รเฝ้าเวรอยู่ด้านนอก สองนาย เสี่ยวเหลียนบ่าวคนสนิทรีบตื่นแต่เช้าเพื่อมาปรนนิบัติ ผู้เป็

ด เสี่ยวเหลียนมิอาจทราบได้ จำต้องอาศัยวานบ่าวในจว

ะชายาให้ดี ทว่าไม่ได้ห้ามผู้ใดเข้าไปพบ เมื่อสาวใช้มาท

มา เสี่ยวเหลียนสอดส่ายสายตาจนกระทั่งพบเงาร่า

เมิ่งลี่เฟยนอนสั่นสะท้านอยู่ในผ้าห่มเสี่ยวเ

่านไม่อยู่ใน เรือนหอเล่า ในเรือนนี้เย็นย

อสัมผัสเตียงแห่งนี้ เสี่ยวเหลียนก็รับร

เสื้อคลุมของสาวใช้ประจำสกุลเมิ่งคลุมทับ

ความอบอุ่นได้มาก ทว่าเตียงนี้กลับเย็นเยียบ

ยวเหล

ผัสมือเย็นของเสี่ยวเหลียน อากาศหนาวยิ

จ้าคะ คุณหนูแย่แล้

ิ่งกว่ากระดาษขาวกระทั่งในความมืดเช่นนี้ยังมองเห็นได้ชัดเจน เสียงของเมิ่งลี่เฟยแห

ลียนข้าทั้งร้อนทั้งหนาวปวดร้าวไปทั้งตัวแ

ไปจนหมดมิให้เข้าใกล้เรือนหอ นางเองก็ไม่ได้คิดมากวันส่งตัวเจ้าสาวเจ้าบ่าวคงไม่ต้

อ คุณหนูรอบ่าว

ไว้นางจดจำแววตาชิงชังของคนผู้นั้นได

าใจหรือไม่ อย่างไรก็ต้องหาทางพาท่านหมอม

ว คุณหนูอดทนไว้นะเจ

นขณะที่เมิ่งลี่เฟยกลับขดกายเข้าไปในผ้าห่

ใดกันแน่ เสี่ยวเหลียนจึงสอบ

วเข้าพระชายาล้มป่วยรี

อง หากต้องการให้มารักษาพระชายาต้องได้รับอนุญาตเสียก่อน แต่ว่าหากให้บ่าว นางนี้ไปพบพระ

