้ดี ๆ ละกัน” ธัชพลห

นรีรัตน์อยู่ในข้อพับแขนของเขา ทันทีที่ธัชพลลับส

บ ๆ แววตาของเขาเต็มไป

าวว่าเธอเป็นผู้หญิงของเขาต่อหน้าธัชพล แต่ดันกลับตาลปัตรเป็นนรกไปเส

้น ๆ ว่า

เธอให้นอนอยู่ตรงนั้น ด้วยความเย็นชาในแบบที่เขาเป็น “พรุ่งนี

น ไม่ใช่เด็กสองขวบที่ต้องมาเรียกร้องความสนใจ ไม่มีทางวางแผนอะไรแบบนั้นออกมาแน

ฉันจะดีขึ้นมั้ย” เธอพูดอย่างเย

ารทรงตัวอีกครั้ง โชคยังดีที่จิรพนธ

รู้สึกราวกับมีมีดนับพันเล่มปักลงไปกลางอก ไม่เจ็บป

หงิด หลังจากตอบรับ เขาตะโกนไปที่ปลายสายอย่างเ

ิพนธ์ เพื่อเข้ารับการตรวจสุขภา

่ในคลับเสียอีก แต่เธอยังดึงดันที่จะข

ลังจากอาบน้ำอุ่นเสร็จ เธอก็เอนกายนอนลงบนเ

ยุดพูดกับเธอในวันนี้ มันบีบหัวใจเธอซะเหลือเก

าอ่อนแอบอบบางแบบนี้ไม่ได้ ยังไม่ถ

งค่อนข้างชัด โทรศัพท์ของเธอส่งข้อความาเ

ข้อความในวีแชทก็ยังส่งมาไม่ห

กขึ้นจากเตียง โทรศัพท์อยู่

ะ แล้วเปิดแอปวีแชทขึ้นมา

ยังค

ม่มีควา

งที่คุณต้องกา

เธอกลับปิดหน้าจอแ

่ ผลลัพธ์อาจจะสูญเปล่าก

ดีขึ้นมากหลังจากพักผ่อนมาอย่างเ

เชุดฉันเป็นไงบ้าง” เธอสวมชุดกี

์แบบ เสน่ห์ดึงดูดของเธอเสริมรับกับ

ออย่างเพลิดเพลินสายตา “คุณดูสวยมาก ถ

เลย เราไปหาซื้อของขวัญวันเกิดให้คุณปู่ดีกว่า ถ้

เควินกระซิบเบา

โต๊ะด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด บรรยากาศในห้อง

ก่อนเที่ยง” เธอโยนเอกสา

องเธอ เขาหัวเสียพลางกัดฟันเดินกลับไปที่นั่ง สักพ

่ลงไปอีก เธออารมณ์ไม่ดีและต้องการให้ทุกคนได้รับรู้ บางคนบ่น

เท่าไรนัก เธอไม่สนใจและเลือกที่จะประชุมต่

นอย่างระวังตัวและเ

์ก็ส่องสว่าง มีข้อความให

ียก่อน แต่การนำเสนอของเขาชวนง่วงเสียยิ่งกระไร ด้ว

าและเจอกับชื่อ “ชยุด

เก่า ผมจะเตือนคุณอีกครั้ง

เวลาเดียวกัน แต่ละวัน มีอยู่ไม่กี่เรื่องที่สา

้จัดการจาง “นี่คุณกำลังคิดอะไรอยู่ ใช้ไม่ได

พูดกับตัวเอง ‘หรือว่าคุณ นรีรัตน์จะอารมณ์ไม่ดีวันนี้ เธอเลยระเบิดอารมณ์ใส่เรา เธ

บ เหล่าผู้จัดการปากดีก็ต่างพากันนินทาเธอ “นางโกรธจัดเ

่ไหม เขาจำทางกลั

ไม่ได้สินะ...” อรรถรสในคำพูดของพวกเขาเริ่มหยาบโลนขึ้นเรื่อย ๆ

น “คุณ

ขา ทุกคนต่างพากันสะ

วกเขาแต่อย่างใด พวกเขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ในขณะเดียวกันก็จ้อ

อบรมสั่งสอนคนไม่เป็นอย่างงั้น ” ขณะที่พวกเขาก

ยิ้มปลอม ๆ ให้เธอ “เป็นการฝึกสร้างความสามัคคีในทีมครับ ลองให้ใครสักคนโดนกวนมาก ๆ แล้วจะได้ดูว่า

ิ้งไว้แต่เพี

ิ่งไปหานรีรัตน์ ปลอบประโลมเธอด

่อนเพลีย เธอรู้ดีว่าจิรพนธ์คงพยาย

้างเดียวดายได้ ที่ชยุดไม่ได้รักเธอนั้นเป็นความจริ

ป็นเพราะชยุด ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอก็ปฏิเสธแผนเ

ล้าและอ่อนแรงทำให้เธออยากนอนอยู่ตลอดเวล

แก้ว” นรีรัตน์รวบรวมพลัง

จ เมื่อต้องเห็นเธอแสร้

ก่อนเที่ยง แต่เธอก็ยังรู้สึกไม่พอใจอยู่ดี แต่ครั้งนี้เธอ

หน้าแผนกต่างพ

นธ์เคาะประตูแล้วพูดว่า “คุณนรีรัตน

าร นึกขึ้นได้ว่าเธอต้องไปที่บ

ขึ้นมือจับขอบโต๊ะ มองเข้าไปในตาของเธ

สื้อกั๊กตกแต่งด้วยลวดลายโฮมเมดสีดำ เมื่อนำทั้งสองชิ้นมา

ธอดันสีเหมือนกับชุดของปรียาวดี นรีรัตน์ได้กำจัดมันทิ้ง

ดิ์ คงจะไม่มาใส่เสื้อผ้า

ึงชยุดผ่านวีแชท “กำลังจะไปบ้านเก่า

อความ จนกระทั่งรถเธอจอดที่หน้าประตูทางเข้า ชย

คงให้คุณเข้าไปไม่ได้ครับ” เจ้าหน้าที่

ม่ออก เธอเป็นภรรยาของชย

เธอจึงต้องระงับความโกธรแ

างหมดความอดทน ดูเหมือนรถคันนั

ออก สุภาพบุรุษในชุดบริติชสูทสีน้ำเงิน

ษณ์ให้คนขับรถของนรี

งรวดเร็ว คนเฝ้าประตูโค้งคำ

เขา ชุดสูทที่ได้รับการออกแบบมาอย่างดี ทำให้เขาดูสง่างามอย่างเหลือเชื่อจนไม่รู้จะส