างเป็นทางการแล้ว ท่านมอบหมายหน้าที่ให้ข

รภี บัวงาม’ มาจากกรุงเทพเป็นคนงา

รินก่อนจะส่งยิ้มต

ียงหวานละมุน ใบหน้าก็ดูขาวนว

่นราวคราวเดียวกับเธอ น่าจะเข้ากันได้ดี เธอจึงย

ยหญ้าขึ้นแซมตามขอบทาง มีต้นไม้ใหญ่สองข้างทางช่วยบังแดดได้บ้า

หญิง ส่วนที่ไกลออกไปทางนู

กคนงานชั้นเดียวที่ตั้งอยู่ไม่ไกล มันดูเรี

ห้องซึ่งมีเตียงไม้สองเตียง ตู้เสื้อผ้า และหน้

้ำน่ะอยู่หลังบ้าน” ขนมผิงแนะนำให้สารินรู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหนอย่างละเอีย

อสายชาร์จมือถือ ร้า

ำ ถ้าอยากได้พวกสายชาร์จมือถือ สาต

ัยคงต้องรอวัน

์อาทิตย์ก่อนก็ได้ แต่ว่าพรุ่งนี้เธอต้

ินร้องออกมาด้วยความตกใจ ปกติแล้วเ

ตอนสาทำงานเป็นแม่บ้านที

อ…ตีห

ก็ชินเอง ตอนนี้สาพักผ่อนไปก่อ

รทำงานในไร่มันต้องปรับตัวมากขนาดนี้

าต่างที่เปิดแง้มไว้ เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นเรื่อย ๆ

!” ขนมผิงเอื้อมมือสะกิดห

้วยเสียงงัวเงีย แต่ไม่ทันไรขนมผิงก็

วหรอว่าวันนี้ต้องเริ่มงานว

ไม่ขึ้นก็เบิกกว้างทันที เธอลืมไปเลยว่ามาที่นี่เ

ส้นทางคดเคี้ยวในความมืดที่มีเพียงแสงจันทร์เป็นเพ

บรรยากาศในไร่องุ่นยามรุ

ห้รู้จักกับน้าพฤกษ์ผู

เรียกสั้น ๆ ว่าสาก็ได้ค่ะ…” เธอยกมื

สาแล้วเพราะคุณสกาวเดือนท่านบอก

แล้ววันนี้สาต้อ

มแล้วกับการเรียนรู

ุ่นพูดอย่างใจเย็น และยื่นเมล็ดองุ่นให้เธอสองกระปุกโ

กะทันหันเพราะเมื่อเช้ากว่าสารินจะลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวเ

อลืมไปว่าคนที่ไม่ค่อยได้กินนมมักจะปวดท

หว...” ยังไม่ทันที่ขนมผิงจะพูดจบประโยคก็รีบว

งลังเล เธอนึกย้อนไปว่าเมื่อกี้น้าพฤกษ

ขวามือ

าะลงดิน ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นไปด้วยดี ก