ิ่งใดในอดีตได้ดีเพียงใดห

้วนสิ้นแล

กันบนแท่นนอนเสร็จสมอารมณ์ห

นเราทั้งคู่ ข้าไม่เคยมีใจให้อาจารย์มีเพียงความแค้นฆ่าพ่