ล้วเหรอคร

ามออกมา แววตาคมเข้มของลูกชายถอด

ร ภาพใบหน้าของอติพัฒน์ก็

ีฝุ่นไม่ทัน ฝุ่นก็เ

รอคะคุณ

กหกน้องก้อยกับน้อ

รดาให้ไปนั่งบนเก้าอี้สีขาวที่ส

กนั้นบินไปไหนท

อยากเห็น ในขณะที่แฝดผู้น้อ

วกนี้กำลังบ

บเมื่อหูได้ยินคำพูด

ไม่ได้บินไปหาพ่อสักหน่อ

ไง คุณแม่ขายังไม่ได

ังสือ” น้องชายตอบ

ุปแล้วนกบินไปไห

ือมาอ้าง พี่สาวอย่างน้องก้

แต่ในใจของหล่อนก็ยังคงเจ็บปวดเ

ก็นำเงินที่มีอยู่นำมาเปิดกิจการเล็ก

้อ และไม่เคยยอมแพ้ ทำให้ในที่สุดร้านดอกไม้ของหล่อนก็เริ่มมีลูกค้าประจ

ปหาอาหารจ้

าพ่อน่ะสิคะ” สีหน้าน้องก

ล้วล่ะพี่ก้อย ไม่ได้ถูกพ่อ

ยบๆ แต่กลับทำให้คนเป็นแม่ตกใ

บนี้สิ คุณพ่อไม่ได้

่กับพวกเราก็คือการท

ะกลับมาตอนเราอายุสิบแปด

างไม่มีใครยอมใคร จนแกมแพ

นนะคะน้องก้

ลูกฝาแฝดของตัว

กหนูทั้งสองคนเอาไว้นั่นแหละ ถ้าแม่เก็บเงินได้เย

ออกมาจากขอบดวงตาของตนเองได้ มันไหลผ่านแก้ม

ขาสัญญา

ว้ แม่จะไม่มีวันผิ

้องก้อยดี

มดีใจ ตรงกันข้ามกับน้องกันต์

รอคะ” แกมแพรถามลูกช

ๆ ครับ

่น้องกันต์ไม่อยากมีพ่อเหมือนเพ

เดี่ยวทั้งเจ็บทั้งจุกเม

้วย เพื่อนสนิทของกั

ยากรู้เหรอว่าพ่อขอ

ต์ส่ายห

อยอยากรู้ไปคนเดียวเถอะ น้

ดมือมาด้วยก็เดินห่างออกไป ทรุดนั่งบน

งเล็กของลูกชายไ

องกันต์ทำตัวเหมื

่ะ ก็เลยอาจจะเก็

รษะของลูกสาวอย่างเอ็

ให้น้องก้อยกับน้องกันต์นะครับ อ

ยไปช่วยคุณแ

ล่นเป็นเพื่อนน้องกันต์เถอะน

คุณ

ห้กับลูกสาว ก่อน

ีกสิบนาทีเข้าไปก

บคุณ

ังไม่เงยหน้าขึ้นจากหนั

ี่เปื้อนรอยยิ้มอยู่เมื่อครู่นี้ ตอนนี

้นทุกวัน และทั้งสองคนก็มักจะม

าะถามถ

้งที่ต้องโกหกลูกๆ

้เลยว่า พ่อของพวกเขาไม่รู้ว่