ดผ่านพาเอากลิ่นอายของความทรงจำเก่าๆ กลับมาหาเขา ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลของเขาแฝงด้วยความโศกเศร้าและความหนักอ

แต่ไม่ว่าเขาจะไปไกลแค่ไหน เขาก็ไม่อาจหนีจากความรู้สึกผิดในใจได้ เมื่อข่าวลือเกี่ยวกับการทำลายล้างหมู่

ซียส

พื่อนสนิทที่กลายเ

ารกลับมาครั้งนี้ไม่เพียงแค่การสืบหาความจริงเกี่ยวกับหมู่บ้านที่ถูกทำลายเท่าน

เป็นคนที่มีความกล้าหาญและความยุติธรรม แต่ความมืดที่เข้ามาครอบงำจิตใจของเขาได้เปลี่ยนแปลงทุ

ุกลามไปทั่วทุกหนแห่ง เศษซากของบ้านเรือนที่ถูกเผาเหลือเพียงแค่โครงไม้ที่พังทลายไปแล้ว เขาเดินผ่านถนน

บนพื้น แสดงให้เห็นถึงความโหดร้ายที่เกิดขึ้น ไรอันคุกเข่าลงข้างๆ ศพหนึ่ง ใช้มือสัมผัสที่ดินรอบๆ ศพ น้ำตาที่เขาพยายามก

ดเจ้าให้ไ

พึมพำ

เขาก้าวเดินต่อไปโดยไม่มีคำพูดใดๆ ริมฝีปากของเขาเม้มแน่น ความเงียบสงบที่แผ่ซ่านไปรอบๆ หมู่บ้า

ูช่อเล็กๆสดสวยอยู่ในแปลงริมรั้วบ้าน เวลานี้เหี่ยวเฉา และมีรอยช้ำดำๆปรากฎเต็มไปหมด เมื่อเดินเข้าไปในตัวบ้านกลับมีแต่ความเงียบและความว่

ียบสงัด ในตอนนี้เขาได้ยินเพียงเสียงรองเท้าบู๊ตของตัวเอง ไรอันมองไปรอบๆ ห้องโถงใหญ่ที่เคยอบอุ่นและเต็มไปด

ากำลังจะพบ เมื่อเข้าไปในห้องนั้น ภาพที่ปรากฏต่อหน้าทำให้หัวใจของเขาแตกสลาย ร่างของพ่อแม่และน้องสาวของเขานอนแน

บไหลออกมาอย่างไม่หยุดยั้ง มือของเขาสั่นเทาเมื่อเขายื่นออกไปแตะมือของแม่ที่เย็นเฉียบ เขา

หยดน้ำใสๆไหลหยดลงบนมือเย็นชืดของแม่ ไรอันกลั้นสะอื้นและเช็ดน้ำตาอย่างลวกๆเขาบรรจงเอาผ้าเช็ดหน้าสีขาวของตัวเองเช็ดบนมือแม่อย่างแผ่วเบา เขาไม่สามารถหยุดความคิดที่ว่าถ้าเขาอยู่ที่นี่ บาง