ยามนี้นางเองก็แทบจะยืนไม่ไหวแล้ว สิ่งที่ทำได้จึงเป็นเพียงนำผ้าห่มกั
นอกเรือนดังขึ้นอ
น้ำพระทัยหากจะลงโทษก็ให้ลงโทษบ่าวเถิ
สนใจยิ่ง นางเองก็อยากรู้ว่าคนใจดำผู้นั้นจะตัดสินเช่นไร หรือจะตามมาหาเรื่อง
เดินไปหยิบยาเพื่อมาทาแผลให้เสี่ยวเหลียน
ให้นางผิดหวัง เมื่อเขาเอ่ยเสียงดั
ษให้กักตัวในเรือนตนเองเพื่อสำนึกผิดในความผิ
อนจะเปล่งเสียงหัวเราะอันดังด้ว
ประตูเขม็ง ในใจอยากจะผลักเข้าไปถามนักว่านางมีเรื่องใดน่าขบขันกันหรื
กันเถิด เพคะ ยืนตรงนี้นานเกินไปทำให้หม่
ขาถนอมนางเอาไว้ในฝ่ามือ มิเคยทำให้ชอกช้ำใจแม้แต่น้อย ทว่าบัดนี้เข
าะนางปีศาจผู้นั้นที่ทำให้จ
ู่หานเป็นอย่างดีและนางยังจดจำความรู้สึกเอา
่เอาเถิดยามนี้มิใช่เวลาจะเปิดศึก นางจะเกิดปัญหากับตนเองในยามอ
งนาง เฉียนมี่ของเขาร่างกายอ่อนแอยิ่
แหน่งชายาเอกแต่เพราะชาติตระกูลต่ำต้อย จึงทำให้ไทเฮาไม่ทรงเห็นด้วย เขาเองไม่อยากมี
วามอ่อนหวานและช่างเอาอกเอาใจของนาง แม้ว่าเขามีอนุอีกสามคนอยู่ใ
ีดเซียวก็แข้งขาอ่อนแรง ทำให้เต๋อลู่หาน
ณเจ้าในเรือน เจ้
น้ากับอกกว้างต
มควรแล้วเพคะ ท่านอ๋องอย่าได้
รีนางนั้น ในยามที่เมิ่งลี่เฟยโยนอาหารลงพื้นโดยไม่แยแ
่ ๆ เต๋อลู่หานบังเกิดความรู้สึกคล้ายคลื่นที่ส
นออกกระทั่งเผยแผ่นหลังที่เป็นรอยบวมช้ำ นิ้วเรียวเปิดกล่องยาแล้
เพราะข้าแท้ ๆ ข้าขอโ
ยของเสี่ยวเหล
่ยวเหลียนท
้ของสาวใช้ดังขึ้น น้ำตาแห่งความ
่ให้เสี่ยวเหลียนรู้ว่านางกำลังร้องไห้ ทั้ง
ก็ด
ตอนที่หญิงสาวมีอายุเพียงเก้าขวบ และเป็นจุดเริ่
ำลังออกเที่ยวชมตลาดกับบ่าวรับใช้และคนคุ้มครองราวสิบคน ผู้ใดก็รู้ว่
เผลอจึงลอบหนีออกไปเดินเล่นตามถนนคนเดียว และในยามนั้
ดอกกุ้ยฮวาอยู่ในมืออีกข้าง เด็กขอทานนางนั้นมอง
ข้าใกล้ขอทานสกปรกเป็นอันขาด ด้วยความยังเด็กนักนางจึงถอยหลังไปหล
รจึงตัดสินใจเดินเข้าไปใกล้
มิ่งลี่เฟยไม่เคยเห็นผู้ใดกินได้ตะกละเช่นน
าอย่างไร พ่อแม่ไม่มีหรือเ
กหน้าและส่ายหน้าไปพร้อม
มากข้าไม่มีพ่อแม่ พวกเขาไม่รู้ไปที
มิ่งลี่เฟยคิดว่าจะทนความหนาวได้อย่างไร แต่เด็กน้อยผู้นี้ก็ยังดู
นมจะติดคอใบหน้าแดงก่ำทั้งไอออกมา กว่าจะหายใจได้อีกครา
้าเจ้าแล้วสนุกกว่าเล
ุง เมิ่งลี่เฟยกลัวว่าบ่าวจะตามมาเจอแล้วห้ามนางให้เงินค
ินนี่ให้เจ้าไปซ
นมาอย่างงง ๆ กระทั่งค
ุณ คุ
่านางกลับชนเข้ากับบุรุษผู้หนึ่ง เมื่อเงยหน้าขึ้น
ลัวด้วยรู้ว่าไม่มีผู้ใดกล้ายุ่
ไหมเนื้อดี ใบหน้างดงามทั้งยังปักปิ่นหยกแสดงฐานะสูงส
งได้น่ารักเช่นนี้ โปรดอ
งดงามจนคนต้องตื่นตะลึงขึ้นเล็กน้อย
มาโน่นแล้ว
ำผู้นั้นพร้อมกับพวกอีกสองคนรีบค้อมตัวหล
คุณหน
่งเข้ามาหานาง ทว่าไม่มีผู้ใดกล้าตำหนิเมิ่งลี่เฟยสักค
กเดินเที่ย
น้ากันแม้ถึงเวลากลับแต่คุณหนูยังไม่อยากกลับพวกเข
้ยินเสียงแหลมเล็กของเด็กผู้หนึ่ง นางจึงหันไปมองเห็นร่างข
กแคบนั้นทันใด ทหารองครักษ์ได้แต่ร
ถูกทำร้ายจนนอนตัวงออยู่ที่พื้น ใบหน้าของเด็กน้อยขอ
ฟันเอ่ยด้วยควา
ทำเจ้า
กไปอีกทางหนึ่ง
ุดดำ พวกเขาปล
ตะโกนสั่งอง
นมา สั่งสอน
บ้านจำนวนมากที่มามุงดูอย่างสนใจ ช่างบังเอิญยิ่งที่บุรุ
ันจนกระทั่งได้ถุงเงินของนางคืนมา ผู้คนเริ่มสงสัยว่าเ
ั้งยังไม่คิดส่งคนผิดให้ทางการเลยส
้ข้า ข้าจะโ
งเก้าขวบลงมือเฆี่ยนตีคนพวกนั้นด้วยต
ยเหี้ยมโหดเพียงใด ทั้งที่เป็นเพียงสตรี
ทางเดินของเมิ่งลี่เฟยจึงถูกลงโทษอย่างหนัก บ้างก็ว่าคนพวกนั
ิ่งลี่เฟยจึงถูกเล่าขาน ทั้งยังขนานนาม