img ชายาร้าย ที่ไม่ได้รัก NC18+  /  บทที่ 1 วางยา | 2.08%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน
ชายาร้าย ที่ไม่ได้รัก NC18+

ชายาร้าย ที่ไม่ได้รัก NC18+

ผู้เขียน: ซีไซต์
img img img

บทที่ 1 วางยา

จำนวนคำ:3478    |    อัปเดตเมื่อ:08/08/2023

งเกิดความต้องการอันบ้าคลั่ง สองมือปลดเปลื้องชุดแต่งงานของสตรีที่ชื่อว่าเป็นพ

ต๋อลู่หานย่ำยีร่างกายตนเองตามที่เขาป

ี่กำลังจับร่างของตนด้วยอาการหยาบโล

งานมงคลของตนเอง

นมงคลที่น่

่มสุราอวยพร ไร้ซึ่งการเปิดผ้าค

ศด้านนอกนั้นจะหนาวจัด แต่ผู้คนยังปักหลักอยู่ในจวน ร่ำสุร

ว่าบรรยากาศภายในเรือนนั้นกำลังเดือดพล่านด้วยความร้อนแรงของ

งอย่างไม่แยแส มือของเขาสั่นเทา รู้สึกปวดร้าวไปทั่วกายราวกับว่า

มีผิวพรรณขาวผ่องรูปร่างเย้ายวล ใบหน้างดงามประดุจเทพเซียนที่ลงมาจุติจากสวรรค์

นดี คล้ายกับว่าเต๋อลู่หานที่กำลังย่ำยีนางอยู่ใ

ผู้นี้แม้ไม่ต้องการแตะต้องกายนางทว่ายามนี

หายใจของเขาเป่ารดใบหน้างามกระทั

รอยยิ้มเย็นชาปรากฏชัด เขาแยกขาของนางออกอย่างรวดเร

เกลียดคนเช่นนางมากเพียงใด ในเมื่อนางต้องการให้เขาเป็นสามี

๊ะ

งเปล่งเสียงร้องออกมาเล็กน้อยเท่านั้นแม้จะเจ็บปวดเพียงใดก็ยังอดทน ด้วยทั้ง

ให้การกระทำนั้นรุนแรงขึ้น เขากระแทกบดอัด

มีเพียงความป่าเถื่อนและจุมพิตที่หนักหน่วงจนริมฝีปากข

บแห้งของเขา

กล้าหาญวางยาข้าเช่นนี้ ทำกรรมใ

เกิดเสียงดังสนั่น เขากัดลำคอขาวผ่องจนเป็นรอยแผล เมิ

ล่นงานเมิ่งลี่เฟยด้วยบทพิสวาสของตนเอง ไม่สนใจสิ่งใดขอ

อความรู้สึกเจ็บปวดมหาศาล ราวกับร่

งกายของนางได้เลยแม้แต่น้อย เขาเลื่อนริมฝีปากลงมา กัดเข้าที่ลำคอขาวผ่องซ้ำแล้วซ

ึกคล้ายจะไม่อาจอดทนได้อีกต่อไป แท่งหยกของเขาใหญ่โตเกินไป แม

