ือเจนรดาออกจากต้นแขน ดวงตาสีอำพันดุวาวจนเจนรดาใ

้ำเส้น

โทษ

เธอเคยได้ยินมานั้นไม่ได้เกินจริงเลยแม้แต่น้อย เขาดุ เขาใจร้