โปรย คลั่งรักน้องรหัส เมื่อเสืออย่างเขาอยากฟันน้องรหัสแล้วทิ้ง คิดแค่จะจีบเธอเล่น ๆ ได้แล้วตีจาก แต่ไหงดันไปตกหลุมรักเธอเข้าเต็มเปา เขา... อัครัฐ พี่รหัสสุดหล่อขวัญใจสาว ๆ เธอ... แพรพิมพ์ดาว สาวน้อยแสนสวยน่ารักแต่จนแสนจน บวกความเฉิ่มเชยสุดบรรยาย เมื่อความจริงเปิดเผยว่าเขาแค่หลอกเล่น เธอก็พร้อมตีจาก แม้จะเสียใจเพียงใดก็ตาม แต่เธอไม่อยากเป็นของเล่นใคร แต่เขานี่สิไม่ยอมปล่อยเธอไปตลอดชีวิต!
1
“รอนานไหมคะพี่รัฐ” เสียงใสของสาวน้อยปีหนึ่งนามว่าแพรพิมพ์ดาวทำให้อัครัฐที่จอดรถรออยู่รีบลงไปเปิดประตูรถในทันที
“ไม่นานครับ” อัครัฐเอ่ยบอกสาวน้อยด้วยรอยยิ้ม เธอเป็นน้องรหัสของเขา และตอนนี้กำลังคบหาดูใจกันอยู่
แพรพิมพ์ดาวเป็นสาวน้อยปีหนึ่ง นักศึกษาทุนยากจนที่เข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยแห่งนี้ และรับจ๊อบทำงานไปทั่ว นั่นรวมถึงการรับทำรายงานและสอนพิเศษให้นักเรียนม. ปลายด้วย
ความเฉิ่ม ๆ เชย ๆ ของเธอทำให้เพื่อนสนิททั้งสองของเขาท้าพนันให้เขาตามจีบแพรพิมพ์ดาวให้ได้
ใช่ว่าเธอดูเชยๆ ตามประสาเด็กสาวบ้านนอก แต่เธอมีหน้าตาโดดเด่นและสวยมากเชียวล่ะ
แรก ๆ ที่เขาตามจีบเธอ เธอไม่สนใจเขาเลย รวมถึงหนุ่ม ๆ หลายคนที่ตามจีบเธอ เธอก็ไม่สนใจหนุ่มพวกนั้นเช่นกัน
แม้เธอจะดูเชยแสนเชย แต่งตัวธรรมดาและทำงานไปเรียนไป แทบไม่มีเวลาว่าง แต่รูปร่างหน้าตาของเธอก็สวนทางกับการแต่งตัวอย่างสิ้นเชิง
ใช่แล้วเธอเป็นคนสวย หุ่นดีและผิวดี
เขาไม่ละความพยายาม ยิ่งยากยิ่งอยากได้ เลยตามจีบเธอจนสำเร็จ เพราะเขาได้ช่วยเหลือเธอเอาไว้จากพวกนักเรียนช่างที่ตีกัน จนก่อเกิดความประทับใจต่อกัน อีกทั้งยังเป็นพี่รหัสที่หมั่นดูแลเอาใจน้องรหัสอย่างเธอทุกครั้งที่มีโอกาส
แม้จะเป็นแฟนกันแล้ว แต่แพรพิมพิ์ดาวค่อนข้างหวงเนื้อหวงตัว เสือผู้หญิงอย่างเขาไม่เคยได้แตะต้องไปมากกว่ากอด แค่จูบยังไม่เคยได้จูบเลย
อัครัฐพาหญิงสาวไปรับประทานอาหาร ก่อนจะพาไปส่งที่หอพักในมหาวิทยาลัย
หอพักที่นี่มีกฎเข้มงวดต้องกลับเข้าหอพักก่อนสองทุ่ม เขาไม่สามารถพาเธอไปเถลไถลที่ไหนได้ นอกจากวันเสาร์และวันอาทิตย์ที่ยังพอมีเวลาอยู่ด้วยกัน แต่ส่วนใหญ่แล้วเธอก็จะรับจ๊อบทำงานและสอนพิเศษ บ้างก็รับจ้างทำรายงาน กลายเป็นเขาเองที่ต้องตามไปเฝ้าเธอทุกที่เหมือนเงาตามตัว
“ไอ้รัฐ กูถามมึงจริงสิวะ” กวินเอ่ยถามเพื่อนรักด้วยความสงสัยใคร่รู้
“ถามอะไรวะ
“กับน้องแพรคนสวย สรุปเสือผู้หญิงอย่างมึงได้เคยอะไรกับน้องหรือยังวะ”
“ยังเลย” อัครัฐตอบตามจริง
เสียงหัวเราะดังขึ้น ทำให้อัครัฐรู้สึกหงุดหงิดพอสมควร
“หัวเราะทำส้นตีนอะไรของมึงวะ”
“ขาอ่อนก็น่าจะยังไม่เคยเห็น กูเห็นมึงเป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วงอยู่หลายเดือนแล้ว สรุปยังไม่ได้แอ้มอีกเหรอวะ”
“เขาค่อนข้างหวงตัว” จริง ๆ เขาก็รู้สึกภาคภูมิใจอยู่ไม่น้อยที่เธอไม่ใช่ผู้หญิงปล่อยเนื้อปล่อยตัว
แรกเริ่มเดิมทีเขาตั้งใจจีบเธอเพื่อหวังหลอกฟันนั่นแหละ เพราะเพื่อนท้าพนันเขา เนื่องจากแพรพิมพ์ดาวเป็นสาวน้อยปีหนึ่งที่มีหนุ่มหลายคนตามจีบ แต่ก็จีบไม่สำเร็จสักคน อกหักกันเป็นทิวแถม เพื่อนสองคนของเขาคือกวินกับเปรมจึงท้าให้เขาลองจีบดู ถ้าจีบสำเร็จ พวกมันจะยอมเลี้ยงข้าวฟรีทั้งปีเลย
เนื่องจากความเมาและความคะนองปาก เขาก็บ้าจี้ไปรับปากพวกมัน
แต่เขาจะชนะพนันก็ต่อเมื่อหลอกให้เธอรัก ก่อนจะฟันแล้วทิ้ง
เนื่องจากสนใจเธอเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จึงยอมรับปากด้วยความคะนอง ผลสุดท้ายเขานี่แหละไม่ยอมปล่อยเธอไป
“หวงตัวแล้วทำไมวะ เสือแบบแกก็หงอกลายเป็นแมว ให้เขาเล่นตัวเหรอวะ” เปรมเอ่ยแซว
“ไม่ใช่อย่างนั้น” อัครัฐทำหน้ายุ่งเหมือนโดนเพื่อนไล่บี้
“ไม่ใช่อย่างนั้นแล้วมันอย่างไหนวะ เสียเชิงชะมัดว่ะไอ้รัฐ คบกันตั้งหลายเดือนแกยังไม่ได้แม้แต่จะเห็นขาอ่อนเขา กับคนอื่นไม่เกินสามวันแกจัดชุดใหญ่ไฟกะพริบ”
“แกพูดเหมือนฉันเป็นพวกบ้ากามอย่างนั้นแหละ” อัครัฐด่าเพื่อน
“ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น แต่มันนานเกินไปแล้ว ตั้งหลายเดือน หรือว่าแกชอบยายเฉิ่มนั่น”
“หุบปากไปเลย คนอย่างฉันเหรอจะชอบผู้หญิงเชยๆ แบบนั้น”
“แล้วแกยึกยักอะไรอยู่ว่ะ”
“แกจะพูดให้ได้อะไรวะนี่ แล้วเลิกซักได้แล้ว ฉันไม่ใช่จำเลยของแกสักหน่อย” อัครัฐเริ่มหงุดหงิด
“แกคงจำได้ว่าถ้าแพรพิมพ์ดาวขึ้นปีสองแล้วแกยังไม่ได้หล่อน แกแพ้พนันต้องเลี้ยงข้าวพวกฉันหนึ่งปีเต็ม” กวินยิ้มขำ เขากับเปรมพนันกันอีกทอดว่า ยังไงก็ต้องชนะแน่ ๆ
“เออ ๆ จำได้” อัครัฐรับคำไปอย่างนั้นเอง ศักดิ์ศรีค้ำคอน่ะใช่ แต่เขาเองก็ยังไม่มีโอกาสเหมาะ
ที่เขาอยากได้เธอไม่ใช่เพราะการเดิมพันกับเพื่อนเพียงอย่างเดียว แต่เพราะเธอดูมีคุณค่าน่าปรารถนา เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่จะปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้ใครง่าย ๆ
ฐานะอย่างเขาหากจะเลี้ยงข้าวเพื่อนไปอีกสิบปี ขนหน้าแข้งก็ไม่ร่วง เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงคบกับเธอได้นานหลายเดือนเช่นนี้ และในช่วงเวลาที่คบหากันเขาก็ไม่เคยไปยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหนอีกเลย อาจเพราะต้องตามติด ต้องตามจีบ ต้องตามเทคแคร์ดูแลเอาใจใส่ทั้งในฐานะแฟนและพี่รหัส เขาเลยเลิกสนใจผู้หญิงทุกคนรอบ
กายไปโดยปริยาย แม้ว่าพวกหล่อนจะมาทอดสะพานให้เขาเพียงใดก็ตาม
“แกจะยอมแพ้ก็ได้นะโว้ย!”
