างสามขุมเข้าไปหาคนตัวโตที่ย

ยสายตาตื่นๆ ปา

ข้ามาเ

ึ้งแค่จะช่วยเปลี่ยน

ี่ไม่ไว้ใจเธอ

ือว่าหนี ผึ้งอาจจะยอมเสียครั้งแ

เด็ก

นิ่ง

ใหญ่ออกคำสั่งเสียงขบขัน และก็ยกมือขึ้นค่

ทำเอ

ก็ไม่สามารถหยุดควา

อยากช่ว

้ ทำไมนะ ทำไมชีวิตของเขาจะต้องมาต

ขนเยอะจังค่ะ

ไรของ

ิ้วมือซุกซนของหญิงสาวสัมผ

ลยค่ะ ยกแขนขึ้น จะ

ยหนุ่มที่จ้องมองมา ยิ

จังเลยค่ะ หน้

ปี้ยนแถบขอบกางเกงของเขา ทำให้

มกกับพี

ศ ผึ้งยังไม่ไ

ไปทำอะไรที่

ยยิ้มขบขันเอาไว้ส

นไปโดนเองค่ะ ทำ

็กบ

งไงมันก็ต้องเป็

ดดได้แล้ว ออกไป พี่จะ

ต้นแขนของเขาเอาไว้ ทำให้เสียหลักถล

้สัมผัสกับร่างนุ่มนิ่มหอมละมุนของน้ำผ

ังเลยค่ะ แข็งไป

าเมื่อได้ยินคำพูด

า ออกไป

อจับต้นแขนของหล่

มองหน้าอกที่มีเส้นขนรกๆ

้นเร็วจังค่ะ ต

ต้น แต่กำลัง

งตัวเองไปปลดกลอนประตู แ

ก หล่อนออกมายืนยิ้มอยู่หน้า

ปดปีของเรา...

พัก หล่อนก็อดที่จะแกล

ยังคะ อยากให้ผึ้

ย ออกไปให้

้วยความขบขัน ก่อนจะ

ขมากมายที่หล่อนมั่นใจว่ามั

ศรุต และเขาก็เกิดมาเพื่อเป็นสามี

ี่วิศจังเ

อผึ้งในร้านล่ะค่ะ หน

สึกน้อยใจเล็กๆ ที่วิศรุตไม่

์ของเอกภพน่ะ แล้วก็

่วิศเห็นตอนผึ้งลอ

้วย ในเมื่อวันแต่งงา

ห้พี่วิศช่วย

กระงอด แต่คนตัวโตไม

ดไหนก็เหมือนกันนั้นแหละ

วิศน

มูกใส่ แต่ชายหนุ่มกลับ

สักพัก ก็ต้องเป็นฝ

่เคยสนใจเลยว่าหล่อนจะรู้สึกยังไง เขา

้งไปค้างที่บ

าตลอดทาง เขาหันข

ม่

ไมล

ปล้ำพี

หัวเร

ให้ผู้หญิงป

บนต้นแขนของคนที่กำล

่ อย่ามาทำให

็จอดรถสิคะ แ

เธอนี่แก่แดด