รเฝ้าเวรอยู่ด้านนอก สองนาย เสี่ยวเหลียนบ่าวคนสนิทรีบตื่นแต่เช้าเพื่อมาปรนนิบัติ ผู้เป็
ด เสี่ยวเหลียนมิอาจทราบได้ จำต้องอาศัยวานบ่าวในจว
ะชายาให้ดี ทว่าไม่ได้ห้ามผู้ใดเข้าไปพบ เมื่อสาวใช้มาท
มา เสี่ยวเหลียนสอดส่ายสายตาจนกระทั่งพบเงาร่า
เมิ่งลี่เฟยนอนสั่นสะท้านอยู่ในผ้าห่มเสี่ยวเ
่านไม่อยู่ใน เรือนหอเล่า ในเรือนนี้เย็นย
อสัมผัสเตียงแห่งนี้ เสี่ยวเหลียนก็รับร
เสื้อคลุมของสาวใช้ประจำสกุลเมิ่งคลุมทับ
ความอบอุ่นได้มาก ทว่าเตียงนี้กลับเย็นเยียบ
ยวเหล
ผัสมือเย็นของเสี่ยวเหลียน อากาศหนาวยิ
จ้าคะ คุณหนูแย่แล้
ิ่งกว่ากระดาษขาวกระทั่งในความมืดเช่นนี้ยังมองเห็นได้ชัดเจน เสียงของเมิ่งลี่เฟยแห
ลียนข้าทั้งร้อนทั้งหนาวปวดร้าวไปทั้งตัวแ
ไปจนหมดมิให้เข้าใกล้เรือนหอ นางเองก็ไม่ได้คิดมากวันส่งตัวเจ้าสาวเจ้าบ่าวคงไม่ต้
อ คุณหนูรอบ่าว
ไว้นางจดจำแววตาชิงชังของคนผู้นั้นได
าใจหรือไม่ อย่างไรก็ต้องหาทางพาท่านหมอม
ว คุณหนูอดทนไว้นะเจ
นขณะที่เมิ่งลี่เฟยกลับขดกายเข้าไปในผ้าห่
ใดกันแน่ เสี่ยวเหลียนจึงสอบ
วเข้าพระชายาล้มป่วยรี
อง หากต้องการให้มารักษาพระชายาต้องได้รับอนุญาตเสียก่อน แต่ว่าหากให้บ่าว นางนี้ไปพบพระ
้รับอนุญาตจากท่านอ๋องเสียก่อน เ
้นั้น นางกระชากคอเสื้อของทหารอ
่ตามหมอต้องไปขออนุญา
รจากร่างของเสี่ยวเหลียน เข
สียก่อน กฎของที่นี่เข้มงวดยิ่งหา
นเย็นพร้อมกับถอนหายใจออกมาด้วยคว
ระชายาอาการไ
อในคืนที่ผ่าน เสี่ยวเหลียนรู้ว่าท่านอ๋อง ไม่ต้องการแต่งกับคุณหนูและท่าทางร
วมหอแล้วคนที่ถูกประณามย่อมกลายเป็นคุณหนู ไม่มีทางที่คุณหนูจะยินยอมตกอยู่ในสถานก
่งกว่าฝ่าด่านบำเพ็ญตบะพันปีเพ
บตกแต่งด้วยผ้าแดงสวยงาม ทว่าเรือนแห
๋องอยู
์ที่เฝ้าประตูเสียงสั่น ได้คำตอบท
ยู่ที่เรือนพระชาย
นอยู่บ้าง อย่างไรสตรีผู้นี้ก็เป็นคนสนิทขอ
ผ่านมาเพียงวันเดียวอ๋องเจ็ดโยนพระชายาไปที่ตำหนักเย็
้าต้องพบท่านอ๋อง เกิ
ยดี ทว่ากว่าจะเจอท่านอ๋องได้ ด้วยความใหญ่โตของจวนนี้เสี่
นนอก เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่งจอง
ดมาก่อกวน ยิ่งอยู่กับพระชายารองด้วยแล้วพวกเจ้ายิ่งไม่อาจ
อใจ คนที่ทอดทิ้งภรรยาเอกตั้งแต่วันแรกเช่นนี้ยังนับเป็น