“ฉันนี่นะจะแพ้พวกแก”
เธอแอบชอบเขาเพราะเขาคือพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยเธอเอาไว้ เธอจึงสารภาพรักกับเขาเมื่อเรียนจบและได้เข้าทำงานในบริษัทของเขา แต่เขากลับให้เธอเขียนใบลาออก เธอจึงหนีหายไปจากชีวิตของเขา ได้เจอกันอีกครั้งความจริงก็ถูกเปิดเผย!
เขาเป็นคุณอาของเพื่อน เย็นชา หน้านิ่ง แถมยังดุอีกด้วย ในค่ำคืนหนึ่งที่โดนเพื่อนชายวางยา เขากลับช่วยเธอเอาไว้ แล้วกลายเป็นคุณอาหนุ่มคลั่งรักที่ทำเอาเธอกลายเป็นนางฟ้าตัวน้อย ๆ ในอ้อมแขนแข็งแกร่งอบอุ่นอ่อนโยนของเขา
เธอพลาดท่าเสียทีเขาในค่ำคืนหนึ่ง เขาออกตามหาเธอจนแทบพลิกแผ่นดิน จู่ ๆ ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งอุ้มลูกน้อยมาบอกเขาว่า เขาคือพ่อของลูก แล้วจากไป เขาได้เจอผู้หญิงอีกคน กลับตกหลุมรักเธอในทันที และความลับมากมายที่ถูกเก็บซ่อนก็เปิดเผยออกมาให้เขาได้รับรู้
เธอต้องหมั้นหมายกับหลานชายของเขา แต่เพราะประสบอุบัติเหตุทำให้เกิดผลข้างเคียงกลายเป็นผู้หญิงอ้วนสุดแสนอัปลักษณ์ หลานชายของเขาจึงขอถอนหมั้น แต่เธอไม่คิดว่าเขาผู้มีศักดิ์เป็นอาจะเป็นคนหมั้นหมายกับเธอแทน คุณอาหนุ่ม เพื่อนรุ่นน้องของบิดามารดาที่เธอแอบชอบมานานหลายปีแล้ว ในที่สุดจะได้เป็นสามีของเธอจริงๆ
พิมพ์ลภัสโดนมารดาเลี้ยงกับน้องสาวใจร้ายโยนออกจากบ้านท่ามกลางสายฝน และโพทะนาไปว่าเธอหนีตามผู้ชายไป เพื่อทำลายชื่อเสียงของเธอ กลับมาอีกครั้ง พิมพ์ลภัสจึงเปลี่ยนจากบทนางเอกกลายเป็นนางร้ายเอาคืนคนที่ทำเอาไว้กับเธออย่างสาสม!
