ดือน

ครั้งใหญ่ เราทั้งสามจึงมานั่งอย

ผ่นดินทำให้เราทั้งสามต่างมองหน้ากันด้วยค

ะ จะว่ามีแฟนก็ไม่น่าเป็นไปได้ พวกเราอยู่ด้วยกันแทบตลอด ตัวแนบชิดเหม

ชั้นปี มารวมตัวกันที่หอประชุมใหญ่โดยพร้อมเพรียงกัน ใ

ต่เศษเสี้ยวเงาโผล่มาให้เห็น ส่งข้อความไปก็ไม่อ่าน จะไม่รอก็เป็นห่วงเพื่อน แต่ถ้ามัวรอพี่ใ

ใจ ยิ่งเวลาใกล้เข้ามามันยิ่งบีบหัวใจ จะไม่ซีเรียสขนาดนี้เลย ถ้าอาจารย์ที่ปรึกษาไม่ได้หมายมั่นปั้นมือว่าต้องเป็นแบ

ือแค่สามโดยทันที ซึ่งจะให้มันเป็นอย่างนั้นไม่ได้ อดหลับอดนอนอ่านห

กเพื่อนแต่ขืนช้าจะพากันซวยทั้งหมด แผ่นดินเองคะแนนโดนหักจนแทบติด

ๆ บอ ๆ แถมให้ไปยืนบอกรักต้นไม้กว่ามันจะรับรัก

ต ตึกที่พวกเราอยู่กับตึกนัดหมายไกลกันพอสมควรต้องร

ิ๊

สียงเตือนจากมือถือดังขึ้น ฉันรีบ

haof

จบหันกลับไปมองก็เห็นข้าวฟ

้าไปก่อนเถอะเดี๋ย

่ว่า

หรือไง” น้ำหนา

นรีบขัดเมื่อเห็นแผ่นดินอ้าปากจะประท้วง ถ

้งคู่ไม่นานข

ปไห

่อยเล่า” เราสองคนจั

ดดดดด

้วหัวใจ อีกแค่เพียงก้าวเดียวเราทั้งคู่จะเ

ลี่ยนเป็นเดินก้มห

ห้สายตานับร้อยหันมาจับจ้อง ถึงความมั่นหน้าจ

ไมค์ของพี่ใยไหมทำให้พวกเรารีบ

้เป็นรองประธานเหมือนจะเห็นใจแต่สายตาเขา

ี่ฉันหักอกไปเมื่อส

้วยอะไรด

ย?” รุ่นพี่ยิ

หูพวกเรา แต่ข้าวฟ่างดันโพล่งขึ้นเสียงดังทำใ

ปเชยคางข้าวฟ่างให้สบตา พี่เขาทำขนาดนี้แต่รุ่นพี่คน

หมดเขาแค่เป็นหลาน

กจากคางข้าวฟ่าง นั่นทำให้รุ่นพี่ปีสามเพื่

ี้ใกล้เป็นการทะเลาะวิว

ส่โต ๆ กันแล้วหวังว่าพี่จะเข้าใจนะคะ” ฉันจ้องหน้าพี่เอ็มอย่า

เดินมากอดคอฉัน โน้มหน้าลงมาใกล้ แผ่นดินเห็นแบบนั้นก

แผ่นดินตะคอกเสียงดัง แ

อกแค่คนเดียว

แผ่นด

ละได้กลับไปนั่งกับเพื่อน ส่วน

แผ่นดิน

ิ มึงจะเ

นอยากช่วยทั้งสองคนแต่สถานการณ์ที่ไม่มีใครย

ลือกพ

เพื่อนพริกเลิกหรอก

ทิ้งเพื่อนที่คบกันมานานไว้ตรงนี้ อีกทั้งแผ่นดินรู้ดีว่าพี่เอ็มจ้องเล่นงานใคร เลยเลือกจะกันฉ

นด้วยความตกใจและห่วงใย ฉันจึงส่งยิ้มใ

สภาวะปกติ ทุกคนกลับไปนั่งที่มีเพีย

ำท่าครุ่นคิดเดินวนรอบตัว

ับสายตาที่มองม

้องจัดแจง” พี่ส้มเดินมากระซิบกระซาบแต่ฉันที

แทนที่จะห้ามปรามกลับปล่อยผ่านเ

่อยากรู้ว่าน้องพ

่นั่งอยู่ เป็นไปตามคาดคำตอบคือ “เห็นด้วย” อย่างพร้อมเ

้ดว

เลยน้

เขาน้

งสนุกสนานและตื่นตาตื่นใจส่วนผู้หญิงมองค

อนมีศัตรูเพ

ิป ฮิปโป...” พี่เอ็มร้องนำ คนอื่น ๆ ก็ร้องตามด้วย

งต่อไ

ลงโทษไม่ยักจะจบสักที ไหนบอกว่ารีบทำไ

ินในน้ำบอก เมื่อฉันเต้นมาถึงเพลงที่สี่นั่นก็คือเพลงโรตี ไม่ร

ันยกมือขึ้นปาดเหงื่อบนหน้าทิ้

มงม

ถามผุดเต็มหัว เพลง

ไปเต้นคู

น้าเข้าหากันก่อนพี่วีร่

ลากระดี่ได้น้ำ เพราะพี่ไม้ต้องโน้มตัวคร่อมพี่วีร่าไว

ยดแบบนี้จริง ๆ เหร

ให้น้องพริกเอง” หน้า

ันลงไปหน้าเวที กลัวขยุ้ม

ากดดันเมื่อทุกคนเริ่มร้องเพลง พร

ับเพื่อนแล้วนะ” คนที่ไม่สมค

แต่ไม่มีเลยแผ่นดินกับข้าวฟ่างก็ไม่ได้อยู่ต

ไงเป็

ำท่าบ้าบอคอแตกนั่น แต่กลับมีเ

ลั่กเต็มใบหน้าแสดงความกลัวออกมาเด่นชัด อ

มองตามสาย

ถึงกับลืมตัวอ้าปา

่าโตมาเขาก็คงประมาณนี้ แต่น่าจะดูมีอายุก

ขาเดินมาแตะบ่าทำให

...” ฉันพึมพำเหมือนคน

ปี 4” เสียงนุ่มละมุนหูบอกกับฉันด้ว

ตัก

รียบร้อย ก้อนเนื้อในอกเริ่มสั่นไหวเป็นจังหวะแปลก ๆ ถึงแม้จะไม่รุน

******************

ากับวันนั้น แต่มันก็เป็นสัญญาณที่ดี มันทำให้หนูรู้ว่ายังรู้สึกกับใ

มรู้สึกที่อยากเจอพี่ชายแสนด