งเฉลิมฉลองกัน รพีพัฒน์ก็จูงมือเธอออกจากกลุ่มไป ในคืนที่มีความหนาวเย็นเป็นนิจ เสียงเพลงดังกระหึ่มพร้อมเสียงพ

นกับพี่

ยงทุ้มอ่อนโยนพูดประโยคนั้น เธอแทบไม่อยากจะเชื่อ ว่าผู้ชายที่สม

ดในชีวิต มากกว่าวันที่ได้รู้ว่าตัวเองมีพ่อเสีย

นคิดถึงวันวานเก่า ๆ ยิ่งตอกย้ำว่าเธอตัดสินใจไม่ผิดที่ตอบตกลงคบหากับเขา ใบหน้าขอ

้เธอเห็นแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าเขารักเธอคนเดียว สายตาก็มองแค่เธอ เมื่อเป็นแบบนี้เธอยังจะมัวรอ มัวลังเลอะไ

ท ‘เลิศเกียรติคุณ’ ก็เห็นภาพเรื่องราวความวุ่นวายออกแล้ว แต่ช่างเถอะ ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอเป็นฝ่ายถูกกดขี่และยอมมาโดยตลอด ด้วยไม่อยากมีปัญหา แต่

ยอมให้ใครแย่งรพีพัฒน์ไป ไม่สิ สายตาคนอื่นก็มองเธอเ

องท่วมหัวเธอจะไม่

้นแหละ ฉันยอมมามากพอแล้ว นับจากนี้ฉันจะไม่ยอมอีกต่อไป” พริมาพูดออกมาอย่างมาดมั่นก่อน