รกันจริงๆ พี่ก็ป้องกันได้นี่ครับ พี่โตแล้วรู้จัก

ค่ะ แต่ถ้าพี่รัฐไม่โอเค เราเลิกกันก็ได้นะคะ” แพรพิมพ์ดาวต

รู้สึกทนไม่ได้ที่ต้องเลิกกั

ฐคงไม่คิดล่วงเกินแพร ในขณะที่แพรไว้ใจพี่หรอกนะคะ” เธอฉลาดพูดจนเขาอึ้ง

วรวบหางเธอในวั

หมือนคนบ้า อยากกอดอยากจูบเธอแทบขาดใจ แต่ทำไม่ได้ เธอมีวิธีการ

รั้งเข้า เธอก็เริ่มหวั่นไหว เขาเทียวไล้เทียวขื่อ ตามดูแลเทคแคร์ดูแลเอาใจใส่ แม้เวลาเธอติดฝนอยู่ที่ตึกเรียนที่คณะ เขายังวิ่งลงมาจากรถ เอาร่มมากางให้เธอ แล้วพา

ัว ไปตรงไหนก็มักเจอเขาอยู่ตรงนั้น ไม่ว่าจะไปเป็นห้องสมุด

นานหลายเดือนแล้ว ถ้าผู้หญิงคนอื่นคบกันไม่ถึงอาทิตย์เขาคงได้จ

อยได้นานขนาดนี้เชียวหรือ มัน

ิมพ์ดาวสะดุ้งทำท่าจะเบี่ยงหน้าหนี เขาก็จับปลายคาง

บหวามเช่นนี้เองน่ะเหรอ เธอถอยหนีไปจนชิดกับพนักโซฟาอีกด้าน เมื่อเขาไม่ได้จูบแ

่อโดนเขาบดจูบอย่างรุกเร้าเร่าร

ะสานเข้ามารวบเอา

หวาดกลัว อัครัฐรุกต้อนจนเธอแทบตกโซฟา เขาดึงรั้

เอาไว้นิ่ง ๆ เพราะต้องการระงับใจของตัวเองเอาไว้ ความต้องก

กกอด รับรู้ได้ถึงล

าขยับใบหน้าออกห่าง

สียใจอย่างเด็ดขาด” อัครัฐไม่รู้เหมือนกันว่าสิ่งนี้คือการล่อหล

จ อาจเพราะเกิดมายังไม่เคยรั

่าแค่การกอดจูบตามประสาคนรักอย่างที่เขาเคยสัญญา แม้จะรู้ว่าเขากำล

ีก มันยากมากที่จะระงับใจ แต่พอเขาระงับใ

ม เดี๋ยวพี่ช่วยทำ” เขาอยากกอด

ันอยู่แบบนี้ มีหวัง

ำอยู่เหมือนกันที่ตัวเองเกือบตกเป็นของเขาเมื่อครู่ที่ผ่านมา เพราะ

จะดีกว่า เขาไม่ได้ช่วงชิงเอาความบริสุทธิ์ของเธอในตอน