วงตาคู่งามหวั่นวิตกเมื่อนางกำนัลของอ

ให้สงบ อย่างไรยามนี้

ี้ยวตัวไปหลบอยู่ด

าะกลัวนางกำนัลขององค์หญิงสิบ แต่นางกำลังกลัวเขาผ

ไปกับคนพวกนั้นกับตกอยู่ในเงื้อมม

ยเหตุใดแม้จะกลัวเขาแต่นางก็เลือกที่จะให้เขาช่วยเหล

างอาจจะเป็นนางกำนัลผู้หนึ่ง เพราะเขาสั่งให้อู๋ทงคนสนิทไปค้นที่หน่วยขั

ำนัลของตำหนักใด สตรีนางนี้ก็วิ่

่ฝ่าบาทวางพระทัยยังสามารถพกดาบในเขตพระราชฐาน แม้แต่ฮองเฮายังต้องเ

องคนพวกนั้น ก็ทำให้พวก

เคยกับซุนป๋อเหวินเป็นอย่างดีด้วยเ

ข้าน้อยคาร

นคนสนิทของฝ่าบาทยามนี้เริ่มลังเลแล้ว ว่าที

ืนอยู่หน้านางกำนัลเหล่านั้นขวางทางพวกเขาเ

เขตพระราชฐานชั้นใน

์หญิงสิบเอ็ดจึงรีบวิ่งมาโดยไม่ทันคิดจึงละเมิดกฎวังหลวงเช่

ทำความผิด แต่เรากำลังตามองค์หญิ

ดวงตาตะคอ

ให้เจ้าพูดกันก้มหน้

ดสะพรึงกลัว ทุกคนล้วนก

ม่ใช่คนที่จะล่วงเกินได้ง่าย ๆ หากหน่วยนี้คิดอยากสังหารคนโ

้อย สีหน้ายังคงเย็นชาเช่นเดิม ก่อนจะหันหน้ามามอง

หญิงสิบเอ็ด

แหน่งองค์หญิงทว่าแม้แต่นางกำนัลยังกล้าล่วงเกิน ไม่ต้องคิดถึงคนผู้นี้ว่าต

ลัว วันนี้กลับวิ่งมาเผยตัวตนต่อหน้าเขาด้วยต

นาน ในที่สุดก็โผ

มคนพวกนั้นไปตำหนักองค์หญิงสิบ อย่างมากก็คงถูกรังแก ทว่าเม

นใด นางคิดว่าครานี้ตนเองคงตายอย่า

้นี้กลับรู้ทัน เขาคว้าลำแขนของนางเอาไว้ออกแ

รู้สึกเจ็บราวกับถูกไม้แข็งหนีบเข้าที่เนื้อ เจ็บจนทำให้นางคิดอย

่านแล้วข้าไม่คิดขัดรับสั่งของเ

วกนางกำนัลขององค์หญิงสิบย่อมได้ยิน คิดว่

่นใช้เป็นเครื่องมือโดยไม่รู้ตัว จึงยอมรับในค

น้อย เอาความกล้า

ล้ำ นัยน์ตาชั่วร้ายแทบจะม

ง แต่ปากก็ได้หลุดพูดไปแล้ว นางเองก็ไม่อาจลบ

ั้นพวกเราไปเข้าเฝ้ากันเถิดนะ

เหวินไม่คิดว่าสตรีร่างเล็กท่าทางขี้ขลาดนางนี้จะกล้าหาญ

กเราไปเข้

บัดนี้เขาและนางดูเหมือนกำลั

ะนางกำนัลมากมายเดินผ่านไปมา ด้วยเหตุนี้

นี้ก็ไร้หนทางหลบเลี่ยงแล้ว ทว่าเมื่อหันไปพบคนของตนเองที่บั

งข้าไปก่อน

ก็ไม่อยู่ในสายตาของซุนป๋อเหวินอยู่แล้วเขาจึงพย

ียบร้อยท่ามกลางความตกตะลึงของนางกำนัลขององค

เอ็ดไปอย่างช้า ๆ แต่ถูกอู

รอองค์หญิงท

ที่เหมยลี่เองก็เข้าใจว่าหลิวอี้เฟยกับซุนป๋อเหวินคงรู้จักกันจริง ๆ นาง

้าค

นมามองคนที่ยังคุกเข่าอยู่บนพื้นด้ว

เอ่ยเ

อยู่ตรงนี้ ห้ามลุกขึ้น

เกินไปหรือเจ้าคะ โปรดยกโทษให้พวกเราด้ว

ของเขาคล้ายจะบอกว่าข้าไม่สั่งโบยพวกเจ้า

ได้แต่ปาดน้ำตาก้มหน้าลงบนพื้น อู๋ทงแสยะมุมปากยิ้มเย็นก