

ยใหญ่แน่นไว้เบื้องหลัง เน้นโครงหน้

ปดวงตาดำใหญ่ดุจนิลเจียระไนเนื้อดี แลดำจั

ริมฝีปากบางอิ่มสีเนื้ออมชมพูระเรื่อ ซึ่งเม

เพียงรอยยิ้มแค่น

ศแพร้วดุจเกล็ดเพชรยามต้องแสงไฟ

ี่ได้นำมาซึ่งความหม่นเศร้า แทบจะมองไม่เห็นแสงสว่างใดๆ ในแต่ละก้า

ู่ในโรงเรียนอ

ร็จหนนี้ก็เหล

กจบแล้ว

เปล่าก็ยังไม่รู้ บางทีอาจต้องย้ายไปเรียนโรงเรียนที่ค่าเทอมถูกหน่อย เพราะเงินทรัสต์ที่คุณแ

นหรือครับ?”

ปสำหรับเด็กสาวตัวคนเดียว ที่สำคัญผมไม่คิดว่าจะช่วยให้ค

แต่ดีตรงที่ว่าฉันอาจจะพอหางานทำหลังเลิกเรียนเป็นรายได้เสริม ดีไม่ดี

ณหน

ังไงได

ฝงไว้ด้วย

ยนชั้นเตรียมมาแล้วปีหนึ่งเหลือเวลาอีกสองปี ยังไงก็ต้องเอาให้จบ แม้จะไม่ได้ต่

างโรงเรียนเขาดูก่อนหรือค

่องเงินทรัสต์ของคุณแม่ ถ้าเขาพออนุโลมให้เรียนก่อนจ่ายทีหลังได้

หนูค

ก็ลังเล แต่สุดท