้รับอนุญาตจากท่านอ๋องเสียก่อน เ

้นั้น นางกระชากคอเสื้อของทหารอ

่ตามหมอต้องไปขออนุญา

รจากร่างของเสี่ยวเหลียน เข

สียก่อน กฎของที่นี่เข้มงวดยิ่งหา

นเย็นพร้อมกับถอนหายใจออกมาด้วยคว

ระชายาอาการไ

อในคืนที่ผ่าน เสี่ยวเหลียนรู้ว่าท่านอ๋อง ไม่ต้องการแต่งกับคุณหนูและท่าทางร

วมหอแล้วคนที่ถูกประณามย่อมกลายเป็นคุณหนู ไม่มีทางที่คุณหนูจะยินยอมตกอยู่ในสถานก

่งกว่าฝ่าด่านบำเพ็ญตบะพันปีเพ

บตกแต่งด้วยผ้าแดงสวยงาม ทว่าเรือนแห

๋องอยู

์ที่เฝ้าประตูเสียงสั่น ได้คำตอบท

ยู่ที่เรือนพระชาย

นอยู่บ้าง อย่างไรสตรีผู้นี้ก็เป็นคนสนิทขอ

ผ่านมาเพียงวันเดียวอ๋องเจ็ดโยนพระชายาไปที่ตำหนักเย็

้าต้องพบท่านอ๋อง เกิ

ยดี ทว่ากว่าจะเจอท่านอ๋องได้ ด้วยความใหญ่โตของจวนนี้เสี่

นนอก เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่งจอง

ดมาก่อกวน ยิ่งอยู่กับพระชายารองด้วยแล้วพวกเจ้ายิ่งไม่อาจ

อใจ คนที่ทอดทิ้งภรรยาเอกตั้งแต่วันแรกเช่นนี้ยังนับเป็น

แล้ว เช่นนั้นข้าจะไปตามหมอสกุลเมิ่งมารักษาพระชายา หากเรื่องราวล่

เป็นเสียงของสตรีผู้หนึ่งน้ำเสียงหวานใสและดูอ่อนโยนย

าก่

างามล้ำแลดูอ่อนหวานยิ่งนัก ทว่าในสายตาของเสี่ยวเหลียนสตรีที่งดงามที่สุดในใต้หล

ประคองร่างบอบบางอ่อนแอของคนงามอย่างทะนุถนอม เรียกว่าแทบจะว

่าคนผู้นี้คือเฉียนมี่พระ

ไปทั่วแคว้นว่าท่านอ๋

ง คารวะพระชายารองเพคะ พระชายาล้มป่วยขอท

ีบทำความเคารพ

ี่สุดคือตามท่านหมอให้เร็ว

วยใบหน้าราบเรียบ พลางเอ่ยเสี

จะดีหรือไม่ อย่างไรฐานะของพระชายาก็สูงส่ง ท่านอย่าทรงใจดำนักเลย

หลาของอ๋องเจ็ดในยามที่จับจ้องมองร่างของเสี่ยวเหลียนดูเย็นชายิ่งนัก ทว่าเมื่

ให้นางได้รับบทเรียนไปเถิด ข้าไม่เชื่อว่านางจะป่วยจริง คงเป็นมารยาของนางมากกว่า ชื่

านอ๋องไม่ส่งท่านหม

ยกาจตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาในจวนข้า มี่เอ๋อร์เป็นคนดีเช่นนี

้มอ่อนหวาน

ล้ว พระชายาคงไม่ใช่

ใจแล้ว” เขาลูบมือของเฉียนมี่

เจ้ากลับไปเถิด อย่ามา

นู ทั้งไม่ยอมส่งหมอ เสี่ยวเหลียนจึงคุกเข่า

ามนี้อยู่ในเรือนเย็นเช่นนั้นไม่อาจทนได้เพคะ ขอท่านอ๋องทรงโปรดส่งท่านหมอไปช่วยรักษา พระชายาป่วยจริง

จำเป็นต้องยอมก้มหัว คุณหนูยอมหักไม่ยอมงอหากรู้ว่าเ

หมอจากข้างนอก ชื่อเสียงของคุณหนูย่อมป่นปี้ด้วยไม่ได้รับความโปรดปรานเป็นแน่ อ

หรือ ทว่าก่อนที่เขาจะสั่งลงโทษเสี่ยวเหลียน จู่ ๆ พระชายารองพลันน้ำตาคลอหน่

าพระชายาด้วย จะแกล้งป่วยจริงเท็จให้ท่านหมอดูก็ทราบความจริงแล้

ำให้อ๋องเจ็ดสูดลมหายใจลึก เขาลูบศีรษะของพระ

ู้ใดก็ได้ไปตามหมอดูนางเสียหน่อย แต่ห้าม

งมีน้ำพระทั

อันยิ่งใหญ่ออกมาให้บ่าวไพร่ประจักษ์ ว่าวาจาของนางมีผล

่เรือนเย็น รักษาพระชายาใ

นว่าท่านอ๋องผู้นี้หลงใหลพระชายารองเพียงใดนั้นไม่ผิด เ

กของพระชายารอง ไม่สนใจเสี่ยวเห

ักหากมี่เอ๋อร์ต้องล้มป่วยเพราะนาง

ารองเข้าเรือน ปิดประตูแ

ท่านหมอให้แล้ว เสี่ยวเหลียนจึงลุกขึ้นรีบวิ่งไปที่เรือนหอกวาด

บโดนสาวใช้กลุ่มหนึ่งดักหน้าขัดขวางมิให

ที่เรือนเย็นมีกฎจนก

ีร่างบึก

าขวางทางข้าห

หาก ที่นั่นไม่มีกระทั่งเตาอุ่นหากไม่ได้ผ้าห่มจะผ่าน

แน่น ในขณะที่ยกเท้าถีบเข้าที

ายาของจวนนี้ หากเ

กองอยู่ที่พื้นนางนั้น เห็นได้ชัดว่

ก็พร้อมสู้ตาย ผู้ใดหน้าไหนกล้าเข้า