ตายแ

ิงโหย่วเอ

านว่าอ

ายปีมานี้ เขาเอาแต่หลบ ๆ ซ่อน

ที่ครองราชย์สืบต่อคือ อู๋ฉี บุตรชาย

าโง่น่ะเหรอขึ

เยาว์วัยเขาเคยร่ำเรียนในชั้นเดียวกันกับอู๋ฉี แม้อายุอู

ใ

่ว์เล่าเป็

เหมือนกับบิดามัน คนที่ทะเยอทะยานตั้งแต่เด

เท้าให้ก

ด เรื่องที่พวกเขาสนทนา หากผู้อื่นล่ว

้ทรงเกรงว่าน้องชายจะชิงบัลลังก

น จ้าวหลงก็ยิ้มพรา

จะชิงบัลลังก์มังก

ายมีแผ

ตอนนี้เจ้าต้องส่งข้าให้อยู่รับใช้ใ

่ได

ย่วร้องเสียงห

งเต้สมองหมูนั่นไว

่เหตุผ

เหตุผ

ม่อยากให้องค์ชายเข้าใกล้มัน

โหย่วสารภาพ

ใจพองโตราวกับจะลอยได้ เขาขยับเข้าไปกอดเอว

่อมมีวิธีการมิให้ข้

ก้มมองหนุ่มน้อยแ

ารที่ท่านยั่วเย้าข้าเช่นนี้

อดภัยเ

ของใต้เท้าหนุ่มชัดเจนออกปานนั้นม

นนี้อย

้มร่างบอบบางขององค์ชา

ท่านจะทำโจ่งแ

มแขนร้อ

มไม้ตรงนู

่งหน้าไปยังท

ั้น ท่านก็รู้ว่าสถานที่แ

็ชะงักฝีเท้า รู้สึกสงสารองค์ชาย

่เคียงข้าง ไม่ว่านรกขุมใด

เท้า

กได้ถึงไออุ่นที่แผ่ซ่า

พเลวร้ายในอดีต

ับสมบัติอันล้ำค่าเดินไปยังโ

มลงบนโขดหิน แล้วปร

อออ

บแผ่นหิน สองคนกอดกันและกันจนไม่เหลือช่อ

เบียดอกนุ่มเนียน หน้าท้องแกร่งเบี

...

ิ่งแก่นมังกรแข็งขึงของใต้เท้าหนุ่มบดเบียดกั

อนกายท่านทำให้ข

ปทั่วทั้งเรือนร่างงาม สองมือถอดอาภรณ์ของจ้าว

ให้ข้าสุขเจียนตายเ

อ่ยเสียง

เขาก็จับขาเรียวแยกออกให้กว้างยิ่งขึ้น ดว

งให้แหกอ้ายิ่งขึ้น ก่อนที่จะประกบปากลงบนแท่งหยกน

ะ ใต้เท้

พกหยัดแท่งหยกตนดันขึ้นรั

านแตกใส่ปากเขา ร่างบางกระตุกไ

ท่านกลืนกินข้าเช่นนี้ ข้

ี่ใต้เท้าหนุ่มยังตะบี้ตะบันดูดดึงแท่งหยกเขา

.. อืม

น้ำหวานของจ้าวหลงก็ยิ่งพรั่งพรูออกมาไม่ขาดสาย แก่นลำพองแข็งดิ้นสู้ปลายลิ้น เขาจึงหยอกเย

้นท่านรัวเร้วราวกับงูฉก ข

วกาย เขาแอ่นสะโพกหยัดสู้ลิ้นร้อนของใต้เท้าหนุ่ม

้ำหวานองค์ช

ั้นก็ลากไล้ลิ้นไปจนถึงร่องสวาท แล้วเล

แล้ว ข้าจะไม่