ะ เ

างก็อดที่จะร

ุดลอยจากร่างกายเมื่อเมิ

อนหงาย หวานยิ่งกว่าน้ำผึ้งเดือนห

ทุมถันอันหวงแหน สิบเจ็ดปีที่ผ่านมาจุดนี้นางจากบ่าวข้างกาย

พยายามตั้งสติ ปลายถันของนางเปียกชุ่มยามที่เขาอ้าปา

คิดว่าจะด

ียอันน่าละอายที่ดังขึ้นพร้อมกัน ใบหน้าเมิ่งลี่เฟย

ูดสองเต้าสลับไปมาคล้ายจ

ัก คนชั่วช้าเช่นเจ้าไม่สมควร

ายดังขึ้น เมิ่งล

วอย่างไร ท่านมิใช่

วามรู้สึกนี้ไม่อาจฝืนได้อย่าได้เ

ยไฟโทสะ เมิ่งลี่เฟยเ

แต่ฐานะพระชายาของข้าท่าน

่ในอ้อมกอดของเขา แม้ว่าเขาจะไม่ยอมปล่อยปากจากการละเลียดดูดกลืนปทุ

กิดขึ้นแล้ว ข้าจะไม่มีวันให้ใ

ี้ให้จงได้ นางไม่ได้โต้เถียงเขาอีก เมื่อปากของเขาบอกว่าร

งลี่เฟยทำให้เขาเจียนบ้า ถึงจะถูกนางวางยาและรู้อยู่เต

กประหลาดให้เกิดขึ้นกับนางทว่าความเจ็บปวดที่เกิดขึ

พื่อตนเอง เพื่ออำนาจของสกุลเมิ่ง นางต้

่างเปิดเผย การแต่งเข้าจวนเต๋ออ๋องแม้ว่าจะอยู่ในฐานะพร

ไม่แตะต้องนางและนำไปรายงาน อย่างไรไทเฮาก็ต้องไม่พอพระทัยและต้องหาเรื่องสกุลเมิ่งที่มีบุ

ชายสักคนเพื่อ คงสถานะอันสูงส่งนี้เอาไว้ แผนก

ะ อ

พร้อมกับความรู้สึกเสียวจนยากจะบรรยาย ร่างกายของนางอ่อนเปลี้ยความเจ็บปวดนั้นแม้จะหล

่เองที่นาง

ับนางแล้ใ

ต้องแหงนใบหน้าคราง ริมฝีปากคู่นั้นตามมาประกบ ช่ว

ลากนิ้วข่วนลงบนเนื้อแข็งแก

ในกายของนางอย่างลึกล้ำ เขาขยับช่วงสะโพกเ

อืม

ดลิ้นเล็กของนางไม่หยุด ในใจของเต๋อลู่หานรู้สึกรังเกียจ ทว่าม

่างรุนแรง พิษของยาปลุกกำหนัดก่อให้เกิดความใคร่ที่มิอาจหยุดย

อบเอวข้

ูดปากของนาง ในยามที่จับแก้มก้นงอนด้ว

ปั

อื้อ ข

ๆ แล้ว สองมือน้อยโอบรอบลำคอของเขาและก่อนที่นาง จะรู้สึกว่าร่างกายกำลังแตกเป็นเสี่

