img เล่ห์รักร่ายริษยา  /  บทที่ 7 ตอนที่ 7 | 23.33%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 7 ตอนที่ 7

จำนวนคำ:1328    |    อัปเดตเมื่อ:08/05/2023

ไกลกรุงเทพฯ ครั้งแรกของอค

นใหญ่ติดเครื่องปรับอากาศเย

ของ ‘น้าธรรพ์’ ที่ส่งตั๋วเครื่องบินมาให้ แทนการขึ้นร

ัดได้สักพัก สุภาวิดาก็ง่วงหงุบ เพราะ

แต่ความตื่นตาตื่นใจกั

คนขับที่เจนทางวัยสี่สิบต้นๆ ท่าทางส

าได้สักครึ่งชั่วโมงเศษๆ พื้นที่ราบก็เริ่มไต่ขึ้นเขา

เขาในที่สุด พอพ้นเนินเขาลูกที่สามก็ลงสู่หุบ สักพักก็ค่อยๆ ไต่

ลงสู่พื้นราบประมาณสิบห้านาที สุ

หนแล้

่เคยมาซะหน่อย”

กระจกหลัง ตอบคำ

ขตไร่แ

มองไม่เห็นสิ่งปลูกสร้าง ไม่เห็นกระทั่งคนและสัตว์ นอกจากป่าละเมาะ

ผ่านซุ้มประตูสูง มีชื่อ ‘ขวัญเ

่ถึงสิบนาทีดี ก็ปรากฏอาคารหล

มีโรงเรือนแล

อาคารหลังใหญ่มากนัก กระทั่งรถแล่นเข้าไปใกล้ จึงเ

สัตว์ที่มองเห็นว่าอยู่ใกล้ตัวบ้า

มีแปลงไม้ดอกหลากสีสัน หลายพันธุ์ เป็นต้นว่า เฟื่องฟ้า ซัลเวีย พิท

ดกำลังพ่นน้ำเป็นฝอยไปรอบๆ ดอกไม้ทั้งหมดกระทั่งห

บประเภทไม้พุ่ม ยังมีไม้ใ

าพธรรมชาติรอบด้าน ตลอดทางเข้าไร่จนถึงหน

่ลืมหันไปบัญชานายชั้นเสียงอ่อนหวานเรื่องกระเป๋าสัมภาระทั้งขอ

ลางคน สวมผ้าซิ่นเรียบๆ สีกรมท่ากับเสื้อแขนกระบอกสีขาว อคิราภ์จึงได

ันหมด บ้าน

ง มีสาวใช้สองนางเดินหิ้วก

วิ หมายถึง

นเรือน

คุณแม่ คุณยายหญ

วิดาเรียก ‘คุณยายหญิง’ ก็คือ คุณหญิง เครือวัลย์

หญิง ที่คุณหญิงให้ความเมตตานำมาเลี้ยงดูหลังกำพร้าทั้งพ่อแ

ักผ่อนข้างล่างนี้เองค่ะ ส่วนคุณแม่ขอ

นเรื่อ

่แหละค่ะ เห็นว่าจะมีการแสดงอะไรหลายอย่าง

งานอะไรอย่างนี้ด้วยหร

เป็นปีแรก เห็นว่าเป็นการประก

ทำไมจั

่จังหวัดอื่นเขาทำกัน ให้มีคน

ชั้นสามสำหรับอคิราภ์กับสุภาวิดา นางอุ่น

เอ๋ย... ชื่อน่

าวที่ดูจะไม่เป็นคนไม

ายตาหญิงสูงวัยแ

ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY