สุดทางยื้อ ไปเถิดข้าปล่อยมือท่านแล้ว

ท

ร้องไห้มาทั้งคืน งานมงคลสมรสที่ควรจะมีเจ้าบ่าวร่วมหอ แต่กลับมีเพียงเจ้าสาวในชุดแดงนั่งอยู่ในห้องหอเพียงลำพัง นางเฝ้ารอบุร

ณหน

้ทั้งคืน แต่ก็ไร้เงาบุรุษที่สวมชุดแดงมงคล นางแอบไปเรียบๆ เคียงๆ ในงานเลี้ยงอยู่หลายหน จนสุดท้ายถึงได้รู้ว่า เจ้าบ่าวถูกแขกในงานรั้งเอาไว้จนดึกดื่น อีกทั้งขนาดดื่มสุราจนเมามายยั

มาแล้ว ท่านมาช่วยข

มือเล็กๆ เอื้อมปาดน้ำตาออกจากดวงหน้าจิ้มลิ้ม ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหลังฉากเพ

ณหนูผู้นี้อย่างแน่นอน แค่คืนเข้าหอยังถูกทิ้ง ต่อไปในอนาคตคงไม่ต้องเอ่ยถึง ว่าสามีของนางจะมีภรรยารอง หรืออนุอื่นที่เอ็นดูมากกว่าคุณหนูผู้นี้เป

าดผิดกายหยุดชะงัก “อย่างไรข้าก็ได้แต

คน แต่จะให้นางทำเยี่ยงไร ขาดสิ้นบิดาผู้ให้กำเนิดนางก็ไม่เหลือผู้ใดอีกแล้ว เ

นเฉิ

ักใจมากอยู่แล้ว แต่ตอนนี้การมีอยู่ของข้าทำให้เกิดความเดือดร้อน ทั้งต่อตระกูลฟ่าน และต่อคนที่ข้าเป็นห

หล่านั้นถือว่าท่านได้ชดเชยให้ข้าแล้ว จากนี้ให้เราทั้งสองเป็นเหมือนลำ

อิ่ง