ชายคนรักทันที แต่ยังไม่ทันได้คุยกันมาก รพีพัฒน์ก็เด

ังไงกันตาพี นี่แกหวงน้องก

ว่าเป็นแม่แต่มันก็อดหวงไม่ได้ ก็ใครใช้ให้แฟนเขาน่ารักน่าเอ็นดูขน

ิสัยแบบนี้คงเอามาจากใครไม่ได้นอกจากคุณพิพัฒน์บิดาของช

ัฒน์ถามอย่างไม่เข้าใจ ซึ่งคุณรพีก็ตอบกลับไปทันทีว่า “ไม

กแม่เหมือน

ง ๆ ไม่น่ารักว่าง่ายเหมือนหนูพริมของฉันเลย” คุณรพีพูดเสียงเขียวใ

มาหาแม่เลยนะ มีปัญหาอะไรหรือเปล่าลูก ถ

มีเวลาว่าง คาดว่าถ้าทุกอย่างไม่ผิดพลาดพริมก็จะได้พักแล้วละค่ะ ช่วงนี้พี่พีก็งอแงเหลือเกินค่ะคุณ

่มีเวลาให้พี่จริง ๆ เดือนนี้เ

ก็ว่างให้พี

ี่แค่สามวัน วันนี้คุณแม่ก็มาแย่งพริมไปจากพี่อีก พี่ยังอยู่กับพริมไม่หนำใจเลยนะ ไม่สงสารพี่เหรอครับ” รพีพัฒน์พูดด้วยความน้อยใจ ถึงจะเข้าใจหน้าที่การงานของหญิงสาว แต่ว่ามันก็ห้ามความรู้

งเห็นใจแล้วก็เอ็นดูในเวลาเดียวกัน พี่พีของเธอก็เป็นแบบนี้ ขี้อ

เวลาอยู่กับพี่พีเป็นเดือนเลยค่ะ” พริมาพูดความจริง เนื่องจากว่าเธอทำเรื่องขอลาพักร้อนไ

ูดจริง

พริมเคยโกห

วอาการคล้ายแมวถูกทิ้งก็ดี๊ด๊าเหมือนปลากระดี่ได้น้ำ ขึ้นมาทันใด โ

กับแม่นะลูก ปล่อยตาพีไว้กับพ่อเขานี่แหละ” คุณรพีไม่รอช้า คว้าข้อมือพริมาเดินออกจากห้องรับแขกไปยังสว

้า คุณพิพัฒน์พยักหน้ารับก่อนตัดบทว่า “ปล่อยแม่แกไปเถอะ อารมณ์จะ

ปในเนื้อหาของธุรกิจที่ต่างฝ่ายต่างช่วยกันระ

งอบอุ่น แม่บ้านอิ่มมองภาพครอบครัวของ

ยสักหลายคนมาคอยวิ่งเล่นให้ชุ่มชื่นหัวใจ หากวันนั้นมาถึงคาดว่าภายในรั้วคฤหาสน์เล