img อย่าให้รู้ว่ารัก  /  บทที่ 4 4 | 25.00%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 4 4

จำนวนคำ:1287    |    อัปเดตเมื่อ:29/11/2024

มืดมิด สีหน้าของเขาดีขึ้น เมื่อได้

ังไง

ปราชญ์ไง ไม่ใช่จะชวนไปเที่ย

เคืองเราน่ะ” เธ

งเรื่

ไง มาเที่ยวกับปราชญ์ที่นี

ตั้งใจไม่ให้ที่นี่มีสั

งหรื

ือให้เธอเข้าไปนอนในกระท่อม ตัดสินใจกั

ญ์นอนพื้นเอง” เพราะกระท่อมมีห้องนอ

งนี่แหละ นายจะนอน

ดีเ

้ว่าปราชญ์ไม่ทำอะไรลินหรอก” เธอดึงมือเขาไปท

ิ้งตัวลงนอน ในขณะที่เขาได้แต่นอนลืมตาอยู่ในความมืดม

ี่นอนอยู่ด้วยกันยังหลับอยู่เขาจึงลุ

ะ” เขาทำข้าวต้ม กินกับยำกุ้งแห้งและเนื้อเค็ม

นแล้วนะ ชงกาแฟให้แล้วด้วย ห

นเร็วๆ มาที่เตียงนอน เขย่าร่างข

ีดเซียวของเธอ ก็รีบสัมผัสเนื้อตั

ุกไหวไหม” เขาเอ่ยถามหลังจากประคองเธอขึ้นจา

เพราะรถจอดอยู่ไกลออกไปอีกนิดหนึ่ง กระท่อมหลังนี้ไ

จ เหงื่อไหลโซมไปทั่วร่าง เ

องไม่เป็นอะไรนะ” เขาพาเธอไ

หาหมอ” เขารัดเข็มขัดนิรภัยให้เธอ ก่

งพยาบาลในทันที ถึงมือห

งผมเป็นยังไงบ

เป็นไข้น่ะ นอนพั

ปราชญ์โล่งอกที่เพื่

ยวไหนกั

ยวป่ากั

าขอตัว

ว้คุณอาหนุ่ม ก่อนที่จะยืน

ดตัวให้เธออีกรอ

ู่ข้า

างเบา ๆ ก่อนจะปรือตา

คนที่นอนเฝ้าอย

ป็นอะ

่ะ เราพาม

ย ปวดหัวมาก” เธอพ

ั้นทำไม” เขาเอ

ลินมาเป็นก

้ด้วย

ู้ว่าปราชญ์แบกลินขี่หลังมาขึ้นร

ินไม่เป็นอะไรแล้ว ปราชญ์ก็โล่

อะไรแล้ว แค่รู้สึกเพลียๆ

ารอื่น

ยงอ่อนแรง เขาจึงห

่ก แค่ก”

ยๆ ดื่มสิ” เขาเ

บใจ

่องอ

นมาส่งโร

ญ์เองที่พาลินไปเที่

าชญ์หรอก ลินเองที่อ

รือเปล่า เดี๋ยวจะไป

ม่อร่อยหรอก ขม

ักหน่อยนะ ผอมย

กี้ยวกุ้

ห้ รอเดี๋ยวนะ” เขารี

ง ก็เป็นว่ากฤษอยู่ในห้องพักคนป่วย

นาดนี้เพราะแก” กฤษตรงเข้ามา

ชากมือของอีกฝ่ายออ

นเลยค่ะ เพราะลินอยาก

อะไร ถ้าลินเป็นอะไ

ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY