้นเคยไม่ได้มีแววตาตื่นเต้นแต่อย่างใด เนื่องจากเธอมาที่บ้านของรพีพัฒน์บ่อย ๆ ใช่แล้วละ ทางครอบครั

ที่ชายหนุ่มสำเร็จปริญญาโท ในวันเดียวกันเจ้าตัวได้แ

ๆ แล้วถึงได้รู้ว่า เป็นเธอคิดมากเกินไป เพราะนอกจากครอบครัวของรพีพัฒน์จะไม่รังเกียจเธอแล้ว ยังให้ความรักความเอ็

พัฒน์ถามขึ้นหลังจอดรถ

้รู้จักกับคุณพ่อคุณแม่พี่พีครั้งแรกค่ะ จากวันนั้

ด้วยน้ำเสียงออดอ้อน ทว่าแววตากลับเจ้าเล่ห์ระยิบระยับสื่อความนัย จนหญิงสาวอดส่ายหน้าด้วยความระอาใจไม่ได้ และก่อนที่รพีพัฒน์จะพ

หายหน้าไปนานจนคุณผู้หญิงบ่นหาอยู่บ่อย ๆ เเล้วค่ะ” แม่บ้า

ะค่ะ ยังไงพริมขอตัวไปหาคุณแม่ก่อนนะคะ

หน่อ

ู่ในห้องรับแขกอยู่แล้วค่ะ ส่วนข้า

อนเดินเข้าไปในบ้านโดยไม่รอชายห

ณพริมไปอีกล่ะคะ มัวรออะไรอย

ี่” รพีพัฒน์แกล้งเอ่ยด้วยน้ำเสียงน้อยใจ แต่แม่บ้านวัยกลางคนไม่ใส่ใจเพราะรู้ว่าเจ้านายหนุ่มแกล้งเล่นเท่านั้น ทั้ง