ทก็มีตำแหน่งว่า แต่ก็เบื่อระบบเด

งนั้น” กุลธิรัตน์บอกเพื่อน “แกน่ะเก็บเงินไว้บ้

กินรู้จักใช้ ตามประสาคนหาเงินส

นสักครั้ง อีกอย่างแกกับปูจาไม่ใช่ผีปอบนะถึงกินล้างผลาญ ไปกินปิ้งย่างร้านนี้ อย่างมากก็แค่สองพัน ฉันเ

์ทำหน้าเศร้า แต่ก็ย

อะไร โอเคน

ใหม่มา แต่ละลูกกระหน่ำใส่ไม่ลืมหูลืมตา เปรียบดั่งราหูอมจันทร์แบบไม่มีวัน

ไม่ควรร้องไห้ใส่กัน วันนี้ฉันเป็นเจ้ามือเ

ม่ปฏิเสธ

้าน ก่อนที่ทั้งสามจะเดินออกจากร้าน ไปยังร้านปิ้งย่าง

.00

ายด้วยของหวาน พัชรินทร์พากุลธิรัตน์กับมิ่งเมืองไปกินไอ

เผื่อคนเยอะจะได้จองที่ไว

สิบกว่าปี การที่มิ่งเมืองจับมือถือแขน หรือบางครั้งโอบบ่าเวลาถ่ายรูป ถือเป็นเรื่องปกติของทั้งสาม และในเวลานี

ปนอกร้าน ธรรม์บดีมองตามสายตาเพื่อน “แฟนลูกหมีหรื

เห็นคนเดินผ่านไปมาถนัดตา นรภัทรมองเห็นเป็นคนแรก ธรรม์บดีนั่งตรงข้ามกับเพื่อน เข

พอใจพุ่งพล่านใส่หัวใจ ธรรม์บดี เขาไม่ชอบให้ชายใดเข้าใกล้เมียที่ไม่ต้องการคนนี้ ท

จะมีแฟนหรือไม่มีแฟน

รู้อีกหลายคน การที่ลูกหมีเดินจูงมือกับผู้ชายในห้าง ถ้าหากคนที่รู้ว่าลูกหมีเป็นอะไรกับนาย ไม่พูดกันสนุกปากหรือว่า สวมเขาให

ียร์อ

ล่าว่าลูกหมีมีแฟน” น

ัยลูกมะ...ลูกหมีฉันยังไม่อยากมองเลย”

ทางการแพทย์ในการ

ำคาญแล้วด้วย” คนถูกถามเริ่มหงุดหงิด อาจมาจากอารมณ์ไม่สู้ดีที่เ

ั้งแต่ลูกหมีเข้ามาอยู่ในบ้านนาย ไม่งั้นก็กลายเป็นว่าลูกหมีมีผัวสองคนในเวลาเดียวกัน ลูกที่เกิดมาจะมั่นใจได้ไงว่าลูกใคร ถึงแม้ว่าลูกหมีอาจใช้ถุงยางกับแฟน แต่มันก็ไม่แน่นะที่ถุงยางจะรั่วน่ะ ทางที่ดี นายต้องทำความเข้าใจกับ

ี่ยมลัดดานั่นทำให้เสียชื่อคนที่ บริหารธุรกิจจนประสบความสำเร็จ รุ่งเรือง ร

่ว่า เสียหน

นเพื่อนเกือบหลุดเรียกชื่อเล่นกุลธิรัตน์ผิดส

ี้เต็มปากเลยนะ ระวัง

มีทาง” ธรร

นายตัดสินใจเอาเองล่ะกันว่าจะเอาไง ที่ฉันพูดไม่ใช่ว่าจะยุให้น

ันอาจไม่ทันย่าของลูกหมี แต่ฉันนี่แหละ จะแก้

ิจ ไม่เคยทำอะไรขาดทุน เรื่องนี้ก็เช่นกัน ไหนๆ ก็เสียเงิน ต้อ