แล้ว เช่นนั้นข้าจะไปตามหมอสกุลเมิ่งมารักษาพระชายา หากเรื่องราวล่
เป็นเสียงของสตรีผู้หนึ่งน้ำเสียงหวานใสและดูอ่อนโยนย
าก่
างามล้ำแลดูอ่อนหวานยิ่งนัก ทว่าในสายตาของเสี่ยวเหลียนสตรีที่งดงามที่สุดในใต้หล
ประคองร่างบอบบางอ่อนแอของคนงามอย่างทะนุถนอม เรียกว่าแทบจะว
่าคนผู้นี้คือเฉียนมี่พระ
ไปทั่วแคว้นว่าท่านอ๋
ง คารวะพระชายารองเพคะ พระชายาล้มป่วยขอท
ีบทำความเคารพ
ี่สุดคือตามท่านหมอให้เร็ว
วยใบหน้าราบเรียบ พลางเอ่ยเสี
จะดีหรือไม่ อย่างไรฐานะของพระชายาก็สูงส่ง ท่านอย่าทรงใจดำนักเลย
หลาของอ๋องเจ็ดในยามที่จับจ้องมองร่างของเสี่ยวเหลียนดูเย็นชายิ่งนัก ทว่าเมื่
ให้นางได้รับบทเรียนไปเถิด ข้าไม่เชื่อว่านางจะป่วยจริง คงเป็นมารยาของนางมากกว่า ชื่
านอ๋องไม่ส่งท่านหม
ยกาจตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาในจวนข้า มี่เอ๋อร์เป็นคนดีเช่นนี
้มอ่อนหวาน
ล้ว พระชายาคงไม่ใช่
ใจแล้ว” เขาลูบมือของเฉียนมี่
เจ้ากลับไปเถิด อย่ามา
นู ทั้งไม่ยอมส่งหมอ เสี่ยวเหลียนจึงคุกเข่า
ามนี้อยู่ในเรือนเย็นเช่นนั้นไม่อาจทนได้เพคะ ขอท่านอ๋องทรงโปรดส่งท่านหมอไปช่วยรักษา พระชายาป่วยจริง
จำเป็นต้องยอมก้มหัว คุณหนูยอมหักไม่ยอมงอหากรู้ว่าเ
หมอจากข้างนอก ชื่อเสียงของคุณหนูย่อมป่นปี้ด้วยไม่ได้รับความโปรดปรานเป็นแน่ อ
หรือ ทว่าก่อนที่เขาจะสั่งลงโทษเสี่ยวเหลียน จู่ ๆ พระชายารองพลันน้ำตาคลอหน่
าพระชายาด้วย จะแกล้งป่วยจริงเท็จให้ท่านหมอดูก็ทราบความจริงแล้
ำให้อ๋องเจ็ดสูดลมหายใจลึก เขาลูบศีรษะของพระ
ู้ใดก็ได้ไปตามหมอดูนางเสียหน่อย แต่ห้าม
งมีน้ำพระทั
อันยิ่งใหญ่ออกมาให้บ่าวไพร่ประจักษ์ ว่าวาจาของนางมีผล
่เรือนเย็น รักษาพระชายาใ
นว่าท่านอ๋องผู้นี้หลงใหลพระชายารองเพียงใดนั้นไม่ผิด เ
กของพระชายารอง ไม่สนใจเสี่ยวเห
ักหากมี่เอ๋อร์ต้องล้มป่วยเพราะนาง
ารองเข้าเรือน ปิดประตูแ
ท่านหมอให้แล้ว เสี่ยวเหลียนจึงลุกขึ้นรีบวิ่งไปที่เรือนหอกวาด
บโดนสาวใช้กลุ่มหนึ่งดักหน้าขัดขวางมิให
ที่เรือนเย็นมีกฎจนก
ีร่างบึก
าขวางทางข้าห
หาก ที่นั่นไม่มีกระทั่งเตาอุ่นหากไม่ได้ผ้าห่มจะผ่าน
แน่น ในขณะที่ยกเท้าถีบเข้าที
ายาของจวนนี้ หากเ
กองอยู่ที่พื้นนางนั้น เห็นได้ชัดว่
ก็พร้อมสู้ตาย ผู้ใดหน้าไหนกล้าเข้า