หวังจื่อหลินอ่านนิยายจบด้วยความโมโหที่นางเอกในนิยายโดนทำร้ายจนตาย เธอเดินข้ามถนนไม่ทันระวังจึงโดนรถชน หลิวเหวินจงเพื่อนชายคนสนิทที่แอบรักเธอจึงเข้ามาช่วยเอาไว้ แต่ทั้งสองก็โดนรถชนอยู่ดี สองหนุ่มสาวกลายเป็นเจ้าชายและเจ้าหญิงนิทรานอนหลับไม่ฟื้น แต่ขณะเดียวกันก็ทะลุมิติเข้าไปอยู่ในนิยายเล่มที่ตัวเองอ่าน และเข้าไปแก้ไขสถานการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นให้แปรเปลี่ยนไปในทิศทางที่ดีขึ้น
เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง
เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้ง ฟู่หนานเซียวก็ขจัดความหวาดระแวงและความเย่อหยิ่งให้หมดแล้ว และกอดเมิ่งชิงหนิงอย่างแน่น "กลับมาอยู่กับผมดีมั้ย?" เธอเคยเป็นเลขาของเขา และเป็นคู่นอนของเขาในตอนกลางคืนด้วย ใช้ชีวิตแบบนี้กินเวลาสามปี เมิ่งชิงหนิงทำตามที่เขาบอกโดยตลอด ราวกับสัตว์เลี้ยงที่ว่าง่าย จนกระทั่งฟู่หนานเซียวประกาศว่าเขากำลังจะแต่งงานกับคนอื่น เธอจึงตัดสินใจให้พ้นจากความรักที่ไร้ค่าของตนเองและเตรียมจะจากไป แต่ใครจะไปรู้ว่า มีเหตุไม่คาดคิดเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ความพัวพันของเขา การตั้งครรภ์ของเธอ และความโลภของแม่เธอค่อยๆ ผลักเธอลงสู่นรก สุดท้ายก็โดนทรมานอย่างหนัก เมื่อเธอกลับมาในอีกห้าปีต่อมา เธอก็ไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป แต่เขาตกอยู่ในความบ้าคลั่งห้าปี
คุณท่านเสียว คุณชายยอดเยี่ยมที่โด่งดังในเมือง B ได้แต่งงาน แต่มีข่าวลือว่าเจ้าสาวมีรูปร่างหน้าตาที่น่าเกลียดและมีฐานะต่ำต้อย สามปีมานี้ เขาปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชาและทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้า เจียงซิงซิงอดทนกับความเย็นชาอย่างเงียบ ๆ เธอยังคงรักเขาอย่างสุดหัวใจ เสียสละความนับถือตนเองและยอมละทิ้งตัวตนของเธอเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง สุดที่รักของเขากลับประเทศ เขได้สารภาพว่าเขาแต่งงานกับเธอเพียงเพื่อช่วยชีวิตคนรักในใจของเขาเท่านั้น เจียงซิงซิงเสียใจและผิดหวังมาก เธอจึงเซ็นเอกสารหย่าและจากไปด้วยความเศร้าใจ สามปีต่อมา เจียงซิงซิงผู้สวยงามจนน่าทึ่งกลับมาอีกครั้ง ได้กลายมาเป็นศัลยแพทย์ที่ดีที่สุดและเป็นยอดฝีมือด้านเปียโน อดีตสามีรู้สึกเสียใจ และกอดเธอแน่นท่ามกลางสายฝน เสียงของเขาสั่นเครือ "ที่รัก คุณเป็นของผม..."
ในวันแต่งงาน เจ้าบ่าวของเฉียวซิงเฉินหนีไปกับผู้หญิงอีกคน เธอโกรธมาก จึงสุ่มหาชายคนหนึ่งมาแต่งงานด้วยทันที "ตราบใดที่คุณกล้าแต่งงานกับฉัน ฉันก็ยอมเป็นเมียคุณ" หลังจากแต่งงาน เธอได้ค้นพบว่าสามีของเธอคือลูกชายคนโตของตระกูลลู่ที่ขึ้นชื่อว่าไร้ประโยชน์ ชื่อลู่ถิงเซียว ทุกคนเยาะเย้ยว่า "เธอยนี่ช่วยไม่ได้จริงๆ" และผู้ชายที่ทรยศเธอก็มาเกลี้ยกล่อมว่า "ไม่เห็นต้องทำร้ายตัวเองเพราะฉันหรอก สักวันเธอต้องเสียใจแน่ๆ" เฉียวซิงเฉินหัวเราะเยาะและโต้ตอบว่า "ไปให้พ้น ฉันกับสามีรักกันมาก" ทุกคนต่าก็คิดว่าเธอเป็นบ้า ไปแล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อตัวตนที่แท้จริงของลู่ถิงเซียวถูกเปิดเผย ที่แท้เขาเป็นคนรวยอันดับต้นๆในโลก ในการถ่ายทอดสดทั่วโลก ชายคนนี้คุกเข่าข้างเดียว ถือแหวนเพชรมูลค่าหลักพันล้าน และพูดช้าๆ ว่า "คุณภรรยา ชีวิตที่เหลือนี้ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ"
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"