ล้ว ไปเร

นสง่าเกือบจะเป็นหอบ ก่อ

วิ่งเร็วได้ขนาดนี้น่าจะได้รับชัยชนะ

ตามเจ้า

นองน้ำที่มีอยู่ตามธรรมชาติกว้างใหญ่

งรวดเร็ว ขณะที่สง่าโน้มตัวไปข้างหน้า มือยันเข่า ปล่อย

ทางของคุณศรดูจะเดือดร้อนอยู่ นับแต่เขาบอ

้หง

ี่ยังก้มตัวลิ้นห้อย

ิว่าในบึงนั่น

ยู่บนฟ้า แล้วกลางวันอย่างนี้จะมองเห็นได้

ลมึงไง ไอ้นี่วอนซะแล

ทำตาปริบๆ อย่างไม่เข้าใ

นแหละเขาชื่อ ดาว ช่วยกันดูหน่อย ฉันคิ

้า

บึงกว้างที่คงจะลึกมากด้วย เพื่อหา

โน่น โน่นไงค

ือชี้ และชั่วพริบตา เขากระโจนออกไ

กเปียกกลับข

เจ้าให้สามารถช่วยช

จะช่วยอะไรได้ยังไง จึงได้แต่ยืนมองตาปริบๆ เมื่ออภิศรเริ่มทำการผายปอด โดยวิธีวางมือซ้อนมือลงไปใต

บอกถึงสติที่กลับคืนมา และนาทีวิกฤตระหว่างความเป็นความตายผ่านพ

าขึ้นมองอย่า

ดขยายของหล่อนคือ ใบหน้าคมส

รเป็นอะไร เมื่อมองเสื้อเปี

มไม่ปล่อยให้ดาวตายๆ ไปซะ

งแหบสั่นกับเ

ดบ้

อไปดึงเศษหญ้าใบไม้ออก

าที่ทำไปมันวิ

ิ่มขึ้นมาเป็นเกล็ดวาว เมื่อสะท้อนแสงแดดจั

ะชดบ้าๆ ด้วยวิธ

ากว่าร่างบอบบางนี้จะนอนสงบแน่นิ่งตลอดไปใต้ก้นบึงลึกนั่น เพียงเ

ดาว...ดาวอยากตาย

่อยากต่อสู้ชีวิตต่อไปอีกแ

ด

ไว้ในอ้อมแขนอย่างปลอบประโลมเด็กที่

คนเราเมื่อเกิดมากว่าพ่อแม่จะเลี้ยงโตมาได้ขนาดนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย เธอต้องสัญญากับ

ี่แนบชิดอกกว้างของเขาส

ุ่มกว่าเคย ขณะกึ่งพยุงกึ่งหิ้วร่า

นเสื้อผ้าก่อนอยู่เป

ยกจับกันเป็นกระจุกอยู่แค่สามวินาที ร่างแบบบางก็