็นวันแรกข

ินมาว่าคุณนิโคลัสโหดและก็ดุ

นดู คุณจะได้รู้ว่าข่า

มากๆ เลย” เธอบอกพร้อมยิ้มบางๆ ใจเจ้ากรรมเต้นตึกตั

ห็นแบบผมก็ต้องหงุด

ีปัญหากับผู้ชา

คลีย

ุณแบบนี้ คุณทำงานอยู่แผนกอะไรคะ” เธอถามละเอียดยิบ

็นยิ้มที่ทำให้เธอใจเต้นแรงกว่าเดิม ก่อนที่ร่างสูงจะก้าวออกจากลิฟต์ไป ทิ้งให้เธอยื

่อ แต่เพราะความมีน้ำใจที่เข้ามาช่วยเหลือเธอ และเสน่ห์รุนแ

าเขาอยู่แผนกไหน แต่ถ้าทำงานที่เดี

สุด สำหรับท่านประธานเพียงคนเดียว ไม่มี

้ตรงกระเป๋าเสื้อมาสวม...นี่ล่ะจะได้ดูเป็นผู้

สื้อให้ตึง ก่อนจะเดินฉับๆ เสีย

งแค่ ห้าห้องเท่านั้น เธอเดินมาถึงริมสุดของอีก

ม่กล้าถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปเอง...เขา

รกของเธอ ควรรอ

หันไปมอง แล้วก็ต้องใจเต้นแรงอีกครั้งเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่เด

มคมมองเธอ ก่อนจ

อีกแล้ว

าร้อนผะผ่าวเมื่อเขาก้มหน้าลงม

ว่นออกจากใบหน้าเธอ

อึ้ง ไ

้าตัวเอง...และนั่นก็ทำเอาเธอหน้าแดงมากขึ้นกว่าเดิม...ตอนเขาสวมแว่น...ก็ดูเซ็

เคยเห็นผู้ชายมากหน้าหลายตามาเยอะ แต่คนที่ท

ป หลังจากที่ทดลองสวมเอง

วมให้ดูเป็นเ

นอยู่ที่ผลของงานที่ค

ม ยิ้มเจื่อนๆ “คุณมาหาท่านประธานหรือคะ ท่านย

ผม...นิโคลัส เจเนเฟอร์ เป็นเจ้านายของคุณ ยินดีที่ได้ทำงานร่วมกันนะครับ

เขาคือเจ้

ักษณะอย่างเขาดูยังไงก็เหมือนผู้นำ ทั้งสายตาแล

าอาจเป็นตาแก่หน้าบูดบึ้ง ไม่นึกว่าจะเป็นชายหนุ่มที่สง่างามและดูอบอุ่นได้ถึง

ับมือเขา...มือเขาใหญ่มาก ใหญ่

าน จากนี้ไปก็ฝากเ

กเธอ “ต่อไปเราต้องทำงานใกล้ชิดกัน

ืนน้ำลายเหนียวหนื

ผมจะได้สอนว่าหน้าที่

โดยทิ้งระยะห่างพอควร มองแผ่น

ะธาน ส่วนเธอเป็นแค่เลขากินเงินเดือน ไม่ว่ายังไงมันก็ไม่มีท