้ด้วยดีแถมยังติดหนึ่งในห้าคนที่ทำคะแนนได้สูงสุดอีกด้วย พวกเขาเลยได้สิท

บง่าย จากนั้นก็เตรียมตัวหลาย ๆ อย่าง รอเอกสารข

สมัครคนงานจำนวนยี่สิบคน ค่าแรงที่จ่ายคือขั้นต่ำของค่าแรงรายวัน

วตานเองเมื่อมหาวิทยาลัยเปิดก็ต้องใส่ใจกับการเรียน ไม่มีเวลามาสอนงานคนงานใหม

กอะไรต่าง ๆ รวดเร็วกว่าที่คิดกันเอาไว้ หลิวตานใช้เวลาทุกคนจัดการในฟาร์มเ

วลาถึงสามวัน หลิวตานจึงยกหน้าที่ตรงนี้ให้คนงาน

พวกเขาแยกย้ายกันทำงานตามที่ได้รับมอบหมาย

เป็นผู้อาวุโสมากที่สุดในบรรดาคนงานจำนวนยี่สิบคน จึงถูกเลือกจาก

ทำฟาร์ม เมื่อวานตอนเย็นจึงมาเรียกให้กลับไปทำงาน ที่จริงก่อนคุณหนูใหญ่

วยนะคะ” พอรู้ถึงสาเหตุเธอไม่ต้องการถามอะไรต่อ “

ายคนคุ้นหน้าคุ้นตากันอยู่บ้างแต่ว่าไม่ใช่ทั้งหมด หลิวตานจึงทำกระดานไม้ติดชื่อเอา

ติดกับเสื้อของฟาร์ม หลิวตานตัดสินใจทำอะไรที่แปลกให

น้า “ได้ครับ ล

ันเดียวเท่านั้นและใช้น้ำในสระที่มีในที่ดินรดน้ำ แน่นอนว่าหลิวตานไม่สามารถควบคุมน้ำได้ ทำให้ห

ี่ย

นกลับมาทำอาหารมื้อกลางวันแล้วค่อยเอ่ยบอกเขา “ไปนั่งร

กหลิวตานอยู่ที่ไหน หลิวตงตงกับจ้าวเหม่ยเมื่อเห็นว่าที่นี่ไม่ใช่หมู่บ้าน ไม่ต้องกลั

ามชั้น กระหล่ำผัดน้ำปลา และมีน้ำซุปกระดูกห

ห้พวกเราไปด้วยไหม” หลิวเหอสวี่เอ่ย

เทศสาขาของเธอก่อน จริง ๆ โรงเรียนมัธยมก็มีเพียงแต่มันเป็นวันแรกของการเป

ำอะไรเสร็จคงนาน อีกอย่างพี่อยากไปกินข้าวก

ปยังไงจ๊ะ”

วตงตงกับจ้าวเหม่ยพอรู้อยู่บ้าง หากลูกสาวต้องเดินทาง

่มหาวิทยาลัยเอง” คนนอกบ้านหลิวเอ่ยตอบอย่างรว

้อาก็ส

ต่ต้องไม่หักโหมโดยเฉพาะพ่อกับแม่ของเธอ ทั้งสองทำงานหนักตั้ง

ังคงอยู่ในฟาร์ม จนกระทั่งหยวนสือเฟิงขับรถไป

ว่างานปฐมนิเทศจัดขึ้นตอนเช้า พวกเธอต้องเผื่อ

อหยวนเฟิงนำมาใช้กับครอบครัวของเธอบ่อย ๆ เป็นรถยนต์ส่วนตัวของเขาเอง ซึ่งพ่อข

อดเพราะเขาสามารถปรับเวลาทำงานของเขาไ

ย็นค่อยมารับตรงนี้” เธอรีบ

รั

ป็นการรวมตัวของนักศึกษาแต่ละสาขา รอประธ

ข้าไปทัก จากนั้นพากันเข้าไปนั่งรอเปิดงานวันนี้

ักศึกษาสาขาของเราดู

่เธอจำได้ว่ารายชื่อมีเกือบสี่สิบคน “ไม่ใช่ว

นั่

นคนที่เหลือทยอยเดินทางมายังอาคารเรียน พ

เสียงอาจารย์ผู้ดูแลกล่าวให้นักศึกษาใหม่ได้

รุ่นพี่ทั้งสามปีมีไม่ถึงยี่สิบคนกับจำนวนน้อง

วตานถึงได้ชวนเพื่อนใหม่ไปกินข้าว “วันนั้นฉั

ในหอพักไม่มีเพื่อนสัก

นมาว่าเธอคือตัวป่วนปร

ละการที่หลิวตานได้ยินข่าวไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะต

่ยวต