ร่างกายเกร็งกระตุกและครางออกม

ข็งแกร่งอย่างอ่อนแรง กระทั่งร่างบางถูกกระชากออกจากอกของเขาโดยทันใด ในยา

ทำก็รับผลท

บทับลงมาขบกัดริมฝีปากอย่างร้อนแรง มือใหญ่ยึดสะโพก

ทั่งเลือดไหลออกมา รุนแรงเกินที่สตรีในห้องหอเช่นนางจะรับได้ ท

สูงขึ้น ส่งเสียงคำรามต่ำอยู่ข้างหูในขณะที่ทา

วามเป็นเจ้าของ เขากลืนกินนางแทบจะทุกสัดส่วนทั้งไม่

งงดงามยิ่งนัก ข

อืมม ท่า

อันบอบช้ำจนแทบจับไข้ของคุณหนูสกุลเมิ่งผู้

กจับห่อเอาไว้ในห่อผ้าสีแดง บัดนี้นางกำลังรู้สึกสะลึ

คาตาจึงลงบันทึกไว้เป็นหลักฐาน ผ้าสีขาวเปื้อนเลือดบ

เมื่อพบว่าถูกต้องจึงหายตัว

้มนางขึ้นมาท่าทางยามแรกคล้ายจะอ่อนโยน

แม้ว่าจะเป็นพระชายาก

ิ ใช่ท่านเต็มใ

ต๋อลู่หานได้ยอมรับนางแล้วเป็นแน่ ทว่าท่าทางของ

เมื่อเต๋อลู่หานเพียงแต่ส่ง

้วยใบหน้าเฉยชา แม้ว่าเมิ่งลี่เฟยจะอ้อนวอน

ิใช่หรือ คืนที่ผ่านมาเราสองคนก็

งลี่เฟยชื่อเสียงอันเลวทรามของเจ้ามิได้ผิดเพี้ยนเลยแม้

ท้ายจวนด้วยตนเอง ร่างอรชรมีเพียงผ้าห่มสีแดงผืนนั้นห่อกาย ความเจ็บปวดพ

ดูก ร่างเล็กของเมิ่งลี่เฟยถูกผู้ที่ขึ้นชื่อว

นก่อนที่เขาจะสบัดแขนเสื้อจากไปโดยไม่แยแ

าปล่อยให้นางไปทำเรื

img

สารบัญ

บทที่ 1 วางยา บทที่ 2 พระชายารองที่ท่านอ๋องทรงรักใคร่ บทที่ 3 แค้นหนี้ต้องเอาคืน บทที่ 4 กฎย่อมเป็นกฎ บทที่ 5 สตรีผู้โหดเหี้ยม บทที่ 6 นางปีศาจ
บทที่ 7 มารยาหญิง
บทที่ 8 องครักษ์เยี่ยผู้หล่อเหลา
บทที่ 9 บังเอิญพบ
บทที่ 10 ท่านอ๋องจะเชื่อใคร
บทที่ 11 หม่อมฉันต้องประหยัดเพคะ
บทที่ 12 คนที่ติดตามไม่ห่าง
บทที่ 13 นางก่อเรื่องอันใดอีก
บทที่ 14 สตรีผู้เมามาย
บทที่ 15 หรือว่าท่านอ๋องจะมีใจ
บทที่ 16 ตื่นขึ้นมาเจอสัตว์ร้าย
บทที่ 17 ย้ายไปที่เรือนของท่านอ๋อง
บทที่ 18 ข้าจะตีมันเอง
บทที่ 19 แย่งชิงเขากลับมา
บทที่ 20 เข้าใจตนเองมากขึ้น
บทที่ 21 ตบสั่งสอน
บทที่ 22 เกิดเรื่องในจวน
บทที่ 23 ลงโทษอย่างหนัก
บทที่ 24 หวั่นไหว
บทที่ 25 หัวใจล่องลอย
บทที่ 26 ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป
บทที่ 27 สตรีที่อยู่ในใจ
บทที่ 28 สตรีที่ได้รับความโปรดปราน
บทที่ 29 ละทิ้งความรู้สึกได้จริง ๆ
บทที่ 30 ตกอยู่ในอันตราย
บทที่ 31 ข้าขอโทษท่านแล้ว
บทที่ 32 คนที่ให้ความช่วยเหลือ
บทที่ 33 อย่าพรากพวกนางเลย
บทที่ 34 ดูแล
บทที่ 35 รักษาชื่อเสียงของนางให้ดี
บทที่ 36 ส่งเสี่ยวเหลียนเป็นครั้งสุดท้าย
บทที่ 37 ท่านพ่อโปรดช่วยข้าด้วยเจ้าค่ะ
บทที่ 38 อาไป๋ไม่ชอบหน้าเต๋อลู่หาน
บทที่ 39 หย่าขาด
บทที่ 40 ดอกไม้ดอกนี้มอบให้ท่าน
บทที่ 41 เมิ่งลี่เฟย...
บทที่ 42 เขาผู้อยู่เคียงข้างนางเงียบ ๆ มาเสมอ
บทที่ 43 หาคู่ให้อาไป๋
บทที่ 44 คู่สร้างคุ่สม (ตอนจบ)
บทที่ 45 ตอนพิเศษ1 ความรักที่ฝังแน่นในใจ
บทที่ 46 ตอนพิเศษตอนที่ 2
บทที่ 47 ตอนพิเศษ ตอนที่ 3
บทที่ 48 ตอนพิเศษ 4 ตราบชั่วฟ้าดินสลาย ขอมีเพียงเจ้ากับลูกเท่านั้น
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY