img ชายาร้าย ที่ไม่ได้รัก NC18+  /  บทที่ 20 เข้าใจตนเองมากขึ้น | 41.67%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 20 เข้าใจตนเองมากขึ้น

จำนวนคำ:4079    |    อัปเดตเมื่อ:08/08/2023

เสียงนั้นหยุดการกระทำที่กำลังร้อนแรงของคนทั้งคู่ทันใด เมิ่งลี่เฟยหัวเราะต่ำในลำคอ ราวกับว่าสตรีนางนั้นมีสายลับอยู่ในเรือนของตนเอง ถึงได้เป็นนกรู้ไปเสียทุกเรื่อง

เต๋อลู่หานผละออกจากร่างเล็กของเมิ่งลี่เฟย กลิ่นดอกเหมยของนางยังหอมกรุ่นติดปลายจมูก และสัมผัสนุ่มนิ่มก็ยากจะถอนใจได้ ทว่าเขากลับเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบออกไป

"เจ้ารอข้าอยู่ที่นี่ ข้าไปดูนางครู่เดียว เดี๋ยวข้ากลับมา"

เมิ่งลี่เฟยทำท่าคล้ายจะบอกเขาว่าตามสบาย สัมผัสที่ได้รับเมื่อสักครู่ยอมรับว่าทำให้นางใจเต้นไม่น้อย ทว่าบัดนี้หัวใจกลับรู้สึกชาจนกระตุก ริมฝีปากของนางเหยียดออกเป็นรอยยิ้มอ่อนบาง สีหน้ามิได้ทุกข์ร้อนกับการอยู่หรือไปของเขาเลยแม้แต่น้อย

เต๋อลู่หานออกจากเรือนไปด้วยความรวดเร็ว ในยามนี้นี่เองที่เมิ่งลี่เฟยแน่นิ่งคล้ายหุ่นฟางตัวหนึ่ง นางสูดหายใจลึก นัยน์ตาพลันหลุบต่ำ ใคร่ครวญเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างนิ่งเงียบเนิ่นนานกระทั่งเสี่ยวเหลียนเห็นว่าเมิ่งลี่เฟยนั่งอยู่ในท่านี้นานเกินไปแล้วจึงได้เอ่ยว่า

"คุณหนู คิดอะไรอยู่หรือเจ้าคะ ประเดี๋ยวท่านอ๋องคงกลับมาแล้ว เมื่อครู่ที่อยู่หน้าเรือนยังบอกบ่าวว่าท่านอ๋องจะกลับมา ให้บ่าวดูแลคุณหนูให้ดี"

เสียงของเสี่ยวเหลียนที่เมิ่งลี่เฟยได้ยิน ประดุจเสียงยุง หึ่ง ๆ ที่มิได้ยินชัดเจน ในยามนี้ที่เมิ่งลี่เฟยตระหนักแล้วว่าตนเองได้ทำดีที่สุดแล้ว

"เสี่ยวเหลียน ข้าคงไม่อาจทำเช่นนี้ได้อีก ที่สมควรกระทำก็ได้กระทำไปหมดแล้ว เต๋อลู่หานผู้นี้เขาคงไม่ได้ดวงตามืดบอดเช่นที่เคยเข้าใจ ทว่าเขาคงมีใจรักมั่นเฉียนมี่อย่างแท้จริง หากท่านพ่อสอบถามเจ้าก็บอกเขาไปว่าข้าได้ทำตามที่สมควรทำทุกอย่างแล้ว"

"แล้วคุณหนูจะยอมแพ้แล้วหรือเจ้าคะ"

เมิ่งลี่เฟยเงยหน้าขึ้น สายตาว่างเปล่ายิ่งนัก กระทั่งน้ำตาที่เคยคลอหน่วยยังหดหายไปจนสิ้นไม่เหลือแม้แต่หยดเดียว

"ข้าอาจจะเป็นคนที่โง่งม คราแรกไม่อยากแต่งจนอาละวาด ทว่าเมื่อต้องแต่งด้วยเหตุผลที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง ข้าก็ทำใจยอมรับทั้งพยายามแล้วที่จะอยู่กับเขาให้ดีในแบบของสามีภรรยาที่รักใคร่ วาดฝันสวยหรูว่าจะวางอำนาจมีบุตรชายสักคน เอาชนะสตรีทุกคนในจวนนี้ก้าวขึ้นมาเป็นผู้ที่เขารักใคร่ที่สุด"

—— บทล็อค ——
ดาวน์โหลดแอปเพื่ออ่านต่อ
img
สารบัญ
บทที่ 1 วางยา บทที่ 2 พระชายารองที่ท่านอ๋องทรงรักใคร่ บทที่ 3 แค้นหนี้ต้องเอาคืน บทที่ 4 กฎย่อมเป็นกฎ บทที่ 5 สตรีผู้โหดเหี้ยม บทที่ 6 นางปีศาจ
บทที่ 7 มารยาหญิง
บทที่ 8 องครักษ์เยี่ยผู้หล่อเหลา
บทที่ 9 บังเอิญพบ
บทที่ 10 ท่านอ๋องจะเชื่อใคร
บทที่ 11 หม่อมฉันต้องประหยัดเพคะ
บทที่ 12 คนที่ติดตามไม่ห่าง
บทที่ 13 นางก่อเรื่องอันใดอีก
บทที่ 14 สตรีผู้เมามาย
บทที่ 15 หรือว่าท่านอ๋องจะมีใจ
บทที่ 16 ตื่นขึ้นมาเจอสัตว์ร้าย
บทที่ 17 ย้ายไปที่เรือนของท่านอ๋อง
บทที่ 18 ข้าจะตีมันเอง
บทที่ 19 แย่งชิงเขากลับมา
บทที่ 20 เข้าใจตนเองมากขึ้น
บทที่ 21 ตบสั่งสอน
บทที่ 22 เกิดเรื่องในจวน
บทที่ 23 ลงโทษอย่างหนัก
บทที่ 24 หวั่นไหว
บทที่ 25 หัวใจล่องลอย
บทที่ 26 ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป
บทที่ 27 สตรีที่อยู่ในใจ
บทที่ 28 สตรีที่ได้รับความโปรดปราน
บทที่ 29 ละทิ้งความรู้สึกได้จริง ๆ
บทที่ 30 ตกอยู่ในอันตราย
บทที่ 31 ข้าขอโทษท่านแล้ว
บทที่ 32 คนที่ให้ความช่วยเหลือ
บทที่ 33 อย่าพรากพวกนางเลย
บทที่ 34 ดูแล
บทที่ 35 รักษาชื่อเสียงของนางให้ดี
บทที่ 36 ส่งเสี่ยวเหลียนเป็นครั้งสุดท้าย
บทที่ 37 ท่านพ่อโปรดช่วยข้าด้วยเจ้าค่ะ
บทที่ 38 อาไป๋ไม่ชอบหน้าเต๋อลู่หาน
บทที่ 39 หย่าขาด
บทที่ 40 ดอกไม้ดอกนี้มอบให้ท่าน
บทที่ 41 เมิ่งลี่เฟย...
บทที่ 42 เขาผู้อยู่เคียงข้างนางเงียบ ๆ มาเสมอ
บทที่ 43 หาคู่ให้อาไป๋
บทที่ 44 คู่สร้างคุ่สม (ตอนจบ)
บทที่ 45 ตอนพิเศษ1 ความรักที่ฝังแน่นในใจ
บทที่ 46 ตอนพิเศษตอนที่ 2
บทที่ 47 ตอนพิเศษ ตอนที่ 3
บทที่ 48 ตอนพิเศษ 4 ตราบชั่วฟ้าดินสลาย ขอมีเพียงเจ้ากับลูกเท่านั้น
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY